The Epistle of Jude is the penultimate book of the New Testament as well as the Christian Bible. It is traditionally attributed to Jude, brother of James the Just, and thus possibly a brother of Jesus as well. Jude is a short epistle written in Koine Greek.

1. Iudas
Caput 1
1 Iudas Iesu Christi servus et frater Iacobi his qui sunt sanctificati et conservati a Deo Patre
in Jesum Christum, et vocatus est;
2 Gratia vobis, et pax, et caritas adimpleatur.
3 Carissimi, cum omni studio scriberem vobis de communi salute, necessarium erat mihi
scribere vobis et exhortare vos ut certamini pro fide semel data
traditus est.
4 sunt enim quidam qui inprudentes inrepserunt in hoc iudicio praedestinati sunt
qui permutant gratiam Dei nostri in libertatem et solum Dominum Deum et Dominum nostrum Iesum Christum
renuntiaverunt
5 Commonere autem vos volo, scientes semel omnia, quoniam Jesus populum cum emiserit,
Aegyptum servavit, infideles deinde delevit.
6 Et angelos quidem, qui non servaverunt primam stationem, sed relicto suo domicilio, habet in æternis vinculis
tenebrae custodiebantur usque ad diem iudicii magni.
7 sicut Sodoma et Gomorrha, et civitates eorum simili modo, fornicationi traditae sunt
post carnem alienam positi exemplum, dum ignis aeterni ultionem patiuntur.
8 Similiter et hi carnem quidem maculant, dominationem autem spernunt, majestatem autem blasphemant.
9 Michael autem archangelus cum diabolo contenderet quod de corpore Moysi contenderet,
accusare eum non audebat, sed dicebat: Increpet te Dominus.
10 Sed detrahunt illis quae nesciunt. sed quod natura norunt, animalia bruta, per id seipsos destruunt.
11 Vae illis! nam viam Cain abierunt et post errorem Balaam avide cucurrerunt
merces, et perierunt in contradictione Core.
12 Hae sunt maculae in conviviis vestris amoris, convivantes vobiscum, sine timore semetipsos pascentes;
sine aqua, quae a ventis circumferuntur; ligna, quorum fructus exsiccantur infructuose, bis emortuis,
radicibus evulsis;
13 fluctus feri maris despumantes suas confusiones; sidera errantia, quibus tenebris
tenebrae in aeternum custoditae sunt.
14 prophetavit autem et de eis septimus ab Adam Enoch et ait ecce Dominus venit in multis milibus
sanctos suos, etc.
15 ut faciamus iudicium de omnibus et arguet omnes mali ex omnibus operibus eorum
quas impie adfecerunt, et de omnibus duris loquelis, quas locuti sunt contra eum peccatores iniqui.
16 Hi sunt murmuratores querellosi, qui secundum concupiscentias suas ambulant. et os eorum loquatur magna trepidatio
verbis cum admiratione hominum uteretur.
17 Vos autem, carissimi, recordamini verborum prædictorum apostolorum Domini nostri Jesu Christi.
18 quomodo dicebant vobis quia in novissimo tempore oportet illusores esse qui secundum nequitiam suam
desideria ambulemus.
19 Hi sunt, qui segregant semetipsos, sensu sine Spiritu.
20 Vos autem carissimi superædificamini vosmetipsos sanctissimæ vestræ fidei, in Spiritu Sancto orantes,
vosmetipsos in dilectione Dei servate, exspectantes misericordiam Domini nostri Jesu Christi usque in diem hanc
vitam eternam.
22 Et cum quibusdam miseretur, quæ differt;
23 illos vero salvate de igne rapientes. odisse etiam carnem maculatam.
24 ei autem qui potens est vos conservare sine peccato et constituere ante conspectum gloriæ suæ
magno cum gaudio;
25 soli Deo Salvatori nostro, per Jesum Christum Dominum nostrum, gloria et magnificentia, imperium et potestas ante omne sæculum. Amen