Μονόλογος Φωτεινής
Αγαπούσα πολύ τον Κωστάκη. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του, και έτσι του παραδόθηκα. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι σφάλμα είχα κάνει όταν όμως το συνειδητοποίησα ένιωσα λύπη και ντροπή, δεν μπορούσα να κοιτάξω στα μάτια την οικογένειά μου. Είπα στον Κωστάκη να έρθει και να με ζητήσει. Οι μέρες περνούσαν και ο Κωστάκης δεν ήρθε και έτσι χωρίς να έχω άλλη επιλογή μίλησα στη μάνα μου. Εκείνη όταν το έμαθαν τα αδέρφια μου με έδιωξε και με έστειλε στην αδερφή της. Με αγαπούσε και το έκανε αυτό, επειδή ήθελε να με προστατέψει από τα αδέρφια μου, που θα με σκότωναν. Ήμουν πολύ λυπημένη. «Να μην ξαναπατήσει στο σπίτι η άτιμη θα τη σφάξω ανάποδα, στο σουβλί θα την περάσω, θα τη μαδήσω ζωντανή». Αυτά ήταν τα λόγια των αδερφών μου. Όλα μου τα αδέρφια σκληρά, μόνο ο πιο μικρός, ο τέταρτος δεν μιλούσε, παρά καθόταν σε μια άκρη και έκλεγε. Αποφασίστηκε ο μεγαλύτερος, ο Σωτήρης να πάει και να μιλήσει του Κωστάκη και να του πει να με αρραβωνιαστεί. Για τον Κωστάκη όμως υπήρχαν και άλλα πράγματα που έπρεπε να λάβει υπόψη. Έπρεπε να πάρει την άδεια της μητέρας του∙ της χήρας που κρατούσε στα χέρια της την περιουσία του άντρας της και δεν άφηνε τον Κωστάκη να αποφασίζει για τίποτα. Όλα περνούσαν από το χέρι της. Έτσι τώρα και ο γάμος μου. Ο Κωστάκης δεν ήρθε να με ζητήσει και έτσι τα αδέρφια μου, έπρεπε να πάρουν άλλη απόφαση. Έτσι έριξαν κλήρο. Ο κλήρος έπεσε στον Λευτέρη, και ενώ όλοι ήμασταν μαζεμένοι στο σπίτι, μπήκε ξαφνικά ο Λευτέρης με το δίκαννο και μου ανακοινώνει ότι σκότωσε τον Κωστάκη. Η μάνα τον επιβράβευσε, όμως εγώ ένιωσα τύψεις για τον Κωστάκη. Παράλληλα ένιωθα όμως και θλίψη, γιατί θα έλεγαν πως τα μεγαλύτερα αδέλφια μου, έβ
Οι κοινωνικές ιστορίες δημιουργούνται συνήθως από τους παιδαγωγούς και έχουν ως στόχο, την αντιμετώπιση μιας δύσκολης κοινωνικής κατάστασης. Όταν ένα παιδί αδυνατεί να κατανοήσει για ποιο λογο πρέπει να εκτελέσει κάτι ή να διορθώσει μια συμπεριφορά, τότε γίνεται η παρέμβαση με μία κοινωνική ιστορία, φτιαγμένη με εικόνες για να γίνει αρεστή και κατανοητή στο παιδί.
Αναστασιάδου Δήμητρα, ειδική παιδαγωγός
Μονόλογος Φωτεινής
Αγαπούσα πολύ τον Κωστάκη. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του, και έτσι του παραδόθηκα. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι σφάλμα είχα κάνει όταν όμως το συνειδητοποίησα ένιωσα λύπη και ντροπή, δεν μπορούσα να κοιτάξω στα μάτια την οικογένειά μου. Είπα στον Κωστάκη να έρθει και να με ζητήσει. Οι μέρες περνούσαν και ο Κωστάκης δεν ήρθε και έτσι χωρίς να έχω άλλη επιλογή μίλησα στη μάνα μου. Εκείνη όταν το έμαθαν τα αδέρφια μου με έδιωξε και με έστειλε στην αδερφή της. Με αγαπούσε και το έκανε αυτό, επειδή ήθελε να με προστατέψει από τα αδέρφια μου, που θα με σκότωναν. Ήμουν πολύ λυπημένη. «Να μην ξαναπατήσει στο σπίτι η άτιμη θα τη σφάξω ανάποδα, στο σουβλί θα την περάσω, θα τη μαδήσω ζωντανή». Αυτά ήταν τα λόγια των αδερφών μου. Όλα μου τα αδέρφια σκληρά, μόνο ο πιο μικρός, ο τέταρτος δεν μιλούσε, παρά καθόταν σε μια άκρη και έκλεγε. Αποφασίστηκε ο μεγαλύτερος, ο Σωτήρης να πάει και να μιλήσει του Κωστάκη και να του πει να με αρραβωνιαστεί. Για τον Κωστάκη όμως υπήρχαν και άλλα πράγματα που έπρεπε να λάβει υπόψη. Έπρεπε να πάρει την άδεια της μητέρας του∙ της χήρας που κρατούσε στα χέρια της την περιουσία του άντρας της και δεν άφηνε τον Κωστάκη να αποφασίζει για τίποτα. Όλα περνούσαν από το χέρι της. Έτσι τώρα και ο γάμος μου. Ο Κωστάκης δεν ήρθε να με ζητήσει και έτσι τα αδέρφια μου, έπρεπε να πάρουν άλλη απόφαση. Έτσι έριξαν κλήρο. Ο κλήρος έπεσε στον Λευτέρη, και ενώ όλοι ήμασταν μαζεμένοι στο σπίτι, μπήκε ξαφνικά ο Λευτέρης με το δίκαννο και μου ανακοινώνει ότι σκότωσε τον Κωστάκη. Η μάνα τον επιβράβευσε, όμως εγώ ένιωσα τύψεις για τον Κωστάκη. Παράλληλα ένιωθα όμως και θλίψη, γιατί θα έλεγαν πως τα μεγαλύτερα αδέλφια μου, έβ
Οι κοινωνικές ιστορίες δημιουργούνται συνήθως από τους παιδαγωγούς και έχουν ως στόχο, την αντιμετώπιση μιας δύσκολης κοινωνικής κατάστασης. Όταν ένα παιδί αδυνατεί να κατανοήσει για ποιο λογο πρέπει να εκτελέσει κάτι ή να διορθώσει μια συμπεριφορά, τότε γίνεται η παρέμβαση με μία κοινωνική ιστορία, φτιαγμένη με εικόνες για να γίνει αρεστή και κατανοητή στο παιδί.
Αναστασιάδου Δήμητρα, ειδική παιδαγωγός
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας - Το γραπτό των πανελλαδικών εξετάσεωνPanagiotis Prentzas
Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ): Τι πρέπει να προσέξουν οι υποψήφιοι κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων στη δομή των απαντήσεών τους, αλλά και στην εμφάνιση του γραπτού τους.
Μπορείτε να δείτε και τη διαδραστική παρουσίαση στο www.study4economy.edu.gr.
Διδακτέα - Εξεταστέα ύλη για το μάθημα "Οικονομία" (ΑΟΘ) της Γ τάξης του Επαγγελματικού λυκείου. Μπορείτε να δείτε και αναλυτικά την ύλη του μαθήματος επιλέγοντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://view.genially.com/6450d17ad94e2600194eb286
3. Κι’ εγώ! Αλλά είμαι παντρεμένος ... Πολύ θα ήθελα να σε γνωρίσω!
4. Κι’ εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί σου! Αυτό δεν με πειράζει, γιατί είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Άλλωστε κι’ εγώ είμαι παντρεμένη !!!
5. Σ’ αγαπώ και σε θέλω πολύ !!! Πες μου ότι μ’ αγαπάς;
6. Μήπως είναι τυφλός; Δεν βλέπει τι θησαυρό έχει δίπλα του; Και η γυναίκα μου είναι ίδια με τον άνδρα σου. Αχ ναι; Τρελαίνομαι ν’ ακούω τέτοια. Ο άνδρας μου ποτέ δεν μου έχει μιλήσει έτσι!!!
7. Αυτή την ώρα δουλεύω… Θέλω να σε δω. Μπορείς σήμερα το απόγευμα στις 4;
8. Μόνο στην τουαλέτα μου επιτρέπουν να πάω… Δεν μπορείς να βρεις μια δικαιολογία να φύγεις;
9. Δεν γίνεται. Πρέπει να είμαι εδώ μέχρι τις 6μμ Τότε τελειώνω… Πες τους ότι αδιαθέτησες…
10. Πες του ότι θα πας σε μία φίλη σου!! Τότε μας μένει μόνο μία ώρα, γιατί ο άνδρας μου γυρίζει στις 7μμ. και πρέπει να είμαι στο σπίτι…
11. Το μόνο που σκέπτομαι σαν τρελός, είναι να κάνουμε έρωτα !!! Τι θα κάνουμε όταν βρεθούμε;
12. Κι’ εγώ…. Λοιπόν στις 6μμ; Μμμμμμμ, σε λατρεύω!!! Δεν βλέπω την ώρα να βρεθούμε….
13. Πόσα έχεις; Όταν γνωριστούμε καλύτερα, θα γνωρίσεις και τα παιδιά μου…
14. Κι’ εγώ το ίδιο… Δύο. Ένα αγόρι και ένα Κορίτσι…
15. Τι ηλικία έχουν τα δικά σου; Τα δικά μου είναι 7 το αγόρι και 5 το κορίτσι… Τα δικά μου είναι πολύ χαριτωμένα…
16. Που μένεις; Εγώ μένω στη Α. Τούμπα! Και τα δικά μου το ίδιο! Λοιπόν είμαστε δύο αδελφές ψυχές…
17. Λουΐζα και Κωστάκης; Και τα δικά μου το ίδιο… Κι’ εγώ. Λες να είμαστε γείτονες; Η κόρη μου λέγεται Λουΐζα Και ο γιος μου Κωστάκης…