3. Լինում են , չեն լինում մի պառավ ու մի ծերուկ են լինում: Մի օր ծերուկը
պառավին խնդրում է.
-Պառա՛վ ջան, մի գնդիկ-բոքոնիկ թխիր:
- Ինչով թխեմ, ալյուր չունենք:
-Է~, պառավ ջան, տաշտակը քերիր, մեջը ավլիր, կարող է մի բան դուրս գա:
Պառավը վերցնու է սագի թևիկը, տաշտակը քերում-քերքրում, մեջը ավլում,
հավաքում է մի բուռ ալյուր: Թխում է պառավը մի գնդիկ-բոքոնիկ, դնում
պատուհանի գոգին, որ սառի: Գնդիկ-բոքոնիկը մնում է մնում ու հանկարծ
լուսամուտից գլորվում նստարանին, նստարանից` հատակին, հատակի
վրայով` դեպի դուռը, շեմքից ցատկում է նախասեյնակ, նախասեյնակից`
գլորվում բակ, այնտեղից դուրս է թռչում ու գլորվում ճանապարհով:
Գլորվում է գնդիկ-բոքոնիկը ճանապարհով, դեմն է դուրս գալիս մի
նապաստակ:
4.
5. Գնդիկ-բոքոնիկն եմ ես, տաշտակից
քերված, կողքերից ավլած, հում սերով
հուցնված, յուղով գնդված, լուսամուտին
սառեցրած: Ես տատիկից փախել եմ, ես
պապիկից փախել եմ, քեզնից փախչելն
ինչ է որ...
