რესურსი ქართული ლიტერატურის სწავლებისთვის

1. ბებო
გოდერძი ჩოხელი

2. გოდერძი
ჩოხელი
მას ნამდვილი, ცოცხალი
ტექსტების ავტორს უწოდებენ.
მის ნაწერებში იკითხება
სითბო, სიყვარული და
ამავდროულად, სევდაც.
„ამქვეყნად მწერალზე ადრე არავინ
კვდება თუ მას არ უსმენენ. მეც
მინდა ისეთი მწერალი ვიყო,
თუნდაც ერთ ადამიანს მაინც არ
დავუჭკნე საქართველოში.“

3. ბებია /
დიდედა
პაპა / ბაბუა
რა ასოციაციები
გიჩნდებათ ამ
სიტყვებთან
დაკავშირებით?

4. სიყვარული სითბო
ზრუნვა

5. გაიხსენეთ რომელ
ტექსტებს იცნობთ,
სადაც პერსონაჟები
არიან ბებიები და
ბაბუები?

8. „შუაღამისას ბაბუამ შვილიშვილის ხმა გაიგონა:
- შეიძლება ბაბუა, შენთან დავწვე?
- მოდი, ბაბუა! - უპასუხა მოხუცმა და კედლისკენ მიიწია. შვილიშვილი მივიდა,
ლოგინში შეუწვა და კედლისკენ მიბრუნებულ ბაბუას ზურგზე მიეკრო.
- "რა ცივია საწყალი ბაბუა", - გაიფიქრა შვილიშვილმა,
- "რა თბილია ეს მამაძაღლი" - გაიფიქრა ბაბუამ.
- ცოტა ხნის შემდეგ ბაბუამ ჰკითხა შვილიშვილს:
- იცი, რამ მოგიყვანა, ბაბუა?
- არა! - უპასუხა შვილიშვილმა.
- მე გეტყვი, აბა: სისხლმა მოგიყვანა, ბაბუა, სასწაულია სისხლი.
ამის მეტი იმ ღამით ბაბუასა და შვილიშვილს შორის არაფერი არ თქმულა, არც ერთი
არაფერზე არ ფიქრობდა და არც არაფერს ლაპარაკობდა.
- ბაბუასა და შვილიშვილს ტკბილად ეძინათ.
- მხოლოდ სისხლი ლაპარაკობდა და ფიქრობდა, ხოლო რას ლაპარაკობდა და
ფიქრობდა სისხლი, ღმერთმა უწყის!“

9. ისედაც მიტოვებულ სოფელში მიატოვეს ბებო.
ზაფხულში ვერ მოიცალეს შვილებმა, ზოგი სამსახურს იმიზეზებდა, ისეთ ადგილებზე მუშაობ-
დნენ, გაცდენა არაფრით არ შეიძლებოდა. შვებულება თითქმის ოთხივემ ერთად აიღო, ოჯახე-
ბით აიყარნენ და ზღვაზე წავიდნენ. იქიდან დაბრუნებულებს კი, ისევ უამრავი გადაუდებელი
საქმე ელოდებოდათ თბილისში.

10. ბებო
ნაღველი დუღდა
ბებოს გულში.
ძლივს თიბავდა
ბებო ბალახს.
მხარი სტკიოდა
შემოდგომა რომ დადგა,
ტყეში გავიდა.
შვილიშვილებისათვის
თხილს და ძახველს
კრეფდა
მუხლები
აუკანკალდა ბებოს.
უშეშოდ დარჩენილს
ზამთრის
მოახლოების
შეეშინდა.
ერთთავად
თვალებზე
სანთელივით
გაყვითლებულ ხეს
იჩრდილებდა და
გზას გაჰყურებდა.
ეზოში ხმაურით შემოვიდა
მისი ოთხივე ბიჭი.
ასეთი დიდი სიხარულის
განცდა ბებოს არასოდეს არ
ჰქონია.

11. Აირჩიეთ ერთ-ერთი
ილუსტრაცია და
შექმენით ჩანახატი!