ααααααααα

1. ΙΙ. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
2. Η αρχαία Ελλάδα (1100 – 323 π.Χ.)
2.1 Ομηρική εποχή: ορισμός
Ο πρώτος ελληνικός αποικισμός
(σελ. 76, 78, 80)

2. Ομηρική εποχή: ορισμός
Ομηρική εποχή ονομάζεται το διάστημα
των τρεισήμισι αιώνων μετά
την κατάρρευση του μυκηναϊκού κόσμου, δηλαδή
η περίοδος από το 1100 έως το 750 π.Χ..
Ονομάζεται έτσι, διότι
κύρια πηγή πληροφοριών
γι’ αυτήν είναι, μαζί με την αρχαιολογική έρευνα,
τα ομηρικά έπη.

3. Ομηρική εποχή: κύρια χαρακτηριστικά
Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της εποχής είναι:
• οι μετακινήσεις ελληνικών πληθυσμών
(ολοκληρώνονται τον 9ο
αι. π.Χ.)
&
• οι αναστατώσεις
(που οφείλονται σε αυτές τις μετακινήσεις).

4. Ομηρική εποχή: θετική αξιολόγηση
Θεωρείται
ως μια περίοδος
δημιουργικής αναδιοργάνωσης (οργανωτικής δημιουργίας).
Γιατί
από τον 9ο
αι. π.Χ. οι Έλληνες
απέκτησαν μόνιμες εγκαταστάσεις,
άρχισαν να ανασυγκροτούνται &
να θέτουν τα νέα θεμέλια του πολιτισμού τους.

5. Ομηρική εποχή: αρνητική αξιολόγηση
Συχνά, η ομηρική εποχή αναφέρεται με τον χαρακτηρισμό
«ελληνικός μεσαίωνας» ή «σκοτεινοί χρόνοι»,
επειδή
στη διάρκειά της παρατηρείται
παρακμή
και επειδή
οι γνώσεις μας γι’ αυτήν είναι περιορισμένες.

6. Ο πρώτος ελληνικός αποικισμός: ορισμός
Με τον όρο «πρώτος ελληνικός αποικισμός» αναφερόμαστε
στις μεταναστευτικές κινήσεις ελληνικών πληθυσμών
από την ηπειρωτική χώρα
προς τα παράλια της Μ. Ασίας, με γέφυρα τα νησιά του Αιγαίου,
στο διάστημα από τα μέσα του 11ου
έως τα μέσα του 9ου
αι. π.Χ.
Οι πληθυσμοί αυτοί, αφού απέκτησαν μόνιμη εγκατάσταση
στα νησιά και στα μικρασιατικά παράλια,
προοδευτικά επεκτάθηκαν στη μικρασιατική ενδοχώρα.
Αναμείχθηκαν
και μεταξύ τους και με τους μικρασιατικούς πληθυσμούς.

7. Κύριες αιτίες του πρώτου ελληνικού αποικισμού
• η αναστάτωση,
• η ανασφάλεια,
• η στενότητα χώρου,
• ο οικονομικός μαρασμός,
που προέκυψαν εξαιτίας
της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών
(Δωριέων και Θεσσαλών)
από την Πίνδο προς τον Νότο, στα τέλη του 12ου
αι. π.Χ.

8. Μετακίνηση Αιολέων
(ελληνικών φύλων που μιλούσαν την αιολική διάλεκτο)
Ξεκίνησαν
από τη Θεσσαλία
και κατευθύνθηκαν
στην Τένεδο και τη Λέσβο (ΒΑ Αιγαίο)
&
στα βόρεια παράλια της Μ.Ασίας,
από την Τρωάδα ως τη Σμύρνη.
Η περιοχή ονομάζεται
Αιολίς.

9. Μετακίνηση Ιώνων
Ξεκίνησαν (μαζί με άλλα ελληνικά φύλα:
Δρύοπες, Μολοσσούς, Αρκάδες, Φωκείς, Μάγνητες)
από την Αττική, την Εύβοια και τη ΒΑ Πελοπόννησο
με κατεύθυνση
τις Κυκλάδες, τη Χίο, τη Σάμο &
τα κεντρικά παράλια της Μ. Ασίας,
όπου ίδρυσαν δώδεκα πόλεις.
Η περιοχή αυτή της Μ. Ασίας ονομάζεται
Ιωνία, επειδή
οι Ίωνες
επικράτησαν των υπόλοιπων ελληνικών φύλων.

10. Το Πανιώνιον
Οι δώδεκα πόλεις που ίδρυσαν οι Ίωνες
στα κεντρικά παράλια της Μ. Ασίας,
γρήγορα αποτέλεσαν
θρησκευτική ένωση,
που ονομάστηκε Πανιώνιον,
με κέντρο
το ιερό του Ποσειδώνα
στο ακρωτήριο της Μυκάλης.

11. Μετακίνηση Δωριέων
Τελευταίοι, χωρίς να πιέζονται από άλλα φύλα,
αλλά επιθυμώντας
την έξοδό τους στη θάλασσα,
ξεκίνησαν
από τη Λακωνία, την Επίδαυρο και την Τροιζήνα
με κατεύθυνση
τη Μήλο, τη Θήρα, την Κρήτη,
και έπειτα
τη Ρόδο, την Κω και το νότιο τμήμα της Μ. Ασίας.

12. Η δωρική εξάπολη
Η Ιαλυσός, η Κάμιρος και η Λίνδος της Ρόδου,
η πόλη της Κω &
η Κνίδος και η Αλικαρνασσός της Μ. Ασίας
γρήγορα συγκρότησαν
μια θρησκευτική ένωση,
τη δωρική εξάπολη,
με κέντρο
το ιερό του Απόλλωνα
στο Τριόπιο ακρωτήριο της Κνίδου.