2. 1.- Partes dun coche de fórmula-1.
2.- Materiais que forman un fórmula-1.
3.- Propiedades dos materiais.
4.- Orixe e materia prima.
5.- Outras aplicación
6.- Reciclaxe dos materiais.
2
4. O alerón
O alerón ten a función de enviar a corrente de aire ás rodas de forma que non
xeren moita resistencia, e alimentar en parte aos baixos.
- ALERÓN DIANTEIRO:
Actualmente miden 1,8 metros de ancho e teñen unha parte central de 50 cm. O
alerón ten forma de á de avión invertida. Unha función interesante que realiza o
alerón dianteiro grazas a súa forma, é a de enviar aire cara los freos para mellorar
a súa refrixeración.
4
5. -ALERÓN TRASEIRO:
Miden 75 Cm de ancho e só poden ser de dous elementos aerodinámicos, o plano
principal e un flap. Coas normas do DRS* pódese "descargar" o alerón de apoio e
resistencia en adestramentos libres e cualificación, e en carreira para realizar
adiantamentos.
*DRS: As súas siglas en inglés significan "Drag Reduction System", algo así como "Sistema de Redución de Arrastre". É un
sistema no que, ao activarse, se produce a apertura do alerón traseiro outorgando ao monopraza unha velocidade extra
duns 10-12 km/h. Pódese activar nun sector ou sectores do circuíto (establecido pola FIA), e só cando un coche está a 1
segundo ou menos do de diante.
5
6. O chasis
É a estrutura que soporte e achega rixidez a un vehículo ou obxecto. O chasis é ou
equivalente ao esqueleto dalgúns seres vivos, cumprindo a función de soportar ou peso e
portar solidez ao conxunto.
6
7. Os pontóns
Son a parte ancha e baixa da carrozaría.
Esténdense dende cada lado do oco do
piloto ata o extremo final dos radiadores
cubríndoos. Dende aí cara a atrás, vanse
estreitando cara á zona traseira central, de
tal maneira que dan unha forma de
"botella de coca-cola" á silueta do
automóbil.
7
8. O difusor
A súa única función é facilitar o máximo posible a saída do aire que circula polos
baixos do coche, xerándose así o efecto chan de forma efectiva. O seu tamaño
está estritamente regulado polo regulamento, pero a súa xeometría queda enteira
á discreción do deseñador/fabricante.
* Imaxe dun difusor
8
9. O motor
O motor e a transmisión dun Fórmula 1 moderno conta coa maquinaria máis
desenvolvida do planeta, e a competencia por ter o mellor motor da grella é moi
intensa.
A Caixa de cambios
É o elemento encargado de obter nas rodas o par motor abondo para poñer en
movemento o vehículo dende parado, e unha vez en marcha obter un par
suficiente nelas para vencer as resistencias ao avance.
9
10. -1) Conduto de ventilación de fibra de carbono.
-2) O aire entra al motor para poder mesturarse coa gasolina nos cilindros.
-3) Sistema de tubos de escape.
-4) Os radiadores. Atópanse situados no pontón para que o auga se ventile co fluxo de aire.
-5 y 6) A suspensión traseira se une coa caixa de cambios
10
11. As suspensións
Ata nisto se coida o deseño exposto ao aire. En vez de ter unha forma circular típica, dáselle
forma de perfil beirado para minimizar a resistencia aerodinámica (ben deseñada reduce ata
10 veces a resistencia do seu equivalente circular).
11
12. Carrozaría
A carrozaría
A parte da carrozaría que queda por diante do eixe das rodas traseiras non pode
superar os 140 centímetros de ancho, mentres que a parte traseira non pode
superar os 100 centímetros.
Estas regulacións tan estritas provocan que os equipos presenten coches con
dimensións moi similares. Así, a media das dimensións dos coches de Fórmula1
veñen a ser de 463,5 centímetros de longo, 180 centímetros de ancho e 95
centímetros de alto.
12
13. Os pneumáticos
Os pneumáticos son unicamente de tres tipos: secos, chuvia e mixto. Os
fabricantes proporcionan novos compostos de goma para case cada gran premio,
con diversos graos de dureza, dependendo das condicións climáticas, as
características do circuíto e dos coches.
As rodas dun coche normal están feitas cun cinto pesado de aceiro e deseñadas
para ser duradeiras. Non obstante, as rodas dun F1 están deseñadas para que
aguanten aproximadamente 200 Km e, como case todo no monopraza, son
fabricadas de materiais que pesan moi pouco.
13
14. Os freos
Se os pneumáticos son un elemento
fundamental á hora de transmitir a
forza do motor mediante a tracción,
os freos son un compoñente básico
nos coches para que poidan reducir
a velocidade.
Os freos F1 son de fibra de carbono
permite traballar a temperaturas
elevadas.
14
15. - Carrozaría:
Esta feita de resina de epoxi, reforzada con fibra de
carbono.Estes materiais laminado conxuntamente
presentan unha gran rixidez e resistencia,
pero son sumamente lixeiros.
-Pontóns:
De aluminio e máis fibra de carbono
-Difusores : *Extracto de fibra de carbono
Son de ferro
-Suspensións:
Triángulos superpostos de fibra de carbono sobre
un basculante de titanio montado no chasis.
-Aleróns:
Están feitas de resina de epoxi, reforzada con
fibra de carbono.
15
16. -Chasis:
Está feito de alumino e con reforzos de fibra de carbono.
-Pneumáticos:
A maioría é nailon e poliéster pero ademais pneumáticos de chuvia teñen tamén reforzos de plástico.
-Monocasco:
De fibra de carbono en nodo de abella de aluminio.
-Freos:
Son de fibra de carbono pero os discos de aluminio.
-Motor:
Esta formado por aluminio e fibra de carbono.
-Caixa de cambios:
De titanio ou magnesio.
*Imaxe do aluminio
16
17. Fibra de carbono:
Elevada resistencia mecánica, cun módulo de elasticidade elevado.
Baixa densidade, en comparación con outros elementos como por exemplo aceiro.
Elevado prezo de produción.
Resistencia a axentes externos.
Gran capacidade de illamento térmico.
Resistencia ás variacións de temperatura, conservando a súa forma, só se se utiliza
matriz termoestable.
Aluminio:
É lixeiro.
É de cor branca brillante.
Bo condutor da calor e da electricidade.
Moi maleable.
Bastante dúctil.
Forma aliaxes con outros metais para mellorar as propiedades mecánicas.
Permite a fabricación de pezas por fundición, forxa e extrusión.
Material soldable.
17
18. Ferro:
É un metal maleable. É de color gris plateado.
Presenta propiedades magnéticas. -
É extremadamente duro e pesado.
Resina de epoxi:
Óptima humectación y de adherencia . *Fragmento de ferro
Bo aillamento eléctrico
Boa resistencia mecánica.
Resisten la humidade.
Resisten el ataque de fluídos corrosivos.
Resisten temperaturas elevadas
Excelente resistencia química.
Excelentes propiedades Adhesivas.
18
19. Nailon:
Densidade lineal
Tenacidade
Resistencia á rotura
Resistencia á tensión
Elongación na rotura
Plástico:
Doados de traballar e moldear. *Fío de nailon
Baixa densidade.
Adoitan ser impermeables.
Bos illantes eléctricos.
Bos illantes térmicos.
Resistentes á corrosión e a moitos factores químicos.
19
20. Poliéster:
Non se errogan.
É barato.
É máis forte ca fibra natural.
Titanio:
É de cor prateada agrisada.
Forma aliaxes con outros elementos para mellorar as prestacións mecánicas.
É resistente á corrosión.
Pouca condutividade térmica e eléctrica.
Maleable.
Dúctil.
Duro.
Resistente á tracción.
Gran tenacidade.
Magnesio:
É maleable e dúctil cando se quenta. -
Reacciona cos ácidos.
20
21. -Fibra de carbono:
Está fabricado a base de poliéster, que é un tipo de plástico. Su materia prima es el polietilnitrilio.
-Aluminio:
Case todo o Aluminio se obtén dun mineral
denominado Bauxita. A obtención do aluminio
realízase en dúas fases: a extracción da alumina
a partir da bauxita e a extracción do aluminio a
partir desta última mediante electrolise. *Bauxita
-Ferro:
Encóntrase na natureza formando parte de numerosos minerais, entre eles moitos óxidos, e
raramente encóntrase libre. Para obter ferro en estado elemental, os óxidos redúcense con
carbono e logo é sometido a un proceso de refinado para eliminar as impurezas presentes.
21
22. -Resina de epoxi:
Unha resina epoxi é un polímero termoestable que se endurece cando se mestura cun
axente catalizador ou «endurecedor». Os compostos epoxi son un grupo de éteres cíclicos
ou óxidos de alqueno (alquileno) que posúen un átomo de osíxeno unido a dous átomos de
carbono adxacentes (estrutura oxirano).
-Nailon:
É unha resina sintética utilizada en fibras téxtiles. Obtense a base dunha gasolina pesada (o
vapocraqueo) que o seu produto base é o benceno. Do cal extraese o nailon para obter
finalmente fibras sintéticas.
-Poliéster:
As fibras de poliéster obtéñense por polimerización de monómeros. Está feita dá mestura
de alcohois e ácidos carboxílico.
22
23. -Plástico:
Os plásticos son materiais ou compoñentes de moléculas orgánicas xigantes, estes pódelos
deformar para conseguir un molde ou unha figura determinada. Estas moléculas poden ser
de orixe natural, como a celulosa, a cera ou o caucho ou de materias primas de aceites en
forma de boliñas ou po disoltos.
-Titanio:
O titanio extráese en primeiro lugar do rútilo (óxido de titanio), abundante nas areas
costeiras.
-Magnesio:
Obtense pola electrólise do cloruro de magnesio fundido. O magnesio ocupa o sexto lugar
en abundancia natural entre os elementos da codia terrestre. Existe na natureza só en
combinación química con outros elementos, en particular, nos minerais: carnalita, dolomita
e magnesita.
23
24. -Fibra de carbono:
Medios de transporte
Construcións
Material deportivo
-Aluminio:
Na construción.
Nos transportes (ferrocarrís, aeronáutica
e automoción).
Nas construcións mecánicas.
En electrónica.
No sector doméstico. *Electroimán
-Ferro:
ferro puro utilízase para obter láminas metálicas.
En electroimáns.
Os compostos de ferro úsanse en medicina para o tratamento da anemia.
24
25. -Resina de epoxi:
Como recubrimentos protectores
Recubrimentos para ambientes mariños
Revestimentos para solos
Adhesivos
Colas
Como materiais aillantes
Plásticos reforzados
Produtos téxtiles.
-Nailon:
Medias
Porcas dos cepillos de dentes
Fío para pesca
Redes
Pezas de autos (como o deposito de gasolina) *Parafuso de nailon
Pezas de máquinas (como engrenes e chumaceiras)
Cordas de guitarra
Cremalleiras
Pas de ventiladores industriais
Parafusos
25
26. -Poliéster:
Matriz para a construción de equipos
Canalizacións anticorrosivas
Fabricación de pinturas
-Titanio:
Industria enerxética
Industria automobilística:
Industria militar:
Industria aeronáutica y espacial *Construcción naval
Construción naval
Industria reloxeira:
Xoiaría
Instrumentos deportivos
Decoración
26
27. -Magnesio:
Alimentación
Axente redutor en la obtención de uranio e outros metais a partir das súas sales.
El hidróxido (leche de magnesia), o cloruro, o sulfato e o citrato se emplean na medicina.
O po de carbonato de magnesio é utilizado polos atletas como ximnastas e levantadores de
peso para mellorar o agarre dos obxetos
Flashes fotográficos
Pirotecnia
Bombas incendiarias, debido a la luz que despide a súa combustión.
-Plástico:
Construción
Agricultura
Industria
Sector de envases e embalaxes
Medicina
Automobilística
Fibras téxtiles *Magnesio
Electrónica
Xoguetes ,deporte e mobles
27
28. -Fibra de carbono:
O proceso de reciclaxe de fibras de carbono consiste en cortar o cadro en pequenas seccións
e queimar o epoxi que mantén as fibras xuntas nun ámbito libre de osíxeno. Isto dá como
resultado fibras máis curtas coas mesmas propiedades.
-Aluminio:
O aluminio é 100% reciclable.
Ao aluminio reciclado coñéceselle como aluminio secundario, procesado recupera metais
por medio de pretratamento, fundición e refinado.En Xove (Lugo) hai unha fábrica de
aluminio.
-Resina de epoxi:
Los compuestos de fibras y epoxi, aunque son más caros que los de resinas de poliéster o
de éster de vinilo, producen piezas más resistentes. Ademas, las resinas epoxi pueden ser
infiltradas en espumas metálicas
28
29. -Nailon:
O nailon é reciclable, vólvese fundir e transformar en produtos finais. O nailon reciclado é
utilizado para fabricar bolsas de residuos, canos, madeira plástica para postes, marcos,
filme para agricultura...Una das posibilidades de reinserir o material de nailon recuperado é
a produción de canos negros para auga sendo quizais esta a medida máis adoptable.
-Poliéster:
Se recicla para reutilizar en pezas secundarias dentro da industria mecánica, dos xoguetes,
electrónica …
-Titanio:
Algunhas aleacións do titanio serven como sustituto do aluminio.
-Plástico:
Algúns tipos de plásticos non son biodegradables nin doados de reciclar, e se se queiman,
son moi contaminantes.
O proceso de reciclaxe consiste en realizar unha mestura da totalidade dos plásticos
recollidos e, logo de limpeza e trituración, moldealos por extrusión obtendo perfís
concretos para a súa utilización en construción, agricultura, urbanismo...
29
