Recommended
More Related Content
Featured
Featured (20)
Presentation final waste water
- 1. โครงงาน นํ้าเสียและการบําบัดนํ้าเสีย Waste water treatment
- 3. ที่มาและความสําคัญของโครงงาน (อธิบายถึงที่มา แนวคิด และเหตุผล ของการทําโครงงาน) ปัจจุบันในประเทศไทยมีปัญหานํ้าเน่าเสียมากทุกพื้นที่และเป็นปัญหาที่แก้ไขยากเนื่องจาก ประชากรชาวไทยไม่ ช่วยกันรักษาความสะอาดในแม่นํ้าและยังมีนํ้าเน่าเสียจากโรงงาน อุตสาหกรรมจากบ้านเรือนทําให้เกิดนํ้าเน่าเสีย และปัญหาไม่หายไป
- 4. ผู้จัดทําโครงงานได้ศึกษาค้นคว้าและพบว่าการบําบัดนํ้าเสียนั้นมีหลายวิธีทั้งวิธีที่เรา สามารถทําได้เองและการบําบัดนํ้าเสียในวิธีที่ต้องช่วยกันเพื่อการบําบัดนํ้าเสียที่มีคุณภาพ และเห็นผลชัดเจนหาก ทุกคนทําการช่วยกันบําบัดนํ้าเสียทุกคนตามโครงงานนี้จะทําให้ ปัญหานํ้าเสียเปลี่ยนแปลงไปทางด้านที่ดีมากขึ้น ปัญหานํ้าเน่าเสียเป็นปัญหาที่แก้ยาก เพราะที่ปัจจัยมาจากหลายแหล่งทั้งบ้านเรือนและโรงงานอุตสาหกรรมซึง ผู้คนได้ทํานํ้าเน่า เสียในทุกๆวันแต่ไม่มีผู้คนสนใจการแก้ปัญหาและคิดที่จะแก้ปัญหาทําให้ปัญหานํ้าเน่าเสีย จึงมี มานานและแก้ไขไม่ได้
- 8. ขอบเขตโครงงาน (คุณลักษณะ ขอบเขต เงื่อนไขและข้อจํากัดของการทําโครงงาน) 1.วิธีการบําบัดนํ้าเสีย
- 11. หลักการและทฤษฎี(ความรู้ หลักการ หรือทฤษฎีที่สนับสนุนการทําโครงงาน) ปัญหาของทรัพยากรนํ้า ปัญหาสําคัญ ๆ ที่เกิดขึ้น คือ 1. ปัญหาการมีนํ้าน้อยเกินไป เกิดการขาดแคลนอันเป็นผลเนื่องจากการตัดไม้ ทําลายป่า ทําให้ปริมาณนํ้าฝนน้อยลง เกิดความแห้งแล้งเสียหายต่อพืชเพาะปลูกและการเลี้ยงสัตว์
- 12. 2. ปัญหาการมีนํ้ามากเกินไป เป็นผลมาจากการตัดไม้มากเกินไปทําให้ เกิดนํ้าท่วมไหลบ่าในฤดูฝน สร้างความเสียหายแก่ชีวิตและทรัพย์สิน
- 13. 3. ปัญหานํ้าเสีย เป็นปัญหาใหม่ในปัจจุบัน สาเหตุที่ทําให้เกิดนํ้าเสีย ได้แก่ นํ้า ทิ้งจากบ้านเรือน ขยะมูลฝอยและสิ่งปฎิกูลที่ถูกทิ้งสู่แม่นํ้าลําคลองนํ้าเสียจาก โรงงานอุตสาหกรรม นํ้าฝนพัดพาเอาสารพิษที่ตกค้างจากแหล่งเกษตรกรรมลงสู่ แม่นํ้าลําคลอง นํ้าเสียที่เกิดขึ้นนี้ส่งผลเสียหายทั้งต่อสุขภาพอนามัย เป็น อันตรายต่อสัตว์นํ้า และมนุษย์ส่งกลิ่นเหม็นรบกวนทําให้ไม่สามารถนํ้าแหล่งนํ้า นั้นมาใช้ประโยชน์ได้ทั้งการอุปโภค บริโภค เกษตรกรรม และอุตสาหกรรม
- 14. ผลกระทบของนํ้าเสียต่อสิ่งแวดล้อม เป็นแหล่งแพร่ระบาดของเชื้อโรค เช่น อหิวาตกโรค บิด ท้องเสีย เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของแมลงนําโรคต่าง ๆ ทําให้เกิด ปัญหามลพิษต่อดินนํ้า และอากาศ ทําให้เกิดเหตุรําคาญ เช่น กลิ่นเหม็นของนํ้าโสโครก ทําให้เกิดการสูญเสียทัศนียภาพ เกิดสภาพที่ไม่น่าดูเช่น สภาพนํ้าที่มีสีดําคลํ้าไปด้วย ขยะ และสิ่งปฎิกูล ทําให้เกิดการสูญเสียทางเศรษฐกิจ เช่น การสูญเสียพันธุ์ปลาบาง ชนิดจํานวนสัตว์นํ้าลดลง ทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศในระยะยาว
- 15. การอนุรักษ์นํ้า ดังได้กล่าวมาแล้วจะเห็นว่า นํ้ามีความสําคัญและมีประโยชน์มหาศาล เราจึงควรช่วยแก้ไขปัญหานํ้าเสียหรือการ สูญเสียทรัพยากรนํ้าด้วยการอนุรักษ์นํ้า ดังนี้ 1.การใช้นํ้าอย่างประหยัด การใช้นํ้าอย่างประหยัดนอกจากจะลด ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับค่านํ้า ลงได้แล้ว ยังทําให้ปริมาณนํ้าเสียที่จะทิ้งลงแหล่งนํ้ามีปริมาณน้อย และป้องกันการขาด แคลนนํ้าได้ด้วย
- 16. 2. การสงวนนํ้าไว้ใช้ในบางฤดูหรือในสภาวะที่มีนํ้ามากเหลือใช้ควรมีการเก็บนํ้าไว้ใช้ เช่น -การทําบ่อเก็บนํ้า -การสร้างโอ่งนํ้า -ขุดลอกแหล่งนํ้า รวมทั้งการสร้างอ่างเก็บนํ้า และระบบชลประทาน
- 17. 3. การพัฒนา แหล่งนํ้าในบางพื้นที่ที่ขาดแคลนนํ้า จําเป็นที่จะต้องหาแหล่งนํ้าเพิ่มเติม เพื่อให้ สามารถมีนํ้าไว้ใช้ทั้งในครัวเรือน และในการเกษตรได้อย่างพอเพียง ปัจจุบันการนํานํ้าบาดาล ขึ้นมาใช้กําลังแพร่หลายมากขึ้นแต่อาจมีปัญหาเรื่อง แผ่นดินทรุด
- 18. 4. การป้องกันนํ้าเสีย การไม่ทิ้งขยะและสิ่งปฎิกูลและสารพิษลงในแหล่งนํ้า นํ้าเสียที่เกิดจากโรงงาน อุตสาหกรรม โรงพยาบาล ควรมีการบําบัดและขจัดสารพิษก่อนที่ จะปล่อยลงสู่แหล่งนํ้า
- 19. 5. การนํานํ้าเสียกลับไป ใช้นํ้าที่ไม่สามารถใช้ได้ในกิจการอย่างหนึ่งอาจใช้ได้ในอีก กิจการหนึ่ง เช่น นํ้าทิ้งจากการล้างภาชนะอาหาร สามารถนําไปรดต้นไม้ได
- 22. งบประมาณ ไม่ต้องใช้งบประมาณหากทําการช่วยบําบัดนํ้าเสียด้วยตนเองที่บ้าน อย่างเช่น ไม่ทิ้งสิ่งสกปรก ขยะ ลงในแม่นํ้า ลําคลอง เป็นต้น
- 27. จัดทําโดย นางสาว ณหทัย สุวรรณา เลขที่ 22 ม.6/13 นางสาว สาริดา พรรณธีรกุล เลขที่ 34 ม.6/13