.

1. O queixo
vencedor.

2. Había unha vez nun pequeno poboado un grupo de veciños que
tiñan un soño que era gañar o premio de queixos mais
importante do mundo.
Entonces un día dixo Manolito, un veciño moi humilde:
-Podémonos presentar a ese concurso representando os
pequenos poboados.
E contestáronlle:
-Vale, perfecto.
Entón presentáronse o día do concurso, e díxolle o xefe:
-Que facedes aquí? Que queredes, arruinarme? Fora de aquí!
Entonces marcharonse todos desgustados e desesperados como
senon valeran para nada.
A continuación dixo María:
-Que imos facer, estamos acabados?
Ao que contestou Manolito:
-Non de todo, podémonos pasar por outras persoas.
E así foi... pasáronse por outras persoas.
É cando chegarón alí deixáronos pasar. A todo o mundo lle
gustara o seu queixo, e dicían todos que ían gañar, e así foi.
Díxolle o xefe:
-Como se chama o voso queixo?
E un veciño dixo sen pensar:
-O queixo vencedor.
De súpeto unha rapaza pasa correndo e quítalle os disfraces.
Logo o xefe dí:
-Falsantes, mentirosos. Como vos atrevedes? Quitádelle o
premio.
Unha señora do publico dixo:
-Non tes dereito a quitarlle o premio.
E todas as persoas do público empezan a gritar:
-Devolvédello
E o xefe devolveullo.
E ao final cos cartos do premio construiron unha fábrica
chamada Queixería Barral polo seu apelido.
E...
Colorín colorado este conto termina comendo queixo Barral.