Sezamie otwórz się - storytelling dla NGO
•Download as PPT, PDF•
0 likes•421 views
Storytelling dla NGO. Jak opowiadać historie, które otwierają angażują Darczyńców. Prezentacja dla #TechKlub #Kraków
Recommended
More Related Content
Viewers also liked
Viewers also liked (12)
Sezamie otwórz się - storytelling dla NGO
- 2. 06.03.2014
- 5. 06.03.2014 4 filary fundrasingu Po co storytelling 3000 komunikatów reklamowych Automatyzacja działań Budżet
- 8. 06.03.2014 Przyciąga uwagę Łamie schematy Angażuje odbiorcę Jest zwięzła Elementy dobrej opowieści:
- 9. 06.03.2014 Po co mówimy (misja) Określ swoją misję
- 13. 06.03.2014
- 17. 06.03.2014 Co powiedzieć/co usłyszeć?Zostaw haczyk
- 20. 06.03.2014
- 22. 06.03.2014 C2A
- 25. 06.03.2014 Po szczycie Opowiedz kolejną historię Poprowadź ścieżką
Editor's Notes
- 1. Moja codzienna praca. 2. Wytłumaczenie tematu 3. Wiedza praktyczna, podparta teorią. Chcę Wam opowiedzieć o tym co robię codziennie. Moja praca polega na tym, że opawiadam historię, które otwierają portfele Darczyńców Stąd hasło wystąpienia, bo na świecie jest masa ludzi, którzy już są Darczyńcami, albo jeszcze nie wiedzą, że nimi są, stąd trzeba wypowiedzieć odpowiednie hasło, żeby otworzyli serca i portfele. I tym chcę się podzielić z Wami. Od razu zaznaczam, że to jest wiedza praktyczna, tylko trochę podparta teorią, stąd możecie mieć inne doświadczenia. I to świetnie, bo po wystąpieniu będziemy mogli się spotkać i porozmawiać. I czegoś się nauczę od Was :)
- 4. LepszeNGO – portal z wiedzą dla NGOsów Jestem szczęśliwym człowiekiem, bo codziennie zmieniam świat na lepsze. Bo pomagam organizacjom pozarządowym lepiej działać. I jeszcze lepiej poprawiać świat. I jeszcze mi za to płacą :) Zawodowo absolwent kursu CFR, współpracownik GFA, konsultant fundraisingu i komunikacji. Współpracowałem ze Szlachetną Paczką czy Jaśkiem Melą, jeżeli chodzi o te większe. Poza tym konsultowałem blisko 100 różnych organizacji. I ja uwielbiam swoją pracę. Ale przechodzimy do storytellingu
- 1. Nie mówię Pawłem Tkaczykiem 2. Kto zna Pawła 3. Inne przykłady Jeżeli myślisz o storytellingu w Polsce, to myślisz Paweł Tkaczyk. Paweł jest jednym z pionierów tej dziedziny w Polsce. I prędzej czy później i tak by się pojawił, to wolę go wywołać już teraz :) Ponieważ przypuszczam, że większość z Was przeczytała sporą ilość tekstów Pawła (tak na marginesie, czy na sali są Pawłowe brylanciki? (ręka do góry) Ok to chcę Wam obiecać, że szukałem innych przykładów, niż te, których Paweł używa i mam nadzieję, że będą one dla Was nowe i inspirujące. Do dzieła!
- 1. Jaskiniowcy 2. Prezentacja biznesowa 3. Prezentacja z historią Cofnijmy się kilkadziesiąt tysięcy lat wstecz. Plemię jaskiniowców. 1. Opowieść Szanowni Współplemieńcy, bardzo się cieszę, że tu jestem, dziękuję bratu Mocna Pięści za zaproszenie, z góry przepraszam za jakość rysunków, ale nie miałem wiele czasu. To zaczynajmy: Mamut jest zwierzęciem o wymiarach długość 13 łokci, wysokość 8 łokci, masa 85 wojowników. Polowanie na mamuta to czynność składająca się z etapów: czynności przygotowawcze, polowanie właściwe, czynności końcowe. Czynności przygotowawcze obejmują... Litości 2. OpowieśćInny przykład – grota oświetlona ogniskiem, wojownik rysuje sceny z polowania, ma przy sobie dzidę i kieł mamuta. Chcę Wam opowiedzieć pewną historię. Wyobraźcie sobie wiele zim temu. Plemię Czerwonobrodych cierpi głód, bo pożar puszczy zniszczył zapasy. Młody wojownik Silna Ręka żeby ratować swoją rodzinę przed śmiecią z głodu rusza na polowanie. Wędruje bardzo długo. Nagle, słyszy za sobą straszliwy dzwięk, odwraca się i widzi wielką włochatą bestię, wysoką jak ta jaskinia, a może i większą. Wojownik mocniej chwyta dzidę, gdy niespodziewanie...
- 1. Sposób opisu świata 2. Przeładowanie informacjami 3. Tryb automatyczny 4. Budżet Storytelling to sposób opisu świata. Żyjemy w świecie przeładowanym informacjami. 3000 komunikatów reklamowych dziennie. To przegrzewa nasz mózg, który nie jest ewolucyjnie przygotowany do takiej ilości wiedzy. I się przegrzewa. Mówiąc inaczej – jedzie na automacie i maksymalnie dużo czynności wykonuje bez angażowania naszego umysłu. Naszym zadaniem jest wyrwać go z tego trybu automatycznego. Pokazać mu coś tak absurdalnego, nietypowego, żeby po prostu włączył mózg i zareagował. Jesteśmy jako NGOsy w gorszej sytuacji, bo nie mamy milionowych budżetów, żeby móc konkurowac na rynku reklamy. Ale mamy tą przewagę, że dobrze opowiedziana historia nie potrzebuje wielkiego budżetu, ale może wbić się w pamięć. Aż do takiego stanu, że wszyscy wiemy, że „zupa była za słona” - to powiedzenie weszło już do pewnego kanonu. Choć ośmielam się stwierdzić, że nie do końca zgodnie z intencjami autorów.
- 1. Łamanie automatyzmu 2. Przepełniona prochami urna 3. Otyłość prowadzi do śmierci Dlatego tak bardzo trafiają do nas historie, które łamią nasz automatyzm Z przepełnionej urny z prochami spod uchylonego wieka wysypuje się nadmiar zawartości. Wszystko wskazuje na to, że nie należała ona do szczupłej osoby. Przekaz jest jasny - otyłość prowadzi do śmierci. Belgijska Liga Otyłości (Obesitas Liga) starała się zwrócić uwagę na problem nadwagi, który w krajach rozwiniętych zaczyna zajmować niechlubne pierwsze miejsce na liście najczęstszych przyczyn zgonów.
- 1. Odwołanie do codzienności 2. Miny przeciwpiechotne 3. Saszetki z keczupem – perforacja 4. Inserty do gazet Tematem kampanii były miny przeciwpiechotne, które stanowią pozostałości powojenne na terenach, gdzie toczyły się konflikty zbrojne. Co roku zbierają one śmiertelne żniwo wśród ludności cywilnej. Akcję reklamową prowadziła Nowozelandzka Kampania Przeciw Minom Lądowym (New Zealand Campaign against Landmines, CALM). Jako nośnik reklamowy wykorzystano saszetki z ketchupem znane z barów fast-food. Umieszczono na nich zdjęcie dziecięcych nóg, a całość rozplanowano tak, że prawą kostkę przecinała perforacja. Dzięki temu otwieranie saszetki przypominało urywanie nogi przez minę, a ketchup rozlewającą się krew. 20 tysięcy takich saszetek zostało rozdystrybuowanych w formie insertów do gazet.
- Dobra opowieść ma kilka elementów: - uwaga – czyli wyłącza autopilota …. - łamie schematy – wyrywa nas z błogiego przeświadczenia, że wszystko kontrolujemy - angażuje – wzywa do zaangażowania, do natychmiastowej odpowiedzi - jest krótka i treściwa – czasem jeden plakat, 30 sekund filmu
- 1. Misja – co my robimy 2. Musi być atrakcyjna dla odbiorcy 3. Vega Ale, żeby opowiadać historię, musisz wiedzieć co opowiadasz. Czy Wasze organizacje mają misję? A czy któraś z nich brzmi krócej niż dowolne zdanie św. Pawła? Zazwyczaj misja jest szumnym zdaniem, które ktoś kiedyś wymyślił, wprowadził do statutu i okrył kurzem wiecznej niepamięci. Dzieci na tandemie (Vega) A może być inaczej. Można odkurzyć misję i dostosować ją do współczesności. Case Vegi
- 1. Definicja odbiorców i języka – kod znaczeniowy 2. Warianty opowieści 3. Szansa na zrobienie czegoś dobrego 4. Kim jest persona, Pan Władek, kurier jednej z firm. No właśnie, jakim samochodem jeździ p. Władek Ok, jeżeli już wiemy, jaka jest nasza misja, co nas napędza, to czas dostosować ją do naszych odbiorców. Bo do każdej grupy inaczej będziemy mówić, bo kazda posługuje się innym kodem znaczeniowym, słownictwem i porusza się w różnej kulturze. Dlatego inny wariant naszej historii będziemy opowiadać sąsiadce w windzie, znajomym na imprezie, a innym prezesowi firmy – naszemu potencjalnemu Darczyńcy. Oczywiście nie chodzi o to, żeby zmieniać skórę jak kameleon, ale po prostu musimy naszemu odbiorcy maksymalnie ułatwić wysłuchanie i zrozumienie naszej opowieści. Bo jeżeli zrobimy to źle, to go unieszczęśliwimy, bo pozbawimy go szansy na zrobienie czegoś dobrego. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest przygotowanie persony (to z głowy)
- 1. Siła dzieci 2. Paczka i komunia 3. Autentyzm 4. Przekonanie rodziców Tworząc persony nie zapomnij o dzieciach. To też są Twoi odbiorcy. Casus Paczki i komunii. Bo dzieci są autentyczne. Jeżeli dowiedzą się, że ktoś potrzebuje pomocy, to mu pomogą. Jeżeli nie same, to zachęcą do tego rodziców. Oczywiście nie chodzi mi o to, żebyś teraz robił przekaz do dzieci – powiedzcie rodzicom, że mają wpłacać pieniądze na organizację XYZ, ale jeżeli masz taką możliwość – pozwól dzieciom zrobić coś dobrego.
- Opisać krzywą 2% ludzie wymyślający trendy, 13,5% trendsetterzy - kolejka po iPhone - blogerzy - znajomi
- Tworząc swoją kampanię możesz oprzeć się o archetyp Dawid i Goliat – walka z rakiem Towarzysz – Jasiek Mela Opiekun – muzeum, placówka historyczna Stajnia augiasza – court watch
- 1. Antagonista 2. Wizualizacja przeciwnika 3. Utożsamienie się z historią Każda bajka sprowadza się do pewnego schematu – bohater musi wyruszyć w podróż, w czasie której się hartuje, żeby pokonać swojego wroga. Znajdź sobie wroga. Kogoś/coś, z kim walczysz. Bo wizualizacja przeciwnika bardzo pomaga przy mobilizacji sympatyków, którzy słyszą Twoją historię. Ważne, żeby to był ktoś konkretny – rak piersi, głód, niezawiniona bieda, przekupny polityk. Dzięki temu Twojemu odbiorcy będzie dużo łatwiej utożsamić się z Twoją historią, skoro mamy wspólnego wroga.
- Sinek 1. Dlaczego to robisz? Co Tobą kieruje 2. Jak chcesz to zrobić (case Fundacja Kopernik) 3. Co mam zrobić?
- Zaplanuj co chcesz powiedzieć. Ale zaplanuj też co odbiorca ma usłyszeć – przygotuj 2-3 haczyki. Historia paczkowa o starszej Pani.
- Fundacja „Kasisi” założona przez publicystę Szymona Hołownię pomaga dzieciom w kilku wioskach w Afryce. Głównie skupia się na pomocy humanitarnej — są to woda, żywność, lekarstwa, edukacja. Jednak oprócz tych działań założyła też Fundusz Marzeń im. Francisa Bandy. Franek był od urodzenia chorym na AIDS, a mimo to bardzo żywym chłopcem, taką duszą towarzystwa w Kasisi. Życie i powolne odchodzenie Franka skłoniło wielu ludzi do wsparcia fundacji, a równocześnie zainspirowało jej zespół do założenia Funduszu Marzeń — zaczęto zbierać kwoty na potrzeby inne niż podstawowe. Chodziło o pokazanie dzieciakom z Kasisi, że mogą realizować swoje marzenia. Jednym z nich, w całości sfinansowanym przez Darczyńców, był wyjazd autokarowy nad Wodospady Wiktorii — odległe o kilkaset kilometrów od ośrodka. Wielu moich znajomych pomogło sfinansować ten wyjazd ze względu na Franka — znali tego chłopaka tylko przez internet, ale jego pogodne życie zainspirowało ich do pomocy.
- Pokaż konkrentych ludzi – 42 do szczęścia – Aśka. 1. 42 do szczęścia 2. Beneficjent 3. Historia Aśki 4. Happy End
- 1. Wykreowanie bohatera – utożsamienie się 2. Pokazanie zespołu 3. Nie jestem wolontariuszem – jestem SuperW
- 1. Łatwe wyobrażenie co może zrobić pieniadz 2. Konkret – mierzalny 3. Podtrzymanie emocji
- Po historii musi być wezwanie do działania
- Natychmiastowa reakcja – pokazanie jak zmienił się świat, dlatego, że ktoś zareagował. I podziękwoanie od razu
- Żeby tego nie przegapić Trzeba opowiedzieć happy end, który rozpoczyna dalszą historię
- Poprowadzenie dalszymi historiami- muszą być zaplanowane
- Pozyskanie Ambasadora – Michał Szafrański/PAH, współpraca