The Epistle of Ignatius to Polycarp is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to Polycarp, the bishop of Smyrna. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. Ignatíusarbréf til
Pólýkarpusar
KAFLI 1
1 Ignatius, sem einnig er kallaður Theophorus, til Pólýkarpus,
biskups yfir kirkjunni, sem er í Smýrnu; umsjónarmaður þeirra,
heldur sjálfum sér yfirséð af Guði föður og Drottni Jesú Kristi: öll
hamingja.
2 Eftir að hafa vitað að hugur þinn til Guðs er eins og hann er
bundinn á óhreyfanlegan stein. Ég þakka ákaflega, að ég hef
verið talinn verðugur að sjá þitt blessaða andlit, þar sem ég megi
alltaf gleðjast í Guði.
3 Þess vegna bið ég þig fyrir náð Guðs, sem þú ert klæddur, að
sækja fram í braut þinni og hvetja alla aðra til að frelsast.
4 Haltu stað þínum með allri umhyggju bæði af holdi og anda:
Gerðu það þitt viðleitni að varðveita einingu, sem ekkert er betra.
Umberið alla menn, eins og Drottinn með þér.
5 Styð alla í kærleika, eins og þú. Biðjið án afláts: biðjið um
meiri skilning en það sem þú hefur þegar. Vertu vakandi, hafðu
anda þinn alltaf vakandi.
6 Talaðu við hvern og einn eins og Guð mun gera þér kleift.
Berið veikleika allra, sem fullkominn bardagamaður; þar sem
vinnan er mikil, er ávinningurinn því meiri.
7 Ef þú elskar góða lærisveinana, hvaða þakklæti er það? En
fremur lút þú þér þá, sem illgjarnir eru, í hógværð.
8 Ekki er sérhvert sár gróið með sama gifsi: ef sjúkdómsárásir eru
harðar, breytið þeim með mjúkum lækningum: verið í öllu vitur
eins og höggormur, en skaðlaus eins og dúfa.
9 Þess vegna ert þú samsettur af holdi og anda. til þess að þú
megir breyta þeim hlutum sem birtast fyrir augliti þínu.
10 Og hvað varðar þá sem ekki sjást, biddu til Guðs að hann
opinberi þér þá, svo að þú skortir ekkert, heldur verðir ríkur af
sérhverri gjöf.
11 Tímarnir krefjast þín, eins og flugmenn vindarnir; og sá sem
hrærist í stormi, athvarfið þar sem hann myndi vera; til þess að þú
náir Guði.
12 Vertu edrú sem bardagamaður Guðs: kórónan sem þér er lögð
til er ódauðleiki og eilíft líf. sem þú ert líka fullviss um. Ég mun
vera þín ábyrgð í öllum hlutum og bönd mín, sem þú elskaðir.
13 Látið ekki trufla þig, sem þykja verðugir heiðurs, heldur kenna
aðrar kenningar. Stattu fastur og óhreyfður, eins og steðja þegar
barið er á hann.
14 Það er hluti af hugrökkum bardagamanni að vera særður og þó
sigrast á. En einkum ber okkur að þola allt fyrir Guðs sakir, svo
að hann megi umbera okkur.
15 Vertu á hverjum degi betri en aðrir: hugsið um tímann; og
vænta hans, sem ofar öllum tíma er, eilífur, ósýnilegur, þótt fyrir
okkar vegna sé hann sýnilegur: óviðjafnanlegur og ófær, en þó
fyrir okkur þjáningar; þola alls kyns leiðir til hjálpræðis okkar.
2. KAFLI
1 Látið ekki ekkjurnar verða vanræktar. Vertu eftir Guði,
verndara þeirra.
2 Látið ekkert gera án vitundar þinnar og samþykkis; þú gjörir
ekki heldur annað en samkvæmt vilja Guðs. eins og þú gjörir,
með allri stöðugleika.
3 Látið söfnuði yðar verða fullari, spyrjið alla með nafni.
4 Líttu ekki á mennina og ambáttirnar. Lát þá ekki heldur verða
uppblásnir.
5 Látið þá ekki þrá að verða látnir lausir á almannakostnað, svo
að þeir séu ekki þrælar eigin girndar.
6 Flýja illum listum; eða réttara sagt, ekki minnast á þá.
7 Segið systrum mínum, að þær elska Drottin. og vera saddir af
eigin mönnum, bæði í holdi og anda.
8 Á sama hátt, áminnið bræður mína, í nafni Jesú Krists, að þeir
elski konur sínar, eins og Drottinn kirkjuna.
9 Ef einhver getur dvalið í mey, til heiðurs holdi Krists, þá sé
hann áfram án þess að hrósa sér. en ef hann hrósar sér, er hann
ógildur. Og ef hann þráir að taka meira mark á honum en
biskupnum er hann spilltur.
10 En það verður öllum þeim, sem giftir eru, hvort sem þeir eru
karlar eða konur, að koma saman með samþykki biskups, til þess
að hjónaband þeirra verði samkvæmt guðrækni og ekki í girnd.
11 Allt sé gert Guði til heiðurs.
12 Hlýðið á biskupinn, svo að Guð megi líka hlýða yður. Sál mín
sé öryggi fyrir þá sem lúta biskupi sínum, ásamt prestum sínum
og djáknum. Og megi hlutur minn vera með þeirra í Guði.
13 Vinnið hver með öðrum; keppa saman, hlaupa saman, þjást
saman; sofðu saman og rístu upp saman; sem ráðsmenn,
matsmenn og þjónar Guðs.
14 Þóknast honum, sem þér berjist undir og fáið laun yðar frá.
Lát engan yðar finnast liðhlaupi; en lát skírn þína standa, eins og
vopn þín; trú þín, sem hjálm þinn; kærleikur þinn, sem spjót þitt;
þolinmæði þín, sem öll brynja þín.
15 Látið verk yðar vera yður til ábyrgðar, svo að þér fáið
viðunandi laun. Verið því langlyndir hver við annan í hógværð,
eins og Guð er við yður.
16 Leyfðu mér að gleðja þig í öllu.
3. KAFLI
1 Þar sem kirkjan í Antíokkíu í Sýrlandi er, eins og mér er sagt,
fyrir bænir þínar. Mér hefur líka verið huggað og án umhyggju í
Guði; ef svo er að með þjáningu mun ég ná til Guðs; til þess að
fyrir bænir þínar megi ég finnast lærisveinn Krists.
2 Það mun vera mjög hæft, ó verðugi Pólýkarpus, að kalla saman
valið ráð og velja einhvern sem þú elskar sérstaklega og er
þolinmóður við erfiði. að hann sé sendiboði Guðs; og til þess að
fara til Sýrlands, vegsama hann óstöðvandi kærleika yðar, Kristi
til lofs.
3 Kristinn maður hefur ekki vald sjálfs síns, heldur verður hann
alltaf að hafa frí til að þjóna Guði. Nú er þetta verk bæði Guðs og
yðar, þegar þér hafið fullkomnað það.
4 Því að ég treysti því fyrir náð Guðs að þér séuð reiðubúnir til
sérhvers gott verks sem hæfir yður í Drottni.
5 Þar sem ég þekki því ástúð þína fyrir sannleikanum, hef ég
hvatt þig með þessum stuttu bréfum.
6 En af því að ég hef ekki getað skrifað öllum söfnuðunum, því
að ég verð skyndilega að sigla frá Tróas til Neapolis; því að svo
er skipun þeirra, sem ég er undirgefinn; skrifar þú söfnuðunum,
sem eru nálægt þér, eins og þeir eru fræddir um vilja Guðs, til
þess að þeir geti líka gjört eins.
7 Lát þeir sem geta senda sendiboða. og hinir skulu senda bréf sín
af þeim sem senda munu frá þér, svo að þú verðir vegsamlegur
um alla eilífð, sem þú ert verðugur.
8 Ég heilsa öllum með nafni, einkum konu Epitropusar, ásamt
öllu heimili hennar og börnum. Ég kveð Attalus ástvin minn.
9 Ég heilsa þeim, sem verðugur þykir að vera sendur af þér til
Sýrlands. Náð sé að eilífu með honum og með Pólýkarpu sem
sendir hann.
10 Ég óska yður allrar hamingju í Guði vorum, Jesú Kristi; í þeim
sem halda áfram, í einingu og vernd Guðs.
11 Ég kveð Alce ástvin minn. Kveðja í Drottni.