The Epistle of Ignatius to Polycarp is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to Polycarp, the bishop of Smyrna. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. The Epistle of Ignatius
to Polycarp
CHAPTER 1
1 Ignatius, sum eisini eitur Theophorus, to Polycarp, bishop of
kirkjuna, sum er í Smyrna; teirra yvirseer, men heldur sær
sjálvum av Guði, og Harrin, sum Jesus Kristus: øll eydnu.
2 av tí at tú/hevur/hava vitað, at tú/hevur/hava gjørt tað, sum tað
var á einum immovable rock; Eg haldi altíð takk, at eg havi
hugsað um, at tú/kanst/kunnu altíð gleði meg í Gud.
3 Hvarfore eg beseech teg av Gudi hjá Gudi við tí, sum
tú/hevur/hava fingið í tínum/tykkara skeið, og til exhort øll onnur,
sum tey kunnu verða bjargað.
4 Maintain títt stað við øllum at leggja í bæði og anda: Ger tað,
sum einki er betri. Bjarnir við øllum monnum, sjálvt sum Harrin
við tær.
5 Support all forelskaður, sum tú eisini gert. Bið/biðið uttan at
siga: spyr/spyrjið meira enn tað, tú/longu hevur/hava. Ver/verið
varin, tá ið tú/altíð ert/eru vakin.
6 tosa við hvønn/hvørja/hvørt eftir, sum Gud skal gera
teg/tykkum/tygum. Bjarnir ífirmities av øllum, sum ein fullkomin
bardaga; har arbeiðið er frálíkt, er tað meira.
7 um tú skalt elska tey góðu næmingar, hvat takk er tað? Men
heldur ger/gerið tú//tygum evni til teir/tær/tey, sum eru ótrúlig, í
mær.
8 øll sár er ikki lekt við sama plasti: um accessions av sjúkuni,
sum er vehement, modify tey við bleytum: vera í øllum tí, sum
ein serpent, men harmleysur sum ein dove.
9 Fyri hetta orsøkin til, at tú/hevur/hava fingið list at gera av við
og anda; Tað er kanska tað, sum tú/kanst/kunnu gera hasar tingini,
sum tykjast áðrenn andlitið á tær/tykkum.
10 Og sum fyri tey, sum ikki eru sæddur, biðja Gud um, at hann
fór at avdúka tey, at so tú/kanst/kunnu vera í ongum, men kanska
er tað, at tú/ikki hevur/hava sæð/sætt í hvørjum gávu.
11 ferðir krevja teg, sum flogskiparin er vindur; og hann er
tveittur í einum tempest, har hann hevði verið; At tú/kanst/kunnu
fáa fatur á Gudi.
12 Be edrúur sum bardagin av Guði: krúnuna fríggjaði til teg, er
ódeyði, og ævigt lív; Um tað, sum tú/eisini yvirtalaði/yvirrætu.
Eg fari at vera vísur/vís í øllum tingum, og mítt bond, sum
tú/hevur/hava elskað.
13 Lat/Latið ikki tey, sum tykjast verdar at gjaldskorta, men læra
aðrar doctrines, órógva teg/tykkum. Stand firm og immovable,
sum au anvil, tá ið tað er bukað.
14 tað er parturin av einum djarvur bardaga, sum verður særdur,
og kortini basa. Men serliga vit áttu at tola alt fyri Guds sake, at
hann kann bera okkum við okkum.
15 Be hvønn dag betri enn onnur: hugsa um tíðina; og væntar
hann, sum er omanfyri alla tíðina, ævigt, ósjónliga, hóast okkara
sakes gjørdi sjónligt: impalpable, og impassable, men fyri okkum
evni. At endurrinda allar mátar til okkara salvation.
CHAPTER 2
1 lat ikki einkjurnar vera ov sein: vera tú eftir Gud, teirra verja.
2 Lat/Latið einki gerast uttan tína/tykkara vitan og samtykki;
Hvørki ger/gera tú/nakað annað enn eftir Guði; sum tú/gert/gera
eisini, við øllum constancy.
3 lat/latið teg/tykkum vera meira full: spyr/spyrjið inn í alt navn.
4 yvir ikki menn og arbeiðsgarðin; Hvørki lata teir/tær/tey vera
upp: men heldur lata teir/tær/tey vera meira evni til Gud, at
teir/tær/tey kunnu fáa frá honum eitt betri frælsi.
5 lat teir/tær/tey ikki ynskja at vera ókeypis á almennum
kostnaðinum, at teir/tær/tey ikki eru trælur fyri teirra egnu hug.
6 Flee ónd lists; ella heldur, ger ikki nakað av teimum.
7 sig við systrar mínar, at tey elska Harrin; og vera nøgdur/nøgd
við teirra egnu mann, bæði í svøttum og anda.
8 Á eins hátt, exhort mín, í navnið á Jesus Kristus, at tey elska
sínar konur, sjálvt sum Harrin.
9 Um nakar maður kann verða verandi í einum virgini, fyri at fáa
fatur á Christ, lat hann vera verandi uttan at reypa sær; men um
hann reypar, er hann óbrúkur. Og um hann ynskir at vera meira
tikin til merkis, enn bispurin er spiltur.
10 men tað verður øll so, sum eru gift, um menn ella kvinnur
koma saman við consentunum, sum so teirra hjúnalag kann vera
eftir godliness, og ikki í lust.
11 Lat/Latið alt vera gjørt við Gud.
12 Hearken unto bisk, at Gud eisini hoyrirken unto teg. Mín sál er
trygd fyri teimum, sum lata upp á teirra biskar, við teirra
presbyters og deacons. Og kann mín portion vera saman við teirra
í Gudi.
13 Labour við einum øðrum; contend saman, renna saman, líða
saman; Sova saman, og upp saman; sum grýturættar, og sum eru
sum ein, og ráð hjá Guði.
14 takk fyri honum, sum tú/fært/fáa kríggj, og frá hvørjum
tú/fært/fáa tína/tykkara løn. Lat/Latið eingin av tær/tykkum
finnast/finna eina oyðimørk; men lat/latið teg/tykkum vera
verandi, sum armarnar hjá tær/tykkum; Títt/tykkara álit, sum
hjálmin hjá tær/tykkum; Tín/tykkara vælgerandi endamál, sum
tín/tykkara/tygara spei; tín tol, sum alt armur tín.
15 lat/latið teg/tykkum/tygum vera tín/tykkara/tygara ábyrgd, so
tú/kanst/kunnu fáa eina hóskandi løn. Ver/verið leingi, tá ið
tú/ert/eru ímóti hvørjum øðrum í mær: sum Gud er móti
tær/tykkum.
16 lat meg hava gleði av tær í øllum.
CHAPTER 3
1 nú forasmuch sum kirkjan í Antioch í Syria, er, sum eg eri biðin
um, gjøgnum tínar bønir; Eg havi eisini verið meira ugga og uttan
at leggja í Gud; Um so er, at eg havi líðing, skal eg fara til Gud;
Hatta gjøgnum tínar bønir, eg kann finnast ein lærari av Christ.
2 tað verður sera væl fyri, O most verd Polycarp, fyri at ringja til
eitt select, og velja nakrar, sum tú/ert/eru serliga kærleiki, og sum
er tolin; At hann kann vera boð frá Guði; og tað fer at vera í Syria,
kann hann glory tín incessant kærleika, til rós av Christ.
3 A kristin hevur ikki vald til sín sjálvs: men má altíð vera í
frítíðini hjá Gudi. Nú er hetta arbeiðið bæði Gud, og
tín/tykkara/tygara: tá tú/skalt/skulu hava tað fullkomna.
4 For eg líti á Gud, at tú ert til reiðar at gera hvørt gott arbeiði,
sum er fitt fyri teg í Harrinum.
5 vita, tí at tú/hevur/hava fingið tað í álvara, so havi eg exhort
teg/tykkum av hesum stutta brøvunum.
6 men forasmuch, sum eg ikki havi verið førur/før fyri at skriva
til allar kirkjuna, tí eg má knappliga sigla frá Troas til Neapolis;
fyri so er tað, sum hevur gleði, hvørs gleði eg eri evni;
Skrivar/skriva tú/til kirkjuna, sum eru nær við teg/tykkum, sum
verða lærdir/lærd í Gud, at teir/tær/tey eisini kunnu gera á ein hátt.
7 lat tey, sum eru før fyri at senda boð; og lat restina senda
brøvini hjá teimum, sum skulu verða send av tær: at tú kanst vera
glorified til allar ævir, sum tú ert verdur.
8 eg salute alt við navn, serliga kona hennara av Epitropus, við
øllum hennara húsum og børnum. Eg salute Attalus mín
væl.beloved.
9 eg salute hann, sum skal vera hildin at verða sendur av tær í
Syria. Lat/Latið vera við honum, og við Polycarp, sum sendir
honum.
10 eg ynski, at øll eydnu í okkara Gud, Jesus Kristus; í hvørjum
halda fram, í samd og verju fyri Gud.
11 eg salute Alce mín væl-beloved. Farvæl í Harrinum.