6. Жасты меніқ ң
жаныма жыр
байлады,
Жасты меніқ
жалтартпай
шы а айдады.ңғ
Жасты меніқ
шы дады,ң
шыны тырды,қ
Жасты шіркінқ
мірді шынө
тырды.ұқ
7. « Халыққа хат »
Туған халқым!
Қатемді кешір менің
Сенің арқан-сескенбей,есіргенім
Егерде жырың болмай,ұрың
болсам
Алақанға саласың несін мені
Жоқ!
Менің жүрек емес төсімдегі
Ол бір от сенің ұлы көшіндегі
Өзіңнің жандырғаным,өшіргенің
Әзірге тастаған жоқ есім мені
Уа,жұртым!
Кешір мені!
Кешір мені!
(М.Мақатаев)
10. ?Менімен егіз бе едің
, ?Мен сені сезесің бе неге іздедім
,Алауыртқан таңдардан сені іздедім
.Қарауытқан таулардан сені іздедім
11. Шы армашылы ығ ғ
О, Махаббат!
Сен әлі тірі ме едің!?
Көзімнен ғайып
болған күнім едің,
Гүлім едің...
Елтіген түнім едің,
О, Махаббат!
Сен әлі тірі ме едің!?
17. Бақ пен сор
Келді-кетті дүниеге бір ақын,
Өмірі тек өксулерден тұратын.
Ешкім оның ұғынған жоқ мұратын,
Ешкім оған жасаған жоқ рақым.
Басын исе,
Адалдыққа иетін
Ешкім оның түсінген жоқ ниетін.
Өзегінен теуіп жатқан өмірді ол
Өгейсімей,
Өліп-өшіп сүйетін!.
Қолында өлең – қансыраған жансыз хат,
Жылап тұрды жүрегімен жар сыздап,
Тіршілікте қолға түспей өлгенде,
Басына кеп қонып жатты арсыз Бақ.
Тасынғанда-теңіз болып толатын,
Ашынғанда – гүлдей қурап, солатын,
Өлең үшін өмір сүрген сол ақын-
Мұқағали Мақатаев болатын!
(Жүрсін Ерман)