1. Окото како оптички систем
Изработиле:
 Ристевска Марија
 Трпчевска Фросина
 Велевски Христијан
 Здравковски Даниел

2. Око
 Окото е најсовршениот оптички систем.
Неговата функција е да формира
конкретна слика на предметите и
појавите кои потоа се пренесуваат како
информации во мозокот
 Очите ги примаат светлосните дразби
 Преку окото човекот
се поврзува со
надворешниот свет

3. Помошни органи и делови на окото
 Околу очите има помошни органи: веѓи,
трепки, клепки и солзни жлезди кои
имаат заштитна улога, а мускулите
служат да го движат окото
 Делови на окото се: корнеата,
роговица, шареница, зеница, објектив,
леќа, мрежница, оптички нерв

4. Оптички недостатоци на окото
 Човечкото око не е потполно совршен
оптички систем. Оптичкиот систем на
окото подлежи на низа недостатоци,
кои се карактеристични за леќите:
 сферна аберација
 хроматска аберација
 аметропија
 кратковидност
 далекувидност

5. Сферна аберација
 Сферната аберација е немоќност
на очната леќа да ги собери сите
паралелни зраци во ист фокус

6. Хроматска аберација
 Хроматска аберација е оптичка мана
поради која светлосните зраци на
различна бранова должина се
фокусираат на различни точки по
должина на оптичката оска на
објективот

7. Аметропија
 Аметропиј е мана на окото во
прекршувањето на светлината при
што оптичкиот систем на окото
поседува грешки во најблиските и
најоддалечените точки на
гледање

8. Кратковидост
 Кратковидост е пореметување на
кршењето на зракот во окото при
што паралелното насочено светло
произведува слика пред
мрежницата

9. Далековидност
 Далековидост е способност во која
окото покажува прогресивно
смалување на способноста да се
акомодира на објектите во
непотребна близина