2. Ο Δράκοσ
Κατά τθν περίοδο των διωγμϊν των Χριςτιανϊν,
ο κόςμοσ πίςτευε πωσ υπιρχε ζνα τρομερό τζρασ
που ζβγαηε φωτιά από τα μάτια του.
Ο τότε βαςιλιάσ ζςτειλε πολλζσ φορζσ ςτρατιϊτεσ,
προςπακϊντασ να ςκοτϊςει το τζρασ, αλλά ποτζ δεν τα κατάφεραν.
Ο βαςιλιάσ, πιςτεφοντασ ότι αυτι ιταν θ μοίρα που οι κεοί ικελαν
να ζχουν διζταξε τουσ ανκρϊπουσ να κυςιάςουν τα παιδιά τουσ και
ςυμφϊνθςε να κυςιάςει κι αυτόσ τθ δικι του κόρθ.
Όταν ιρκε θ ςειρά τθσ κόρθσ του αρνικθκε να τθν παραδϊςει.
Τελικά όμωσ τθν παρζδωςε.
3. Το τζλοσ του Δράκου
Οι φρουροί άφθςαν τθ βαςιλοποφλα κοντά ςτθ λίμνθ,
όπου πρόκειται να τθ φάει το τζρασ.
Κακιςμζνθ ς’ ζνα βράχο περίμενε το τζλοσ τθσ…..
Ώςπου εκείνθ τθ ςτιγμι εμφανίςτθκε ο Άγιοσ Γεϊργιοσ,
ο οποίοσ κάνοντασ τθν προςευχι του
άρπαξε τθ ηϊνθ που φοροφςε θ βαςιλοποφλα
και τθν ζδεςε ςτο λαιμό του τζρατοσ, πνίγοντάσ το.
Ζπειτα, κάνοντασ το ςταυρό του,
κάρφωςε το κοντάρι του ςτθν καρδιά του Δράκου
ςϊηοντασ, ζτςι, τθ βαςιλοποφλα
και κάνοντάσ τθ να πιςτζψει ςτο Χριςτό.
