SlideShare a Scribd company logo

Gazeta "Do Rzeczy" Nr.1 2016

•
•
L
LGDPRYM11

Gazeta "Do Rzeczy" Nr.1 2016 - Styczeń, Luty

News & Politics
1 of 16
Download to read offline
1 Aleksandrów Łódzki - Dalików - Lutomiersk - Parzęczew - Wartkowice - Zgierz - Konstantynów Łódzki - Świnice Warckie - Uniejów Nr 1/2016 styczeń luty Walentynkowo... w dobrej sprawie Gdy stawy rybne skuje lód Uniejowskie warzywa w gorącej wodzie kąpane Dywany rozwijane coraz bardziej Zwyczaje wielkanocne w Polsce fot. Tomasz Barszcz
2 Ogórek termalny, który nie- podzielnie rządził podczas wszel- kiego rodzaju targów oraz imprez wystawienniczych ostatniego roku, będzie miał już niedługo silną kon- kurencję. Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach opracował recep- turę soku pomidorowego na unie- jowskiej solance.  W piątek, 15 stycznia, przed ko- misjami wspólnymi Rady Miasta, burmistrz Józef Kaczmarek zjawił się z tajemniczym pudełkiem. O zawar- tości nie wspomniał nic aż do zakoń- czenia posiedzenia. Okazało się, że przywiózł ze sobą pierwszą partię so- ków pomidorowych przygotowanych na wodzie termalnej z ujęcia w Unie- jowie. Receptura oraz same przetwo- ry powstały w Instytucie Ogrodnic- twa w Skierniewicach. Do Uniejowa przyjechały dwa rodzaje soków, które różniły się zawartością uniejowskiej solanki (50% i 83%), a co za tym idzie i zawartością soli (odpowiednio 0,29% i 0,49%). Sól jest oczywiście naturalnymskładnikiemnaszejwody termalnej, soki nie są dodatkowo so- lone, a zatem są zdrowsze od tych do- stępnych obecnie na rynku. Uniejowskie warzywa w gorącej wodzie kąpane Sok pomidorowy jest drugim „dzieckiem” współpracy gminy Uniejów z Instytutem Ogrodnictwa w Skierniewicach. Na mocy poro- zumienia podpisanego pod koniec 2013 roku, pracownicy uczelni ba- dają wodę termalną z Uniejowa pod kątem przydatności do spoży- cia, przetwarzania czy przechowy- wania. Efektem tej współpracy bę- dzie seria produktów spożywczych i przetworów na bazie solanki. Ogromna ilość zawartych w wo- dzie minerałów sprawia, że końco- wy produkt jest dużo zdrowszy od przetworzonego na zwykłej wodzie, poza tym, wszystkie przygotowuje się bez dodatku soli. W ubiegłym roku Instytut za- prezentował pierwszy produkt - Ogórek Termalny z Uniejowa. Słoiki „jeździły” z pracownikami urzędu miasta i PGK Term Unie- jów na targi i jarmarki produktów regionalnych, gdzie spotkały się z zaskoczeniem, bo niewiele osób spodziewało się produktu na solan- ce z termalnego Uniejowa – miasto kojarzono raczej z kąpielami. Maciej Bartosiak – Od 14 lat montuję i ser- wisuję urządzenia chłodnicze i dojarkowe, czyli tzw. hale udo- jowe – mówi Sławomir Kuźniak, właściciel firmy „Semika” z Pod- dębic. – Pracuję z rolnikami indy- Dojarki, giętarki i inne… Sławomir Kuźniak działalność gospodarczą prowadzi od 2002 roku. Jednak, jak sam przyznaje, dopiero dofinansowanie uzyskane z pomocą Fundacji PRYM, pozwoliło rozwinąć mu żagle. W ciągu półtora roku jego firma dwukrotnie zwiększyła zatrudnienie i zainwestowała w rozwój 400 tysięcy złotych. widualnymi, prowadzącymi go- spodarstwa mleczne. Na początku montowałem używane dojarki, wyciągi, sprzedawałem wygro- dzenia i miałem jednego pracow- nika. Po kilku latach doszedłem do wniosku, że działalność i firmę trzeba rozwinąć. Pan Sławomir nawiązał współ- pracę z jednym z wiodących na świecie producentów sprzętu mleczarskiego i sprzętu rolnicze- go do pozyskiwania mleka. Jest dealerem tej firmy i prowadzi serwis urządzeń. Oczywiście nie sam. – Obecnie mam czterech pra- cowników – mówi Sławomir Kuź- niak. – Montaż urządzeń zajmuje nam 3-4 dni i po tym czasie rolnik może już z nich korzystać. Teraz prowadzimy inwestycję pod Ło- wiczem, w gospodarstwie gdzie jest 300 krów. Decyzja o rozszerzeniu dzia- łalności i zainwestowaniu w firmę okazała się strzałem w dziesiątkę. 2007-2013* w wysokości 200 tysięcy złotych. Drugie tyle (z kredytu) dołożył Pan Sła- womir. Dzięki tym funduszom zostały sfinansowane dwa sta- nowiska pracy oraz zakup kilku maszyn. Firma wzbogaciła się o specjalistyczną wiertarkę, to- karkę, giętarkę, przecinarkę, gię- tarkę do rur i maszynę do walco- wania łuków. Zostały zakupione dwa samochody. Apetyt rośnie w miarę jedze- nia: Sławomir Kuźniak chce do- kupić maszyny. – Przydałaby Pan Sławomir podczas pracy z jednym z urządzeń zakupionych dzięki dotacji Program Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2007-2013, finansowany w ramach II filara Wspólnej Polityki Rolnej, był największym programem pomocowym dla sektora rolno-spożywczego w historii Polski, wdraża- nym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnic- twa. Budżet Programu wynosił ponad 17,4 mld euro.  Pomoc finansowa z PROW 2007-13 była udzielana: rolni- kom, przedsiębiorcom i lokalnym samorządom oraz właści- cielom lasów, przeznaczana była na budowę nowoczesnego, konkurencyjnego sektora rolno-spożywczego i leśnictwa, prowadzenie działalności rolniczej zgodnej z ochroną śro- dowiska naturalnego, na rozwój kultury i zachowanie tra- dycji na wsi oraz działania na rzecz podniesienia jakości ży- cia mieszkańców wsi i ich aktywizacji gospodarczej. Jednak, jak sam właściciel mówi, bez pomocy z zewnątrz byłoby to pewnie niemożliwe. – Pomysł na rozwój był mój – przyznaje z dumą, – ale bez Fundacji PRYM nie przeprowa- dziłbym tego. Nad wnioskiem pracowaliśmy blisko półtora roku, wliczając w to poprawki i zbiera- nie dokumentów. Ale udało się. Wniosek przewidywał dofi- nansowanie w ramach PROW się jeszcze wycinarka plazmowa i giętarka z gilotyną do blachy – mówi. – Chciałbym też zatrudnić jeszcze dwie osoby i skorzystać z kolejnego dofinansowania. Oczywiście we współpracy z LGD PRYM. To wszystko jest możliwe, gdyż wkrótce rozpocznie się nabór nowych wniosków, tym razem w PROW na lata 2014-2020. Tomasz Barszcz
3 Gdy stawy rybne skuje lód Okres zimowy mimo wszystko jest dość pracowity dla hodowców karpi i innych ryb słodkowodnych. Odwiedziliśmy z kamerą jedno z gospodarstw rybackich wchodzących w skład nowopowstałej Rybackiej Lokalnej Grupy Działania „Z Ikrą”. O pracy, dzięki której wszyscy delektujemy się tradycyjnym wigilijnym karpiem opowie Adam Michaś z Bełdowa. Gospodarstwo Rybackie w Beł- dowie ma bardzo bogatą historię. Pierwsze wzmianki na temat ho- dowli ryb tutaj pochodzą już z XV wieku. Gospodarstwo nasze zaj- muje się głównie hodowlą karpia metodą tradycyjną, naturalną. Po- lega to na tym, że karpie hodowa- ne są w cyklu trzyletnim, karmio- ne wyłącznie zbożami z naszego gospodarstwa, czyli wszystko od- bywa się w sposób naturalny, eko- logiczny. Gospodarstwo rozpościera się na powierzchni 300 hektarów, z czego połowa, czyli 150 hekta- rów stanowią grunty pod stawami, na których prowadzimy hodowlę. Pozostałe 150 hektarów służy do produkcji zbóż, którymi te ryby są karmione. Jeszcze kilka lat temu działała w naszym gospodarstwie również gorzelnia rolnicza, która produkowała spirytus, natomiast ze względu na obecną sytuację i brak opłacalności w tej bran- ży produkcja została wygaszona. Karpie w ciągu roku zjadają u nas około 200 ton zboża, to nie jest tak jak niektórzy myślą, że ryby w stawie rosną same. Karpia moż- na wyhodować zdecydowanie szybciej na paszach sztucznych, jednak my hodujemy tradycyj- nie w cyklu trzyletnim. Oprócz karpia w naszym gospodarstwie dostępne są również inne gatunki ryb, między innymi sum, szczu- pak, amur, tołpyga, stanowiące ok. 5 procent w skali całej pro- dukcji. Służą one urozmaiceniu naszej oferty sprzedażowej. Te dane robią wrażenie. A jak wygląda praca w gospodarstwie? Jak przebiega proces hodowlany? Jak powszechnie wiadomo, karpia sprzedaje się głównie w okresie świątecznym no i tu powstaje problem, by w tak krót- kim czasie, praktycznie w tydzień sprzedać karpie, które hoduje się trzy lata. Jest to duże wyzwanie logistyczne, by odłowić karpie i wywieźć z gospodarstwa. Praktycznie przez cały rok trzeba tej hodowli pilnować, do- glądać. Praca jest przez cały rok, nawet w okresie zimowym, tak jak teraz, stawy są skute lodem i trzeba codzienne pilnować prze- pływów, badamy zawartość tle- nu na każdym stawie, żeby ryby się pod tym lodem nie podusiły. Trzeba również obserwować same ryby, ich stan zdrowotny i w razie jakichkolwiek wątpliwości bardzo szybko reagować. Za moment, w marcu rozpoczną się odłowy wiosenne, podczas których ryby, które zimują zostaną odłowione i przesortowane na poszczegól- ne gatunki i sorty wielkościowe, a następnie przeniesione na od- powiednie stawy hodowlane. Je- sienią natomiast odławiamy ryby z kolejnych stawów i spuszczamy z nich wodę, część ryb trafia na zimochowy, a karpie handlowe, czyli te nadające się do sprzedaży, przenosimy na specjalne maga- zyny, gdzie oczekują na sprzedaż wigilijną. Wygląda na naprawdę spo- ro pracy. Ile osób obsługuje taki proces? W ciągu sezonu hodowlanego nasze gospodarstwo zatrudnia cztery osoby, które odpowiadają za karmienie ryb i doglądanie sta- wów, a w okresie letnim wykasza- nie grobli na stawach. Natomiast w okresach nasilonej pracy, czyli w czasie odłowów wiosennych i jesiennych zatrudniamy dodat- kowo około dziesięciu osób. Re- asumując, w najbardziej pracowi- tych miesiącach około piętnaście osób znajduje u nas zatrudnienie. A jak wygląda dystrybucja? Karpie z Bełdowa trafiają głow- nie na rynek łódzki, chociaż jest to uzależnione od sezonu i bar- dzo zmienne. Mamy podpisane umowy kontraktacyjne z kilkoma sieciami marketów, prowadzimy sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową na miejscu. W poprzed- nich latach woziliśmy również na- szego karpia na rynek warszawski, gdyż rynek łódzki był przesycony i trzeba było znaleźć zbyt dalej, poza województwem. Jesteście też bardzo atrakcyj- nym miejscem dla wędkarzy, co- raz więcej ich tu przyjeżdża. Tak, nie ograniczany się do produkcji masowej. W naszym go- spodarstwie jest możliwość kupna ryb w ciągu całego roku. Ostatnio uatrakcyjniliśmy ofertę poprzez udostępnienie dwóch stawów pod łowisko wędkarskie. Bardzo wielu wędkarzy odwiedza nas z terenu Gminy Aleksandrów Łódzki jak również z Łodzi. W stawach moż- na złowić nie tylko karpia, a jako ciekawostkę powiem, że w ze- szłym roku jeden wędkarz złowił jednego dnia 84 karpie, inny zło- wił 12-kilogramowego szczupaka czy 18-kilogramowego suma Jakie są największe problemy, z jakimi borykają się hodowcy? Jest naprawdę wiele czynni- ków, które wpływają negatywnie na hodowlę. Jedna z największych ostatnio to presja drapieżników, w szczególności kormorana czar- nego, wydry i czapli siwej. Powo- dują one ogromne straty w gospo- darstwach, potrafiące dochodzić do 50 – 60 procent w obsadach ryb. Wymienione drapieżniki są gatunkami prawnie chronionymi i nie możemy nic na to poradzić, nie ma też żadnych mechanizmów rekompensat czy odszkodowań za to, że te gatunki „stołują się” na nasz koszt. Miniony rok pod względem zasobów wody był tra- giczny, bardzo mało opadów, bar- dzo wysokie temperatury. I choć karp jest rybą ciepłolubną, to zbyt wysoka temperatura wpływa bar- dzo negatywnie na jego przyrost. Poza tym poziom wód w stawach spadł poniżej połowy, wiąże się to z tym, że część ryb zginęła, część nie żerowała z powodu wysokich temperatur. Pozostała część ryb w płytkich wodach stała się jesz- cze łatwiejszym łupem dla dra- pieżników. Należycie do nowopowstałej LGD „Z Ikrą”. Jakich możliwości upatruje Pan we wspólnym dzia- łaniu? Na naszym terenie Lokalna Grupa Rybacka to swoiste novum. W poprzednim okresie progra- mowania istniała w wojewódz- twie łódzkim zaledwie jedna taka grupa – Łowicka Grupa Rybacka. Wiemy z ich doświadczenia, że jest to olbrzymia szansa dla tych terenów uzależnionych od rybac- twa. Są olbrzymie fundusze unij- ne, które mogą pozyskać zarówno rybacy jak i samorządy. My upatrujemy bezpośrednio możliwości uzyskania środków na inwestycje w naszych gospodar- stwach. Możliwe jest dofinanso- wanie do 50% inwestycji, zakupu środków do produkcji, ciągników czy maszyn oraz do najnowocze- śniejszych systemów natleniania aż po specjalistyczne środki trans- portu. Oprócz tego mam nadzie- ję, że będzie możliwość pozyskać środki na odmulanie stawów czy rekultywację podniszczonych zbiorników wodnych. Dla mnie najlepszą inwestycją byłby nowy środek transportu, gdyż obserwuję że z roku na rok coraz większy procent złowio- nych ryb trzeba wywieźć poza gospodarstwo. Dawniej ta ryba sprzedawała się na miejscu, teraz praktycznie 80% trafia na rynki zewnętrzne, a mamy tylko jeden specjalistyczny środek transpor- tu z przyczepą i jest to już niewy- starczające w tym momencie. Druga inwestycja, którą chcie- libyśmy poczynić to rozbudowa naszego łowiska wędkarskiego oraz bazy turystycznej i gastrono- micznej. Chcielibyśmy zagospo- darować budynek, który znajduje się przy łowisku i tam otworzyć smażalnię z prawdziwego zdarze- nia. Czy ambitne plany się powio- dą – czas pokaże. Na pewno zrze- szenie w nowopowstałej Lokalnej Grupie Działania „Z ikrą” przy- bliża rybaków z Bełdowa do za- mierzonych celów. Do problema- tyki hodowli ryb oraz dalszych planów grupy rybackiej powróci- my już wiosną, przy okazji pierw- szych w tym roku połowów, a na- szych czytelników zapraszamy na stronę www.lgdprym.pl gdzie znajduje się materiał filmowy z wizyty na bełdowskich stawach rybnych. rozmawiał Tomasz Barszcz Pan Adam z bohaterem tradycyjnego wigilijnego stołu Migawka z jesiennych połowów karpia. Jeden z wielu mglistych poranków sezonu
4 To była druga trafiona w dzie- siątkę wizyta wolontariuszy w parzęczewskiej szkole podsta- wowej. Organizacja AIESEC tym razem przysłała Gulkajir z Bisz- keku (Kirgistan) i Rifqiego z Dża- karty (Indonezja). Przypomnę, że wubiegłymrokugościliśmywolon- tariuszy z Kanady – Linda miesz- kała w Toronto, Shone mieszkał w Bangkoku. Gdy uczniowie szko- ły dowiedzieli się o nadchodzącej kolejnej wizycie obcokrajowców, byli bardzo zadowoleni i podeks- cytowani. Obcowanie z innymi kulturami umiejscawia uczniów w świecie, daje im możliwość dy- stansu i jaśniejszego wyobrażenia o świecie który ich otacza i choć nie wszystko jest na wyciągniecie ręki, to narasta świadomość, że tam jest. Studenci nie tylko prze- kazują na zajęciach ważne wartości i tradycje ze swoich krajów ale także sama ich obecność stanowi istotną rolę w życiu młodego czło- wieka. Międzynarodowa organiza- cja AIESEC posiada kilka progra- mów dla młodych ludzi chcących Gulkajir i Rifqi w Parzęczewie GulkajirzBiszkekuwKirgistanieiRifqizDżakartywIndonezjiprzeztydzieńgościliwParzęczewie,opowiadając o swoich krajach, kulturze i obyczajach. poszerzać swoje możliwości i przynosi obustronne korzyści – dla wolontariuszy i dla goszczącej ich szkoły i środowiska w którym się znajdą. Wolontariusze czerpią z otoczenia doświadczenia obcej im kultury i to samo dzieje się z ludźmi, którzy wchodzą z nimi w interakcje. Obecna i poprzednia wymiana doświadczeń kulturowych możliwa była także dzięki Radzie Rodziców szkoły i władzom gminy, które przy- chyliły się do współpracy. Uczniowie oraz nauczyciele mieli okazję nie tyl- ko skorzystać z możliwości bezpo- średniego kontaktu z językiem an- gielskim i poszerzenia swojej wiedzy na temat otaczającego nas świata, innych krajów, kultur oraz podo- bieństw i różnic między nimi. Uczniowie uczestniczyli w pre- zentacjach multimedialnych oraz brali aktywny udział w grach i zabawach przygotowanych przez studentów, odkrywali swoje po- chodzenie, poszerzali wiedzę na temat obcych krajów i Polski i mo- gli dokonać porównania między ojczyzną a innymi krajami. Gulja i Rifqi w wolnym czasie chętnie zwiedzali okolice, poznawali zwy- Na zlecenie Centrum Spor- tu i Rekreacji w Konstantynowie Łódzkim Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii w Łodzi sporządziło opinię o przyczynach zanieczyszczenia wód w stawach rekreacyjnych przy ul. Łaskiej w Konstantynowie Łódzkim. Latem ubiegłego roku z powodu zakwitu glonów w kąpielisku w Ośrodku nad Stawem wprowadzono zakaz kąpieli. Naukowcy zatem musieli przedstawić nie tylko przyczyny zanieczyszczeń, ale – co ważniejsze – wskazać metody ograniczające zanieczyszczenia wód i w efekcie przywracające im równowagę eko- logiczną tak, aby latem można było bezpiecznie się kąpać. Ponieważ oba zbiorniki wod- ne są niewielkie, płytkie oraz nie- przepływowe, więc konieczne są działania ograniczające do nich dopływ substancji, dzięki któ- rym mogą rozwijać się sinice. Zdaniem ekologów należy uzyskać właściwą strukturę troficzną ryb, ograniczyć zawartość fosforu w wo- dzie i rozbudować roślinność szu- warową porastającą brzegi stawów oraz – co jest niezwykle istotne – nie dokarmiać ptactwa wodnego i nie nęcić ryb. Te dwa ostatnie czynniki mają bowiem znaczy wpływ na rozwój sinic. Nie karmić ptaków Od 22 października do 3 grud- nia 2015 r. siedziba Gminnej Bi- blioteki Publicznej w Dalikowie stała się miejscem spotkań se- niorów z terenu gminy Dalików. Przychodzili co dwa tygodnie w czwartek, aby przy kawie i w mi- łej atmosferze uczestniczyć w wir- tualnych spotkaniach z ciekawymi ludźmi. Głównym celem projek- tu jest motywacja osób starszych – uzupełnienie zapasów odwagi i energii przydatnych do życia ak- tywnego i spełnionego. Każde spotkanie poświęco- ne było innemu tematowi i no- wemu gościowi. Wśród osób zaproszonych przez Fundację Orange znaleźli się: psycholog Tomasz Kozłowski, aktorka teatralna i filmowa Zofia Czerwińska, pisarka i malarka Krystyna Kofta, Ewa Nowicka- Rusek, profesor antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Helena Norowicz – aktorka, która na emeryturze odniosła sukces jako modelka. Za pośrednictwem In- ternetu uczestnicy projektu bra- li udział w transmitowanych na żywo spotkaniach, mieli możli- wość zadawania pytań gościom wi- deokonferencji, a także wymieniali się między sobą własnymi pomy- słami na aktywność w sile wieku. Sprzymierzeńcami Akcji e-mo- Akcja e-motywacja czaje polskie oraz uczestniczyli w codziennym wiejskim życiu wśród polskich rodzin, które ich gościły. Tym razem, oprócz gościn- ności nauczycieli, rodziną goszczącą zdecydowali się być rodzice dzieci, które uczęszczają do Szkoły Podsta- wowej i Gimnazjum w Parzęczewie. Gulja i Rifqi spotkali się także z dorosłymi mieszkańcami gminy w Forum Inicjatyw Twórczych. Opowiadali o sobie, swoich krajach, odpowiadali na pytania uczestni- ków spotkania, a Gulja dała nawet pokaz swoich umiejętności tanecz- nych, które przez wiele lat kształci- ła, tańcząc w zespole ludowym. Studenci promujący organiza- cję AIESEC są bardzo zadowoleni z pobytu w Parzęczewie i nie mogą się doczekać następnych wrażeń w kolejnym miejscu i szkole, w któ- rej poprowadzą warsztaty. Marta Stańczyk tywacja były nowe technologie, w tym Internet, które zostały wy- korzystane jako narzędzia do od- krywania świata i pokonywania barier społecznych. Jednym z mniej znanych, a nie- wątpliwie ciekawych gości projek- tu była pani Ewa Nowicka-Rusek, profesor antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim, któ- ra dała się poznać jako zapalona podróżniczka i miłośniczka wy- praw autostopem, badaczka reli- gijności, mniejszości narodowych i etnicznych. Otwarta na różno- rodność świata, poznawanie no- wych miejsc i ludzi. Uwielbia wy- siłek fizyczny. Chodzi po górach i bardzo lubi narty biegowe. Z racji zawodu ma żywy kontakt z młodzie- żą. Jest człowiekiem, który udowad- nia,żeniepełnosprawność(jestosobą niewidomą) nie stanowi żadnej prze- szkody w realizowaniu życiowych celów. W 2007 roku została laureatką konkursu „Człowiek bez barier”. Kreatywna atmosfera wirtual- nych spotkań zainspirowała or- ganizatora – Gminną Bibliotekę Publiczną w Dalikowie i uczest- ników akcji do przedłużenia cy- klu inspirujących spotkań. I tak od 14 stycznia br. co czwartek o godzinie 11.00 zbiera się grupa osób biorących udział w kursie podstawowej obsługi komputera. Uczestnikom kursu gratulujemy mobilizacji i odwagi do sięgania po nowe technologie. Przyjaciół dobrej książki zapraszamy do na- szej biblioteki. Ewa Bugajna
5 Towarzystwo Przyjaciół Uniejowa obchodzi w tym roku 25-lecie działal- ności. Z tej okazji chcemy pokazywać ćwierćwiecze naszych dokonań na rzecz Uniejowa, okolic i ich mieszkańców. Podczas pierwszego wieczoru filmowego wróciliśmy do lat 80. XX wieku – relacjonuje Urszula Urba- niak, Prezes Zarządu TPU. Wehikuł czasu Jubileusz zapoczątkowała projek- cja filmu dokumentalnego „Unie- jów i okolice”. Sala Izby Regionalnej w Uniejowie wypełniła się po brzegi. Nic dziwnego – wrócić pamięcią do czasów poprzedzających ogromne zmiany w termalnym miasteczku to nie lada gratka, zwłaszcza dla tych mieszkańców gminy, którzy okolice znają tylko we współczesnej formie. Wrócono też do roku 1990, by wprezentacjiprzygotowanejnapod- stawie kronik, przypomnieć efekty działań Społecznego Komitetu Ob- chodów 700-lecia Uniejowa.  Dla osób w nim działających bogata hi- storia Uniejowa 26 lat temu stała się inspiracją do pozostawienia trwa- łych śladów w krajobrazie miasta, w świadomości mieszkańców. Efek- tem końcowym działalności tych osób było założenie Towarzystwa Przyjaciół Uniejowa.  Towarzystwo nie zapomina o swoich korzeniach i działa w przekonaniu, że dobrze wypełnia misję społeczną, jaką mu przypisano. Na koniec głos zabrał wicebur- mistrz Piotr Majer, podkreślając wartość takich spotkań dla lokal- nej społeczności, a działania Spo- łecznego Komitetu Obchodów 700-lecia Uniejowa wspominali: Andrzej Urbaniak i Dariusz Pio- trowski. Chwilą ciszy uczczono pa- mięć tych, którzy pozostają z nami już tylko w filmie i na fotografii. Kolejny wieczór z filmem o Unie- jowie („Czary mary w Uniejowie”) zaplanowano na 17 lutego, spotka- nia będą odbywać się cyklicznie. UM Uniejów Robert Bujnowicz został nowym przewodniczącym Rady Miejskiej wKonstantynowieŁódzkim.Nasesji RadyMiejskiej28stycznia2016roku jego kandydaturę poparło 10 rad- nych. Konkurent Roberta Bujnowi- czaotrzymałopołowęgłosówmniej. Podczas tej sesji Robert Bujnowicz zrezygnował z dwóch funkcji w ko- misjach RM. Wybór nowego przewodni- czącego był konieczny, ponieważ Andrzej Owczarek, dotychczaso- wy przewodniczący zrezygnował z funkcji na sesji pod koniec listopa- da ubiegłego roku. Na tej samej se- sji Rada Miejska w Konstantynowie Nowy przewodniczący w Konstantynowie Łódzkim Na zdjęciu (w środku od lewej): nowy przewodniczący Robert Bujnowicz, po jego prawej stronie były przewodniczący Andrzej Owczarek Łódzkim poddała pod głosowanie uchwałę w sprawie przyjęcia rezy- gnacji Andrzeja Owczarka z funkcji przewodniczącego, ale większością głosów uchwała nie została przyjęta. W związku z tym Andrzej Owczarek, zgodnie z art. 19, ust. 6 ustawy o samorządzie gminnym, przestał pełnić funkcję przewodni- czącego Rady Miejskiej w Konstan- tynowie Łódzkim w ostatnim dniu grudnia ubiegłego roku i radni byli zobowiązani wybrać nowego prze- wodniczącego na najbliższej sesji przypadającej po 31 grudnia 2015 roku. Bogumił Makowski 9 lutego br. w Gminnej Bibliotece Publicznej w Dalikowie miało miejsce spotkanie z pisarką Jolantą Szwalbe pn. „Umiej cieszyć się życiem”. Spotkanie autorskie było główną atrakcją spotka- niaostatkowegoprzyjaciółbiblioteki. Jolanta Szwalbe jest łodzianką z urodzenia, obecnie mieszka nieda- leko Zgierza. W 2008 roku otworzyła własne Wydawnictwo im. Benjami- na Franklina. Jest autorką ciekawych antologii cytatów. Do chwili obecnej wydała sześć książek: „Myśl i dzia- łaj dla przyszłości”, „Złap na zawsze wiatr w żagle” – oba zbiory z przed- mową dr Ewy Lisowskiej; „Wyrusz w drogę” – 900 inspirujących myśli Spotkanie z pisarką Jolantą Szwalbe Jana Pawła II m.in. o: działaniu, czło- wieku, życiu, miłości, kobiecie, mło- dości, starości, pracy, kulturze; „Se- krety istnienia” – 900 interesujących myśli jak odnaleźć źródło radości i życia oraz z wdziękiem się zestarzeć; „Sto i więcej lat w aktywności” – 900 inspirujących cytatów, które rozbu- dzą życiowe pasje oraz „Obudź się do życia” – 900 ciekawych cytatów jak zwyciężyć czas i mieć w sercu wiecz- nie maj. Jolanta Szwalbe odwiedziła już ponad 200 bibliotek. Swoje spo- tkania prowadzi w formie dow- cipnych prelekcji, o czym mogli się przekonać użytkownicy GBP w Dalikowie. – Jestem wieczną opty- mistką – twierdzi Jolanta Szwal- be. Słychać to świetnie w jej głosie i widać w sposobie bycia. Swoim humorem zaraziła zgromadzoną publiczność, która dała się wciągnąć w inspirującą rozmowę o smutkach iradościachdniacodziennego,oprze- mijaniu i pasji życia. Jolanta Szwalbe zdaje się być obdarzona fenomenal- ną wręcz pamięcią, „sypie” cytatami iaforyzmamijakzrękawa,celnieripo- stujepytaniaikomentarzezwidowni. Ciekawieopowiadaoswoimżyciu.Po spotkaniu można było nabyć książki z dedykacją i autografem pisarki. Wszystkich zainteresowanych za- praszamy serdecznie na kolejne atrak- cje kulturalne organizowane przez Gminną Bibliotekę Publiczną w Dali- kowie: w marcu jedziemy na koncert zespołu„Bajm”doAtlasArenywŁodzi, a 3 czerwca do Teatru Wielkiego wŁodzinapremierowąoperetkę„Noc w Wenecji”. Zapisy do 1 marca. Zapra- szamy! Ewa Bugajna
6 W szkołach i przedszkolach święto Babci i Dziadka już na stałe wpisało się w repertuar uroczysto- ści. W tych dniach dziadkowie ob- darzani są szczególnymi dowodami miłości. Uczniowie szkoły w Parzęcze- wie, dziękując wszystkim Babciom i Dziadkom za ich wielkie serce dedykowali im profesjonalnie przy- gotowaną, barwną i przede wszyst- kim zabawną część artystyczną. Humorystyczne dialogi i scenki nagradzane były przez publiczność salwami śmiechu i gromkimi bra- wami, a przepięknie wykonane wiersze oraz piosenki sprawiły zebranym gościom wiele radości i budziły podziw dla umiejętności występujących dzieci. Na zakoń- czenie mali artyści odśpiewali bab- ciom i dziadkom tradycyjne 100 lat. Wójt Gminy Parzęczew – Ry- szard Nowakowski, który uczest- niczył w uroczystości, dzięku- jąc za zaproszenie, pogratulował wszystkim babciom i dziadkom tak uzdolnionych wnucząt oraz złożył im serdeczne życzenia. Podzięko- wał nauczycielkom – Pani Halinie Boguckiej, Karolinie Kurowskiej i Agnieszce Fandrych za doskonałe przygotowanie uczniów. Podkreślił fakt, że szkoła przyciąga coraz wię- cej rodziców i dziadków zaintereso- wanych występami artystycznymi Dla Babci i Dziadka Są takie dwa dni, jedyne w roku, kiedy każdemu robi się cieplej na ser- cu, mimo zimy za oknem. To dni pełne uśmiechów, wzruszeń i radości. Wtedy to najważniejsi są Babcia i Dziadek. swoich pociech. To już druga – po jasełkach – uroczystość kiedy sala gimnastyczna w Szkole Podstawo- wej pęka w szwach – powiedział Wójt. Dzieje się tak właśnie dzięki dużemu zaangażowaniu nauczycie- li. Jasełka wystawiane przed Święta- mi Bożego Narodzenia cieszyły się tak dużym zainteresowaniem, że zostały wystawione po raz kolejny dla szerszego grona w Forum Ini- cjatyw Twórczych w Parzęczewie. Nie inaczej było w szkole w Chociszewie. Na zaproszenie dzieci babcie i dziadkowie stawi- li się w naprawdę licznej grupie. Z wielkim wzruszeniem i dumą uczestniczyli w przygotowanej spe- cjalnie dla nich uroczystości. Dzieci z punktów przedszkol- nych z pomocą swoich nauczycie- lek przygotowały część artystyczną w formie bajek. Goście słuchając opowieści czytanej przez narratora mogli podziwiać zdolności aktor- skie swoich wnucząt. Każde z nich starało się wypaść jak najlepiej przed kochanymi babciami i dziad- kami. To wyjątkowe spotkanie było pełne radości, szczęścia i rodzinnej atmosfery. Dziadkowie byli dum- ni ze swoich wnuków, a wnuczęta szczęśliwe, że mogły gościć swoich najbliższych. Marta Gmerek Na terenie gminy Dalików działają obecnie cztery oddziały przedszkolne (2 przy Zespole Szkół w Dalikowie i 2 przy Zespole Szkół w Domaniewie). Wychodząc na- przeciw potrzebom dzieci oraz oczekiwaniom rodziców, Gmina Dalików zabiegała o środki Unii Europejskiej na wyposażenie, umożliwiające dostosowanie od- działów do potrzeb 3- i 4- latków. Wniosek o dofinansowanie projek- tu został rozpatrzony pozytywnie, co umożliwiło zrobienie zakupów dla oddziałów za kwotę ponad 278 000 zł. Gmina nie dołożyła do tych zakupów ze swojego budżetu nawet przysłowiowej złotówki. Realizacja projektu znacząco wpłynęła na poprawę warunków, w jakich przebywają dzieci. Od- działy przedszkolne zyskały nowe meble, wyposażenie kuchni i szatni, toalety przystosowane do potrzeb dzieci najmłodszych oraz sprzęt Gmina Dalikówstawia na nowoczesne oddziały przedszkolne Dlaczego należy oszczędzać wodę, jak to robić – to tematy, na które rozmawiali drugoklasi- ści ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Konstantynowie Łódzkim na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki zorganizowanym w Bi- bliotece dla Dzieci i Młodzieży. Dzięki magii Bibliotecznego Te- atrzyku Obrazkowego uczestni- cy zajęć przenieśli się do Afry- ki i tu przyglądali się życiu ich rówieśniczce o imieniu Aisza. Historię Aiszy i jej rodziny opi- sała Anna Onichimowska w opo- wiadaniu pt. „Po drugiej stronie gór”. Uczniowie z konstantynow- skiej szkoły poznali życie dzieci w Afryce, ich marzenia i proble- my. Dla łatwiejszego zrozumienia spraw istotnych dla afrykańskich Dyskusjewbibliotece dzieci, zajęcia w Dyskusyjnym Klubie Książki były prowadzone w formie zgaduj – zgaduli. Miej- ska Biblioteka Publiczna w Kon- stantynowie Łódzkim prowadzą- ca Dyskusyjny Klub Książki jest otwarta na różne rodzaje zajęć i spotkań, zwłaszcza dla uczniów konstantynowskich szkół i zapra- sza nauczycieli do kontaktu. Bogumił Makowski do utrzymania czystości w po- mieszczeniach. Dzieci najbardziej ucieszyły się z nowych zabawek, pomocy dydaktycznych oraz arty- kułów plastycznych. Aby możliwe było prowadzenie ciekawych zajęć zakupiono również sprzęt kompu- terowy, projektory, aparaty fotogra- Mimo mroźnej i zimowej aury za oknami,   atmosfera w Publicz- nym Przedszkolu w Wartkowi- cach i w Punktach Przedszkolnych w Drwalewie, Parądzicach i Pełczy- skach była gorąca. To wszystko za sprawą uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka, które odbyły się 21. oraz 22. stycznia. W pięknie udekorowanych salach, dzieci   z dużym zaanga- żowaniem i radością recytowa- ficzne, kserokopiarki oraz tablice interaktywne. Gmina Dalików informuje, iż w oddziałach przedszkol- nych są jeszcze wolne miejsca. Rodzice, którzy chcieliby, aby ich pociechy dorastały w grupie rówieśników mogą uzyskać in- formacje i dokonać zgłoszenia swoich dzieci w sekretariatach szkół (ZS w Dalikowie: tel. 43 678-01-12, ZS w Domaniewie: tel. 43 678-02-76). Justyna Ługowska ły   wierszyki, śpiewały piosenki, które zostały specjalnie dobrane na ten wyjątkowy dzień,  tańczyły oraz zaprezentowały mini teatrzyk o Czerwonym Kapturku. Wszyst- ko, by podziękować kochanym dziadkom za ich serce, miłość, opiekę i ciepło. Oklaskom i wzru- szeniom nie było końca.  Po czę- ści artystycznej dumni dziadkowie otrzymali kolorowe kwiatki. Kolej- ną niespodzianką były namalowa- ne przez dzieci portrety dziadków, których zadaniem było odnale- zienie swojej podobizny. Następ- nie, wszyscy zostali zaproszeni na słodki poczęstunek, podczas któ- rego dziadkowie mogli nacieszyć się swoimi pociechami. Babciom  i Dziadkom życzymy samych słonecznych dni, pogody ducha oraz tego, aby byli dumni ze swoich pociech.  Karolina Ziemlicka Uroczystości w przedszkolach
7 Zgodnie z 200-letnią tradycją w miejscowości Spycimierz, leżącej zaledwie 3 km od Uniejowa miesz- kańcy układają na drodze procesji Bożego Ciała dwukilometrowy dy- wan z kwiatów. Prace na trasie roz- poczynają się rankiem, ale kwiaty potrzebne do ułożenia zaprojekto- wanego wcześniej wzoru zbiera się jużnawettydzieńprzed„finałowym” czwartkiem. Wydawać się może, że spycimierskie dywany komponowa- ne rok w rok to efekt wysiłku jedne- go dnia, który na dodatek dłużej niż ten jeden dzień trwać nie może. Nic bardziej mylnego. Praca nad wła- snym odcinkiem mierzącej łącznie ponad 2 km trasy rozpoczynają się tak naprawdę już wczesną wiosną, kiedy parafianie planują jakie i ile sadzonek kwiatów należy posadzić już teraz, aby za kilkanaście tygodni płatków wystarczyło do skompo- nowania motywu. Dużo wcześniej trzeba też zaprojektować co pojawi się na kobiercu i skonsultować to w większym gronie, bo obrazy na całej trasie procesji nie powinny się powtarzać. Kilka dni przed Bożym Ciałem przychodzi czas na zebranie materiału – nie trudno wtedy o wi- dok grup mieszkańców kroczących z koszami przez łąkę, m.in. przy „krajówce” prowadzącej z Uniejo- wa do Turku. Czwartkowy pora- nek, kiedy na Trasie Bożego Ciała w Spycimierzu rodziny uwijają się by zdążyć z ułożeniem swojego odcin- ka dywanu to już właściwie zwień- czenie prac tworzących to jedyne w swoim rodzaju widowisko. Za finał bezdyskusyjnie możemy przyjąć popołudniową mszę św., Dywany rozwijane coraz bardziej Znana już chyba w całej Polsce spycimierska tradycja układania kwietnych dywanów na Boże Ciało ściąga do tej niewielkiej parafii tysiące turystów, a od niedawna stała się również przedmiotem zainteresowania uczelni i organizacji integrujących regiony. Choć do Bożego Ciała jeszcze kilka miesięcy, to mieszkańcy gminy Uniejów już dziś przygotowują się do tego święta, gdyż bieżący rok upłynie pod znakiem wspólnych dla wszystkich parafii w gminie Uniejów wydarzeń pod nazwą „Spycimierskie Boże Ciało”. 2 kilometry w kilka dni – i tak przez 200 lat… połączoną z procesją eucharystycz- ną po kwietnych dywanach. Sym- bolika tradycji jest w tym miejscu nie bez znaczenia – miesiące ocze- kiwań oraz kilkudniowy wysiłek, którego efektem są kolorowe ko- bierce. Ich trwałość, podobnie jak zakwitającej rośliny, jest relatywnie krótka a piękno, którym cieszymy oczy, wraz z osiągnięciem zamie- rzonego celu, znika bezpowrotnie. I dobrze, bo czy spycimierskie kon- strukcje nadal byłyby zachwycają- ce, gdybyśmy mogli je oglądać na co dzień? Na pewno nie. Spycimierskie święto w szer- szym wydaniu Do tegorocznego kalendarza imprez w gminie Uniejów dodano kilka nowych pozycji, związanych z tradycją Bożego Ciała w Spyci- mierzu oraz wydarzeniami z roku poprzedniego, które wprowadziły zwyczaj układania kwietnych dy- wanów w nowy wymiar. Dzięki współpracy z włoskim stowarzysze- niem Infioritalia, mieliśmy szansę promować spycimierskie dywany w Rzymie, a także poznać wyjąt- kową metodę tworzenia kwietnych obrazów – z kwiatowego pyłku. W związku z tym, zbliżają- cy się rok upłynie pod znakiem wspólnych dla wszystkich parafii w gminie Uniejów wydarzeń pod wspólną nazwą „Spycimierskie Boże Ciało”. Rozpocznie go ma- jowe święto „Tulipany dla Jana Pawła II” i włączy w obchody cykl odpustów również Uniejów, Wielenin i Wilamów. Kongresy sztuki ulotnej W 2016 r. w Uniejowie, po raz pierwszy w Polsce, odbędzie się mię- dzynarodowy kongres poświęcony artystycznemu układaniu obrazów kwiatowych, organizowany przez włoską organizację Infioritalia. Do Uniejowa przyjedzie ok. 100 de- legatów z Włoch i innych krajów, w których żywa jest tradycja układa- nia obrazów kwiatowych. Decyzja o organizacji tej imprezy w Uniejo- wie jest efektem kontaktów, które w ubiegłym roku gmina nawiązała z włoską organizacją. W czerwcu 2015 r. artyści ze Spycimierza ułożyli obraz z kwiatów na placu Świętego PiotrawRzymie.Dziełozwróciłouwa- gę zarówno turystów, jak i organizato- rów.Wsierpniu2015r.gościezWłoch zrewanżowali się ułożeniem obrazu z pyłu kwiatowego przy kościele w Wilamowie. W 2016 r. oprócz kon- gresu, partnerzy włoscy uczestniczyć będą w pięciu imprezach w ramach „Spycimierskiego Bożego Ciała 2016”. W 2016 r. do Uniejowa przyjedzie ok. 50 gości z Włoch i innych krajów europejskich. Podczas dwudniowe- go kongresu prelegenci z różnych krajów zaprezentują historię ukła- dania dywanów z żywych kwiatów, najważniejsze imprezy z tym zwią- zane w Europie i ich wpływ na roz- wój turystyki. W ramach kongresu odbędą się też panele dyskusyjne oraz warsztaty układania obrazów z żywych kwiatów. Spycimierskie Boże Ciało Kwiatowe dywany układane w Spycimierzu na uroczystość Bo- żego Ciała to tradycja sięgająca XIX w. W 2015 r., dzięki współpracy z organizacją Infioritalia, artyści z Włoch uczestniczyli w układaniu obrazu z pyłu kwiatowego przy ko- ściele parafialnym w Wilamowie. Duże zainteresowanie turystów i zaangażowanie miejscowych arty- stów skłoniły władze Uniejowa do organizacji cyklu imprez kwiatowych w 2016 r. pod wspólną marką „Spy- cimierskie Boże Ciało”. W planach pojawiło się też założenie stowarzy- szenia, którego celem jest organizacja i promocja wydarzeń kwiatowych w gminie. Władze gminy myślą również o otwarciu multimedialnego centrum informacji i promocji w Spycimierzu w dawnej siedzibie OSP. Maciej Bartosiak Kalendarium wydarzeń kwia- towych w parafiach gminy Unie- jów przedstawia się następująco: 27-28.04.2016 r. – Międzynaro- dowy Kongres Sztuki Ulotnej „Ar- tystyczne Układanie Obrazów Kwiatowych: przeszłość, teraź- niejszość i przyszłość” (Convegno Internazionale „Infiorate Artisti- che: passato, presente e futuro”). 30.04-3.05.2016 r. – „Spyci- mierskie Boże Ciało 2016” – Tu- lipany dla Jana Pawła II oraz Dzieło z pyłu kwiatowego – Ob- raz Matki Boskiej Kasztelańskiej przed Kościołem w Spycimierzu w wykonaniu artystów z Włoch. 14-15.05.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – Dzieło zpyłukwiatowego–ObrazŚwiętego Bogumiła w uniejowskiej Kolegiacie w wykonaniu artystów z Włoch. 26.05.2016 r. – „Spycimierskie Boże Ciało 2016” – Kwietne dy- wany w Spycimierzu. Uroczystość z udziałem delegacji z Włoch. 02-03.07.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – VI Festi- wal „Królestwo Lilii” w Uniejowie. 24-25.07.2016 r. – „Spyci- mierskie Boże Ciało 2016” – Dzieło z pyłu kwiatowego – Ob- raz Świętego Jakuba Apostoła  przed Kościołem w Wieleninie w wykonaniu artystów z Włoch. 27-28.08.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – Dzieło z pyłu kwiatowego – Obraz Św. Woj- ciecha przed Kościołem w Wilamo- wie w wykonaniu artystów z Włoch.
8 Niewielki rynek, drogowskaz z tabliczkami: Ozorków – 7 km, Uniejów – 29 km, Łódź… Plan- sza reklamująca bar IV kategorii „Pod jesionem”. Pochmurno, pu- sto, sennie. Po prostu maleńkie miastecz- ko, a ściślej mówiąc większa wieś, niczym – przynajmniej na pierw- szy rzut oka – nie różniąca się od setek jej podobnych, szarych, nieciekawych, gdzie nie tyle czas upływa, co sączy się wciąż tym samym nurtem od poniedziałku do niedzieli. I na tym właściwie można by już skończyć. Schemat jednak mnie drażni. Jeśli coś jest szare i nieciekawe, to przynajmniej dobrze wiedzieć, dlaczego? Zatrzymałem się wiec w Parzęczewie na nieco dłużej. – Co tu można robić? – Dwu- dziestoparoletni chłopak zasko- czony tym pytaniem niedługo się zastanawia. – w sumie nic. – Jak to nic? – Tym razem ja jestem zdziwiony. – Nie ma żadnego klubu, świetlicy gdzie można się spotkać, pogadać, nie ma organi- zacji młodzieżowej, nie ma wie- czorków, zabaw? – Klub jest, ale nich go pan zobaczy, zabawy też, ale od święta, zresztą dziewcząt w Parzęczewie mało, jak się nie ma swojej to nie warto przycho- dzić. – A czy z inną nie można? – Można, pewnie że można, tyl- ko jak ją później odwieźć? Niech pan spojrzy na rozkład jazdy au- tobusów to się przestanie dziwić. Nawet jak się do kina do Ozor- kowa idzie, to trzeba wybierać wcześniej seans, bo potem tylko na własne nogi lub na „okazję” można liczyć… W drodze do Urzędu Gminy rzucam jeszcze okiem na – jedy- ny zresztą – wywieszony na słu- pie plakat. „TWP i PZU zaprasza” – głosi nagłówek. „Ubezpieczenia osobowe i życiowe dla mieszkań- ców wsi” i „Obowiązkowe ubez- pieczenia komunikacyjne” – to właśnie tematy prelekcji, które maja być w najbliższych dniach wygłoszone. Potrzebne, ale – nie oszukujmy się – czy na nie wła- śnie czekają mieszkańcy Parzę- czewa? KRYSTYNA KOWALCZYK – przewodnicząca ZG ZSMP w Parzęczewie jest na zebraniu. – Przyjdzie za kilkanaście minut – mówią mi urzędnicy. Wykorzy- stuję ten czas na rozmowę z se- kretarzem urzędu. Na początek trochę historii. Przez kilka wieków Parzęczew szczycił się posiadaniem praw Jakiś czas temu jeden z czytelników przyniósł mi, jako ciekawostkę egzemplarz „Do Rzeczy” sprzed blisko.... 40 lat. Okazuje się, że mamy nie tylko młodszego „brata” – tygodnik Lisickiego, do którego mamy pretensje o kradzież tytułu, ale także – starsze „rodzeństwo” – łódzki magazyn publicystyczno-Informacyjny ZSMP. Poniżej publikujemy artykuł, dotyczący Parzęczewa, zamieszczony w „Do Rzeczy” z 1977 roku! (pisownia oryginalna) GODOT NIE PRZYJDZIE DO PARZĘCZEWA miejskich. Stracił je, bezpow- rotnie, w skutek represji po po- wstaniu styczniowym. A dziś? Wieś liczy 700 mieszkańców. Jest siedzibą Urzędy Gminy, Gminnej Spółdzielni, SKR, filii Rejonowego Zakładu Budownic- twa Wiejskiego, Klubu Rolnika, ne są: kino, sala widowiskowa, oraz inne jednostki kulturalno- -oświatowe.(..) Działalność k-o na terenie gminy prowadzą dwa kluby kultury w Parzęczewie i Trojanach”. Z tym kinem to przesada. Co prawda na budynku przyległym do OSP widnieje taki czyna rezygnacji? Konieczność. Przeprowadza się do Łodzi. Chętnie jednak służy wszelkimi wyjaśnieniami. Słucham tej sym- patycznej, energicznej dziewczy- ny. Starała się przez te trzy lata jak tylko mogła. Niewiele jednak mogła. Na 10 kół – 9 znajduje Z funduszami również niewesoło. Kiedy urządzano zabawę, trzeba było wypożyczać odpłatnie salę (tę – remontowaną). Przedtem jednak ktoś musiał, „założyć”, a potem „ściągać” należność od uczestników zabawy. Jak zabawa była dochodowa i zostały pienią- dze, to urządzało się za nie la- tem – wycieczkę rowerową, zimą – kulig. Często się to zdarzało? Raczej nie. Oczywiście zabawy to nie wszystko. Cóż więc jeszcze? Nawiązano kontakt z ZD ZMMP Łódź Polesie, urządzono dwu- dniowy biwak, pomagano rolni- kom przy żniwach. Co poza tym? Oczywiście wieczornice, spotka- nia z okazji co ważniejszych uro- czystości. Wspólne wycieczki do kina, teatru? Owszem chcieli, ale to nierealne. Jak potem wrócić do Parzęczewa? Wiem, że Krystyna traktowa- ła swą funkcję poważnie, że nie szczędziła czasu nawet prywat- nego, bo przecież praca prze- wodniczącego ZG ZSMP to praca społeczna. Zrobiono sporo, jak na skrom- ne możliwości. Przecież przyna- leżność organizacyjna członków licznego, bo 40 – osobowego koła w Parzęczewie, nie sprowadzała się tylko do posiadania legity- macji i płacenia składek. 40 osób w organizacji młodzieżowej, drugie tyle – rówieśników nie- zrzeszonych, taka gromada musi coś zdziałać: zburzyć ten spokój Parzęczewa, zakłócić jego sen- ną atmosferę! Chcąc jednak cos zrobić, trzeba mieć przynajmniej gdzie. Czasy społeczników, któ- rzy „wypożyczali” swe mieszka- nia już minęły. A może w klubie rolnika? Mimo, że to poniedziałek i klub jest nieczynny, kierowniczka jego – Bożena Nolbrzak wpuszcza mnie do środka. Salka malutka, raptem na kilkanaście osób. Ada- pter, telewizor, stoisko z gazeta- mi, książkami, kosmetykami. – Czy dużo osób tu przycho- dzi? – Raczej nie, w niedzielę tylko trochę więcej. Dlaczego tak jest powiedzieli mi później młodzi parzęczewia- nie – Michał Janecki i Jarosław Frajnd. – Telewizor to każdy ma w domu, a ten w dodatku jest sta- ry i ciągle się psuje. Płyty ograne, sprzed lat, znamy je na pamięć. Żadna atrakcja. Można czasem wpaść i wypić kawę, ale nad nią też nikt godzinami nie będzie siedział. Gminnego Ośrodka Propagandy i Kultury, biblioteki, baru „Pod jesionem” i… i to właściwie wszystko. Zerkam jeszcze do planu spo- łeczno – gospodarczego rozwoju gminy: „Głównym ośrodkiem kultu- ralno-oświatowym gminy jest wieś Parzęczew. Tu zlokalizowa- napis, ale kina nie ma. General- ny remont. W przyszłości ma być Dom Ludowy. A działalność klubu? Na to py- tanie postanawiam znaleźć odpo- wiedź później. Krystyna Kowalczyk trochę zaskoczona moją wizytą. To jej ostatnie dni na stanowisku prze- wodniczącej ZG ZSMP. Przy- się w wioskach na terenie gminy. Odległości spore. Nie wszędzie, zwłaszcza po południu, można dojechać autobusem. Cóż tu jednak mówić o środ- kach lokomocji, skoro ZSMP w Parzęczewie nie ma własne- go lokalu. Zebrania zarządu odbywają się więc w urzędzie bądź w prywatnym mieszkaniu.
9 Cieszący się popularnością zamiejscowy punkt bezpłatnego poradnictwa prawnego „Klini- ka Prawa-Klinika Praw Dziecka” Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego od 10 lutego wznowił w Konstantyno- wie Łódzkim swoją działalność. Studenci prawa udzielają tutaj Leszek Bogdan Rulka został w dniu 13 grudnia 2015 roku wybrany radnym w wyborach uzupełniających do Rady Gmi- ny Wartkowice w okręgu wybor- czym Nr 3. Na poszczególne listy kandydatów i kandydata z tych list oddano następującą ilość gło- sów ważnych : 1.KASZYŃSKA Anna Marzena zgłoszona przez KWW Prawy Sa- morząd, Lista nr 1 (24 głosy) Nowy radny w Gminie Wartkowice 2.RULKA Leszek Bogdan zgłoszony przez KWW Samorząd Lokalny, Lista nr 2 (44 głosy) 3.KABACIŃSKA – ANTCZAK Monika Maria zgłoszona przez KWW Aktywni dla gminy, Lista nr 3 (30 głosów) W dniu 29 grudnia 2015 roku podczas XV sesji Rady Gminy Wartkowice Pan Leszek Bogdan Rulka złożył ślubowanie. Wiesława Lewicka Ustawa zakłada, że darmową pomoc prawną otrzymają: - osoby, które nie ukończyły 26 lat - osoby, które ukończyły 65 lat - osoby fizyczne, którym w okre- sie roku poprzedzającego zostało przyznane świadczenie z pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej - osoby posiadające ważną Kartę Dużej Rodziny - weterani, kombatanci - osoby, które w wyniku wystąpie- nia klęski żywiołowej, katastrofy naturalnej lub awarii technicznej znalazły się w sytuacji zagrożenia lub poniosły straty Pomoc prawna będzie pole- gała na: - poinformowaniu osoby upraw- nionej o obowiązującym stanie prawnym, przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywają- cych na niej obowiązkach; - wskazaniu osobie uprawnionej sposobu rozwiązania dotyczącego jej problemu prawnego; - pomocy w sporządzeniu wy- magającego wiedzy prawniczej projektu pisma w zakresie nie- NIEODPŁATNA POMOC PRAWNA zbędnym do udzielenia pomocy, z wyłączeniem pism procesowych w postępowaniach przygotowaw- czym lub sądowym i pism w po- stępowaniu sądowo-administra- cyjnym; - sporządzeniu projektu pisma o zwolnienie od kosztów sądowych lub o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Uprawnieni będą mogli uzy- skać informacje w zakresie: - prawa pracy, - przygotowania do rozpoczęcia działalności gospodarczej, - prawa cywilnego, - spraw karnych, - spraw administracyjnych, - ubezpieczenia społecznego, - spraw rodzinnych, - prawa podatkowego z wyłącze- niem spraw podatkowych związa- nych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pomoc nie będzie natomiast obejmowała spraw z zakresu pra- wa celnego, dewizowego, handlo- wego i działalności gospodarczej, z wyjątkiem przygotowywania do jej rozpoczęcia. Na mocy ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji, od stycznia 2016 na terenie Powiatu Poddębickie- go zostały utworzone nieodpłatne punkty pomocy prawnej. Czwartek, godz. 8.00-12.00 Urząd Gminy w Wartkowicach ul. Legionów Polskich 1 99-220 Wartkowice (Budynek komunalny Urzędu Gminyw Wartkowicach) Młodzi prawnicy doradzą porad z wielu dziedzin prawa. Ich dyżury odbywają się w śro- dy, w godzinach 10.00 – 12.00 w Gminnym Centrum Informacji przy pl. Tadeusza Kościuszki 8. Na spotkanie można się umówić telefonicznie pod numerem: (42) 211-60-02. Bogumił Makowski Gmina Wartkowice informuje o możliwości korzystania z usług Punktu Konsultacyjnego dla osób z problemem alkoholowym, narkoty- kowym oraz osób dotkniętych prze- mocą w rodzinie, którego celem jest: - udzielanie pomocy psycholo- gicznej osobom uzależnionym, sięgającym po używki w sposób ryzykowny, osobom współuzależ- nionym oraz osobom dotkniętym przemocą domową, zgłaszającym się do Punktu, - prowadzenie indywidualnych zajęć terapeutycznych, - udzielanie pomocy konsultacyjnej i porad, - udzielanie informacji prawnych, dotyczących między innymi trybu kierowania osób uzależnionych na leczenie. PUNKT KONSULTACYJNY Spotkania odbywać się będą raz w miesiącu w godzinach od 13.00 do 18.00 w lokalu budynku komunalnego przy ul. Legionów Polskich 1 w Wartkowicach. TERMINY KONSULTACJI 29 stycznia 26 lutego 25 marca 29 kwietnia 20 maja 24 czerwca 29 lipca 26 sierpnia 30 września 28 października 25 listopada 16 grudnia Emilia Antczak Rozglądam się jeszcze raz po niewielkim pomieszczeniu. Fakt. O szerszej działalności trudno raczej mówić. Ale szanse prze- cież są! Pozostał jeszcze Gminny Ośrodek Prasy i Książki. Od nie- dawna kieruje nim Bogdan Sro- czyński. Po pięciu latach pracy w Urzędzie Gminy w Wartkowi- cach (województwo sieradzkie) wrócił do Parzęczewa. Chce coś zrobić, wierzy, że to mu się uda, ma pomysły, ustala już plan dzia- łania. Na pewno go zrealizuje! – Jasne, że sam nic nie zrobię – zaczyna rozmowę. – Tak samo, jak nic nie zrobi sama organiza- cja młodzieżowa. Parzęczew jest za mały, żeby działać na zasadzie: każdy sobie. A więc, pierwsza sprawa to powołać radę programową GO- PiKu, skoordynować wszelkie poczynania. Dalej – doprowadzić do wcielenia w życie powołanego w zeszłym roku decyzją naczel- nika funduszu rozwoju kultury. Jest już złożone konto teraz tylko trzeba „naciskać” zakłady pracy i instytucje, zwracając się o data- cję. Nie tylko z Parzęczewa. Spo- ro osób pracuje w zgierskim „Bo- rucie”, łódzkiej „Chemobudowie”, Łódzkim Kombinacie Budowy Domów. Na mocy zarządzenia wicepremiera zakłady te winny ofiarować finansową „cegieł- kę”. Jak już będą pieniądze, bę- dzie można pomyśleć o bardziej efektywnym działaniu. Na razie wyjaśniła się sprawa zespołu mu- zycznego. Nie będzie problemu na znalezienie sali, gdzie mogą odbywać się próby. Jest parę osób śpiewających, recytujących – trzeba to wykorzystać. Nie żeby od razy wielkie przedstawienie. Zacząć skromnie od wieczorów przy świecach. Przy ich organi- zacji pomoże polonistka. A lo- kal? To największy problem. Ale przecież można w większym niż do tej pory stopniu wykorzysty- wać dużą salę w GOPiKu. Później dojdzie druga sala – ta co jest te- raz remontowana. Na pewno – jak wierzy Bog- dan Sroczyński – w Parzęczewie coś się ruszy. Nikogo chyba nie stać na beznadziejne czekanie na Godota. Zaczynam sam w to wierzyć. Bywa przecież, że jed- na osoba pełna zapału, werwy i pomysłów, potrafi porwać za sobą innych. Młodzież przecież nie jest taka leniwa i wygodna, jak twierdzą niektórzy. Musi mieć jednak skromne chociaż możliwości i minimum wspar- cia ze strony władz. Tego chyba młodzi parzęczewianie potrze- bują najbardziej. Bo samymi chęciami… JULIUSZ CYPERLING Redakcja dziękuje Panu Jac- kowi Szaflikowi za udostępnienie gazety, z której pochodzi tekst. Mieszkańcy Konstantynowa Łódzkiego wybrali projekty zgło- szone do pierwszej edycji budżetu obywatelskiego. Spośród 59 zgło- szonych projektów do realizacji w 2016 roku zakwalifikowano sześć zadań na kwotę dwieście dziewięć- dziesiąt dziewięć tysięcy dwieście siedem złotych. Mieszkańcy Konstantynowa Łódzkiego oddali w sumie 2942 głosy, z czego większość drogą elek- troniczną. Głosów nieważnych od- dano zaledwie siedem. Projekty zakwalifikowane do re- alizacji w 2016 roku to: Remont Sali gimnastycznej i po- mieszczeń przylegających przezna- czonych na szatnie sportowe dla Budżet obywatelski w Konstantynowie Łódzkim uczniów przy Gimnazjum nr 1 w Konstantynowie Łódzkim (77  250 zł) – 508 głosów Multimedialne Laboratorium Języ- kowe „The English Lab” (68 957 zł) – 243 głosy Przywrócenie komunikacji nocnej między Konstantynowem Łódzkim a Łodzią (40 000 zł) – 219 głosów Siłownia plenerowa i minigolf jako miejsce rekreacji na świeżym po- wietrzu (50 000 zł) – 176 głosów Trener Osiedlowy w Konstantyno- wie Łódzkim (45 000 zł) – 154 głosy Zakup sprzętu szkoleniowego pierwszej pomocy przedmedycznej dla OSP Konstantynów (18 000 zł) – 133 głosy. Bogumił Makowski
10 Karnawał to dobry czas na bale i zabawy. Jest on również nieod- łącznym elementem dzieciństwa. To jedna z bardziej atrakcyjnych i lubianych przez dzieci form roz- rywki, która dostarcza im wiele radości oraz zadowolenia. 29 stycznia 2016 roku dzieci z wraz z rodzicami oraz kadrą Punktu Przedszkolnego „Plastuś” bawiły się w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej w Chocisze- wie, która ozdobiona balonami i kolorowymi serpentynami za- mieniła się w salę balową. Pomy- słowość rodziców nie miała gra- nic. Przygotowali oni dla siebie i swoich pociech ciekawe stroje karnawałowe. Na balu więc obok księżniczek, wróżek pojawiły się postacie z ulubionych bajek m.in. Flinstonowie, Świnka Pep- pa czy Piękna i Bestia. Po wielkiej prezentacji strojów rozpoczęły się tańce przy rytmach wesołej muzyki. Prowadzący imprezę DJ wprowadził dzieci w wesoły nastrój i zachęcał do wspólnej zabawy. Urozmaicał zabawy cie- kawymi konkursami, a zwycięz- cy byli nagradzani cukierkami. Bal Karnawałowy W czasie przerwy uczestnicy balu mieli czas na słodki po- częstunek, który przygotowali rodzice oraz zajadali się prze- pyszną sałatką przygotowaną na kole kulinarnym przez dzieci z punktu w Chociszewie. Do domu wszyscy wracali w cudownych nastrojach. Wspól- na zabawa karnawałowa była dla uczestników balu wspania- łą zabawą. Dorośli, stawali się na chwilę postaciami wyma- rzonymi ze swojego dzieciń- stwa, dzieci mogły wcielić się w bohatera z ulubionej bajki, a panie z przedszkola w przebra- niu nie wyglądały jak „ciocie”, któ- re na co dzień opiekują się naszy- mi przedszkolakami. Organizacja takiej imprezy pozwala na wspól- ną integrację pomiędzy placówką a rodzinami naszych wychowan- ków. Są to niezapomniane chwi- le zarówno dla kadry, jak i ro- dziców, a przede wszystkim dla dzieci, dla których RAZEM robi- my wszystko, aby były szczęśliwe i radosne. Ewelina Janicka Zimowy miesiąc luty przy- niósł Punktowi Przedszkolne- mu „Plastuś” gorące wrażenia. Nasze dzieci w ostatki – 9 lute- go w Miejskim Ośrodku Kultu- ry w Ozorkowie uczestniczyły w powiatowym konkursie ta- necznym pod hasłem „W Ryt- mie Latynoskiej Muzyki” orga- nizowanym przez Przedszkole Miejskie nr 1 w Ozorkowie. Naszą gminę reprezentowały dziewczynki z Grupy Pszczółek z Punktu Przedszkolnego „Plastuś” z Parzęczewa. Sześcioosobowy zespół w składzie: Amelia Cie- sielska, Maria Krysztofiak, Han- na Maślińska, Maria Osowska, Maja Pysera i Oliwia Wrzesińska na potrzeby konkursu przyję- ły nazwę „Elektryczna szóstka”. Dziewczynki wykonały chore- ografię do utworu „El Perdon” Nicky Jam’a i Enrique Iglesiasa. Nad przygotowaniami czuwały panie Ewelina Janicka i Milena Józwiak. Za udział w konkursie tancerki otrzymały nagrody, dy- plomy oraz statuetkę dla Punktu Przedszkolnego „Plastuś”, któ- ry reprezentowały. Gratulacjom i życzeniom nie było końca po cudownym występie. Dzięki możliwości uczest- niczenia w konkursach nasze dzieci nabierają wiary w sie- bie, przezwyciężają tremę, która w nich drzemie oraz przełamują granice, będące dotychczas dla nich nie do osiągnięcia. Wielkie brawa dla „Elektrycznej Szóstki” za cudowny występ oraz odwagę, pokazanie swoich umiejętności oraz wiarę w swoje „wielkie” dziecięce talenty. Ewelina Janicka Powiatowy konkurs tańców latynoskich Szkoła Podstawowa w Kłódnej wzięła udział w projekcie syste- mowym w ramach Poddziałania 9.1.1 PO KL, w zakresie przygo- towania oddziałów przedszkol- nych w szkołach podstawowych. Dało nam  to niebywałą szansę na zmniejszenie nierówności w stopniu upowszechnienia edu- kacji przedszkolnej. W związku z realizacją wyżej wymienionego projektu otrzy- maliśmy dofinansowanie w kwo- cie   78 710,00  zł, co dało nam możliwość doposażenia oddziału przedszkolnego w funkcjonalne i kolorowe meble przedszkolne, pomoce dydaktyczne i zabawki edukacyjne, sprzęt audiowizu- alny: telewizor, laptop, tablica interaktywna, zestawy nagłośnie- niowe, wieża Hi-Fi, urządzenie wielofunkcyjne, drukarka lasero- wa, aparat fotograficzny, lamina- tor, gilotyna, zabudowa kaloryfe- rów, rolety okienne Ponadto zostały zmodernizo- wane toalety dla dzieci i persone- lu, została doposażona kuchnia (mikrofalówka, zastawa stołowa, Otwarcie zmodernizowanego oddziału przedszkolnego garnki, dzbanki, czajniki, itp) oraz zakupiony został sprzęt sprzątający (odkurzacz piorący, wózek na akcesoria sprzątające, mopy, ścierki itp). Powstała rów- nież nowa szatnia. 14 grudnia 2015r. odbyło się uroczyste otwarcie oddziału przedszkolnego. W uroczystosci uczestniczyli m.in.: Anna Jagiel- ska – Sekretarz Gminy Wart- kowice, Andrzej Rembiszewski – Dyrektor Gminnego Zespołu Obsługi Oświaty, Grzegorz Izy- dorczyk – Radny Gminy Wartko- wice, Halina Szafrańska – Prze- wodnicząca Rady Rodziców, ks. Janusz Szeremeta. Uroczystość rozpoczęła się przecięciem wstęgi i poświę- ceniem sali przez proboszcza parafii Wartkowice. Kolejnym punktem otwarcia było wystą- pienie Pani Dyrektor Iwony Ługowskiej oraz prezentacja multimedialna. Uroczystość za- kończyła się występem przed- szkolaków i została zwieńczona pięknym tortem. Jolanta Fryt
11 Wielu dorosłych przyzna za- pewne, że wraz z upływem czasu czar świąt nieco gaśnie, przykryty mgłą codziennych obowiązków. Nie da się ukryć, że niejeden chciałby wrócić do okresu dzie- ciństwa, kiedy na każdym kroku zauważało się świąteczne akcen- ty, które łatwiej trafiały do świa- domości i rozsiewały w niej miłą atmosferę oczekiwania. Wielu zapewne ciepło wspomina szkolne jasełka organizowane każdego roku z okazji nadchodzących świąt. Całe szczęście owa tradycja nie zanika. Pięknie pielęgnowana jest ona również w naszej szko- le. W tym roku świąteczny spek- takl przygotowali uczniowie klasy V b i III b pod kierunkiem swo- ich wychowawczyń – Aleksandry Sroczyńskiej – Kisser i Małgorzaty Śnieg oraz nauczycielki języka angielskiego Marty Stańczyk. Przygotowania do tegorocz- nych jasełek rozpoczęły się dość wcześnie, już pod koniec listopa- da. Panie odpowiedzialne za wy- stęp postanowiły stworzyć taki scenariusz, aby można było zaan- gażować całą, niemal czterdzie- stoosobową grupę dzieci. Zamysł był prosty – pozwolić zaistnieć wszystkim uczniom, znaleźć dla każdego odpowiednią rolę, tak aby zasmakował sceny i prze- żył przygodę, którą będzie mógł wspominać po latach. Udało się! Umiejętne połączenie fragmen- tów różnych gotowych scenariu- szy z autorskimi tekstami nauczy- cielek zaowocowało stworzeniem barwnej, pełnej humoru i wzru- szeń, niebanalnej całości. Pokaza- Jasełkowa tradycja w nowoczesnej odsłonie nie na scenie walki dobra ze złem w nowoczesnej odsłonie okazało się strzałem w dziesiątkę, a występ diabłów w pierwszym akcie rozba- wił wszystkich. Spora dawka do- brego humoru nie przesłoniła jed- nak tego, co z religijnego punktu widzenia najważniejsze. Nawiąza- nie do Starego Testamentu i czasu oczekiwania wprowadziło widzów w wyjątkowy nastrój, sprawiło, że zgromadzeni ulegli magii tego wydarzenia. Mali aktorzy prze- nieśli publiczność w czasy, gdy na świecie panowała ciemność, a lu- dzie zapatrzeni w niebo przygoto- wywali się na przyjście Zbawicie- la. Pastorałka „Pukają”, podczas której Maria i Józef poszukiwali schronienia, wędrując i pukając do serc ludzkich, wywołała u wi- dzów prawdziwe łzy wzruszenia. Mały diabełek rozrzucał wszędzie grzech i krzyczał: „Ajajaj! Nie otwieraj! Nie otwieraj!”. Na scenie pojawiły się smutne anioły ubra- ne początkowo na czarno i światła lampionów symbolizujące rychłe nadejście Pana. Po bezowocnych poszukiwaniach strudzeni wę- drowcy zdecydowali się przeno- cować w stajni. Nastała wielka cisza, wszyscy wstrzymali oddech i… na całą salę rozległ się płacz narodzonego Dzieciątka. Natych- miast zbudzono pasterzy wypa- sających owce na górskiej hali, „ożyły” i przemówiły zwierzątka w szopce, a chór aniołów (tym ra- zem już w bieli) ze lśniącymi wło- sami śpiewał Maleńkiemu cudow- ne pastorałki. Następnie można było obejrzeć bardzo wzruszającą scenkę, kiedy to do małego Jezu- ska przybywali kolejno honorowi goście, aby w rytm piosenki „Tak! On jest Królem” oddać mu pokłon. Na zakończenie pojawił się jesz- cze pyszny Herod, o którego duszę upomniała się najpierw niezwykle nowoczesna Śmierć, a potem nie dające za wygraną diabły. Uroku niecodziennej inscenizacji nadały przepiękne, przygotowane przez rodziców kostiumy oraz nastrojowa scenografia. Swą obecnością zaszczycili nas zaproszeni goście, m. in. Wójt Gminy Pan Ryszard Nowakowski, proboszcz tutejszej parafii ks. Je- rzy Serwik, pani dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej, przedsta- wiciele Rady Gminy, dyrektorzy lokalnych placówek oświatowych i instytucji współpracujących ze szkołą, a także rodzice i dziad- kowie uczniów. Złożyli gratula- cje młodym artystom, twierdząc zgodnie, że podbili oni ich serca. Dzieciaki rozpierała duma. Usły- szeć słowo „szacun” od Wójta – to nie zdarza się często! Wytężona praca uczniów i nauczycieli przygotowujących przedstawienie przyniosła wspa- niałe efekty i nieopisaną radość. Piękne pastorałki i znakomi- cie dobrane ścieżki dźwiękowe sprawiły, że nasz spektakl stał się niezwykłym widowiskiem teatralnym, które porwało i za- chwyciło szkolną publiczność. Emocje sięgnęły zenitu. Nastąpiła długa owacja na stojąco, zewsząd popłynęło morze ciepłych słów i pochwał, to były naprawdę nie- samowite przeżycia. Szkoda, że świąteczny czas już za nami… Te jasełka z pewnością długo będą w nas żyły. I będziemy za nimi tęsk- nili. Już tęsknimy… Aleksandra Sroczyńska - Kisser Dyrektor szkoły Agnieszka Graczyk oraz organizatorki tego- rocznych jasełek - Aleksandra Sro- czyńska - Kisser, Małgorzata Śnieg i Marta Stańczyk pragną złożyć serdeczne podziękowania wszyst- kim pracownikom placówki i ro- dzicom, którzy zaangażowali się w przygotowanie spektaklu (deko- racje, kostiumy): Jolancie Pasz- kowskiej, Karolinie Wyderko, Beacie Galoch, Lidii Gaczyńskiej, Lidii Polipowskiej, Pawłowi Gra- czykowi, Sylwestrowi Kisserowi, Marcinowi Seweryńskiemu, Kon- radowi Paruszewskiemu. Dzięku- jemy również wszystkim pozosta- łym rodzicom za zaangażowanie w przygotowaniu kostiumów dla występujących dzieci.
12 Spotkania zimowo – świą- teczne stają się powoli tradycją placówek przedszkolnych z te- renu gminy Wartkowice. Czyż może być coś bardziej wzrusza- jącego od maleńkich aniołków, Mikołajów, dzieci – choinek, kolędników i po prostu dzieci? Takie właśnie role odgrywa- li mali aktorzy – przedszkola- cy. Wszyscy pięknie przebrani, wczymwielkiudziałmielirodzice, z wielkim zaangażowaniem i bar- dzo uroczo recytowali wiersze i śpiewali kolędy oraz pastorałki w pięknej scenografii, przygo- towanej w tym roku w Punkcie Przedszkolnym w Drwalewie. I tylko nie wiadomo było, kto bar- dziej przeżywa występy dzieci – one same, czy ich rodziny, które w wielu przypadkach reprezen- towane były wieloosobowo. Po zakończeniu przedstawienia, dy- rektor Publicznego Przedszkola w Wartkowicach i podległych jej punktów przedszkolnych Mał- gorzata Pastuszka symbolicznie Na szczęście, na zdrowie, na ten Nowy Rok! przełamała się opłatkiem i zło- żyła zaproszonym gościom, ro- dzicom i wszystkim pracowni- kom niezwykle ciepłe życzenia świąteczno – noworoczne, które w jakiś niemalże magiczny spo- sób pozwoliły poczuć wszystkim atmosferę tych najpiękniejszych w tradycji chrześcijańskiej świąt – świąt Bożego Narodzenia. Ca- łości dopełniły wręczone przez dzieci, a wykonane przez rodzi- ców aniołki oraz poczęstunek. Jakże niewiele trzeba, aby takie spotkania i emocje zbliżyły ludzi, pozwoliły choćby na chwilę zapo- mnieć o prozie życia, a najmłod- szym dały przeżyć i może zrozu- mieć coś wyjątkowego – jak ważna jest to tradycja i jak cudownie ro- dzinne są te święta. Jak prawdziwe stają się słowa Antoine’a de Saint Exuper’ego: Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważ- niejsze jest żyć dla powrotu. Danuta Cieślak Gospodyniezdwunastumiejsco- wości Powiatu Zgierskiego zapre- zentowały się 9 lutego podczas XII Powiatowej Biesiady Karnawałowej organizowanej przez Łódzki Ośro- dek Doradztwa Rolniczego. Gospo- darzem tegorocznej biesiady była Gmina Zgierz. Impreza ma na celu kultywowanie tradycji staropol- skich, kiedy to ostatnie dni karna- wału obchodzono bardzo hucznie, a nieodłącznym elementem świętowania były kolorowe ko- rowody przebierańców prze- mierzających gościńce, kuligi or- ganizowane przez bogatą szlachtę i magnaterię, a chłopskie zabawy w karczmach upływały na tań- cach i ucztowaniu do późna w nocy. Jak co roku impreza przycią- gnęła liczne grono przedstawicieli samorządów, instytucji kultural- nych oraz mieszkańców. Po obej- rzeniu programu artystycznego w wykonaniu zespołów wokal- nych i tanecznych działających na terenie Gminy Zgierz można było skosztować przysmaków przygo- towanych przez koła gospodyń wiejskich. Goście mogli podzi- wiać także wyroby rękodzielnicze, przygotowaneprzezartystówdzia- łających przy Gminnym Ośrodku Kultury w Dzierżąznej. Na zakoń- czenie wójtowie złożyli podzięko- wania dla wszystkich członkiń kół gospodyń wiejskich za wysiłek włożony w przygotowanie potraw i dekorację stołów oraz wręczyli ufundowane przez samorządy na- grody. Marta Gmerek XIIBiesiadaKarnawałowa PowiatuZgierskiego Sołectwo Wielka Wieś w Gminie Parzęczew Sołectwo Trojany w Gminie Parzęczew
13 Kalendarium wydarzeń (Aleksandrów Łódzki) 05.03.2016 (sobota) godz.18.00 Z cyklu „Poczuj teatr” „Novecento” monodram w wykonaniu Mateusza Olszewskiego „Klimaty”, Aleksandrów Łódzki ul. Warszawska 28 Wejściówka 10 zł 13.03.2016 (niedziela) godz.18.00 Z cyklu „Poczuj teatr” „Listy do Michaliny” monodram w wykonaniu Izabeli Noszczyk „Klimaty”, Aleksandrów Łódzki, ul. 1 Maja 17/19 Wejściówka 10 zł   19.03. 2016 (sobota) godz.19.00 Święto Patryka Koncert muzyki irlandzkiej i celtyckiej w wykonaniu zespołu Eklezja Restauracja „Pelikan”, Aleksandrów Łódzki, ul. Wierzbińska 58 Wstęp wolny   Do 25.03.2016 „Islandia” wystawa fotografii Witolda Stawskiego Czytelnia Biblioteki pl. Kościuszki 12   01.04. - 17.04.2016 „Nowe i nienajnowsze” - wystawa dokumentacji projektów zrealizowa- nych przez Wiesława Karolaka, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, w XXI wieku”  Wernisaż wystawy godz.18.00  czytelnia Biblioteki Publicznej im. Jana Machulskiego Aleksandrów Łódzki, pl. Kościuszki 12  12.04.2016 godz.11.00  Spotkanie Klubu Podróżnika    „Od wodospadu Niagara po wybrzeże Pacyfiku - natura Kanady” Spotkanie z profesorem Tomaszem Sakowiczem, pracownikiem naukowym Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ. czytelnia biblioteki publicznej im. Jana Machulskiego Aleksandrów Łódzki, pl. Kościuszki 12 W poprzednim numerze „Do Rzeczy” publikowaliśmy wywiad z Elżbietą Grochulską z fundacji „Partnerstwo na Rzecz Aleksandro- wa Łódzkiego”. Rozmowa odbyła się na początku grudnia na poddaszu zabytkowego budynku Biblioteki Pu- blicznej imienia Jana Machulskiego wAleksandrowieŁódzkim,gdziemoja Rozmówczyni pracuje jako opiekun miejscowego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Spotkanie przebiegło w inspi- rującej, ożywionej atmosferze, któ- rą dzięki swojemu temperamentowi i silnej osobowości roztacza wokół siebie pani Elżbieta. Rozmawialiśmy odziałalnościPartnerstwa,dziękizaan- gażowaniu i współpracy lokalnej spo- łeczności i władz gminy, organizujące- go różnorodne, ciekawe wydarzenia. Tym, co moja Rozmówczyni podkre- ślała najmocniej były właśnie więzi Uniwersytet Trzeciego Wieku w Aleksandrowie Łódzkim do dyspozycji salę wykładową Domu Kultury: miejsce na dwieście osób. Tutaj chciałabym podziękować pani dyrektor, Bożenie Komorowskiej za życzliwość i wspaniałą współpracę. Organizujemy interesujące wykłady z różnorodnych dziedzin takich jak: psychologia, języ- koznawstwo, muzykologia, historia, technika. Piotr Machlański, wybitny znawca i miłośnik województwa łódz- kiego, historyk i regionalista, dzieli się z nami swoją bogatą wiedzą na temat historii rodów fabrykanckich, a także przygotowuje i prowadzi wycieczki po naszym regionie, pani Katarzyna Kra- kowskazajmujesiętematykąprzyrodni- czą, pan Tomasz Janiszewski opowiada o ptakach, zabiera nas na wycieczki or- nitologiczne. Nawiązaliśmy współpracę z wieloma naukowcami, profesorami, wykładowcami uniwersyteckimi, któ- rzy u nas wygłaszają wykłady, często dwóchspektaklach„Vladimir”i„Szalone nożyczki”. Poza tym organizujemy dla seniorów jogę, gimnastykę, fitness w wo- dzie, zajęcia plastyczne, koło turystycz- ne.SłuchaczeUniwersytetuwspółtworzą pismospołeczno–kulturalne„Copiszczy w Aleksandrowie”. Jak widać każdy możewybraćcośdlasiebie. Zawsze dwa razy w roku daje dla nas koncert młodzież z MDK-u. W ubiegły piątek wysłuchaliśmy pięk- nego występu „Miłość złe humory ma” przygotowanego przez studio wokalne MDK pod kierunkiem Renaty Banac- kiej-Walczak. Często w tych zespołach śpiewają wnukowie naszych słuchaczy. Współpracujemy także z przedszkolem –członkowieUniwersytetuwkażdypią- tekprzezcałyrokszkolnyczytajądziecia- komksiążki,aponieważbierzemyudział w programie „Bioróżnorodność to także my”, są to książki przyrodnicze. Na za- Sukces pływaczki z Konstantynowa Milena Karpisz, zawodniczka UKS Piątka Konstantynów Łódzki została zakwalifikowana do repre- zentacji Polski na Mistrzostwa Eu- ropy Seniorów w pływaniu, które odbędą się w maju w Londynie. Młodziutka,urodzonaw 1997roku zawodniczka, 17 grudnia ubiegłego roku, podczas Zimowych Mistrzostw Polski Seniorów i Młodzieżowców w Lublinie poprawiła dotychczasowy rekord Polski Otylii Jędrzejczak na 800 metrów w stylu dowolnym i dzięki temu uzyskała minimum na Mistrzo- stwa Europy. Ponadto zawodniczka UKS Piątka Konstantynów Łódzki, trenowana przez Macieja Hampla, o ponad dziesięć sekund poprawiła swójrekordżyciowyipokonaławszyst- kie najlepsze pływaczki długodystan- sowe w kraju. Dzięki temu nie tylko zakwalifikowała się na zawody w Lon- dynie, ale także zdobyła swój pierwszy złotymedalwzawodachseniorów. Pływackie dokonania Mileny Kar- pisz z UKS Piątka Konstantynów Łódzki docenili także kibice, którzy głosując na nią w plebiscycie Bohate- rowie 2015 - Progres roku, zorganizo- wanym przez portal megatiming.pl. zapewnilijejzwycięstwowtympresti- żowym konkursie. Kolejnym celem Mileny Karpisz po, miejmy nadzieję, udanych mi- strzostwach w Londynie będą Igrzy- ska Olimpijskie w Rio de Janeiro w sierpniu tego roku. Bogumił Makowski międzyludzkie: życzliwość i przyjaźń, które łączą mieszkańców Aleksandro- wa i pozwalają realizować tak imponu- jącąofertękulturalną.Tomiejsce,gdzie instytucje i organizacje nie stanowią celu same dla siebie, ale jedynie pre- tekst i narzędzie dla realizacji potrzeb społeczności, rozumianej jako realna wspólnota. Działalność Partnerstwa na Rzecz Aleksandrowa Łódzkiego płynnie przenika się z pracą innych tu- tejszych placówek i inicjatyw, spośród których na szczególną uwagę zasługuje UniwersytetTrzeciegoWieku. Jak dowiedziałem się w czasie tej rozmowy,pomysłUniwersytetówTrze- ciego Wieku pochodzi z lat siedem- dziesiątych, a niedawno pojawiła się na nie moda w małych miejscowościach. W Aleksandrowie Łódzkim Uniwer- sytet działa od pięciu lat i funkcjonuje jako jednostka organizacyjna Biblio- teki Publicznej im. Jana Machulskie- go. Obecnie należy do niego dwieście dziesięć osób. 29 lutego 2016 roku rozpocznie się ósmy semestr Uniwer- sytetu. Wykłady i spotkania odbywają się co tydzień w poniedziałki. Część wykładów jest kupowana od Politech- niki Łódzkiej na podstawie zawartego z nią porozumienia. Pozostałe or- ganizuje pani Elżbieta, korzystając z prywatnych znajomości i przyjaźni z wykładowcami łódzkich uczelni i in- nymi interesującymi osobami. Mówi ElżbietaGrochulska: Uważam, że jest to fantastyczna płaszczyzna współdziałania, a także uzupełnienie działań Partnerstwa na Rzecz Aleksandrowa Łódzkiego. Mamy bezpłatnie. Niech wspomnę tylko pro- fesora Tomasza Sakowicza, Andrzeja Jaworskiego, dr Kamilę Żyto czy dr Ewę Szkudlarek – Śmiechowicz. Ponadto wykorzystujemy salę w Domu Kultury do organizowania rozmaitych koncer- tów. Występowali u nas między innymi: MałgorzataFlegel,MałgorzataKulińska i Kazimierz Kowalski, Artur Gotz, Bar- bara Twardosz-Droździńska, Agnieszka Greinert, Adam Rymarz, Adam Mani- jak,LenaLedoff–wielcyłódzcyartyści. Bierzemy udział w różnych pro- jektach, na przykład: „O finansach w Bibliotece”, „Uniwersytet Trzeciego Wieku promuje zdrowie”, „Akademia dojrzałego dziennikarza”, w Ogól- nopolskim Marszu Nordic Walking, w olimpiadzie sportowej w Łazach na Śląsku. W ramach projektu „Bio- różnorodność to także my” zabrałam słuchaczy na obserwowanie ptaków z moimi znajomymi ornitologami, uczestniczyliśmy w niezwykłym wyda- rzeniu-obrączkowaniu ptaków, byliśmy na spotkaniu z leśniczym, robiliśmy budki lęgowe dla ptaków. Mamy jeszcze wiele planów, których celem jest poka- zanie, że musimy się opiekować przyro- dą, chronić ją przed zagładą. Ponadto organizuję dla słuchaczy bardzo tanie wyjazdy do teatrów. Średnio chodzimy do teatru lub Filharmonii raz w mie- siącu. Słuchacze sami płacą za bilety, ale dzięki temu, że nawiązałam współ- pracę z teatrami i Filharmonią nie są to duże wydatki. Często korzystamy z oferty Teatru Powszechnego, który proponuje bilety dla seniorów za 10 zł. W lutym będziemy w Powszechnym na kończenie każdego semestru bawimy się w restauracji „W dobrym stylu”. Wtedy jest pyszny poczęstunek, koncert, tańce, wspomnienia, rozmowy bez końca. Na takiwieczórzapraszamywładzemiasta, atakżeosobyspozaUniwersytetu.Chce- myabymogłyzobaczyćjakdziałamy,co mamy do zaproponowania seniorom. Także to wszystko są części większego organizmu, jakim jesteśmy my – spo- łecznośćAleksandrowa. DziękiUniwersytetowisłuchaczetre- nują kondycję fizyczną, szare komórki, pielęgnują przyjaźnie, wspomagają się w trudnych sytuacjach. Prowadzę Uni- wersytet piąty rok, niejednokrotnie je- stem świadkiem jak umierają małżon- kowiesłuchaczek,aledziękitemu,żesą z nami, łatwiej przeżywają te smutne chwile. Uważam, że pomysł Uniwer- sytetu Trzeciego Wieku to fantastycz- na rzecz, bo daje możliwość wyjścia z domu, spotkania się, zaprzyjaźnienia z nowymi ludźmi, rozwijania pasji, zdobywania wiedzy i doświadczenia. Uniwersytet wręcz zmusza do wyjścia zdomu.Powoduje,żeniejesteśmysami, mamy z kim porozmawiać, wyżalić się, otrząsnąć lub wspólnie działać na rzecz aleksandrowskiej społeczności. Lubię moich słuchaczy; ponieważ jestem w wieku dojrzałym łatwo znajduję znimiwspólnyjęzyk,alewciążniemam tylu lat, by iść na emeryturę [śmiech]. Nie wybieram się na emeryturę! Ko- cham moją pracę, ona jest moją pasją i daje mi satysfakcję, ogromną dawkę energii i motywacji do życia. ElżbietaGrochulska PiotrSankowski
14 Blisko 50 dzieci z Gminy Parzęczew uczestniczyło w półkoloniach, organizowanych przez Forum Ini- cjatyw Twórczych. Dzieci były w kinie, figloraju i planetarium, brały udział w zajęciach w ramach Uniwersytetu Dziecięcego Politechniki Łódzkiej, bawiły się w Forum Inicjatyw Twórczych – śpiewały, rysowały, tworzyły dekoracyjne butelki z własnoręcznie „farbowaną” solą, uczestniczyły w zajęciach sportowych. Półkolonie z FIT
15 Jedną z coraz częściej spotyka- nych form zwiększania dochodów w gospodarstwach rolnych jest sprze- daż produktów rolniczych bezpośred- nio konsumentowi z pominięciem pośredników. Wytwarzanie i sprze- daż produktów nieprzetworzonych, pochodzących z własnego gospo- darstwa nie wymaga rejestrowania działalności gospodarczej. Jednak je- żeli produkty zostaną przetworzone i sprzedawane w ramach działalności pozarolniczej dla celów zarobkowych w sposób zorganizowany i ciągły może być wymagane zarejestrowanie działalności gospodarczej. Jak każda działalność zarobkowa, ta również jest opodatkowana. Obecnie obowiązu- je opodatkowanie ryczałtowe w wys. 2% do kwoty 150 tys. euro rocznie dla rolników,sprzedającychprzetworzone w inny sposób niż przemysłowy, pro- dukty pochodzące z własnej uprawy, hodowlilubchowu.Produktytemogą być sprzedawane w miejscu wytwo- rzenia, na targowiskach i w innych miejscach przeznaczonych do handlu z wyłączeniem budynków i ich czę- ści. Cała sprzedaż musi być ewiden- cjonowana. Wytwarzając i sprzedając artykuły żywnościowe pochodzenia zwierzęcego zobowiązani jesteśmy do złożenia wniosku o rejestrację lub zatwierdzenie zakładu do Powia- towego Inspektoratu Weterynarii. W przypadku produktów pochodze- nia roślinnego i mieszanych występu- jemy o wpis do rejestru zakładów lub zatwierdzenie zakładu do Państwowe- go Powiatowego Inspektora Sanitar- nego. Sprzedaż bezpośrednia różni się od sprzedaży w ramach MOL. Główną różnicą jest to, że sprzedaż bezpośred- nia z gospodarstwa dotyczy produk- tów nieprzetworzonych pochodze- nia zwierzęcego lub niezwierzęcego, czyli: drobiu, zajęczaków, śmietany, mleka, jaj, zbóż, owoców, warzyw, miodu, grzybów i ziół zarówno z własnej uprawy jak i runa leśnego (również w postaci kiszonej lub suszo- nej). Rolnik może sprzedawać tylko plony i surowce z własnego gospodar- stwa na terenie województwa, gdzie odbywa się produkcja i powiatów do niego przyległych. Sprzedaż bezpo- Wielkanoc jest najważniejszym świętem chrześcijańskim, w które- go centrum znajduje się podstawa naszej wiary – ZMARTWYCH- WSTANIE CHRYSTUSA. Początkowo obchodzono je w dzień żydowskiej Paschy, ale w 325r. sobór w Nicei postanowił, że Wielkanoc będzie obchodzona w pierwszą niedzielę po wiosen- nej pełni księżyca, tzn. pomiędzy 21 marca a 25 kwietnia. Przygotowaniem do Świąt Wielkanocnych jest Środa Po- pielcowa. Jest to Święto rucho- me. Przypada dokładnie na 46 dni przed Wielką Niedzielą i rozpoczyna okres Wielkiego Po- stu. Przesłaniem Środy Popielco- wej jest przypomnienie wiernym o konieczności pokuty i duchowe- go przygotowania się na świętowa- nie zmartwychwstania Chrystusa. Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, zwaną kiedyś kwietną lub wierzbną. Symbolizu- je ona wjazd Jezusa do Jerozolimy. Wszyscy obecni w kościele mieli ze sobą gałązki wierzby, bukszpanu, malin lub porzeczek, udekorowane kwiatami, mchem, ziołami i koloro- wymi piórkami. Poświęconymi pa- lemkami bito lekko domowników, aby zapewnić im szczęście na cały rok. Połkniecie jednej poświęconej bazi gwarantowało zdrowie i bogac- two, a zatknięte za obraz palemki chroniły mieszkanie przed nieszczę- ściem i złośliwością sąsiadów. W okresie tygodnia przed Niedzielą Palmową obowiązywał całkowity zakaz pieczenia chle- średnia może być prowadzona z go- spodarstwarolnego,rybackiego,wtym ze statku rybackiego, na targowiskach, ze specjalistycznych środków transpor- tu–aut,chłodni,jakohandel obwoźny wzakładachdlaodbiorcydetalicznego. Działalność MOL dotyczy tylko produktów pochodzenia zwierzęce- go: produktów mlecznych, przetwo- rzonych produktów rybołówstwa, surowych wyrobów mięsnych, w tym gotowych potraw z mięsa. W zakres działalności wchodzi również rozbiór i sprzedaż świeżego mięsa wołowego, wieprzowego, baraniego, końskiego, drobiowego, zwierząt łownych, dzi- kich i z ferm hodowlanych. Tak więc rolnik może sprzedać mleko i śmietanę w sprzedaży bezpo- średniej, ale już sery dojrzewające czy twarogi poprzez MOL. Należy zapamiętać: W przypadku produktów pocho- dzenia zwierzęcego, produktami prze- znaczonymi do sprzedaży bezpośred- niej mogą być wyłącznie produkty wytworzone przez rolnika w prowa- dzonym przez niego gospodarstwie. Wytwarzanie i sprzedaż niewiel- kich ilości produktów przetworzo- nychjestmożliwetylkodlaproduktów pochodzenia zwierzęcego w formie sprzedaży lokalnej, marginalnej i ograniczonej MOL, wymagającej tyl- ko rejestracji bez zatwierdzenia. Legalne wytwarzanie i sprzedaż nawet niewielkich ilości produktów przetworzonych podlegających in- spekcji sanitarnej (z wyłączeniem produktów suszonych i kiszonek), czyli np. chleba i ciastek – wymaga rejestracji i zatwierdzenia zakładu u Państwowego Powiatowego Inspek- tora Sanitarnego. Wyjaśnienie pojęć: Rejestracjazakładupoleganaprzy- jęciu wniosku i innych dokumentów od przedsiębiorcy, rozpatrzeniu wnio- sku i wydaniu decyzji administracyj- nej o rejestracji. Zatwierdzenie zakładu zgodnie z przepisami nakazuje organowi nad- zoru wizytę w zakładzie i w czasie tej wizytystwierdzenieczywarunkiwza- kładzie spełniają wymagania zawarte w przepisach szczegółowych. Donata Bugajska ba. Gospodyni, która złamała ten obyczaj, była razem ze swo- imi garnkami wrzucana do wody. Wierzono bowiem, że pieczenie chleba w tym okresie sprowadzi na wieś suszę. W Wielką Środę młodzież topiła słomianą kukłę. Najpierw ciągnięto ją przez całą wieś, aby następnie wrzucić do wody i tak długo rzucać w nią ka- mieniami, aż utonie. W ten spo- sób wymierzano sprawiedliwość temu, który zdradził. W Wielki Piątek w kościołach odbywają się drogi krzyżowe. W dawnych czasach okres postu był ściśle przestrzegany, jedzono tylko żur i śledzie. Dlatego w Wielki Pią- tek, który kończył post, urzą- dzano symboliczny pogrzeb tych potraw. Do przygotowane- go wcześniej dołu wylewano żur a śledzia przybijano do drzewa, za karę, że wyparł z jadłospisu mięso. W niektórych regionach żur wylewano na ziemię. W ten sposób żegnano się z postnym je- dzeniem na cały rok. W Wielką Sobotę odbywało się święcenie pokarmów. Chociaż w różnych regionach Polski zawar- tość koszyka różniła się, to nigdy nie mogło zabraknąć tam jajek, baranka, soli, chleba, kiełbasy i chrzanu. Do koszyczków wkłada- no pisanki, czyli jaja zdobione ko- lorowo i wzorzyście lub kraszanki czyli jaja malowane na jeden kolor. Jaja w koszyczku to symbol po- myślności, wiosny, przebudzenia do życia, a poświęcone to symbol zmartwychwstania. Wkładane do koszyczka baran- ki wielkanocne jako ofiara składana Bogu pojawiły się już w Starym Te- stamencie, ale figurka, którą nosimy do kościoła to Agnus Dei – Baranek Boży, będący symbolem męczeńskiej śmierci Chrystusa na krzyżu. Wielka Niedziela rozpoczyna się uroczystą mszą, tzw. Rezurek- cją. Po mszy wszyscy zasiadają przy rodzinnych stołach, składają sobie życzenia i dzielą się święconym jajkiem. Na stołach królują mięsa, babki i mazurki. Okres postu prze- cież się skończył. Trzeba się cieszyć bo Chrystus zmartwychwstał. Ciekawym zwyczajem na wsi był Śmigus-Dyngus. W poniedziałek polewano panny wodą. Panny, które nie zostały dostatecznie oblane lub zupełnie je pominięto miały mieć trudności z zamążpójściem. Niestety zwyczaje świąteczne niemal zupeł- nie zanikają. Jedynie święcenie po- karmów odbywa się tak jak dawniej, a oblewanie wodą stało się zmorą La- nego Poniedziałku w miastach. Zupełnie inne znaczenie niż kie- dyś ma obecnie przedświąteczne sprzątanie. Porządki te symbolizowa- ły kiedyś usunięcie z domów, a przez to i z serc, wszystkiego, co złe, niepo- trzebne, brudne i przynoszące choro- by duszy – sprzątanie serca. Dzisiaj po prostu czyścimy swoje mieszka- nia, nie myśląc o duszy. Święta Wielkanocne były, są i będą. Może warto byłoby zapytać dziadka lub babcię, czy pamiętają jeszczestarezwyczajeiobyczajeświą- teczne. Może nam opowiedzą? Donata Bugajska Zwyczaje wielkanocne w Polsce Już po raz trzeci w Aleksandro- wie Łódzkim walentynki przebie- gły pod hasłem One Billion Rising „Nazywam się miliard”. To ogól- noświatowa akcja wspólnego tańca przeciwko przemocy wobec kobiet. Już kilka tygodni przed walentyn- kami w aleksandrowskim klubie fitness Level odbywały się warsz- taty przygotowujące, na których wszyscy chętni mogli opanować specjalny układ taneczny, by w de- cydującym czasie zaprezentować go na placu przed ratuszem w Alek- sandrowie Łódzkim. Chętnych nie brakowało, blisko 150 osób zebrało się wczesnym popołudniem i po krótkiej rozgrzewce zatańczyło do utworu „Break The Chain”. W tańcu wzięły udział zarówno organizacje, fundacje, stowarzyszenia czy kluby sportowe z terenu gminy Aleksan- drów Łódzki, jak również miesz- kańcy, którzy akurat spacerowali po parku miejskim. Zgromadzonym na placu tancerzom – amatorom nawet dwukrotny taniec nie wy- starczył, dlatego kontynuowali do układów zumby. Z racji walentynek, organiza- torzy przygotowali wielkie ser- ce – ramkę, w której zarówno uczestnicy tańca jak i przypadko- wi przechodnie chętnie pozowali do zdjęć. Walentynkowa akcja miała jesz- cze jeden dobroczynny oddźwięk. Podczas imprezy prowadzona była zbiórka pieniędzy na leczenie chorej na raka Zgierzanki Boże- ny Nowińskiej – Kosiewicz. Było Walentynkowo... w dobrej sprawie to jedynie wprowadzenie do akcji „Znajdź w sobie anioła”, w którą zaangażował się aleksandrowski samorząd i planuje dalsze działa- nia na rzecz pomocy Pani Bożenie. Organizatorem akcji One Bilion Rising w Aleksandrowie Łódz- kim jak co roku był Urząd Miejski w Aleksandrowie Łódzkim oraz Radna Sejmiku Województwa Łódzkiego – Ilona Rafalska. Tomasz Barszcz bezpośrednia, marginalna,Sprzedaż ograniczona i lokalna MOL – czym się różnią?
16 Dobrosława Pawlak – uczen- nica KL. VI Szkoły Podstawowej w Parzęczewie została laureatką tego- rocznej edycji Wojewódzkiego Kon- kursu z Języka Polskiego. To tytuł, któ- ryotrzymująnajwybitniejsiuczniowie. Wiedza i zdobywana dzięki niej mądrość nigdy nie tracą na war- tości. Wręcz odwrotnie – zawsze zyskują i nie zawodzą tych, którzy chcą wiedzieć dużo więcej niż inni. Moja uczennica, Dobrusia Paw- lak z klasy VI b, od najmłodszych lat kierowała się właśnie tą zasa- dą, rozwijając swoje uzdolnienia i zainteresowania humanistyczne, co niewątpliwie przełożyło się na sukces, jaki udało jej się osiągnąć. Została laureatką tegorocznej edy- cji Wojewódzkiego Konkursu z Języka Polskiego. To tytuł wyjąt- kowy i otrzymują go najwybitniej- si uczniowie – zdolni, pracowici i ambitni. W drodze do tego zaszczytnego miana dziew- czynka uczestniczyła w trzech etapach konkursu: szkolnym, re- jonowym i wojewódzkim. Eli- minacje na dwóch pierwszych szczeblach przeprowadzone były w formie pisemnej i polegały na rozwiązaniu testu zawierają- cego pytania z literatury, nauki o języku i wiedzy o kulturze. Po etapie rejonowym, w którym bra- ło udział 50 uczniów, tylko 15 przeszło do finału. Tu poziom był już niezwykle wysoki i aby otrzymać miano laureata, trzeba było uzyskać łącznie minimum 90% punktów z części pisemnej i ustnej. Dobrusia dokonała tego! Sukces Dobrusi Tym razem przegląd lektur, na które chciałabym zwrócić uwagę Czytelników, zaczynam od lokalnej prasy. Otóż w jednym z ostatnich, ozorkowskich „Gminniaków” znala- złam ciekawy tekst na temat zabawy sylwestrowej w Gminnym Ośrodku Kultury w Leśmierzu, zorganizowanej „dzięki zaangażowaniu leśmierskiej młodzieży, mieszkańców oraz pomocy wielu wspaniałych osób: wójta, radne- go, sołtysa”. Nie kwestionuję „wspa- niałości” organizatorów, mam tylko nadzieję, że wynika ona z innych jeszcze faktów, poza lokal- nym prominenctwem. Czytamy dalej: Goście bawili się jak jedna wielka rodzina. Hmm… Gratuluję wspania- łym organizatorom! Mam nadzieję, że autor się na mnie nie obrazi, ale styl artykułu przypomina nieco propa- gandowe teksty sprzed kilkudziesięciu lat. A już najbardziej zaintrygował mnie podpis pod artykułem: Źródło: Leśmierz. Przepraszam cię, Leśmierzu za tę, subtelną wprawdzie, ale jednak krytykę. Ijeszczejedencytatztejsamejga- zety.Wstałejrubryce„Samorządowcy osobie”znalazłamnastępującywpis: Wkolejnymodcinkuseriiprzedsta- wiamypostaćIwonkiWojciechowskiej, radnejRadyGminywOzorkowie. Wyobraźciesobie,jakbyłobymiło, gdybymediaogólnopolskieprzejęły odnaszejlokalnejprasytenżyczliwy, czułyton.Czynieczytalibyśmy zprzyjemnościąnaprzykładoBeatce Szydło,którawrazzcaładrużyną(dru- żynką?)wprowadzadobrezmiany? InawetRafałekZiemkiewiczpisałby zsympatiąoEwciKopacz,aTomaszek Lis(zrozpęduchciałamnapisaćLisek) oAndrzejkuDudzie.Iwtedycałejza- bawieprzyglądalibyśmysięzżyczliwo- ścią,zjakąsięobserwujebawiącesię dzieci–ichwalkęozabawki,kwitując pobłażliwymprzyzwoleniem. Niejestdobrze,kiedydorosłych traktujesięjaknieświadomedzieci, alebardziejniebezpiecznesątreścidla dzieci,któretaknaprawdęsąprze- znaczonewyłączniedladorosłych. CzytakinaprzykładwierszykJana Brzechwyoniewinnymtytule„Babu- lejiBabulejka”niejestprzypadkiem O Beatce i Babulejce, Gminniaku i Playboyu, kobietach, mężczyznach i śmierci zakamuflowanymopisemnarkotycz- nychorgii? A Babulej tak powiada: Zawsze jest na wszystko rada - Bat nam został w tej podróży, Niech w podróży dalszej służy” Więc na bacie siedli wierzchem, Pojechali, a przed zmierzchem Byli już na Łysej Górze I na koźlej siedząc skórze, Zajadali mak z olejem Babulejka z Babulejem. Tejawnepodtekstyprzywołałymi namyślinnąciekawąlekturę.Otóż ukazałsięostatniospecjalnynumer „Playboya”,zawierającykilkanaście niezwykleinteresującychwywiadów, przeprowadzonychnaprzestrzenikil- kudziesięciuostatnichlatzwyjątkowy- mimężczyznami.Jesttamnaprzykład rozmowa zRomanemPolańskim (z1973roku), zBrucemWillisem, MichaelemJordanem(zwracam uwagęnaestetycznewalorydołą- czonychfotografii),czyFrankiem Sinatrą.Temuostatniemuchciała- bympoświęcićniecomiejsca,bopo pierwszewywiadbardzociekawy,apo drugieodwoływaniesiędoaktual- ności(obchodzonawgrudniusetna rocznicaurodzinFranka)jestwfor- mulefelietonowejpożądane.Zwielu ciekawychtematów,poruszanychw rozmowie,mnienajbardziejpodobał sięwątek,dotyczącywiarywBoga ifunkcjonowaniaKościoła.Sinatra mówi:NiewierzęwBogaosobowego, odktóregopotrzebujępocieszeniaalbo samychszóstekwnastępnymrzucie kośćmi.Niejestemobojętnywobecewi- dentnejpotrzebywiary,którąprzejawia człowiek.Gorącopopieramkażdąrzecz, którapozwalaprzetrwaćnoc:czybędzie tomodlitwa,środkiuspokajająceczy butelkaJackaDanielsa.Kontrowersyj- ne?Polecamcaływywiad. Przejdźmyterazdotematów lżejszych,wciążjednakpozostającprzy lekturach.Nałamach„DoRzeczy”po- lecałamjużpaństwuksiążkiAndrzeja Stasiuka,jednegoznajwybitniejszych współczesnychpolskichpisarzy.Za- równomiłośnikówStasiuka,jakitych, którzy,mimoniewątpliwegopisar- skiegogeniuszuautora,niesąfanami jegoeseistycznejprozypodróżniczej, zachęcamdolekturyksiążki,która właśnieukazałasięnawydawniczym rynku:„Życietojednakstratajest. AndrzejStasiukwrozmowach z Dorotą Wodecką”. Brzmi bardzo poważnie i z reguły są to rzeczywiście rozmowy o sprawach zasadniczych, ale jako że obiecałam lżejsze tony, więc przywołam fragment odpowie- dzi Andrzeja Stasiuka na pytanie: Jakie kobiety są ładne (i znowu temat na czasie – zbliża się Dzień Kobiet, co do którego, my kobiety wciąż nie możemy się zdecydować – czy nas czci, czy obraża). Otóż ten wielki pisarz odpowiada następująco: Ko- biece. Duże. Nie znoszę chudych bab. Przecież cielesność nas w nich pociąga, ciepło, dotyk. A jak tu się przytulić do szkieletu?! Przepraszam że tak mówię, ale współczesna kultura hodowli takich samych egzemplarzy to coś strasznego. Kobieta ma pierdolca, bo parę kilogra- mów więcej waży. To jest morderstwo na człowieku! Ludzie! Obsesja zdrowia i chudości! Gdyby mnie ktoś zapytał, jakich lubię mężczyzn (bo chyba nie zapytałby: jacy mężczyźni są ładni…), odpowiedziałabym: mądrych! Takich jak Andrzej Stasiuk! No to jeszcze kilka zdań: W Hamburgu poszedłem raz po południu na spacer do parku i myślałem, że mnie, kurwa, stratują. Nie było ani jednego spacerującego! Wszyscy w tych strojach, wszyscy chu- dzi jak kościotrupy. Atak szkieletorów! A ja chciałem się przejść niespiesznie, wypiwszy piwo, będąc nieco gruby. (…) To nie jest anegdota. To nienośne uczucie, kiedy biegnie na ciebie tłum obsesjonatów, przekonanych, że będą nieśmiertelni! Że śmierć zabiegają. No i planowaną lekkość i żartobliwość z początku akapitu diabli wzięli. Skoro tak, skoro już nawet o śmierci, to przywołam jeszcze jedną wypowiedź Stasiuka. Co jest w życiu ważne? – pyta Dorota Wodecka – Szczegóły, detale. Prostota. Ta uczuć, krajobrazu, czynności. Spokój. No i żeby ze stosun- kowo niskim poziomem żalu odcho- dzić. Pięknie powiedziane. Renata Nolbrzak Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „PRYM” w rozumieniu przepisów Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 jest Lokalną Grupą Działania dla gmin: Aleksandrów Łódzki – Dalików – Konstantynów Łódzki – Lutomiersk – Parzęczew – Świnice Warckie - Uniejów - Wartkowice - Zgierz „Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie” Gazeta finansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Instytucja zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Pismo lokalne. Adres redakcji: 95-045 Parzęczew, ul. Ozorkowska 3, e-mail: dorzeczy@gmail.com, telefon: 42 235 33 96, 500 108 816 ISSN: 2080-1122; nakład 7000 sztuk Redaktor naczelny: Renata Nolbrzak Zespół redakcyjny: Agnieszka Kiejnich, Małgorzata Klauzińska, Justyna Ługowska, Krzysztof Pacholak, Tomasz Barszcz (skład komputerowy, przygotowanie do druku) Współpracują: Stanisław Frątczak, Milena Nolbrzak, Beata Olejniczak, Małgorzata Posiła, Ewa Łuczak, Magdalena Janik Wydawca: Lokalna Grupa Działania „PRYM”, 95-045 Parzęczew, ul. Ozorkowska 3 Została jednym z 5 laureatów stopnia wojewódzkiego, zdoby- wając największą spośród wszyst- kich ilość punktów! To niebywały wyczyn, który jest wynikiem jej wieloletniej pracy i kilku miesię- cy intensywnych przygotowań w bieżącym roku szkolnym. Suk- ces w konkursie kuratoryjnym sprawił, że będzie zwolniona z pisania pierwszej części sprawdzia- nu szóstoklasisty, uzyskując jedno- cześnie najwyższy wynik (100 %). Dobrusia udowodniła, że jej wia- domości znacznie wykraczają poza program nauczania z języka polskie- go. Posiada ona duże możliwości intelektualne, bardzo bogaty zasób słownictwa, jest twórcza i ciekawa otaczającego ją świata. Wykazuje się niespotykaną już dziś tak powszech- nie rozległą wiedzą z dziedziny or- tografii, czego dowodem są liczne tytuły mistrzowskie w różnego ro- dzaju konkursowych dyktandach. Z roku na rok coraz bardziej rozwija swój nieprzeciętny talent literacki. Chętnie i dużo czyta. Na etapie wo- jewódzkim obowiązywała ją zna- jomość 25 lektur, które zgłębiała z nieukrywaną przyjemnością. Mimo wielu sukcesów, Dobru- sia pozostała skromną, lubianą przez rówieśników dziewczynką. Jej umiejętności, chęć zdobywa- nia wiedzy i sumienna praca oraz niegasnąca fascynacja językiem polskim sprawiają, że jest chlubą naszej szkoły. Serdecznie gratu- lujemy tak wielkiego osiągnięcia i życzymy kolejnych. Aleksandra Sroczyńska- Kisser Drodzy Czytelnicy, niniejszy numer „Do Rzeczy” jest ostatnim, jaki dla Państwa zredagowałam. Serdecznie dziękuję za minione pięć lat, za Państwa obecność, która uzasadniała moją pracę. Dziękuję za pozytywne sygnały, za wyrazy sympatii i uznania, które mnie bardzo motywowały i inspirowały. Serdecznie pozdrawiam i życzę wszelkiej życiowej pomyślności. Renata Nolbrzak

Recommended

Zadania duze 05.08.2014
Zadania duze 05.08.2014Zadania duze 05.08.2014
Zadania duze 05.08.2014
Waldemar Duczmal
 
Zadanie duże KBO
Zadanie duże KBOZadanie duże KBO
Zadanie duże KBO
Waldemar Duczmal
 
Warmińsko mazurska agencja energetyczna
Warmińsko mazurska agencja energetycznaWarmińsko mazurska agencja energetyczna
Warmińsko mazurska agencja energetycznaProAkademia
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
LGDPRYM11
 
LSR PRYM
LSR PRYMLSR PRYM
LSR PRYM
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
LGDPRYM11
 
La grenouille
La grenouilleLa grenouille
La grenouilleJimmy Ng
 

Recommended

Zadania duze 05.08.2014
Zadania duze 05.08.2014Zadania duze 05.08.2014
Zadania duze 05.08.2014
Waldemar Duczmal
 
Zadanie duże KBO
Zadanie duże KBOZadanie duże KBO
Zadanie duże KBO
Waldemar Duczmal
 
Warmińsko mazurska agencja energetyczna
Warmińsko mazurska agencja energetycznaWarmińsko mazurska agencja energetyczna
Warmińsko mazurska agencja energetycznaProAkademia
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.2 2016
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.6
LGDPRYM11
 
LSR PRYM
LSR PRYMLSR PRYM
LSR PRYM
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4
LGDPRYM11
 
La grenouille
La grenouilleLa grenouille
La grenouilleJimmy Ng
 
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTSCOMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
EAJOA
 
Music_in_Prisons
Music_in_PrisonsMusic_in_Prisons
Music_in_PrisonsJulia Katarina
 
CURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - ThoalaCURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - ThoalaThabo Thoala
 
Stat i cours11
Stat i cours11Stat i cours11
Stat i cours11Tsiry Tsiry
 
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
Jérémie Burgdorfer
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
LGDPRYM11
 
all docs
all docsall docs
all docsNathan Pienaar
 
Dozynki 2017
Dozynki 2017Dozynki 2017
Dozynki 2017
poranny24
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016 Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
LGDPRYM11
 
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjnyPowiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjnypodkarpackie_smaki
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
LGDPRYM11
 
Dozynki2019
Dozynki2019Dozynki2019
Dozynki2019
poranny24
 
Produse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze IProduse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze I
Alianta INFONET
 

More Related Content

Viewers also liked

COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTSCOMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
EAJOA
 
CURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - ThoalaCURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - ThoalaThabo Thoala
 
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
Jérémie Burgdorfer
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
LGDPRYM11
 

Viewers also liked (7)

COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTSCOMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
COMPUTATIONAL TOOLS FOR PREDICTION OF NUCLEAR RECEPTOR MEDIATED EFFECTS
 
Music_in_Prisons
Music_in_PrisonsMusic_in_Prisons
Music_in_Prisons
 
CURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - ThoalaCURRICULUM VITAE - Thoala
CURRICULUM VITAE - Thoala
 
Stat i cours11
Stat i cours11Stat i cours11
Stat i cours11
 
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise La communication comme levier de croissance d'une entreprise
La communication comme levier de croissance d'une entreprise
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.5
 
all docs
all docsall docs
all docs
 

Similar to Gazeta "Do Rzeczy" Nr.1 2016

Dozynki 2017
Dozynki 2017Dozynki 2017
Dozynki 2017
poranny24
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016 Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
LGDPRYM11
 
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
LGDPRYM11
 
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjnyPowiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjnypodkarpackie_smaki
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
LGDPRYM11
 
Dozynki2019
Dozynki2019Dozynki2019
Dozynki2019
poranny24
 
Produse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze IProduse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze I
Alianta INFONET
 

Similar to Gazeta "Do Rzeczy" Nr.1 2016 (7)

Dozynki 2017
Dozynki 2017Dozynki 2017
Dozynki 2017
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016 Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.3 2016
 
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
Gazeta "Do Rzeczy" 2 2019
 
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjnyPowiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
Powiatowy informator o_produktach_lokalnych_i_tradycyjny
 
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
Gazeta "Do Rzeczy" Nr.4 2016
 
Dozynki2019
Dozynki2019Dozynki2019
Dozynki2019
 
Produse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze IProduse Traditionale Poloneze I
Produse Traditionale Poloneze I
 

Gazeta "Do Rzeczy" Nr.1 2016

  • 1. 1 Aleksandrów Łódzki - Dalików - Lutomiersk - Parzęczew - Wartkowice - Zgierz - Konstantynów Łódzki - Świnice Warckie - Uniejów Nr 1/2016 styczeń luty Walentynkowo... w dobrej sprawie Gdy stawy rybne skuje lód Uniejowskie warzywa w gorącej wodzie kąpane Dywany rozwijane coraz bardziej Zwyczaje wielkanocne w Polsce fot. Tomasz Barszcz
  • 2. 2 Ogórek termalny, który nie- podzielnie rządził podczas wszel- kiego rodzaju targów oraz imprez wystawienniczych ostatniego roku, będzie miał już niedługo silną kon- kurencję. Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach opracował recep- turę soku pomidorowego na unie- jowskiej solance.  W piątek, 15 stycznia, przed ko- misjami wspólnymi Rady Miasta, burmistrz Józef Kaczmarek zjawił się z tajemniczym pudełkiem. O zawar- tości nie wspomniał nic aż do zakoń- czenia posiedzenia. Okazało się, że przywiózł ze sobą pierwszą partię so- ków pomidorowych przygotowanych na wodzie termalnej z ujęcia w Unie- jowie. Receptura oraz same przetwo- ry powstały w Instytucie Ogrodnic- twa w Skierniewicach. Do Uniejowa przyjechały dwa rodzaje soków, które różniły się zawartością uniejowskiej solanki (50% i 83%), a co za tym idzie i zawartością soli (odpowiednio 0,29% i 0,49%). Sól jest oczywiście naturalnymskładnikiemnaszejwody termalnej, soki nie są dodatkowo so- lone, a zatem są zdrowsze od tych do- stępnych obecnie na rynku. Uniejowskie warzywa w gorącej wodzie kąpane Sok pomidorowy jest drugim „dzieckiem” współpracy gminy Uniejów z Instytutem Ogrodnictwa w Skierniewicach. Na mocy poro- zumienia podpisanego pod koniec 2013 roku, pracownicy uczelni ba- dają wodę termalną z Uniejowa pod kątem przydatności do spoży- cia, przetwarzania czy przechowy- wania. Efektem tej współpracy bę- dzie seria produktów spożywczych i przetworów na bazie solanki. Ogromna ilość zawartych w wo- dzie minerałów sprawia, że końco- wy produkt jest dużo zdrowszy od przetworzonego na zwykłej wodzie, poza tym, wszystkie przygotowuje się bez dodatku soli. W ubiegłym roku Instytut za- prezentował pierwszy produkt - Ogórek Termalny z Uniejowa. Słoiki „jeździły” z pracownikami urzędu miasta i PGK Term Unie- jów na targi i jarmarki produktów regionalnych, gdzie spotkały się z zaskoczeniem, bo niewiele osób spodziewało się produktu na solan- ce z termalnego Uniejowa – miasto kojarzono raczej z kąpielami. Maciej Bartosiak – Od 14 lat montuję i ser- wisuję urządzenia chłodnicze i dojarkowe, czyli tzw. hale udo- jowe – mówi Sławomir Kuźniak, właściciel firmy „Semika” z Pod- dębic. – Pracuję z rolnikami indy- Dojarki, giętarki i inne… Sławomir Kuźniak działalność gospodarczą prowadzi od 2002 roku. Jednak, jak sam przyznaje, dopiero dofinansowanie uzyskane z pomocą Fundacji PRYM, pozwoliło rozwinąć mu żagle. W ciągu półtora roku jego firma dwukrotnie zwiększyła zatrudnienie i zainwestowała w rozwój 400 tysięcy złotych. widualnymi, prowadzącymi go- spodarstwa mleczne. Na początku montowałem używane dojarki, wyciągi, sprzedawałem wygro- dzenia i miałem jednego pracow- nika. Po kilku latach doszedłem do wniosku, że działalność i firmę trzeba rozwinąć. Pan Sławomir nawiązał współ- pracę z jednym z wiodących na świecie producentów sprzętu mleczarskiego i sprzętu rolnicze- go do pozyskiwania mleka. Jest dealerem tej firmy i prowadzi serwis urządzeń. Oczywiście nie sam. – Obecnie mam czterech pra- cowników – mówi Sławomir Kuź- niak. – Montaż urządzeń zajmuje nam 3-4 dni i po tym czasie rolnik może już z nich korzystać. Teraz prowadzimy inwestycję pod Ło- wiczem, w gospodarstwie gdzie jest 300 krów. Decyzja o rozszerzeniu dzia- łalności i zainwestowaniu w firmę okazała się strzałem w dziesiątkę. 2007-2013* w wysokości 200 tysięcy złotych. Drugie tyle (z kredytu) dołożył Pan Sła- womir. Dzięki tym funduszom zostały sfinansowane dwa sta- nowiska pracy oraz zakup kilku maszyn. Firma wzbogaciła się o specjalistyczną wiertarkę, to- karkę, giętarkę, przecinarkę, gię- tarkę do rur i maszynę do walco- wania łuków. Zostały zakupione dwa samochody. Apetyt rośnie w miarę jedze- nia: Sławomir Kuźniak chce do- kupić maszyny. – Przydałaby Pan Sławomir podczas pracy z jednym z urządzeń zakupionych dzięki dotacji Program Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) na lata 2007-2013, finansowany w ramach II filara Wspólnej Polityki Rolnej, był największym programem pomocowym dla sektora rolno-spożywczego w historii Polski, wdraża- nym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnic- twa. Budżet Programu wynosił ponad 17,4 mld euro.  Pomoc finansowa z PROW 2007-13 była udzielana: rolni- kom, przedsiębiorcom i lokalnym samorządom oraz właści- cielom lasów, przeznaczana była na budowę nowoczesnego, konkurencyjnego sektora rolno-spożywczego i leśnictwa, prowadzenie działalności rolniczej zgodnej z ochroną śro- dowiska naturalnego, na rozwój kultury i zachowanie tra- dycji na wsi oraz działania na rzecz podniesienia jakości ży- cia mieszkańców wsi i ich aktywizacji gospodarczej. Jednak, jak sam właściciel mówi, bez pomocy z zewnątrz byłoby to pewnie niemożliwe. – Pomysł na rozwój był mój – przyznaje z dumą, – ale bez Fundacji PRYM nie przeprowa- dziłbym tego. Nad wnioskiem pracowaliśmy blisko półtora roku, wliczając w to poprawki i zbiera- nie dokumentów. Ale udało się. Wniosek przewidywał dofi- nansowanie w ramach PROW się jeszcze wycinarka plazmowa i giętarka z gilotyną do blachy – mówi. – Chciałbym też zatrudnić jeszcze dwie osoby i skorzystać z kolejnego dofinansowania. Oczywiście we współpracy z LGD PRYM. To wszystko jest możliwe, gdyż wkrótce rozpocznie się nabór nowych wniosków, tym razem w PROW na lata 2014-2020. Tomasz Barszcz
  • 3. 3 Gdy stawy rybne skuje lód Okres zimowy mimo wszystko jest dość pracowity dla hodowców karpi i innych ryb słodkowodnych. Odwiedziliśmy z kamerą jedno z gospodarstw rybackich wchodzących w skład nowopowstałej Rybackiej Lokalnej Grupy Działania „Z Ikrą”. O pracy, dzięki której wszyscy delektujemy się tradycyjnym wigilijnym karpiem opowie Adam Michaś z Bełdowa. Gospodarstwo Rybackie w Beł- dowie ma bardzo bogatą historię. Pierwsze wzmianki na temat ho- dowli ryb tutaj pochodzą już z XV wieku. Gospodarstwo nasze zaj- muje się głównie hodowlą karpia metodą tradycyjną, naturalną. Po- lega to na tym, że karpie hodowa- ne są w cyklu trzyletnim, karmio- ne wyłącznie zbożami z naszego gospodarstwa, czyli wszystko od- bywa się w sposób naturalny, eko- logiczny. Gospodarstwo rozpościera się na powierzchni 300 hektarów, z czego połowa, czyli 150 hekta- rów stanowią grunty pod stawami, na których prowadzimy hodowlę. Pozostałe 150 hektarów służy do produkcji zbóż, którymi te ryby są karmione. Jeszcze kilka lat temu działała w naszym gospodarstwie również gorzelnia rolnicza, która produkowała spirytus, natomiast ze względu na obecną sytuację i brak opłacalności w tej bran- ży produkcja została wygaszona. Karpie w ciągu roku zjadają u nas około 200 ton zboża, to nie jest tak jak niektórzy myślą, że ryby w stawie rosną same. Karpia moż- na wyhodować zdecydowanie szybciej na paszach sztucznych, jednak my hodujemy tradycyj- nie w cyklu trzyletnim. Oprócz karpia w naszym gospodarstwie dostępne są również inne gatunki ryb, między innymi sum, szczu- pak, amur, tołpyga, stanowiące ok. 5 procent w skali całej pro- dukcji. Służą one urozmaiceniu naszej oferty sprzedażowej. Te dane robią wrażenie. A jak wygląda praca w gospodarstwie? Jak przebiega proces hodowlany? Jak powszechnie wiadomo, karpia sprzedaje się głównie w okresie świątecznym no i tu powstaje problem, by w tak krót- kim czasie, praktycznie w tydzień sprzedać karpie, które hoduje się trzy lata. Jest to duże wyzwanie logistyczne, by odłowić karpie i wywieźć z gospodarstwa. Praktycznie przez cały rok trzeba tej hodowli pilnować, do- glądać. Praca jest przez cały rok, nawet w okresie zimowym, tak jak teraz, stawy są skute lodem i trzeba codzienne pilnować prze- pływów, badamy zawartość tle- nu na każdym stawie, żeby ryby się pod tym lodem nie podusiły. Trzeba również obserwować same ryby, ich stan zdrowotny i w razie jakichkolwiek wątpliwości bardzo szybko reagować. Za moment, w marcu rozpoczną się odłowy wiosenne, podczas których ryby, które zimują zostaną odłowione i przesortowane na poszczegól- ne gatunki i sorty wielkościowe, a następnie przeniesione na od- powiednie stawy hodowlane. Je- sienią natomiast odławiamy ryby z kolejnych stawów i spuszczamy z nich wodę, część ryb trafia na zimochowy, a karpie handlowe, czyli te nadające się do sprzedaży, przenosimy na specjalne maga- zyny, gdzie oczekują na sprzedaż wigilijną. Wygląda na naprawdę spo- ro pracy. Ile osób obsługuje taki proces? W ciągu sezonu hodowlanego nasze gospodarstwo zatrudnia cztery osoby, które odpowiadają za karmienie ryb i doglądanie sta- wów, a w okresie letnim wykasza- nie grobli na stawach. Natomiast w okresach nasilonej pracy, czyli w czasie odłowów wiosennych i jesiennych zatrudniamy dodat- kowo około dziesięciu osób. Re- asumując, w najbardziej pracowi- tych miesiącach około piętnaście osób znajduje u nas zatrudnienie. A jak wygląda dystrybucja? Karpie z Bełdowa trafiają głow- nie na rynek łódzki, chociaż jest to uzależnione od sezonu i bar- dzo zmienne. Mamy podpisane umowy kontraktacyjne z kilkoma sieciami marketów, prowadzimy sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową na miejscu. W poprzed- nich latach woziliśmy również na- szego karpia na rynek warszawski, gdyż rynek łódzki był przesycony i trzeba było znaleźć zbyt dalej, poza województwem. Jesteście też bardzo atrakcyj- nym miejscem dla wędkarzy, co- raz więcej ich tu przyjeżdża. Tak, nie ograniczany się do produkcji masowej. W naszym go- spodarstwie jest możliwość kupna ryb w ciągu całego roku. Ostatnio uatrakcyjniliśmy ofertę poprzez udostępnienie dwóch stawów pod łowisko wędkarskie. Bardzo wielu wędkarzy odwiedza nas z terenu Gminy Aleksandrów Łódzki jak również z Łodzi. W stawach moż- na złowić nie tylko karpia, a jako ciekawostkę powiem, że w ze- szłym roku jeden wędkarz złowił jednego dnia 84 karpie, inny zło- wił 12-kilogramowego szczupaka czy 18-kilogramowego suma Jakie są największe problemy, z jakimi borykają się hodowcy? Jest naprawdę wiele czynni- ków, które wpływają negatywnie na hodowlę. Jedna z największych ostatnio to presja drapieżników, w szczególności kormorana czar- nego, wydry i czapli siwej. Powo- dują one ogromne straty w gospo- darstwach, potrafiące dochodzić do 50 – 60 procent w obsadach ryb. Wymienione drapieżniki są gatunkami prawnie chronionymi i nie możemy nic na to poradzić, nie ma też żadnych mechanizmów rekompensat czy odszkodowań za to, że te gatunki „stołują się” na nasz koszt. Miniony rok pod względem zasobów wody był tra- giczny, bardzo mało opadów, bar- dzo wysokie temperatury. I choć karp jest rybą ciepłolubną, to zbyt wysoka temperatura wpływa bar- dzo negatywnie na jego przyrost. Poza tym poziom wód w stawach spadł poniżej połowy, wiąże się to z tym, że część ryb zginęła, część nie żerowała z powodu wysokich temperatur. Pozostała część ryb w płytkich wodach stała się jesz- cze łatwiejszym łupem dla dra- pieżników. Należycie do nowopowstałej LGD „Z Ikrą”. Jakich możliwości upatruje Pan we wspólnym dzia- łaniu? Na naszym terenie Lokalna Grupa Rybacka to swoiste novum. W poprzednim okresie progra- mowania istniała w wojewódz- twie łódzkim zaledwie jedna taka grupa – Łowicka Grupa Rybacka. Wiemy z ich doświadczenia, że jest to olbrzymia szansa dla tych terenów uzależnionych od rybac- twa. Są olbrzymie fundusze unij- ne, które mogą pozyskać zarówno rybacy jak i samorządy. My upatrujemy bezpośrednio możliwości uzyskania środków na inwestycje w naszych gospodar- stwach. Możliwe jest dofinanso- wanie do 50% inwestycji, zakupu środków do produkcji, ciągników czy maszyn oraz do najnowocze- śniejszych systemów natleniania aż po specjalistyczne środki trans- portu. Oprócz tego mam nadzie- ję, że będzie możliwość pozyskać środki na odmulanie stawów czy rekultywację podniszczonych zbiorników wodnych. Dla mnie najlepszą inwestycją byłby nowy środek transportu, gdyż obserwuję że z roku na rok coraz większy procent złowio- nych ryb trzeba wywieźć poza gospodarstwo. Dawniej ta ryba sprzedawała się na miejscu, teraz praktycznie 80% trafia na rynki zewnętrzne, a mamy tylko jeden specjalistyczny środek transpor- tu z przyczepą i jest to już niewy- starczające w tym momencie. Druga inwestycja, którą chcie- libyśmy poczynić to rozbudowa naszego łowiska wędkarskiego oraz bazy turystycznej i gastrono- micznej. Chcielibyśmy zagospo- darować budynek, który znajduje się przy łowisku i tam otworzyć smażalnię z prawdziwego zdarze- nia. Czy ambitne plany się powio- dą – czas pokaże. Na pewno zrze- szenie w nowopowstałej Lokalnej Grupie Działania „Z ikrą” przy- bliża rybaków z Bełdowa do za- mierzonych celów. Do problema- tyki hodowli ryb oraz dalszych planów grupy rybackiej powróci- my już wiosną, przy okazji pierw- szych w tym roku połowów, a na- szych czytelników zapraszamy na stronę www.lgdprym.pl gdzie znajduje się materiał filmowy z wizyty na bełdowskich stawach rybnych. rozmawiał Tomasz Barszcz Pan Adam z bohaterem tradycyjnego wigilijnego stołu Migawka z jesiennych połowów karpia. Jeden z wielu mglistych poranków sezonu
  • 4. 4 To była druga trafiona w dzie- siątkę wizyta wolontariuszy w parzęczewskiej szkole podsta- wowej. Organizacja AIESEC tym razem przysłała Gulkajir z Bisz- keku (Kirgistan) i Rifqiego z Dża- karty (Indonezja). Przypomnę, że wubiegłymrokugościliśmywolon- tariuszy z Kanady – Linda miesz- kała w Toronto, Shone mieszkał w Bangkoku. Gdy uczniowie szko- ły dowiedzieli się o nadchodzącej kolejnej wizycie obcokrajowców, byli bardzo zadowoleni i podeks- cytowani. Obcowanie z innymi kulturami umiejscawia uczniów w świecie, daje im możliwość dy- stansu i jaśniejszego wyobrażenia o świecie który ich otacza i choć nie wszystko jest na wyciągniecie ręki, to narasta świadomość, że tam jest. Studenci nie tylko prze- kazują na zajęciach ważne wartości i tradycje ze swoich krajów ale także sama ich obecność stanowi istotną rolę w życiu młodego czło- wieka. Międzynarodowa organiza- cja AIESEC posiada kilka progra- mów dla młodych ludzi chcących Gulkajir i Rifqi w Parzęczewie GulkajirzBiszkekuwKirgistanieiRifqizDżakartywIndonezjiprzeztydzieńgościliwParzęczewie,opowiadając o swoich krajach, kulturze i obyczajach. poszerzać swoje możliwości i przynosi obustronne korzyści – dla wolontariuszy i dla goszczącej ich szkoły i środowiska w którym się znajdą. Wolontariusze czerpią z otoczenia doświadczenia obcej im kultury i to samo dzieje się z ludźmi, którzy wchodzą z nimi w interakcje. Obecna i poprzednia wymiana doświadczeń kulturowych możliwa była także dzięki Radzie Rodziców szkoły i władzom gminy, które przy- chyliły się do współpracy. Uczniowie oraz nauczyciele mieli okazję nie tyl- ko skorzystać z możliwości bezpo- średniego kontaktu z językiem an- gielskim i poszerzenia swojej wiedzy na temat otaczającego nas świata, innych krajów, kultur oraz podo- bieństw i różnic między nimi. Uczniowie uczestniczyli w pre- zentacjach multimedialnych oraz brali aktywny udział w grach i zabawach przygotowanych przez studentów, odkrywali swoje po- chodzenie, poszerzali wiedzę na temat obcych krajów i Polski i mo- gli dokonać porównania między ojczyzną a innymi krajami. Gulja i Rifqi w wolnym czasie chętnie zwiedzali okolice, poznawali zwy- Na zlecenie Centrum Spor- tu i Rekreacji w Konstantynowie Łódzkim Europejskie Regionalne Centrum Ekohydrologii w Łodzi sporządziło opinię o przyczynach zanieczyszczenia wód w stawach rekreacyjnych przy ul. Łaskiej w Konstantynowie Łódzkim. Latem ubiegłego roku z powodu zakwitu glonów w kąpielisku w Ośrodku nad Stawem wprowadzono zakaz kąpieli. Naukowcy zatem musieli przedstawić nie tylko przyczyny zanieczyszczeń, ale – co ważniejsze – wskazać metody ograniczające zanieczyszczenia wód i w efekcie przywracające im równowagę eko- logiczną tak, aby latem można było bezpiecznie się kąpać. Ponieważ oba zbiorniki wod- ne są niewielkie, płytkie oraz nie- przepływowe, więc konieczne są działania ograniczające do nich dopływ substancji, dzięki któ- rym mogą rozwijać się sinice. Zdaniem ekologów należy uzyskać właściwą strukturę troficzną ryb, ograniczyć zawartość fosforu w wo- dzie i rozbudować roślinność szu- warową porastającą brzegi stawów oraz – co jest niezwykle istotne – nie dokarmiać ptactwa wodnego i nie nęcić ryb. Te dwa ostatnie czynniki mają bowiem znaczy wpływ na rozwój sinic. Nie karmić ptaków Od 22 października do 3 grud- nia 2015 r. siedziba Gminnej Bi- blioteki Publicznej w Dalikowie stała się miejscem spotkań se- niorów z terenu gminy Dalików. Przychodzili co dwa tygodnie w czwartek, aby przy kawie i w mi- łej atmosferze uczestniczyć w wir- tualnych spotkaniach z ciekawymi ludźmi. Głównym celem projek- tu jest motywacja osób starszych – uzupełnienie zapasów odwagi i energii przydatnych do życia ak- tywnego i spełnionego. Każde spotkanie poświęco- ne było innemu tematowi i no- wemu gościowi. Wśród osób zaproszonych przez Fundację Orange znaleźli się: psycholog Tomasz Kozłowski, aktorka teatralna i filmowa Zofia Czerwińska, pisarka i malarka Krystyna Kofta, Ewa Nowicka- Rusek, profesor antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim oraz Helena Norowicz – aktorka, która na emeryturze odniosła sukces jako modelka. Za pośrednictwem In- ternetu uczestnicy projektu bra- li udział w transmitowanych na żywo spotkaniach, mieli możli- wość zadawania pytań gościom wi- deokonferencji, a także wymieniali się między sobą własnymi pomy- słami na aktywność w sile wieku. Sprzymierzeńcami Akcji e-mo- Akcja e-motywacja czaje polskie oraz uczestniczyli w codziennym wiejskim życiu wśród polskich rodzin, które ich gościły. Tym razem, oprócz gościn- ności nauczycieli, rodziną goszczącą zdecydowali się być rodzice dzieci, które uczęszczają do Szkoły Podsta- wowej i Gimnazjum w Parzęczewie. Gulja i Rifqi spotkali się także z dorosłymi mieszkańcami gminy w Forum Inicjatyw Twórczych. Opowiadali o sobie, swoich krajach, odpowiadali na pytania uczestni- ków spotkania, a Gulja dała nawet pokaz swoich umiejętności tanecz- nych, które przez wiele lat kształci- ła, tańcząc w zespole ludowym. Studenci promujący organiza- cję AIESEC są bardzo zadowoleni z pobytu w Parzęczewie i nie mogą się doczekać następnych wrażeń w kolejnym miejscu i szkole, w któ- rej poprowadzą warsztaty. Marta Stańczyk tywacja były nowe technologie, w tym Internet, które zostały wy- korzystane jako narzędzia do od- krywania świata i pokonywania barier społecznych. Jednym z mniej znanych, a nie- wątpliwie ciekawych gości projek- tu była pani Ewa Nowicka-Rusek, profesor antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim, któ- ra dała się poznać jako zapalona podróżniczka i miłośniczka wy- praw autostopem, badaczka reli- gijności, mniejszości narodowych i etnicznych. Otwarta na różno- rodność świata, poznawanie no- wych miejsc i ludzi. Uwielbia wy- siłek fizyczny. Chodzi po górach i bardzo lubi narty biegowe. Z racji zawodu ma żywy kontakt z młodzie- żą. Jest człowiekiem, który udowad- nia,żeniepełnosprawność(jestosobą niewidomą) nie stanowi żadnej prze- szkody w realizowaniu życiowych celów. W 2007 roku została laureatką konkursu „Człowiek bez barier”. Kreatywna atmosfera wirtual- nych spotkań zainspirowała or- ganizatora – Gminną Bibliotekę Publiczną w Dalikowie i uczest- ników akcji do przedłużenia cy- klu inspirujących spotkań. I tak od 14 stycznia br. co czwartek o godzinie 11.00 zbiera się grupa osób biorących udział w kursie podstawowej obsługi komputera. Uczestnikom kursu gratulujemy mobilizacji i odwagi do sięgania po nowe technologie. Przyjaciół dobrej książki zapraszamy do na- szej biblioteki. Ewa Bugajna
  • 5. 5 Towarzystwo Przyjaciół Uniejowa obchodzi w tym roku 25-lecie działal- ności. Z tej okazji chcemy pokazywać ćwierćwiecze naszych dokonań na rzecz Uniejowa, okolic i ich mieszkańców. Podczas pierwszego wieczoru filmowego wróciliśmy do lat 80. XX wieku – relacjonuje Urszula Urba- niak, Prezes Zarządu TPU. Wehikuł czasu Jubileusz zapoczątkowała projek- cja filmu dokumentalnego „Unie- jów i okolice”. Sala Izby Regionalnej w Uniejowie wypełniła się po brzegi. Nic dziwnego – wrócić pamięcią do czasów poprzedzających ogromne zmiany w termalnym miasteczku to nie lada gratka, zwłaszcza dla tych mieszkańców gminy, którzy okolice znają tylko we współczesnej formie. Wrócono też do roku 1990, by wprezentacjiprzygotowanejnapod- stawie kronik, przypomnieć efekty działań Społecznego Komitetu Ob- chodów 700-lecia Uniejowa.  Dla osób w nim działających bogata hi- storia Uniejowa 26 lat temu stała się inspiracją do pozostawienia trwa- łych śladów w krajobrazie miasta, w świadomości mieszkańców. Efek- tem końcowym działalności tych osób było założenie Towarzystwa Przyjaciół Uniejowa.  Towarzystwo nie zapomina o swoich korzeniach i działa w przekonaniu, że dobrze wypełnia misję społeczną, jaką mu przypisano. Na koniec głos zabrał wicebur- mistrz Piotr Majer, podkreślając wartość takich spotkań dla lokal- nej społeczności, a działania Spo- łecznego Komitetu Obchodów 700-lecia Uniejowa wspominali: Andrzej Urbaniak i Dariusz Pio- trowski. Chwilą ciszy uczczono pa- mięć tych, którzy pozostają z nami już tylko w filmie i na fotografii. Kolejny wieczór z filmem o Unie- jowie („Czary mary w Uniejowie”) zaplanowano na 17 lutego, spotka- nia będą odbywać się cyklicznie. UM Uniejów Robert Bujnowicz został nowym przewodniczącym Rady Miejskiej wKonstantynowieŁódzkim.Nasesji RadyMiejskiej28stycznia2016roku jego kandydaturę poparło 10 rad- nych. Konkurent Roberta Bujnowi- czaotrzymałopołowęgłosówmniej. Podczas tej sesji Robert Bujnowicz zrezygnował z dwóch funkcji w ko- misjach RM. Wybór nowego przewodni- czącego był konieczny, ponieważ Andrzej Owczarek, dotychczaso- wy przewodniczący zrezygnował z funkcji na sesji pod koniec listopa- da ubiegłego roku. Na tej samej se- sji Rada Miejska w Konstantynowie Nowy przewodniczący w Konstantynowie Łódzkim Na zdjęciu (w środku od lewej): nowy przewodniczący Robert Bujnowicz, po jego prawej stronie były przewodniczący Andrzej Owczarek Łódzkim poddała pod głosowanie uchwałę w sprawie przyjęcia rezy- gnacji Andrzeja Owczarka z funkcji przewodniczącego, ale większością głosów uchwała nie została przyjęta. W związku z tym Andrzej Owczarek, zgodnie z art. 19, ust. 6 ustawy o samorządzie gminnym, przestał pełnić funkcję przewodni- czącego Rady Miejskiej w Konstan- tynowie Łódzkim w ostatnim dniu grudnia ubiegłego roku i radni byli zobowiązani wybrać nowego prze- wodniczącego na najbliższej sesji przypadającej po 31 grudnia 2015 roku. Bogumił Makowski 9 lutego br. w Gminnej Bibliotece Publicznej w Dalikowie miało miejsce spotkanie z pisarką Jolantą Szwalbe pn. „Umiej cieszyć się życiem”. Spotkanie autorskie było główną atrakcją spotka- niaostatkowegoprzyjaciółbiblioteki. Jolanta Szwalbe jest łodzianką z urodzenia, obecnie mieszka nieda- leko Zgierza. W 2008 roku otworzyła własne Wydawnictwo im. Benjami- na Franklina. Jest autorką ciekawych antologii cytatów. Do chwili obecnej wydała sześć książek: „Myśl i dzia- łaj dla przyszłości”, „Złap na zawsze wiatr w żagle” – oba zbiory z przed- mową dr Ewy Lisowskiej; „Wyrusz w drogę” – 900 inspirujących myśli Spotkanie z pisarką Jolantą Szwalbe Jana Pawła II m.in. o: działaniu, czło- wieku, życiu, miłości, kobiecie, mło- dości, starości, pracy, kulturze; „Se- krety istnienia” – 900 interesujących myśli jak odnaleźć źródło radości i życia oraz z wdziękiem się zestarzeć; „Sto i więcej lat w aktywności” – 900 inspirujących cytatów, które rozbu- dzą życiowe pasje oraz „Obudź się do życia” – 900 ciekawych cytatów jak zwyciężyć czas i mieć w sercu wiecz- nie maj. Jolanta Szwalbe odwiedziła już ponad 200 bibliotek. Swoje spo- tkania prowadzi w formie dow- cipnych prelekcji, o czym mogli się przekonać użytkownicy GBP w Dalikowie. – Jestem wieczną opty- mistką – twierdzi Jolanta Szwal- be. Słychać to świetnie w jej głosie i widać w sposobie bycia. Swoim humorem zaraziła zgromadzoną publiczność, która dała się wciągnąć w inspirującą rozmowę o smutkach iradościachdniacodziennego,oprze- mijaniu i pasji życia. Jolanta Szwalbe zdaje się być obdarzona fenomenal- ną wręcz pamięcią, „sypie” cytatami iaforyzmamijakzrękawa,celnieripo- stujepytaniaikomentarzezwidowni. Ciekawieopowiadaoswoimżyciu.Po spotkaniu można było nabyć książki z dedykacją i autografem pisarki. Wszystkich zainteresowanych za- praszamy serdecznie na kolejne atrak- cje kulturalne organizowane przez Gminną Bibliotekę Publiczną w Dali- kowie: w marcu jedziemy na koncert zespołu„Bajm”doAtlasArenywŁodzi, a 3 czerwca do Teatru Wielkiego wŁodzinapremierowąoperetkę„Noc w Wenecji”. Zapisy do 1 marca. Zapra- szamy! Ewa Bugajna
  • 6. 6 W szkołach i przedszkolach święto Babci i Dziadka już na stałe wpisało się w repertuar uroczysto- ści. W tych dniach dziadkowie ob- darzani są szczególnymi dowodami miłości. Uczniowie szkoły w Parzęcze- wie, dziękując wszystkim Babciom i Dziadkom za ich wielkie serce dedykowali im profesjonalnie przy- gotowaną, barwną i przede wszyst- kim zabawną część artystyczną. Humorystyczne dialogi i scenki nagradzane były przez publiczność salwami śmiechu i gromkimi bra- wami, a przepięknie wykonane wiersze oraz piosenki sprawiły zebranym gościom wiele radości i budziły podziw dla umiejętności występujących dzieci. Na zakoń- czenie mali artyści odśpiewali bab- ciom i dziadkom tradycyjne 100 lat. Wójt Gminy Parzęczew – Ry- szard Nowakowski, który uczest- niczył w uroczystości, dzięku- jąc za zaproszenie, pogratulował wszystkim babciom i dziadkom tak uzdolnionych wnucząt oraz złożył im serdeczne życzenia. Podzięko- wał nauczycielkom – Pani Halinie Boguckiej, Karolinie Kurowskiej i Agnieszce Fandrych za doskonałe przygotowanie uczniów. Podkreślił fakt, że szkoła przyciąga coraz wię- cej rodziców i dziadków zaintereso- wanych występami artystycznymi Dla Babci i Dziadka Są takie dwa dni, jedyne w roku, kiedy każdemu robi się cieplej na ser- cu, mimo zimy za oknem. To dni pełne uśmiechów, wzruszeń i radości. Wtedy to najważniejsi są Babcia i Dziadek. swoich pociech. To już druga – po jasełkach – uroczystość kiedy sala gimnastyczna w Szkole Podstawo- wej pęka w szwach – powiedział Wójt. Dzieje się tak właśnie dzięki dużemu zaangażowaniu nauczycie- li. Jasełka wystawiane przed Święta- mi Bożego Narodzenia cieszyły się tak dużym zainteresowaniem, że zostały wystawione po raz kolejny dla szerszego grona w Forum Ini- cjatyw Twórczych w Parzęczewie. Nie inaczej było w szkole w Chociszewie. Na zaproszenie dzieci babcie i dziadkowie stawi- li się w naprawdę licznej grupie. Z wielkim wzruszeniem i dumą uczestniczyli w przygotowanej spe- cjalnie dla nich uroczystości. Dzieci z punktów przedszkol- nych z pomocą swoich nauczycie- lek przygotowały część artystyczną w formie bajek. Goście słuchając opowieści czytanej przez narratora mogli podziwiać zdolności aktor- skie swoich wnucząt. Każde z nich starało się wypaść jak najlepiej przed kochanymi babciami i dziad- kami. To wyjątkowe spotkanie było pełne radości, szczęścia i rodzinnej atmosfery. Dziadkowie byli dum- ni ze swoich wnuków, a wnuczęta szczęśliwe, że mogły gościć swoich najbliższych. Marta Gmerek Na terenie gminy Dalików działają obecnie cztery oddziały przedszkolne (2 przy Zespole Szkół w Dalikowie i 2 przy Zespole Szkół w Domaniewie). Wychodząc na- przeciw potrzebom dzieci oraz oczekiwaniom rodziców, Gmina Dalików zabiegała o środki Unii Europejskiej na wyposażenie, umożliwiające dostosowanie od- działów do potrzeb 3- i 4- latków. Wniosek o dofinansowanie projek- tu został rozpatrzony pozytywnie, co umożliwiło zrobienie zakupów dla oddziałów za kwotę ponad 278 000 zł. Gmina nie dołożyła do tych zakupów ze swojego budżetu nawet przysłowiowej złotówki. Realizacja projektu znacząco wpłynęła na poprawę warunków, w jakich przebywają dzieci. Od- działy przedszkolne zyskały nowe meble, wyposażenie kuchni i szatni, toalety przystosowane do potrzeb dzieci najmłodszych oraz sprzęt Gmina Dalikówstawia na nowoczesne oddziały przedszkolne Dlaczego należy oszczędzać wodę, jak to robić – to tematy, na które rozmawiali drugoklasi- ści ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Konstantynowie Łódzkim na spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki zorganizowanym w Bi- bliotece dla Dzieci i Młodzieży. Dzięki magii Bibliotecznego Te- atrzyku Obrazkowego uczestni- cy zajęć przenieśli się do Afry- ki i tu przyglądali się życiu ich rówieśniczce o imieniu Aisza. Historię Aiszy i jej rodziny opi- sała Anna Onichimowska w opo- wiadaniu pt. „Po drugiej stronie gór”. Uczniowie z konstantynow- skiej szkoły poznali życie dzieci w Afryce, ich marzenia i proble- my. Dla łatwiejszego zrozumienia spraw istotnych dla afrykańskich Dyskusjewbibliotece dzieci, zajęcia w Dyskusyjnym Klubie Książki były prowadzone w formie zgaduj – zgaduli. Miej- ska Biblioteka Publiczna w Kon- stantynowie Łódzkim prowadzą- ca Dyskusyjny Klub Książki jest otwarta na różne rodzaje zajęć i spotkań, zwłaszcza dla uczniów konstantynowskich szkół i zapra- sza nauczycieli do kontaktu. Bogumił Makowski do utrzymania czystości w po- mieszczeniach. Dzieci najbardziej ucieszyły się z nowych zabawek, pomocy dydaktycznych oraz arty- kułów plastycznych. Aby możliwe było prowadzenie ciekawych zajęć zakupiono również sprzęt kompu- terowy, projektory, aparaty fotogra- Mimo mroźnej i zimowej aury za oknami,   atmosfera w Publicz- nym Przedszkolu w Wartkowi- cach i w Punktach Przedszkolnych w Drwalewie, Parądzicach i Pełczy- skach była gorąca. To wszystko za sprawą uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka, które odbyły się 21. oraz 22. stycznia. W pięknie udekorowanych salach, dzieci   z dużym zaanga- żowaniem i radością recytowa- ficzne, kserokopiarki oraz tablice interaktywne. Gmina Dalików informuje, iż w oddziałach przedszkol- nych są jeszcze wolne miejsca. Rodzice, którzy chcieliby, aby ich pociechy dorastały w grupie rówieśników mogą uzyskać in- formacje i dokonać zgłoszenia swoich dzieci w sekretariatach szkół (ZS w Dalikowie: tel. 43 678-01-12, ZS w Domaniewie: tel. 43 678-02-76). Justyna Ługowska ły   wierszyki, śpiewały piosenki, które zostały specjalnie dobrane na ten wyjątkowy dzień,  tańczyły oraz zaprezentowały mini teatrzyk o Czerwonym Kapturku. Wszyst- ko, by podziękować kochanym dziadkom za ich serce, miłość, opiekę i ciepło. Oklaskom i wzru- szeniom nie było końca.  Po czę- ści artystycznej dumni dziadkowie otrzymali kolorowe kwiatki. Kolej- ną niespodzianką były namalowa- ne przez dzieci portrety dziadków, których zadaniem było odnale- zienie swojej podobizny. Następ- nie, wszyscy zostali zaproszeni na słodki poczęstunek, podczas któ- rego dziadkowie mogli nacieszyć się swoimi pociechami. Babciom  i Dziadkom życzymy samych słonecznych dni, pogody ducha oraz tego, aby byli dumni ze swoich pociech.  Karolina Ziemlicka Uroczystości w przedszkolach
  • 7. 7 Zgodnie z 200-letnią tradycją w miejscowości Spycimierz, leżącej zaledwie 3 km od Uniejowa miesz- kańcy układają na drodze procesji Bożego Ciała dwukilometrowy dy- wan z kwiatów. Prace na trasie roz- poczynają się rankiem, ale kwiaty potrzebne do ułożenia zaprojekto- wanego wcześniej wzoru zbiera się jużnawettydzieńprzed„finałowym” czwartkiem. Wydawać się może, że spycimierskie dywany komponowa- ne rok w rok to efekt wysiłku jedne- go dnia, który na dodatek dłużej niż ten jeden dzień trwać nie może. Nic bardziej mylnego. Praca nad wła- snym odcinkiem mierzącej łącznie ponad 2 km trasy rozpoczynają się tak naprawdę już wczesną wiosną, kiedy parafianie planują jakie i ile sadzonek kwiatów należy posadzić już teraz, aby za kilkanaście tygodni płatków wystarczyło do skompo- nowania motywu. Dużo wcześniej trzeba też zaprojektować co pojawi się na kobiercu i skonsultować to w większym gronie, bo obrazy na całej trasie procesji nie powinny się powtarzać. Kilka dni przed Bożym Ciałem przychodzi czas na zebranie materiału – nie trudno wtedy o wi- dok grup mieszkańców kroczących z koszami przez łąkę, m.in. przy „krajówce” prowadzącej z Uniejo- wa do Turku. Czwartkowy pora- nek, kiedy na Trasie Bożego Ciała w Spycimierzu rodziny uwijają się by zdążyć z ułożeniem swojego odcin- ka dywanu to już właściwie zwień- czenie prac tworzących to jedyne w swoim rodzaju widowisko. Za finał bezdyskusyjnie możemy przyjąć popołudniową mszę św., Dywany rozwijane coraz bardziej Znana już chyba w całej Polsce spycimierska tradycja układania kwietnych dywanów na Boże Ciało ściąga do tej niewielkiej parafii tysiące turystów, a od niedawna stała się również przedmiotem zainteresowania uczelni i organizacji integrujących regiony. Choć do Bożego Ciała jeszcze kilka miesięcy, to mieszkańcy gminy Uniejów już dziś przygotowują się do tego święta, gdyż bieżący rok upłynie pod znakiem wspólnych dla wszystkich parafii w gminie Uniejów wydarzeń pod nazwą „Spycimierskie Boże Ciało”. 2 kilometry w kilka dni – i tak przez 200 lat… połączoną z procesją eucharystycz- ną po kwietnych dywanach. Sym- bolika tradycji jest w tym miejscu nie bez znaczenia – miesiące ocze- kiwań oraz kilkudniowy wysiłek, którego efektem są kolorowe ko- bierce. Ich trwałość, podobnie jak zakwitającej rośliny, jest relatywnie krótka a piękno, którym cieszymy oczy, wraz z osiągnięciem zamie- rzonego celu, znika bezpowrotnie. I dobrze, bo czy spycimierskie kon- strukcje nadal byłyby zachwycają- ce, gdybyśmy mogli je oglądać na co dzień? Na pewno nie. Spycimierskie święto w szer- szym wydaniu Do tegorocznego kalendarza imprez w gminie Uniejów dodano kilka nowych pozycji, związanych z tradycją Bożego Ciała w Spyci- mierzu oraz wydarzeniami z roku poprzedniego, które wprowadziły zwyczaj układania kwietnych dy- wanów w nowy wymiar. Dzięki współpracy z włoskim stowarzysze- niem Infioritalia, mieliśmy szansę promować spycimierskie dywany w Rzymie, a także poznać wyjąt- kową metodę tworzenia kwietnych obrazów – z kwiatowego pyłku. W związku z tym, zbliżają- cy się rok upłynie pod znakiem wspólnych dla wszystkich parafii w gminie Uniejów wydarzeń pod wspólną nazwą „Spycimierskie Boże Ciało”. Rozpocznie go ma- jowe święto „Tulipany dla Jana Pawła II” i włączy w obchody cykl odpustów również Uniejów, Wielenin i Wilamów. Kongresy sztuki ulotnej W 2016 r. w Uniejowie, po raz pierwszy w Polsce, odbędzie się mię- dzynarodowy kongres poświęcony artystycznemu układaniu obrazów kwiatowych, organizowany przez włoską organizację Infioritalia. Do Uniejowa przyjedzie ok. 100 de- legatów z Włoch i innych krajów, w których żywa jest tradycja układa- nia obrazów kwiatowych. Decyzja o organizacji tej imprezy w Uniejo- wie jest efektem kontaktów, które w ubiegłym roku gmina nawiązała z włoską organizacją. W czerwcu 2015 r. artyści ze Spycimierza ułożyli obraz z kwiatów na placu Świętego PiotrawRzymie.Dziełozwróciłouwa- gę zarówno turystów, jak i organizato- rów.Wsierpniu2015r.gościezWłoch zrewanżowali się ułożeniem obrazu z pyłu kwiatowego przy kościele w Wilamowie. W 2016 r. oprócz kon- gresu, partnerzy włoscy uczestniczyć będą w pięciu imprezach w ramach „Spycimierskiego Bożego Ciała 2016”. W 2016 r. do Uniejowa przyjedzie ok. 50 gości z Włoch i innych krajów europejskich. Podczas dwudniowe- go kongresu prelegenci z różnych krajów zaprezentują historię ukła- dania dywanów z żywych kwiatów, najważniejsze imprezy z tym zwią- zane w Europie i ich wpływ na roz- wój turystyki. W ramach kongresu odbędą się też panele dyskusyjne oraz warsztaty układania obrazów z żywych kwiatów. Spycimierskie Boże Ciało Kwiatowe dywany układane w Spycimierzu na uroczystość Bo- żego Ciała to tradycja sięgająca XIX w. W 2015 r., dzięki współpracy z organizacją Infioritalia, artyści z Włoch uczestniczyli w układaniu obrazu z pyłu kwiatowego przy ko- ściele parafialnym w Wilamowie. Duże zainteresowanie turystów i zaangażowanie miejscowych arty- stów skłoniły władze Uniejowa do organizacji cyklu imprez kwiatowych w 2016 r. pod wspólną marką „Spy- cimierskie Boże Ciało”. W planach pojawiło się też założenie stowarzy- szenia, którego celem jest organizacja i promocja wydarzeń kwiatowych w gminie. Władze gminy myślą również o otwarciu multimedialnego centrum informacji i promocji w Spycimierzu w dawnej siedzibie OSP. Maciej Bartosiak Kalendarium wydarzeń kwia- towych w parafiach gminy Unie- jów przedstawia się następująco: 27-28.04.2016 r. – Międzynaro- dowy Kongres Sztuki Ulotnej „Ar- tystyczne Układanie Obrazów Kwiatowych: przeszłość, teraź- niejszość i przyszłość” (Convegno Internazionale „Infiorate Artisti- che: passato, presente e futuro”). 30.04-3.05.2016 r. – „Spyci- mierskie Boże Ciało 2016” – Tu- lipany dla Jana Pawła II oraz Dzieło z pyłu kwiatowego – Ob- raz Matki Boskiej Kasztelańskiej przed Kościołem w Spycimierzu w wykonaniu artystów z Włoch. 14-15.05.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – Dzieło zpyłukwiatowego–ObrazŚwiętego Bogumiła w uniejowskiej Kolegiacie w wykonaniu artystów z Włoch. 26.05.2016 r. – „Spycimierskie Boże Ciało 2016” – Kwietne dy- wany w Spycimierzu. Uroczystość z udziałem delegacji z Włoch. 02-03.07.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – VI Festi- wal „Królestwo Lilii” w Uniejowie. 24-25.07.2016 r. – „Spyci- mierskie Boże Ciało 2016” – Dzieło z pyłu kwiatowego – Ob- raz Świętego Jakuba Apostoła  przed Kościołem w Wieleninie w wykonaniu artystów z Włoch. 27-28.08.2016 r. – „Spycimier- skie Boże Ciało 2016” – Dzieło z pyłu kwiatowego – Obraz Św. Woj- ciecha przed Kościołem w Wilamo- wie w wykonaniu artystów z Włoch.
  • 8. 8 Niewielki rynek, drogowskaz z tabliczkami: Ozorków – 7 km, Uniejów – 29 km, Łódź… Plan- sza reklamująca bar IV kategorii „Pod jesionem”. Pochmurno, pu- sto, sennie. Po prostu maleńkie miastecz- ko, a ściślej mówiąc większa wieś, niczym – przynajmniej na pierw- szy rzut oka – nie różniąca się od setek jej podobnych, szarych, nieciekawych, gdzie nie tyle czas upływa, co sączy się wciąż tym samym nurtem od poniedziałku do niedzieli. I na tym właściwie można by już skończyć. Schemat jednak mnie drażni. Jeśli coś jest szare i nieciekawe, to przynajmniej dobrze wiedzieć, dlaczego? Zatrzymałem się wiec w Parzęczewie na nieco dłużej. – Co tu można robić? – Dwu- dziestoparoletni chłopak zasko- czony tym pytaniem niedługo się zastanawia. – w sumie nic. – Jak to nic? – Tym razem ja jestem zdziwiony. – Nie ma żadnego klubu, świetlicy gdzie można się spotkać, pogadać, nie ma organi- zacji młodzieżowej, nie ma wie- czorków, zabaw? – Klub jest, ale nich go pan zobaczy, zabawy też, ale od święta, zresztą dziewcząt w Parzęczewie mało, jak się nie ma swojej to nie warto przycho- dzić. – A czy z inną nie można? – Można, pewnie że można, tyl- ko jak ją później odwieźć? Niech pan spojrzy na rozkład jazdy au- tobusów to się przestanie dziwić. Nawet jak się do kina do Ozor- kowa idzie, to trzeba wybierać wcześniej seans, bo potem tylko na własne nogi lub na „okazję” można liczyć… W drodze do Urzędu Gminy rzucam jeszcze okiem na – jedy- ny zresztą – wywieszony na słu- pie plakat. „TWP i PZU zaprasza” – głosi nagłówek. „Ubezpieczenia osobowe i życiowe dla mieszkań- ców wsi” i „Obowiązkowe ubez- pieczenia komunikacyjne” – to właśnie tematy prelekcji, które maja być w najbliższych dniach wygłoszone. Potrzebne, ale – nie oszukujmy się – czy na nie wła- śnie czekają mieszkańcy Parzę- czewa? KRYSTYNA KOWALCZYK – przewodnicząca ZG ZSMP w Parzęczewie jest na zebraniu. – Przyjdzie za kilkanaście minut – mówią mi urzędnicy. Wykorzy- stuję ten czas na rozmowę z se- kretarzem urzędu. Na początek trochę historii. Przez kilka wieków Parzęczew szczycił się posiadaniem praw Jakiś czas temu jeden z czytelników przyniósł mi, jako ciekawostkę egzemplarz „Do Rzeczy” sprzed blisko.... 40 lat. Okazuje się, że mamy nie tylko młodszego „brata” – tygodnik Lisickiego, do którego mamy pretensje o kradzież tytułu, ale także – starsze „rodzeństwo” – łódzki magazyn publicystyczno-Informacyjny ZSMP. Poniżej publikujemy artykuł, dotyczący Parzęczewa, zamieszczony w „Do Rzeczy” z 1977 roku! (pisownia oryginalna) GODOT NIE PRZYJDZIE DO PARZĘCZEWA miejskich. Stracił je, bezpow- rotnie, w skutek represji po po- wstaniu styczniowym. A dziś? Wieś liczy 700 mieszkańców. Jest siedzibą Urzędy Gminy, Gminnej Spółdzielni, SKR, filii Rejonowego Zakładu Budownic- twa Wiejskiego, Klubu Rolnika, ne są: kino, sala widowiskowa, oraz inne jednostki kulturalno- -oświatowe.(..) Działalność k-o na terenie gminy prowadzą dwa kluby kultury w Parzęczewie i Trojanach”. Z tym kinem to przesada. Co prawda na budynku przyległym do OSP widnieje taki czyna rezygnacji? Konieczność. Przeprowadza się do Łodzi. Chętnie jednak służy wszelkimi wyjaśnieniami. Słucham tej sym- patycznej, energicznej dziewczy- ny. Starała się przez te trzy lata jak tylko mogła. Niewiele jednak mogła. Na 10 kół – 9 znajduje Z funduszami również niewesoło. Kiedy urządzano zabawę, trzeba było wypożyczać odpłatnie salę (tę – remontowaną). Przedtem jednak ktoś musiał, „założyć”, a potem „ściągać” należność od uczestników zabawy. Jak zabawa była dochodowa i zostały pienią- dze, to urządzało się za nie la- tem – wycieczkę rowerową, zimą – kulig. Często się to zdarzało? Raczej nie. Oczywiście zabawy to nie wszystko. Cóż więc jeszcze? Nawiązano kontakt z ZD ZMMP Łódź Polesie, urządzono dwu- dniowy biwak, pomagano rolni- kom przy żniwach. Co poza tym? Oczywiście wieczornice, spotka- nia z okazji co ważniejszych uro- czystości. Wspólne wycieczki do kina, teatru? Owszem chcieli, ale to nierealne. Jak potem wrócić do Parzęczewa? Wiem, że Krystyna traktowa- ła swą funkcję poważnie, że nie szczędziła czasu nawet prywat- nego, bo przecież praca prze- wodniczącego ZG ZSMP to praca społeczna. Zrobiono sporo, jak na skrom- ne możliwości. Przecież przyna- leżność organizacyjna członków licznego, bo 40 – osobowego koła w Parzęczewie, nie sprowadzała się tylko do posiadania legity- macji i płacenia składek. 40 osób w organizacji młodzieżowej, drugie tyle – rówieśników nie- zrzeszonych, taka gromada musi coś zdziałać: zburzyć ten spokój Parzęczewa, zakłócić jego sen- ną atmosferę! Chcąc jednak cos zrobić, trzeba mieć przynajmniej gdzie. Czasy społeczników, któ- rzy „wypożyczali” swe mieszka- nia już minęły. A może w klubie rolnika? Mimo, że to poniedziałek i klub jest nieczynny, kierowniczka jego – Bożena Nolbrzak wpuszcza mnie do środka. Salka malutka, raptem na kilkanaście osób. Ada- pter, telewizor, stoisko z gazeta- mi, książkami, kosmetykami. – Czy dużo osób tu przycho- dzi? – Raczej nie, w niedzielę tylko trochę więcej. Dlaczego tak jest powiedzieli mi później młodzi parzęczewia- nie – Michał Janecki i Jarosław Frajnd. – Telewizor to każdy ma w domu, a ten w dodatku jest sta- ry i ciągle się psuje. Płyty ograne, sprzed lat, znamy je na pamięć. Żadna atrakcja. Można czasem wpaść i wypić kawę, ale nad nią też nikt godzinami nie będzie siedział. Gminnego Ośrodka Propagandy i Kultury, biblioteki, baru „Pod jesionem” i… i to właściwie wszystko. Zerkam jeszcze do planu spo- łeczno – gospodarczego rozwoju gminy: „Głównym ośrodkiem kultu- ralno-oświatowym gminy jest wieś Parzęczew. Tu zlokalizowa- napis, ale kina nie ma. General- ny remont. W przyszłości ma być Dom Ludowy. A działalność klubu? Na to py- tanie postanawiam znaleźć odpo- wiedź później. Krystyna Kowalczyk trochę zaskoczona moją wizytą. To jej ostatnie dni na stanowisku prze- wodniczącej ZG ZSMP. Przy- się w wioskach na terenie gminy. Odległości spore. Nie wszędzie, zwłaszcza po południu, można dojechać autobusem. Cóż tu jednak mówić o środ- kach lokomocji, skoro ZSMP w Parzęczewie nie ma własne- go lokalu. Zebrania zarządu odbywają się więc w urzędzie bądź w prywatnym mieszkaniu.
  • 9. 9 Cieszący się popularnością zamiejscowy punkt bezpłatnego poradnictwa prawnego „Klini- ka Prawa-Klinika Praw Dziecka” Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego od 10 lutego wznowił w Konstantyno- wie Łódzkim swoją działalność. Studenci prawa udzielają tutaj Leszek Bogdan Rulka został w dniu 13 grudnia 2015 roku wybrany radnym w wyborach uzupełniających do Rady Gmi- ny Wartkowice w okręgu wybor- czym Nr 3. Na poszczególne listy kandydatów i kandydata z tych list oddano następującą ilość gło- sów ważnych : 1.KASZYŃSKA Anna Marzena zgłoszona przez KWW Prawy Sa- morząd, Lista nr 1 (24 głosy) Nowy radny w Gminie Wartkowice 2.RULKA Leszek Bogdan zgłoszony przez KWW Samorząd Lokalny, Lista nr 2 (44 głosy) 3.KABACIŃSKA – ANTCZAK Monika Maria zgłoszona przez KWW Aktywni dla gminy, Lista nr 3 (30 głosów) W dniu 29 grudnia 2015 roku podczas XV sesji Rady Gminy Wartkowice Pan Leszek Bogdan Rulka złożył ślubowanie. Wiesława Lewicka Ustawa zakłada, że darmową pomoc prawną otrzymają: - osoby, które nie ukończyły 26 lat - osoby, które ukończyły 65 lat - osoby fizyczne, którym w okre- sie roku poprzedzającego zostało przyznane świadczenie z pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej - osoby posiadające ważną Kartę Dużej Rodziny - weterani, kombatanci - osoby, które w wyniku wystąpie- nia klęski żywiołowej, katastrofy naturalnej lub awarii technicznej znalazły się w sytuacji zagrożenia lub poniosły straty Pomoc prawna będzie pole- gała na: - poinformowaniu osoby upraw- nionej o obowiązującym stanie prawnym, przysługujących jej uprawnieniach lub spoczywają- cych na niej obowiązkach; - wskazaniu osobie uprawnionej sposobu rozwiązania dotyczącego jej problemu prawnego; - pomocy w sporządzeniu wy- magającego wiedzy prawniczej projektu pisma w zakresie nie- NIEODPŁATNA POMOC PRAWNA zbędnym do udzielenia pomocy, z wyłączeniem pism procesowych w postępowaniach przygotowaw- czym lub sądowym i pism w po- stępowaniu sądowo-administra- cyjnym; - sporządzeniu projektu pisma o zwolnienie od kosztów sądowych lub o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Uprawnieni będą mogli uzy- skać informacje w zakresie: - prawa pracy, - przygotowania do rozpoczęcia działalności gospodarczej, - prawa cywilnego, - spraw karnych, - spraw administracyjnych, - ubezpieczenia społecznego, - spraw rodzinnych, - prawa podatkowego z wyłącze- niem spraw podatkowych związa- nych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pomoc nie będzie natomiast obejmowała spraw z zakresu pra- wa celnego, dewizowego, handlo- wego i działalności gospodarczej, z wyjątkiem przygotowywania do jej rozpoczęcia. Na mocy ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji, od stycznia 2016 na terenie Powiatu Poddębickie- go zostały utworzone nieodpłatne punkty pomocy prawnej. Czwartek, godz. 8.00-12.00 Urząd Gminy w Wartkowicach ul. Legionów Polskich 1 99-220 Wartkowice (Budynek komunalny Urzędu Gminyw Wartkowicach) Młodzi prawnicy doradzą porad z wielu dziedzin prawa. Ich dyżury odbywają się w śro- dy, w godzinach 10.00 – 12.00 w Gminnym Centrum Informacji przy pl. Tadeusza Kościuszki 8. Na spotkanie można się umówić telefonicznie pod numerem: (42) 211-60-02. Bogumił Makowski Gmina Wartkowice informuje o możliwości korzystania z usług Punktu Konsultacyjnego dla osób z problemem alkoholowym, narkoty- kowym oraz osób dotkniętych prze- mocą w rodzinie, którego celem jest: - udzielanie pomocy psycholo- gicznej osobom uzależnionym, sięgającym po używki w sposób ryzykowny, osobom współuzależ- nionym oraz osobom dotkniętym przemocą domową, zgłaszającym się do Punktu, - prowadzenie indywidualnych zajęć terapeutycznych, - udzielanie pomocy konsultacyjnej i porad, - udzielanie informacji prawnych, dotyczących między innymi trybu kierowania osób uzależnionych na leczenie. PUNKT KONSULTACYJNY Spotkania odbywać się będą raz w miesiącu w godzinach od 13.00 do 18.00 w lokalu budynku komunalnego przy ul. Legionów Polskich 1 w Wartkowicach. TERMINY KONSULTACJI 29 stycznia 26 lutego 25 marca 29 kwietnia 20 maja 24 czerwca 29 lipca 26 sierpnia 30 września 28 października 25 listopada 16 grudnia Emilia Antczak Rozglądam się jeszcze raz po niewielkim pomieszczeniu. Fakt. O szerszej działalności trudno raczej mówić. Ale szanse prze- cież są! Pozostał jeszcze Gminny Ośrodek Prasy i Książki. Od nie- dawna kieruje nim Bogdan Sro- czyński. Po pięciu latach pracy w Urzędzie Gminy w Wartkowi- cach (województwo sieradzkie) wrócił do Parzęczewa. Chce coś zrobić, wierzy, że to mu się uda, ma pomysły, ustala już plan dzia- łania. Na pewno go zrealizuje! – Jasne, że sam nic nie zrobię – zaczyna rozmowę. – Tak samo, jak nic nie zrobi sama organiza- cja młodzieżowa. Parzęczew jest za mały, żeby działać na zasadzie: każdy sobie. A więc, pierwsza sprawa to powołać radę programową GO- PiKu, skoordynować wszelkie poczynania. Dalej – doprowadzić do wcielenia w życie powołanego w zeszłym roku decyzją naczel- nika funduszu rozwoju kultury. Jest już złożone konto teraz tylko trzeba „naciskać” zakłady pracy i instytucje, zwracając się o data- cję. Nie tylko z Parzęczewa. Spo- ro osób pracuje w zgierskim „Bo- rucie”, łódzkiej „Chemobudowie”, Łódzkim Kombinacie Budowy Domów. Na mocy zarządzenia wicepremiera zakłady te winny ofiarować finansową „cegieł- kę”. Jak już będą pieniądze, bę- dzie można pomyśleć o bardziej efektywnym działaniu. Na razie wyjaśniła się sprawa zespołu mu- zycznego. Nie będzie problemu na znalezienie sali, gdzie mogą odbywać się próby. Jest parę osób śpiewających, recytujących – trzeba to wykorzystać. Nie żeby od razy wielkie przedstawienie. Zacząć skromnie od wieczorów przy świecach. Przy ich organi- zacji pomoże polonistka. A lo- kal? To największy problem. Ale przecież można w większym niż do tej pory stopniu wykorzysty- wać dużą salę w GOPiKu. Później dojdzie druga sala – ta co jest te- raz remontowana. Na pewno – jak wierzy Bog- dan Sroczyński – w Parzęczewie coś się ruszy. Nikogo chyba nie stać na beznadziejne czekanie na Godota. Zaczynam sam w to wierzyć. Bywa przecież, że jed- na osoba pełna zapału, werwy i pomysłów, potrafi porwać za sobą innych. Młodzież przecież nie jest taka leniwa i wygodna, jak twierdzą niektórzy. Musi mieć jednak skromne chociaż możliwości i minimum wspar- cia ze strony władz. Tego chyba młodzi parzęczewianie potrze- bują najbardziej. Bo samymi chęciami… JULIUSZ CYPERLING Redakcja dziękuje Panu Jac- kowi Szaflikowi za udostępnienie gazety, z której pochodzi tekst. Mieszkańcy Konstantynowa Łódzkiego wybrali projekty zgło- szone do pierwszej edycji budżetu obywatelskiego. Spośród 59 zgło- szonych projektów do realizacji w 2016 roku zakwalifikowano sześć zadań na kwotę dwieście dziewięć- dziesiąt dziewięć tysięcy dwieście siedem złotych. Mieszkańcy Konstantynowa Łódzkiego oddali w sumie 2942 głosy, z czego większość drogą elek- troniczną. Głosów nieważnych od- dano zaledwie siedem. Projekty zakwalifikowane do re- alizacji w 2016 roku to: Remont Sali gimnastycznej i po- mieszczeń przylegających przezna- czonych na szatnie sportowe dla Budżet obywatelski w Konstantynowie Łódzkim uczniów przy Gimnazjum nr 1 w Konstantynowie Łódzkim (77  250 zł) – 508 głosów Multimedialne Laboratorium Języ- kowe „The English Lab” (68 957 zł) – 243 głosy Przywrócenie komunikacji nocnej między Konstantynowem Łódzkim a Łodzią (40 000 zł) – 219 głosów Siłownia plenerowa i minigolf jako miejsce rekreacji na świeżym po- wietrzu (50 000 zł) – 176 głosów Trener Osiedlowy w Konstantyno- wie Łódzkim (45 000 zł) – 154 głosy Zakup sprzętu szkoleniowego pierwszej pomocy przedmedycznej dla OSP Konstantynów (18 000 zł) – 133 głosy. Bogumił Makowski
  • 10. 10 Karnawał to dobry czas na bale i zabawy. Jest on również nieod- łącznym elementem dzieciństwa. To jedna z bardziej atrakcyjnych i lubianych przez dzieci form roz- rywki, która dostarcza im wiele radości oraz zadowolenia. 29 stycznia 2016 roku dzieci z wraz z rodzicami oraz kadrą Punktu Przedszkolnego „Plastuś” bawiły się w sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej w Chocisze- wie, która ozdobiona balonami i kolorowymi serpentynami za- mieniła się w salę balową. Pomy- słowość rodziców nie miała gra- nic. Przygotowali oni dla siebie i swoich pociech ciekawe stroje karnawałowe. Na balu więc obok księżniczek, wróżek pojawiły się postacie z ulubionych bajek m.in. Flinstonowie, Świnka Pep- pa czy Piękna i Bestia. Po wielkiej prezentacji strojów rozpoczęły się tańce przy rytmach wesołej muzyki. Prowadzący imprezę DJ wprowadził dzieci w wesoły nastrój i zachęcał do wspólnej zabawy. Urozmaicał zabawy cie- kawymi konkursami, a zwycięz- cy byli nagradzani cukierkami. Bal Karnawałowy W czasie przerwy uczestnicy balu mieli czas na słodki po- częstunek, który przygotowali rodzice oraz zajadali się prze- pyszną sałatką przygotowaną na kole kulinarnym przez dzieci z punktu w Chociszewie. Do domu wszyscy wracali w cudownych nastrojach. Wspól- na zabawa karnawałowa była dla uczestników balu wspania- łą zabawą. Dorośli, stawali się na chwilę postaciami wyma- rzonymi ze swojego dzieciń- stwa, dzieci mogły wcielić się w bohatera z ulubionej bajki, a panie z przedszkola w przebra- niu nie wyglądały jak „ciocie”, któ- re na co dzień opiekują się naszy- mi przedszkolakami. Organizacja takiej imprezy pozwala na wspól- ną integrację pomiędzy placówką a rodzinami naszych wychowan- ków. Są to niezapomniane chwi- le zarówno dla kadry, jak i ro- dziców, a przede wszystkim dla dzieci, dla których RAZEM robi- my wszystko, aby były szczęśliwe i radosne. Ewelina Janicka Zimowy miesiąc luty przy- niósł Punktowi Przedszkolne- mu „Plastuś” gorące wrażenia. Nasze dzieci w ostatki – 9 lute- go w Miejskim Ośrodku Kultu- ry w Ozorkowie uczestniczyły w powiatowym konkursie ta- necznym pod hasłem „W Ryt- mie Latynoskiej Muzyki” orga- nizowanym przez Przedszkole Miejskie nr 1 w Ozorkowie. Naszą gminę reprezentowały dziewczynki z Grupy Pszczółek z Punktu Przedszkolnego „Plastuś” z Parzęczewa. Sześcioosobowy zespół w składzie: Amelia Cie- sielska, Maria Krysztofiak, Han- na Maślińska, Maria Osowska, Maja Pysera i Oliwia Wrzesińska na potrzeby konkursu przyję- ły nazwę „Elektryczna szóstka”. Dziewczynki wykonały chore- ografię do utworu „El Perdon” Nicky Jam’a i Enrique Iglesiasa. Nad przygotowaniami czuwały panie Ewelina Janicka i Milena Józwiak. Za udział w konkursie tancerki otrzymały nagrody, dy- plomy oraz statuetkę dla Punktu Przedszkolnego „Plastuś”, któ- ry reprezentowały. Gratulacjom i życzeniom nie było końca po cudownym występie. Dzięki możliwości uczest- niczenia w konkursach nasze dzieci nabierają wiary w sie- bie, przezwyciężają tremę, która w nich drzemie oraz przełamują granice, będące dotychczas dla nich nie do osiągnięcia. Wielkie brawa dla „Elektrycznej Szóstki” za cudowny występ oraz odwagę, pokazanie swoich umiejętności oraz wiarę w swoje „wielkie” dziecięce talenty. Ewelina Janicka Powiatowy konkurs tańców latynoskich Szkoła Podstawowa w Kłódnej wzięła udział w projekcie syste- mowym w ramach Poddziałania 9.1.1 PO KL, w zakresie przygo- towania oddziałów przedszkol- nych w szkołach podstawowych. Dało nam  to niebywałą szansę na zmniejszenie nierówności w stopniu upowszechnienia edu- kacji przedszkolnej. W związku z realizacją wyżej wymienionego projektu otrzy- maliśmy dofinansowanie w kwo- cie   78 710,00  zł, co dało nam możliwość doposażenia oddziału przedszkolnego w funkcjonalne i kolorowe meble przedszkolne, pomoce dydaktyczne i zabawki edukacyjne, sprzęt audiowizu- alny: telewizor, laptop, tablica interaktywna, zestawy nagłośnie- niowe, wieża Hi-Fi, urządzenie wielofunkcyjne, drukarka lasero- wa, aparat fotograficzny, lamina- tor, gilotyna, zabudowa kaloryfe- rów, rolety okienne Ponadto zostały zmodernizo- wane toalety dla dzieci i persone- lu, została doposażona kuchnia (mikrofalówka, zastawa stołowa, Otwarcie zmodernizowanego oddziału przedszkolnego garnki, dzbanki, czajniki, itp) oraz zakupiony został sprzęt sprzątający (odkurzacz piorący, wózek na akcesoria sprzątające, mopy, ścierki itp). Powstała rów- nież nowa szatnia. 14 grudnia 2015r. odbyło się uroczyste otwarcie oddziału przedszkolnego. W uroczystosci uczestniczyli m.in.: Anna Jagiel- ska – Sekretarz Gminy Wart- kowice, Andrzej Rembiszewski – Dyrektor Gminnego Zespołu Obsługi Oświaty, Grzegorz Izy- dorczyk – Radny Gminy Wartko- wice, Halina Szafrańska – Prze- wodnicząca Rady Rodziców, ks. Janusz Szeremeta. Uroczystość rozpoczęła się przecięciem wstęgi i poświę- ceniem sali przez proboszcza parafii Wartkowice. Kolejnym punktem otwarcia było wystą- pienie Pani Dyrektor Iwony Ługowskiej oraz prezentacja multimedialna. Uroczystość za- kończyła się występem przed- szkolaków i została zwieńczona pięknym tortem. Jolanta Fryt
  • 11. 11 Wielu dorosłych przyzna za- pewne, że wraz z upływem czasu czar świąt nieco gaśnie, przykryty mgłą codziennych obowiązków. Nie da się ukryć, że niejeden chciałby wrócić do okresu dzie- ciństwa, kiedy na każdym kroku zauważało się świąteczne akcen- ty, które łatwiej trafiały do świa- domości i rozsiewały w niej miłą atmosferę oczekiwania. Wielu zapewne ciepło wspomina szkolne jasełka organizowane każdego roku z okazji nadchodzących świąt. Całe szczęście owa tradycja nie zanika. Pięknie pielęgnowana jest ona również w naszej szko- le. W tym roku świąteczny spek- takl przygotowali uczniowie klasy V b i III b pod kierunkiem swo- ich wychowawczyń – Aleksandry Sroczyńskiej – Kisser i Małgorzaty Śnieg oraz nauczycielki języka angielskiego Marty Stańczyk. Przygotowania do tegorocz- nych jasełek rozpoczęły się dość wcześnie, już pod koniec listopa- da. Panie odpowiedzialne za wy- stęp postanowiły stworzyć taki scenariusz, aby można było zaan- gażować całą, niemal czterdzie- stoosobową grupę dzieci. Zamysł był prosty – pozwolić zaistnieć wszystkim uczniom, znaleźć dla każdego odpowiednią rolę, tak aby zasmakował sceny i prze- żył przygodę, którą będzie mógł wspominać po latach. Udało się! Umiejętne połączenie fragmen- tów różnych gotowych scenariu- szy z autorskimi tekstami nauczy- cielek zaowocowało stworzeniem barwnej, pełnej humoru i wzru- szeń, niebanalnej całości. Pokaza- Jasełkowa tradycja w nowoczesnej odsłonie nie na scenie walki dobra ze złem w nowoczesnej odsłonie okazało się strzałem w dziesiątkę, a występ diabłów w pierwszym akcie rozba- wił wszystkich. Spora dawka do- brego humoru nie przesłoniła jed- nak tego, co z religijnego punktu widzenia najważniejsze. Nawiąza- nie do Starego Testamentu i czasu oczekiwania wprowadziło widzów w wyjątkowy nastrój, sprawiło, że zgromadzeni ulegli magii tego wydarzenia. Mali aktorzy prze- nieśli publiczność w czasy, gdy na świecie panowała ciemność, a lu- dzie zapatrzeni w niebo przygoto- wywali się na przyjście Zbawicie- la. Pastorałka „Pukają”, podczas której Maria i Józef poszukiwali schronienia, wędrując i pukając do serc ludzkich, wywołała u wi- dzów prawdziwe łzy wzruszenia. Mały diabełek rozrzucał wszędzie grzech i krzyczał: „Ajajaj! Nie otwieraj! Nie otwieraj!”. Na scenie pojawiły się smutne anioły ubra- ne początkowo na czarno i światła lampionów symbolizujące rychłe nadejście Pana. Po bezowocnych poszukiwaniach strudzeni wę- drowcy zdecydowali się przeno- cować w stajni. Nastała wielka cisza, wszyscy wstrzymali oddech i… na całą salę rozległ się płacz narodzonego Dzieciątka. Natych- miast zbudzono pasterzy wypa- sających owce na górskiej hali, „ożyły” i przemówiły zwierzątka w szopce, a chór aniołów (tym ra- zem już w bieli) ze lśniącymi wło- sami śpiewał Maleńkiemu cudow- ne pastorałki. Następnie można było obejrzeć bardzo wzruszającą scenkę, kiedy to do małego Jezu- ska przybywali kolejno honorowi goście, aby w rytm piosenki „Tak! On jest Królem” oddać mu pokłon. Na zakończenie pojawił się jesz- cze pyszny Herod, o którego duszę upomniała się najpierw niezwykle nowoczesna Śmierć, a potem nie dające za wygraną diabły. Uroku niecodziennej inscenizacji nadały przepiękne, przygotowane przez rodziców kostiumy oraz nastrojowa scenografia. Swą obecnością zaszczycili nas zaproszeni goście, m. in. Wójt Gminy Pan Ryszard Nowakowski, proboszcz tutejszej parafii ks. Je- rzy Serwik, pani dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej, przedsta- wiciele Rady Gminy, dyrektorzy lokalnych placówek oświatowych i instytucji współpracujących ze szkołą, a także rodzice i dziad- kowie uczniów. Złożyli gratula- cje młodym artystom, twierdząc zgodnie, że podbili oni ich serca. Dzieciaki rozpierała duma. Usły- szeć słowo „szacun” od Wójta – to nie zdarza się często! Wytężona praca uczniów i nauczycieli przygotowujących przedstawienie przyniosła wspa- niałe efekty i nieopisaną radość. Piękne pastorałki i znakomi- cie dobrane ścieżki dźwiękowe sprawiły, że nasz spektakl stał się niezwykłym widowiskiem teatralnym, które porwało i za- chwyciło szkolną publiczność. Emocje sięgnęły zenitu. Nastąpiła długa owacja na stojąco, zewsząd popłynęło morze ciepłych słów i pochwał, to były naprawdę nie- samowite przeżycia. Szkoda, że świąteczny czas już za nami… Te jasełka z pewnością długo będą w nas żyły. I będziemy za nimi tęsk- nili. Już tęsknimy… Aleksandra Sroczyńska - Kisser Dyrektor szkoły Agnieszka Graczyk oraz organizatorki tego- rocznych jasełek - Aleksandra Sro- czyńska - Kisser, Małgorzata Śnieg i Marta Stańczyk pragną złożyć serdeczne podziękowania wszyst- kim pracownikom placówki i ro- dzicom, którzy zaangażowali się w przygotowanie spektaklu (deko- racje, kostiumy): Jolancie Pasz- kowskiej, Karolinie Wyderko, Beacie Galoch, Lidii Gaczyńskiej, Lidii Polipowskiej, Pawłowi Gra- czykowi, Sylwestrowi Kisserowi, Marcinowi Seweryńskiemu, Kon- radowi Paruszewskiemu. Dzięku- jemy również wszystkim pozosta- łym rodzicom za zaangażowanie w przygotowaniu kostiumów dla występujących dzieci.
  • 12. 12 Spotkania zimowo – świą- teczne stają się powoli tradycją placówek przedszkolnych z te- renu gminy Wartkowice. Czyż może być coś bardziej wzrusza- jącego od maleńkich aniołków, Mikołajów, dzieci – choinek, kolędników i po prostu dzieci? Takie właśnie role odgrywa- li mali aktorzy – przedszkola- cy. Wszyscy pięknie przebrani, wczymwielkiudziałmielirodzice, z wielkim zaangażowaniem i bar- dzo uroczo recytowali wiersze i śpiewali kolędy oraz pastorałki w pięknej scenografii, przygo- towanej w tym roku w Punkcie Przedszkolnym w Drwalewie. I tylko nie wiadomo było, kto bar- dziej przeżywa występy dzieci – one same, czy ich rodziny, które w wielu przypadkach reprezen- towane były wieloosobowo. Po zakończeniu przedstawienia, dy- rektor Publicznego Przedszkola w Wartkowicach i podległych jej punktów przedszkolnych Mał- gorzata Pastuszka symbolicznie Na szczęście, na zdrowie, na ten Nowy Rok! przełamała się opłatkiem i zło- żyła zaproszonym gościom, ro- dzicom i wszystkim pracowni- kom niezwykle ciepłe życzenia świąteczno – noworoczne, które w jakiś niemalże magiczny spo- sób pozwoliły poczuć wszystkim atmosferę tych najpiękniejszych w tradycji chrześcijańskiej świąt – świąt Bożego Narodzenia. Ca- łości dopełniły wręczone przez dzieci, a wykonane przez rodzi- ców aniołki oraz poczęstunek. Jakże niewiele trzeba, aby takie spotkania i emocje zbliżyły ludzi, pozwoliły choćby na chwilę zapo- mnieć o prozie życia, a najmłod- szym dały przeżyć i może zrozu- mieć coś wyjątkowego – jak ważna jest to tradycja i jak cudownie ro- dzinne są te święta. Jak prawdziwe stają się słowa Antoine’a de Saint Exuper’ego: Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważ- niejsze jest żyć dla powrotu. Danuta Cieślak Gospodyniezdwunastumiejsco- wości Powiatu Zgierskiego zapre- zentowały się 9 lutego podczas XII Powiatowej Biesiady Karnawałowej organizowanej przez Łódzki Ośro- dek Doradztwa Rolniczego. Gospo- darzem tegorocznej biesiady była Gmina Zgierz. Impreza ma na celu kultywowanie tradycji staropol- skich, kiedy to ostatnie dni karna- wału obchodzono bardzo hucznie, a nieodłącznym elementem świętowania były kolorowe ko- rowody przebierańców prze- mierzających gościńce, kuligi or- ganizowane przez bogatą szlachtę i magnaterię, a chłopskie zabawy w karczmach upływały na tań- cach i ucztowaniu do późna w nocy. Jak co roku impreza przycią- gnęła liczne grono przedstawicieli samorządów, instytucji kultural- nych oraz mieszkańców. Po obej- rzeniu programu artystycznego w wykonaniu zespołów wokal- nych i tanecznych działających na terenie Gminy Zgierz można było skosztować przysmaków przygo- towanych przez koła gospodyń wiejskich. Goście mogli podzi- wiać także wyroby rękodzielnicze, przygotowaneprzezartystówdzia- łających przy Gminnym Ośrodku Kultury w Dzierżąznej. Na zakoń- czenie wójtowie złożyli podzięko- wania dla wszystkich członkiń kół gospodyń wiejskich za wysiłek włożony w przygotowanie potraw i dekorację stołów oraz wręczyli ufundowane przez samorządy na- grody. Marta Gmerek XIIBiesiadaKarnawałowa PowiatuZgierskiego Sołectwo Wielka Wieś w Gminie Parzęczew Sołectwo Trojany w Gminie Parzęczew
  • 13. 13 Kalendarium wydarzeń (Aleksandrów Łódzki) 05.03.2016 (sobota) godz.18.00 Z cyklu „Poczuj teatr” „Novecento” monodram w wykonaniu Mateusza Olszewskiego „Klimaty”, Aleksandrów Łódzki ul. Warszawska 28 Wejściówka 10 zł 13.03.2016 (niedziela) godz.18.00 Z cyklu „Poczuj teatr” „Listy do Michaliny” monodram w wykonaniu Izabeli Noszczyk „Klimaty”, Aleksandrów Łódzki, ul. 1 Maja 17/19 Wejściówka 10 zł   19.03. 2016 (sobota) godz.19.00 Święto Patryka Koncert muzyki irlandzkiej i celtyckiej w wykonaniu zespołu Eklezja Restauracja „Pelikan”, Aleksandrów Łódzki, ul. Wierzbińska 58 Wstęp wolny   Do 25.03.2016 „Islandia” wystawa fotografii Witolda Stawskiego Czytelnia Biblioteki pl. Kościuszki 12   01.04. - 17.04.2016 „Nowe i nienajnowsze” - wystawa dokumentacji projektów zrealizowa- nych przez Wiesława Karolaka, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, w XXI wieku”  Wernisaż wystawy godz.18.00  czytelnia Biblioteki Publicznej im. Jana Machulskiego Aleksandrów Łódzki, pl. Kościuszki 12  12.04.2016 godz.11.00  Spotkanie Klubu Podróżnika    „Od wodospadu Niagara po wybrzeże Pacyfiku - natura Kanady” Spotkanie z profesorem Tomaszem Sakowiczem, pracownikiem naukowym Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŁ. czytelnia biblioteki publicznej im. Jana Machulskiego Aleksandrów Łódzki, pl. Kościuszki 12 W poprzednim numerze „Do Rzeczy” publikowaliśmy wywiad z Elżbietą Grochulską z fundacji „Partnerstwo na Rzecz Aleksandro- wa Łódzkiego”. Rozmowa odbyła się na początku grudnia na poddaszu zabytkowego budynku Biblioteki Pu- blicznej imienia Jana Machulskiego wAleksandrowieŁódzkim,gdziemoja Rozmówczyni pracuje jako opiekun miejscowego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Spotkanie przebiegło w inspi- rującej, ożywionej atmosferze, któ- rą dzięki swojemu temperamentowi i silnej osobowości roztacza wokół siebie pani Elżbieta. Rozmawialiśmy odziałalnościPartnerstwa,dziękizaan- gażowaniu i współpracy lokalnej spo- łeczności i władz gminy, organizujące- go różnorodne, ciekawe wydarzenia. Tym, co moja Rozmówczyni podkre- ślała najmocniej były właśnie więzi Uniwersytet Trzeciego Wieku w Aleksandrowie Łódzkim do dyspozycji salę wykładową Domu Kultury: miejsce na dwieście osób. Tutaj chciałabym podziękować pani dyrektor, Bożenie Komorowskiej za życzliwość i wspaniałą współpracę. Organizujemy interesujące wykłady z różnorodnych dziedzin takich jak: psychologia, języ- koznawstwo, muzykologia, historia, technika. Piotr Machlański, wybitny znawca i miłośnik województwa łódz- kiego, historyk i regionalista, dzieli się z nami swoją bogatą wiedzą na temat historii rodów fabrykanckich, a także przygotowuje i prowadzi wycieczki po naszym regionie, pani Katarzyna Kra- kowskazajmujesiętematykąprzyrodni- czą, pan Tomasz Janiszewski opowiada o ptakach, zabiera nas na wycieczki or- nitologiczne. Nawiązaliśmy współpracę z wieloma naukowcami, profesorami, wykładowcami uniwersyteckimi, któ- rzy u nas wygłaszają wykłady, często dwóchspektaklach„Vladimir”i„Szalone nożyczki”. Poza tym organizujemy dla seniorów jogę, gimnastykę, fitness w wo- dzie, zajęcia plastyczne, koło turystycz- ne.SłuchaczeUniwersytetuwspółtworzą pismospołeczno–kulturalne„Copiszczy w Aleksandrowie”. Jak widać każdy możewybraćcośdlasiebie. Zawsze dwa razy w roku daje dla nas koncert młodzież z MDK-u. W ubiegły piątek wysłuchaliśmy pięk- nego występu „Miłość złe humory ma” przygotowanego przez studio wokalne MDK pod kierunkiem Renaty Banac- kiej-Walczak. Często w tych zespołach śpiewają wnukowie naszych słuchaczy. Współpracujemy także z przedszkolem –członkowieUniwersytetuwkażdypią- tekprzezcałyrokszkolnyczytajądziecia- komksiążki,aponieważbierzemyudział w programie „Bioróżnorodność to także my”, są to książki przyrodnicze. Na za- Sukces pływaczki z Konstantynowa Milena Karpisz, zawodniczka UKS Piątka Konstantynów Łódzki została zakwalifikowana do repre- zentacji Polski na Mistrzostwa Eu- ropy Seniorów w pływaniu, które odbędą się w maju w Londynie. Młodziutka,urodzonaw 1997roku zawodniczka, 17 grudnia ubiegłego roku, podczas Zimowych Mistrzostw Polski Seniorów i Młodzieżowców w Lublinie poprawiła dotychczasowy rekord Polski Otylii Jędrzejczak na 800 metrów w stylu dowolnym i dzięki temu uzyskała minimum na Mistrzo- stwa Europy. Ponadto zawodniczka UKS Piątka Konstantynów Łódzki, trenowana przez Macieja Hampla, o ponad dziesięć sekund poprawiła swójrekordżyciowyipokonaławszyst- kie najlepsze pływaczki długodystan- sowe w kraju. Dzięki temu nie tylko zakwalifikowała się na zawody w Lon- dynie, ale także zdobyła swój pierwszy złotymedalwzawodachseniorów. Pływackie dokonania Mileny Kar- pisz z UKS Piątka Konstantynów Łódzki docenili także kibice, którzy głosując na nią w plebiscycie Bohate- rowie 2015 - Progres roku, zorganizo- wanym przez portal megatiming.pl. zapewnilijejzwycięstwowtympresti- żowym konkursie. Kolejnym celem Mileny Karpisz po, miejmy nadzieję, udanych mi- strzostwach w Londynie będą Igrzy- ska Olimpijskie w Rio de Janeiro w sierpniu tego roku. Bogumił Makowski międzyludzkie: życzliwość i przyjaźń, które łączą mieszkańców Aleksandro- wa i pozwalają realizować tak imponu- jącąofertękulturalną.Tomiejsce,gdzie instytucje i organizacje nie stanowią celu same dla siebie, ale jedynie pre- tekst i narzędzie dla realizacji potrzeb społeczności, rozumianej jako realna wspólnota. Działalność Partnerstwa na Rzecz Aleksandrowa Łódzkiego płynnie przenika się z pracą innych tu- tejszych placówek i inicjatyw, spośród których na szczególną uwagę zasługuje UniwersytetTrzeciegoWieku. Jak dowiedziałem się w czasie tej rozmowy,pomysłUniwersytetówTrze- ciego Wieku pochodzi z lat siedem- dziesiątych, a niedawno pojawiła się na nie moda w małych miejscowościach. W Aleksandrowie Łódzkim Uniwer- sytet działa od pięciu lat i funkcjonuje jako jednostka organizacyjna Biblio- teki Publicznej im. Jana Machulskie- go. Obecnie należy do niego dwieście dziesięć osób. 29 lutego 2016 roku rozpocznie się ósmy semestr Uniwer- sytetu. Wykłady i spotkania odbywają się co tydzień w poniedziałki. Część wykładów jest kupowana od Politech- niki Łódzkiej na podstawie zawartego z nią porozumienia. Pozostałe or- ganizuje pani Elżbieta, korzystając z prywatnych znajomości i przyjaźni z wykładowcami łódzkich uczelni i in- nymi interesującymi osobami. Mówi ElżbietaGrochulska: Uważam, że jest to fantastyczna płaszczyzna współdziałania, a także uzupełnienie działań Partnerstwa na Rzecz Aleksandrowa Łódzkiego. Mamy bezpłatnie. Niech wspomnę tylko pro- fesora Tomasza Sakowicza, Andrzeja Jaworskiego, dr Kamilę Żyto czy dr Ewę Szkudlarek – Śmiechowicz. Ponadto wykorzystujemy salę w Domu Kultury do organizowania rozmaitych koncer- tów. Występowali u nas między innymi: MałgorzataFlegel,MałgorzataKulińska i Kazimierz Kowalski, Artur Gotz, Bar- bara Twardosz-Droździńska, Agnieszka Greinert, Adam Rymarz, Adam Mani- jak,LenaLedoff–wielcyłódzcyartyści. Bierzemy udział w różnych pro- jektach, na przykład: „O finansach w Bibliotece”, „Uniwersytet Trzeciego Wieku promuje zdrowie”, „Akademia dojrzałego dziennikarza”, w Ogól- nopolskim Marszu Nordic Walking, w olimpiadzie sportowej w Łazach na Śląsku. W ramach projektu „Bio- różnorodność to także my” zabrałam słuchaczy na obserwowanie ptaków z moimi znajomymi ornitologami, uczestniczyliśmy w niezwykłym wyda- rzeniu-obrączkowaniu ptaków, byliśmy na spotkaniu z leśniczym, robiliśmy budki lęgowe dla ptaków. Mamy jeszcze wiele planów, których celem jest poka- zanie, że musimy się opiekować przyro- dą, chronić ją przed zagładą. Ponadto organizuję dla słuchaczy bardzo tanie wyjazdy do teatrów. Średnio chodzimy do teatru lub Filharmonii raz w mie- siącu. Słuchacze sami płacą za bilety, ale dzięki temu, że nawiązałam współ- pracę z teatrami i Filharmonią nie są to duże wydatki. Często korzystamy z oferty Teatru Powszechnego, który proponuje bilety dla seniorów za 10 zł. W lutym będziemy w Powszechnym na kończenie każdego semestru bawimy się w restauracji „W dobrym stylu”. Wtedy jest pyszny poczęstunek, koncert, tańce, wspomnienia, rozmowy bez końca. Na takiwieczórzapraszamywładzemiasta, atakżeosobyspozaUniwersytetu.Chce- myabymogłyzobaczyćjakdziałamy,co mamy do zaproponowania seniorom. Także to wszystko są części większego organizmu, jakim jesteśmy my – spo- łecznośćAleksandrowa. DziękiUniwersytetowisłuchaczetre- nują kondycję fizyczną, szare komórki, pielęgnują przyjaźnie, wspomagają się w trudnych sytuacjach. Prowadzę Uni- wersytet piąty rok, niejednokrotnie je- stem świadkiem jak umierają małżon- kowiesłuchaczek,aledziękitemu,żesą z nami, łatwiej przeżywają te smutne chwile. Uważam, że pomysł Uniwer- sytetu Trzeciego Wieku to fantastycz- na rzecz, bo daje możliwość wyjścia z domu, spotkania się, zaprzyjaźnienia z nowymi ludźmi, rozwijania pasji, zdobywania wiedzy i doświadczenia. Uniwersytet wręcz zmusza do wyjścia zdomu.Powoduje,żeniejesteśmysami, mamy z kim porozmawiać, wyżalić się, otrząsnąć lub wspólnie działać na rzecz aleksandrowskiej społeczności. Lubię moich słuchaczy; ponieważ jestem w wieku dojrzałym łatwo znajduję znimiwspólnyjęzyk,alewciążniemam tylu lat, by iść na emeryturę [śmiech]. Nie wybieram się na emeryturę! Ko- cham moją pracę, ona jest moją pasją i daje mi satysfakcję, ogromną dawkę energii i motywacji do życia. ElżbietaGrochulska PiotrSankowski
  • 14. 14 Blisko 50 dzieci z Gminy Parzęczew uczestniczyło w półkoloniach, organizowanych przez Forum Ini- cjatyw Twórczych. Dzieci były w kinie, figloraju i planetarium, brały udział w zajęciach w ramach Uniwersytetu Dziecięcego Politechniki Łódzkiej, bawiły się w Forum Inicjatyw Twórczych – śpiewały, rysowały, tworzyły dekoracyjne butelki z własnoręcznie „farbowaną” solą, uczestniczyły w zajęciach sportowych. Półkolonie z FIT
  • 15. 15 Jedną z coraz częściej spotyka- nych form zwiększania dochodów w gospodarstwach rolnych jest sprze- daż produktów rolniczych bezpośred- nio konsumentowi z pominięciem pośredników. Wytwarzanie i sprze- daż produktów nieprzetworzonych, pochodzących z własnego gospo- darstwa nie wymaga rejestrowania działalności gospodarczej. Jednak je- żeli produkty zostaną przetworzone i sprzedawane w ramach działalności pozarolniczej dla celów zarobkowych w sposób zorganizowany i ciągły może być wymagane zarejestrowanie działalności gospodarczej. Jak każda działalność zarobkowa, ta również jest opodatkowana. Obecnie obowiązu- je opodatkowanie ryczałtowe w wys. 2% do kwoty 150 tys. euro rocznie dla rolników,sprzedającychprzetworzone w inny sposób niż przemysłowy, pro- dukty pochodzące z własnej uprawy, hodowlilubchowu.Produktytemogą być sprzedawane w miejscu wytwo- rzenia, na targowiskach i w innych miejscach przeznaczonych do handlu z wyłączeniem budynków i ich czę- ści. Cała sprzedaż musi być ewiden- cjonowana. Wytwarzając i sprzedając artykuły żywnościowe pochodzenia zwierzęcego zobowiązani jesteśmy do złożenia wniosku o rejestrację lub zatwierdzenie zakładu do Powia- towego Inspektoratu Weterynarii. W przypadku produktów pochodze- nia roślinnego i mieszanych występu- jemy o wpis do rejestru zakładów lub zatwierdzenie zakładu do Państwowe- go Powiatowego Inspektora Sanitar- nego. Sprzedaż bezpośrednia różni się od sprzedaży w ramach MOL. Główną różnicą jest to, że sprzedaż bezpośred- nia z gospodarstwa dotyczy produk- tów nieprzetworzonych pochodze- nia zwierzęcego lub niezwierzęcego, czyli: drobiu, zajęczaków, śmietany, mleka, jaj, zbóż, owoców, warzyw, miodu, grzybów i ziół zarówno z własnej uprawy jak i runa leśnego (również w postaci kiszonej lub suszo- nej). Rolnik może sprzedawać tylko plony i surowce z własnego gospodar- stwa na terenie województwa, gdzie odbywa się produkcja i powiatów do niego przyległych. Sprzedaż bezpo- Wielkanoc jest najważniejszym świętem chrześcijańskim, w które- go centrum znajduje się podstawa naszej wiary – ZMARTWYCH- WSTANIE CHRYSTUSA. Początkowo obchodzono je w dzień żydowskiej Paschy, ale w 325r. sobór w Nicei postanowił, że Wielkanoc będzie obchodzona w pierwszą niedzielę po wiosen- nej pełni księżyca, tzn. pomiędzy 21 marca a 25 kwietnia. Przygotowaniem do Świąt Wielkanocnych jest Środa Po- pielcowa. Jest to Święto rucho- me. Przypada dokładnie na 46 dni przed Wielką Niedzielą i rozpoczyna okres Wielkiego Po- stu. Przesłaniem Środy Popielco- wej jest przypomnienie wiernym o konieczności pokuty i duchowe- go przygotowania się na świętowa- nie zmartwychwstania Chrystusa. Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, zwaną kiedyś kwietną lub wierzbną. Symbolizu- je ona wjazd Jezusa do Jerozolimy. Wszyscy obecni w kościele mieli ze sobą gałązki wierzby, bukszpanu, malin lub porzeczek, udekorowane kwiatami, mchem, ziołami i koloro- wymi piórkami. Poświęconymi pa- lemkami bito lekko domowników, aby zapewnić im szczęście na cały rok. Połkniecie jednej poświęconej bazi gwarantowało zdrowie i bogac- two, a zatknięte za obraz palemki chroniły mieszkanie przed nieszczę- ściem i złośliwością sąsiadów. W okresie tygodnia przed Niedzielą Palmową obowiązywał całkowity zakaz pieczenia chle- średnia może być prowadzona z go- spodarstwarolnego,rybackiego,wtym ze statku rybackiego, na targowiskach, ze specjalistycznych środków transpor- tu–aut,chłodni,jakohandel obwoźny wzakładachdlaodbiorcydetalicznego. Działalność MOL dotyczy tylko produktów pochodzenia zwierzęce- go: produktów mlecznych, przetwo- rzonych produktów rybołówstwa, surowych wyrobów mięsnych, w tym gotowych potraw z mięsa. W zakres działalności wchodzi również rozbiór i sprzedaż świeżego mięsa wołowego, wieprzowego, baraniego, końskiego, drobiowego, zwierząt łownych, dzi- kich i z ferm hodowlanych. Tak więc rolnik może sprzedać mleko i śmietanę w sprzedaży bezpo- średniej, ale już sery dojrzewające czy twarogi poprzez MOL. Należy zapamiętać: W przypadku produktów pocho- dzenia zwierzęcego, produktami prze- znaczonymi do sprzedaży bezpośred- niej mogą być wyłącznie produkty wytworzone przez rolnika w prowa- dzonym przez niego gospodarstwie. Wytwarzanie i sprzedaż niewiel- kich ilości produktów przetworzo- nychjestmożliwetylkodlaproduktów pochodzenia zwierzęcego w formie sprzedaży lokalnej, marginalnej i ograniczonej MOL, wymagającej tyl- ko rejestracji bez zatwierdzenia. Legalne wytwarzanie i sprzedaż nawet niewielkich ilości produktów przetworzonych podlegających in- spekcji sanitarnej (z wyłączeniem produktów suszonych i kiszonek), czyli np. chleba i ciastek – wymaga rejestracji i zatwierdzenia zakładu u Państwowego Powiatowego Inspek- tora Sanitarnego. Wyjaśnienie pojęć: Rejestracjazakładupoleganaprzy- jęciu wniosku i innych dokumentów od przedsiębiorcy, rozpatrzeniu wnio- sku i wydaniu decyzji administracyj- nej o rejestracji. Zatwierdzenie zakładu zgodnie z przepisami nakazuje organowi nad- zoru wizytę w zakładzie i w czasie tej wizytystwierdzenieczywarunkiwza- kładzie spełniają wymagania zawarte w przepisach szczegółowych. Donata Bugajska ba. Gospodyni, która złamała ten obyczaj, była razem ze swo- imi garnkami wrzucana do wody. Wierzono bowiem, że pieczenie chleba w tym okresie sprowadzi na wieś suszę. W Wielką Środę młodzież topiła słomianą kukłę. Najpierw ciągnięto ją przez całą wieś, aby następnie wrzucić do wody i tak długo rzucać w nią ka- mieniami, aż utonie. W ten spo- sób wymierzano sprawiedliwość temu, który zdradził. W Wielki Piątek w kościołach odbywają się drogi krzyżowe. W dawnych czasach okres postu był ściśle przestrzegany, jedzono tylko żur i śledzie. Dlatego w Wielki Pią- tek, który kończył post, urzą- dzano symboliczny pogrzeb tych potraw. Do przygotowane- go wcześniej dołu wylewano żur a śledzia przybijano do drzewa, za karę, że wyparł z jadłospisu mięso. W niektórych regionach żur wylewano na ziemię. W ten sposób żegnano się z postnym je- dzeniem na cały rok. W Wielką Sobotę odbywało się święcenie pokarmów. Chociaż w różnych regionach Polski zawar- tość koszyka różniła się, to nigdy nie mogło zabraknąć tam jajek, baranka, soli, chleba, kiełbasy i chrzanu. Do koszyczków wkłada- no pisanki, czyli jaja zdobione ko- lorowo i wzorzyście lub kraszanki czyli jaja malowane na jeden kolor. Jaja w koszyczku to symbol po- myślności, wiosny, przebudzenia do życia, a poświęcone to symbol zmartwychwstania. Wkładane do koszyczka baran- ki wielkanocne jako ofiara składana Bogu pojawiły się już w Starym Te- stamencie, ale figurka, którą nosimy do kościoła to Agnus Dei – Baranek Boży, będący symbolem męczeńskiej śmierci Chrystusa na krzyżu. Wielka Niedziela rozpoczyna się uroczystą mszą, tzw. Rezurek- cją. Po mszy wszyscy zasiadają przy rodzinnych stołach, składają sobie życzenia i dzielą się święconym jajkiem. Na stołach królują mięsa, babki i mazurki. Okres postu prze- cież się skończył. Trzeba się cieszyć bo Chrystus zmartwychwstał. Ciekawym zwyczajem na wsi był Śmigus-Dyngus. W poniedziałek polewano panny wodą. Panny, które nie zostały dostatecznie oblane lub zupełnie je pominięto miały mieć trudności z zamążpójściem. Niestety zwyczaje świąteczne niemal zupeł- nie zanikają. Jedynie święcenie po- karmów odbywa się tak jak dawniej, a oblewanie wodą stało się zmorą La- nego Poniedziałku w miastach. Zupełnie inne znaczenie niż kie- dyś ma obecnie przedświąteczne sprzątanie. Porządki te symbolizowa- ły kiedyś usunięcie z domów, a przez to i z serc, wszystkiego, co złe, niepo- trzebne, brudne i przynoszące choro- by duszy – sprzątanie serca. Dzisiaj po prostu czyścimy swoje mieszka- nia, nie myśląc o duszy. Święta Wielkanocne były, są i będą. Może warto byłoby zapytać dziadka lub babcię, czy pamiętają jeszczestarezwyczajeiobyczajeświą- teczne. Może nam opowiedzą? Donata Bugajska Zwyczaje wielkanocne w Polsce Już po raz trzeci w Aleksandro- wie Łódzkim walentynki przebie- gły pod hasłem One Billion Rising „Nazywam się miliard”. To ogól- noświatowa akcja wspólnego tańca przeciwko przemocy wobec kobiet. Już kilka tygodni przed walentyn- kami w aleksandrowskim klubie fitness Level odbywały się warsz- taty przygotowujące, na których wszyscy chętni mogli opanować specjalny układ taneczny, by w de- cydującym czasie zaprezentować go na placu przed ratuszem w Alek- sandrowie Łódzkim. Chętnych nie brakowało, blisko 150 osób zebrało się wczesnym popołudniem i po krótkiej rozgrzewce zatańczyło do utworu „Break The Chain”. W tańcu wzięły udział zarówno organizacje, fundacje, stowarzyszenia czy kluby sportowe z terenu gminy Aleksan- drów Łódzki, jak również miesz- kańcy, którzy akurat spacerowali po parku miejskim. Zgromadzonym na placu tancerzom – amatorom nawet dwukrotny taniec nie wy- starczył, dlatego kontynuowali do układów zumby. Z racji walentynek, organiza- torzy przygotowali wielkie ser- ce – ramkę, w której zarówno uczestnicy tańca jak i przypadko- wi przechodnie chętnie pozowali do zdjęć. Walentynkowa akcja miała jesz- cze jeden dobroczynny oddźwięk. Podczas imprezy prowadzona była zbiórka pieniędzy na leczenie chorej na raka Zgierzanki Boże- ny Nowińskiej – Kosiewicz. Było Walentynkowo... w dobrej sprawie to jedynie wprowadzenie do akcji „Znajdź w sobie anioła”, w którą zaangażował się aleksandrowski samorząd i planuje dalsze działa- nia na rzecz pomocy Pani Bożenie. Organizatorem akcji One Bilion Rising w Aleksandrowie Łódz- kim jak co roku był Urząd Miejski w Aleksandrowie Łódzkim oraz Radna Sejmiku Województwa Łódzkiego – Ilona Rafalska. Tomasz Barszcz bezpośrednia, marginalna,Sprzedaż ograniczona i lokalna MOL – czym się różnią?
  • 16. 16 Dobrosława Pawlak – uczen- nica KL. VI Szkoły Podstawowej w Parzęczewie została laureatką tego- rocznej edycji Wojewódzkiego Kon- kursu z Języka Polskiego. To tytuł, któ- ryotrzymująnajwybitniejsiuczniowie. Wiedza i zdobywana dzięki niej mądrość nigdy nie tracą na war- tości. Wręcz odwrotnie – zawsze zyskują i nie zawodzą tych, którzy chcą wiedzieć dużo więcej niż inni. Moja uczennica, Dobrusia Paw- lak z klasy VI b, od najmłodszych lat kierowała się właśnie tą zasa- dą, rozwijając swoje uzdolnienia i zainteresowania humanistyczne, co niewątpliwie przełożyło się na sukces, jaki udało jej się osiągnąć. Została laureatką tegorocznej edy- cji Wojewódzkiego Konkursu z Języka Polskiego. To tytuł wyjąt- kowy i otrzymują go najwybitniej- si uczniowie – zdolni, pracowici i ambitni. W drodze do tego zaszczytnego miana dziew- czynka uczestniczyła w trzech etapach konkursu: szkolnym, re- jonowym i wojewódzkim. Eli- minacje na dwóch pierwszych szczeblach przeprowadzone były w formie pisemnej i polegały na rozwiązaniu testu zawierają- cego pytania z literatury, nauki o języku i wiedzy o kulturze. Po etapie rejonowym, w którym bra- ło udział 50 uczniów, tylko 15 przeszło do finału. Tu poziom był już niezwykle wysoki i aby otrzymać miano laureata, trzeba było uzyskać łącznie minimum 90% punktów z części pisemnej i ustnej. Dobrusia dokonała tego! Sukces Dobrusi Tym razem przegląd lektur, na które chciałabym zwrócić uwagę Czytelników, zaczynam od lokalnej prasy. Otóż w jednym z ostatnich, ozorkowskich „Gminniaków” znala- złam ciekawy tekst na temat zabawy sylwestrowej w Gminnym Ośrodku Kultury w Leśmierzu, zorganizowanej „dzięki zaangażowaniu leśmierskiej młodzieży, mieszkańców oraz pomocy wielu wspaniałych osób: wójta, radne- go, sołtysa”. Nie kwestionuję „wspa- niałości” organizatorów, mam tylko nadzieję, że wynika ona z innych jeszcze faktów, poza lokal- nym prominenctwem. Czytamy dalej: Goście bawili się jak jedna wielka rodzina. Hmm… Gratuluję wspania- łym organizatorom! Mam nadzieję, że autor się na mnie nie obrazi, ale styl artykułu przypomina nieco propa- gandowe teksty sprzed kilkudziesięciu lat. A już najbardziej zaintrygował mnie podpis pod artykułem: Źródło: Leśmierz. Przepraszam cię, Leśmierzu za tę, subtelną wprawdzie, ale jednak krytykę. Ijeszczejedencytatztejsamejga- zety.Wstałejrubryce„Samorządowcy osobie”znalazłamnastępującywpis: Wkolejnymodcinkuseriiprzedsta- wiamypostaćIwonkiWojciechowskiej, radnejRadyGminywOzorkowie. Wyobraźciesobie,jakbyłobymiło, gdybymediaogólnopolskieprzejęły odnaszejlokalnejprasytenżyczliwy, czułyton.Czynieczytalibyśmy zprzyjemnościąnaprzykładoBeatce Szydło,którawrazzcaładrużyną(dru- żynką?)wprowadzadobrezmiany? InawetRafałekZiemkiewiczpisałby zsympatiąoEwciKopacz,aTomaszek Lis(zrozpęduchciałamnapisaćLisek) oAndrzejkuDudzie.Iwtedycałejza- bawieprzyglądalibyśmysięzżyczliwo- ścią,zjakąsięobserwujebawiącesię dzieci–ichwalkęozabawki,kwitując pobłażliwymprzyzwoleniem. Niejestdobrze,kiedydorosłych traktujesięjaknieświadomedzieci, alebardziejniebezpiecznesątreścidla dzieci,któretaknaprawdęsąprze- znaczonewyłączniedladorosłych. CzytakinaprzykładwierszykJana Brzechwyoniewinnymtytule„Babu- lejiBabulejka”niejestprzypadkiem O Beatce i Babulejce, Gminniaku i Playboyu, kobietach, mężczyznach i śmierci zakamuflowanymopisemnarkotycz- nychorgii? A Babulej tak powiada: Zawsze jest na wszystko rada - Bat nam został w tej podróży, Niech w podróży dalszej służy” Więc na bacie siedli wierzchem, Pojechali, a przed zmierzchem Byli już na Łysej Górze I na koźlej siedząc skórze, Zajadali mak z olejem Babulejka z Babulejem. Tejawnepodtekstyprzywołałymi namyślinnąciekawąlekturę.Otóż ukazałsięostatniospecjalnynumer „Playboya”,zawierającykilkanaście niezwykleinteresującychwywiadów, przeprowadzonychnaprzestrzenikil- kudziesięciuostatnichlatzwyjątkowy- mimężczyznami.Jesttamnaprzykład rozmowa zRomanemPolańskim (z1973roku), zBrucemWillisem, MichaelemJordanem(zwracam uwagęnaestetycznewalorydołą- czonychfotografii),czyFrankiem Sinatrą.Temuostatniemuchciała- bympoświęcićniecomiejsca,bopo pierwszewywiadbardzociekawy,apo drugieodwoływaniesiędoaktual- ności(obchodzonawgrudniusetna rocznicaurodzinFranka)jestwfor- mulefelietonowejpożądane.Zwielu ciekawychtematów,poruszanychw rozmowie,mnienajbardziejpodobał sięwątek,dotyczącywiarywBoga ifunkcjonowaniaKościoła.Sinatra mówi:NiewierzęwBogaosobowego, odktóregopotrzebujępocieszeniaalbo samychszóstekwnastępnymrzucie kośćmi.Niejestemobojętnywobecewi- dentnejpotrzebywiary,którąprzejawia człowiek.Gorącopopieramkażdąrzecz, którapozwalaprzetrwaćnoc:czybędzie tomodlitwa,środkiuspokajająceczy butelkaJackaDanielsa.Kontrowersyj- ne?Polecamcaływywiad. Przejdźmyterazdotematów lżejszych,wciążjednakpozostającprzy lekturach.Nałamach„DoRzeczy”po- lecałamjużpaństwuksiążkiAndrzeja Stasiuka,jednegoznajwybitniejszych współczesnychpolskichpisarzy.Za- równomiłośnikówStasiuka,jakitych, którzy,mimoniewątpliwegopisar- skiegogeniuszuautora,niesąfanami jegoeseistycznejprozypodróżniczej, zachęcamdolekturyksiążki,która właśnieukazałasięnawydawniczym rynku:„Życietojednakstratajest. AndrzejStasiukwrozmowach z Dorotą Wodecką”. Brzmi bardzo poważnie i z reguły są to rzeczywiście rozmowy o sprawach zasadniczych, ale jako że obiecałam lżejsze tony, więc przywołam fragment odpowie- dzi Andrzeja Stasiuka na pytanie: Jakie kobiety są ładne (i znowu temat na czasie – zbliża się Dzień Kobiet, co do którego, my kobiety wciąż nie możemy się zdecydować – czy nas czci, czy obraża). Otóż ten wielki pisarz odpowiada następująco: Ko- biece. Duże. Nie znoszę chudych bab. Przecież cielesność nas w nich pociąga, ciepło, dotyk. A jak tu się przytulić do szkieletu?! Przepraszam że tak mówię, ale współczesna kultura hodowli takich samych egzemplarzy to coś strasznego. Kobieta ma pierdolca, bo parę kilogra- mów więcej waży. To jest morderstwo na człowieku! Ludzie! Obsesja zdrowia i chudości! Gdyby mnie ktoś zapytał, jakich lubię mężczyzn (bo chyba nie zapytałby: jacy mężczyźni są ładni…), odpowiedziałabym: mądrych! Takich jak Andrzej Stasiuk! No to jeszcze kilka zdań: W Hamburgu poszedłem raz po południu na spacer do parku i myślałem, że mnie, kurwa, stratują. Nie było ani jednego spacerującego! Wszyscy w tych strojach, wszyscy chu- dzi jak kościotrupy. Atak szkieletorów! A ja chciałem się przejść niespiesznie, wypiwszy piwo, będąc nieco gruby. (…) To nie jest anegdota. To nienośne uczucie, kiedy biegnie na ciebie tłum obsesjonatów, przekonanych, że będą nieśmiertelni! Że śmierć zabiegają. No i planowaną lekkość i żartobliwość z początku akapitu diabli wzięli. Skoro tak, skoro już nawet o śmierci, to przywołam jeszcze jedną wypowiedź Stasiuka. Co jest w życiu ważne? – pyta Dorota Wodecka – Szczegóły, detale. Prostota. Ta uczuć, krajobrazu, czynności. Spokój. No i żeby ze stosun- kowo niskim poziomem żalu odcho- dzić. Pięknie powiedziane. Renata Nolbrzak Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „PRYM” w rozumieniu przepisów Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 jest Lokalną Grupą Działania dla gmin: Aleksandrów Łódzki – Dalików – Konstantynów Łódzki – Lutomiersk – Parzęczew – Świnice Warckie - Uniejów - Wartkowice - Zgierz „Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie” Gazeta finansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Instytucja zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Pismo lokalne. Adres redakcji: 95-045 Parzęczew, ul. Ozorkowska 3, e-mail: dorzeczy@gmail.com, telefon: 42 235 33 96, 500 108 816 ISSN: 2080-1122; nakład 7000 sztuk Redaktor naczelny: Renata Nolbrzak Zespół redakcyjny: Agnieszka Kiejnich, Małgorzata Klauzińska, Justyna Ługowska, Krzysztof Pacholak, Tomasz Barszcz (skład komputerowy, przygotowanie do druku) Współpracują: Stanisław Frątczak, Milena Nolbrzak, Beata Olejniczak, Małgorzata Posiła, Ewa Łuczak, Magdalena Janik Wydawca: Lokalna Grupa Działania „PRYM”, 95-045 Parzęczew, ul. Ozorkowska 3 Została jednym z 5 laureatów stopnia wojewódzkiego, zdoby- wając największą spośród wszyst- kich ilość punktów! To niebywały wyczyn, który jest wynikiem jej wieloletniej pracy i kilku miesię- cy intensywnych przygotowań w bieżącym roku szkolnym. Suk- ces w konkursie kuratoryjnym sprawił, że będzie zwolniona z pisania pierwszej części sprawdzia- nu szóstoklasisty, uzyskując jedno- cześnie najwyższy wynik (100 %). Dobrusia udowodniła, że jej wia- domości znacznie wykraczają poza program nauczania z języka polskie- go. Posiada ona duże możliwości intelektualne, bardzo bogaty zasób słownictwa, jest twórcza i ciekawa otaczającego ją świata. Wykazuje się niespotykaną już dziś tak powszech- nie rozległą wiedzą z dziedziny or- tografii, czego dowodem są liczne tytuły mistrzowskie w różnego ro- dzaju konkursowych dyktandach. Z roku na rok coraz bardziej rozwija swój nieprzeciętny talent literacki. Chętnie i dużo czyta. Na etapie wo- jewódzkim obowiązywała ją zna- jomość 25 lektur, które zgłębiała z nieukrywaną przyjemnością. Mimo wielu sukcesów, Dobru- sia pozostała skromną, lubianą przez rówieśników dziewczynką. Jej umiejętności, chęć zdobywa- nia wiedzy i sumienna praca oraz niegasnąca fascynacja językiem polskim sprawiają, że jest chlubą naszej szkoły. Serdecznie gratu- lujemy tak wielkiego osiągnięcia i życzymy kolejnych. Aleksandra Sroczyńska- Kisser Drodzy Czytelnicy, niniejszy numer „Do Rzeczy” jest ostatnim, jaki dla Państwa zredagowałam. Serdecznie dziękuję za minione pięć lat, za Państwa obecność, która uzasadniała moją pracę. Dziękuję za pozytywne sygnały, za wyrazy sympatii i uznania, które mnie bardzo motywowały i inspirowały. Serdecznie pozdrawiam i życzę wszelkiej życiowej pomyślności. Renata Nolbrzak