2. O Diyos na aming Ama,
ipinahayag Mo sa
sanlibutan ang Iyong
pag-ibig sa pamamagitan
ng Iyong Anak na si
Hesus. Sa Kanyang
pagtalima sa iyong banal
na kalooban, itinatag
Niya ang Simbahan
bilang tanda at daan ng
aming kaligtasan.
3.
4.
5. Ang pagmamahal ay
isang uri ng
komunikasyon. Sa
pasimula ng ating
buhay tayo ay
pinapalaki at inaaruga
sa pamamagitan
pagmamahal ng ating
magulang.
6. Napakahalaga ng
komunikasyon sa
buhay may-
asawa dahil ito
ang nagpapatibay
at nagpapalago
ng kanilang
pagmamahalan
sa isa’t-isa.
7. Nararapat lamang ang tamang
pamamaraan ng komunikasyon
sa mag-asawa upang making at
pakinggan ang bawat isa sa mga
panahon ng suliranin.
8. Ang kasal ay upang maiayos ang
pansariling kaligtasan, paghahanap ng
matiwasay na pamumuhay, pansariling
katuparan at kaligayahan.
dapat unahing pahalagahan ng mag-asawa
ay mamuhay ng magkasama ang bawat-isa
patuloy na pagmamahalan sa bawat isa
Magkasamang tumutugon sa tawag ng
Diyos
9. Upang bumuo ng pamilya sa
pamamagitan ng pagkakaroon ng
mga anak.
Upang magsama ang mag-asawa
habang buhay.
10. Tunay na ang kasal ay nakatuon sa
pagkakaroon ng mga anak at
pagpapaaral sa mga ito, subalit ang
Sakramento ng Pag-iisang Dibdib ay
itinatalaga hindi lamang upang
magkaroon ng mga anak kundi upang
lalong umigting ang pagkakaisa at
pagmamahalan na siyang batayan ng
matapat na pagsasama ng mag-asawa.
Ang habang buhay na pagmamahalan at
katapatan ay isa sa mga pangunahing
tungkulin na dapat ikintal sa buhay ng
mga mag-asawa.
11. Ito ay Hindi:
isang gawain lamang
hindi isang seremonya o
ritwal
hindi lang “maikasal” o
espiritwal
kasiguraduhan na ang
pagsasama ay magtatagal
13. Ang kasal sa
Simbahan ay isang
Sakramento at ang
kasal sa sibil ay
hindi sakramento.
14. Efeso 5, 23-33:
pagpapahalaga ng Diyos
sa buhay may-asawa
Pagtulad sa pag-ibig ni
Kristo para sa Simbahan
1 Corinto 13: pag-ibig na
dapat maunawaan ng
mga kakasalin ang
pagbuo isang matibay na
pamilya bilang maliit na
Simbahan
15. Ang pagmamahalan ng mag-asawa ay
katulad ng pag-ibig ni Hesus sa
kanyang mga alagad at sa Simbahan
16. Buo at Hindi Magbabago
Mapagpatawad at hindi
mapanuligsa
Malumanay
Bukas at malapit sa
kalooban
Nagbibigay-buhay
Nangangailangan ng iba
Pagkamatapat, etc.
17. Ang tunay na pagmamahal ay
hindi makasarili kundi
nakatuon sa iba.
Ang lalaki ay nagmamahal para
sa ikabubuti ng kanyang asawa.
Ang babae ay nagmamahal sa
pamamagitan ng pag-aala-ala.
Nagmamahalan ang mag-
asawa para sa Simbahan.
18. Ang mag-asawa ay inaatasang ipahayag
ang buhay na katawan ni Kristo, ang
Simbahan sa pamamagitan ng kanilang
wagas na pagmamahalan.
Ang pari ay saksi lamang sa kanilang
tipanan na mamahalin ang isa’t isa
hanggang kamatayan.
Ang kasal ay para sa kapakanan ng mag-
asawa lamang, ngunit ang tumanggap
ng Sakramento ng Pag-iisang Dibdib ay
para rin sa kapakanan ng Simbahan.
19. Ang pagmamahalan ay tanda ng
presenya ni Hesus sa Simbahan at
pagpapahayag na si HESUS ay buhay
na sumasakanyang Simbahan.
Ito ay isang bokasyon, isang tawag ng
Diyos na maging tahanan ng Diyos
ang pamilya.
Ang paghihiwalay at pamumuhay na
parang binata at dalaga ay isang
paglabag sa Simbahan at pagsalungat
sa mag-asawa.
20. Ang bokasyon ng pag-aasawa ay
panawagan na magmahalang
palagi.
Maging tapat na mag-asawa sa
kanilang pangako sa isa’t-isa ay
makahulugan sa lahat bilang
huwaran.
Ang seremonya ng kasal ay
pagpapakita ng kanilang pag-
ibig.
21. Maging tanda ng pag-ibig ni Hesus sa
atin.
Maging higit pa sa pagiging mabuting
may-asawa.
Gawing naiiba ang kanilang buhay may-
asawa kaysa sa ibang nakikita.
Maging isang Sakramento—Buhay sa
atin at sa lahat ng makakasalamuha, ang
katotohanan ng pagmamahal ni Hesus sa
atin.
22. Magbahagi kung paano ang pagtatalik ay isang
gawain –kasiya-siya at may kaganapan.
23. Maling pananaw sa pagtatalik:
hiwalay sa kanyang
relasyon kasama ang
kanyang asawa
Isa lamang gawain
babae na pumapayag na
makipagtalik dahil ito ay
kanyang tungkulin o para
lang maligayahan ang
asawa
24. Ang pinakamahalagang
aspeto ng pagtatalik ay
ang dalawang taong nag-
iibigan
Higit sa lahat dapat mas
bigyang pansin ang
relasyon ng mag-asawa
at ang kanilang
komunikasyon
25. Ninanais ng Diyos na
magmahalan ang mag-
asawa nang buong puso
Ito ay upang ang isa't isa ay
maging bahagi nila habang
buhay
Ito ay paraan ng Diyos
upang maranasan ang
kabuuan ng buhay na
hinahangad ng tao
26. Ito ay handog ng
Diyos
pagdiriwang ng
kanilang pagiging
isa upang mas
patatagin ang
kanilang pagiging
iisa
27. Ang tanging tanda ng sakramento ng Pag-iisang
Dibdib ay ang babae at lalaking
nagsusumpaan.
28. Ang Sumpaan: Ang
pangako sa kasal ay
pananatilihin ang
pag-iibigan at
katapatan sa isa’t-isa,
sa hirap at ginhawa,
sa sakit at kalusugan
hanggang kamatayan.
29. Ang singsing ay
sagisag ng pag-
ibig na walang
katapusan na
walang iba
kundi ang
Espiritu Santo.
30. Ang aras naman ay sagisag ng lahat
ng mga bagay at kayamanang
maaangkin ng mag-asawa.
31. Ang belo ay sagisag ng
iisang kalipunang
bubuoin ang mag-anak.
32. Ang dalawang
kandila ay paala-ala
na sila’y
tinatanglawan ni
Hesus at kailangang
manatiling may
ningas ang kanilang
pananampalataya sa
kanilang buhay
mag-asawa.
33. Ang tali
naman na
inilalagay sa
balikat ng
dalawa sa
ibabaw ng
belo ay sagisag
ng katapatan
at anak.
34. Ang saksi ay hindi
nagkakaroon ng
kaugnayang
espiritwal sa
ikinakasal kundi
nagiging saksi
lamang ng
tipanan.
35. Panginoong Hesu-Kristo,
hinihiling po naming ipadala
mo ang Banal na Espiritu upang
punoin kami ng mga
biyaya na maisabuhay ang pag-
ibig na ipinamalas mo sa amin.
Tulungan mo po kaming
magkaroon ng wagas ng pag-
ibig sa isa’t-isa lalo’t higit sa
aming makakaisang-dibdib
upang matupad namin ang
iyong kalooban.