2. O PROCESO DE URBANIZACIÓN EN ESPAÑA (I)
CONSOLIDACIÓN DO TAXA DE URBANIZACIÓN EN
FENÓMENO URBANO CRECEMENTO: DE 10% A 70%
Éxodo
Creación da
rural
división
provincial Crecemento
1833- de capitais Primeiros
de provincia Ensanches
1936
e centros
Fase Inicios da económicos
industrial industrialización
Eliminación de
murallas
Etapas
Ralentización do
Guerra e crecemento urbano
autarquía
1936-
1975
Rápido crecemento
Desarrollismo urbano
Consolidación
Configuración das das grandes
áreas metropolitanas cidades
Fonte: Juan Diego españolas
3. O PROCESO DE URBANIZACIÓN EN ESPAÑA (II)
RALENTIZACIÓN DO TAXA DE URBANIZACIÓN MOI ALTA:
CRECEMENTO URBANO EN TORNO AO 80%
Fase Final da A industria deixa de
Terciarización
post-industrial emigración ser un factor do
das cidades
(1975-2000) campo-cidade crecemento urbano
Taxa de urbanización
estabilizada Estancamento ou perda
de poboación das
Situación grandes metrópoles
Proceso de
actual
desurbanización
e perspectivas
(século XXI) Crecemento
Consolidación da
urbanización concentrado nas
dispersa cidades pequenas e
medianas
Fonte: Juan Diego
4. Santander Bilbao S. Sebastián
A Coruña
Oviedo
Metrópoles Vitoria
nacionais Pamplona
Vigo
Metrópoles
rexionais
Metrópoles
subrexionais Valladolid Zaragoza Barcelona
Madrid
Valencia
Palma de
Mallorca
Alicante
Córdoba
Murcia
Sevilla
Granada
Cádiz
Málaga
Sta. Cruz de Metrópoles españolas
Tenerife
Las Palmas de
Gran Canaria
7. MORFOLOXÍA URBANA
ráfico no que se localiza a cidade. No caso de Toledo, sobre un cerro e practicamente rodeado polo río Texo, acentúa
Fontes: Google Earth e Predominio dun trazado irregular, con rúas estreitas e crecemento orgánico
M. Ibáñez
8. MORFOLOXÍA URBANA
OUTROS TIPOS DE PLANO
Plano hippodámico,
ortogonal ou en
Plano radiocéntrico dameiro (Ensanche
(Vitoria-Gasteiz) de Pamplona)
Fontes: Google Earth e
M. Ibáñez
9. MORFOLOXÍA URBANA
A trama urbana é a disposición dos edificios: pode ser aberta (cando os edificios deixan amplos
espazos entre eles) ou pechada (cando se dispoñen uns a carón dos outros)
A edificación pode ser colectiva (bloques de pisos) ou individual (unifamiliares)
O predominio de vivend
carón dos espazos verde
Os amplos espazos de aparcamento entre característico da Cidade
os bloques de edificios de vivenda colectiva Como cidade planificada
definen unha trama aberta seu plano é ortogonal
Fontes: Google Earth e
Manuel Ibáñez
10. ESTRUTURA URBANA
Tarragona: plano en dameiro de orixe romana
Córdoba: plano irregular de orixe musulmana
Vitoria: plano radiocéntrico de orixe Santo Domingo de la Calzada: plano lineal de orixe
medieval cristiá Fontes: Google Earth e medieval cristiá
Manuel Ibáñez
11. OS CASCOS HISTÓRICOS, HOXE
Escasa densidade Tendencia á Espazos verdes
de poboación peonalización escasos Espazos marxinais Rehabilitación e
/vs/ conservación:
Avellentamento Musealización e Procesos de imaxe emblemática PERI's
demográfico atractivo turístico xentrificación
12. i
nt
Sa
de
m
i ño Un exemplo de
Burgo Pequeno Ca casco histórico
medieval :
Pontevedra
no s. XV
z
re
Lé
o
Rí
Camiño de Ourense
Santa Ponte
Clara Muralla
Portas da murall
Vía principal N-S
Vía principal L-O
Moureira
Prazas principa
Ca
Igrexas parroquiai
mi
ño
(plano)
Conventos mendican
de
Tu
Fonte / Source:
i
José Armas Castro: Arrabaldes
Pontevedra en los siglos XII a XV
13. ESTRUTURA URBANA
Madrid: Praza Maior de orixe renacentista-barroca. Estas prazas, corazón da cidade preindustrial,
acollen os eventos máis significativos da vila. Son regulares e asoportaladas
Fonte: Manuel Ibáñez
14. ESTRUTURA URBANA
Madrid: Gran Vía. Proxectouse como unha arteria de comunicación que unía o entramado do casco histórico
medieval co Ensanche burgués.
Fonte: Manuel Ibáñez
15. ESTRUTURA URBANA
O trazado do Ensanche barcelonés proposto por Ildefonso Cerdá era xeométrico e ortogonal. Nel
prevíanse amplos espazos verdes, en proporción semellante á dos espazos edificados (pero a
especulación urbanística impedíu respetar o propósito inicial)
Os edificios tiñan restrinxida a súa dimensión a 3 alturas (isto tampouco se respetou). Os
Ensanches foron concebidos como áreas de residencia da burguesía.
Téntase resolver o problema da falla de visibilidade nos cruces construíndo os recantos
achaflanados.
16. ESTRUTURA URBANA
A carón das propostas hixienistas de E. Howard (Cidade Xardín), xurde en España a Cidade Lineal de
Arturo Soria, hoxe barrio engulido polo crecemento da cidade de Madrid. Tratábase dun modelo de
crecemento de trama aberta, con abundantes espazos verdes e vivendas unifamiliares que se
comunicaban co centro urbano a través do tranvía situado no centro da rúa principal
Fonte: Manuel Ibáñez
17. ESTRUTURA URBANA
A época do desarrollismo e a afluencia masiva de poboación con escasos recursos para instalarse en
vivendas provistas dos servizos básicos fomentou o crecemento do chabolismo, aspecto que pervive
nalgunhas periferias urbanas, baseado na construción de infravivendas
Fonte: Manuel Ibáñez
18. ESTRUTURA URBANA
Tamén na época do desarrollismo se estableceu a construción de polígonos residenciais de vivendas
de protección oficial, destinados á poboación obreira que nutríu o éxodo rural e o crecemento
masivo das urbes españolas no período 1955-1975
Fonte: Manuel Ibáñez
19. ESTRUTURA URBANA
Os modelos de crecemento residencial máis recentes nas cidades obedecen a grandes promocións de
vivendas acotadas en altura, con planos regularizados e tendentes á mazá pechada con prazas
interiores, que reducen a densidade de edificación e incrementan os espazos de vías públicas
Fonte: Google Earth
20. Na periferia urbana actual acumúlanse múltiples usos, que ESTRUTURA URBANA
fan desta área un espazo rururbano en constante modificación
Polígono industrial Polígono residencial Espazo agro-silvo-pastoril
Fonte: Google Earth
21. ESTRUTURA URBANA
Nas periferias urbanas tamén proliferan os espazos residenciais de vivendas unifamiliares (adosadas
ou exentas), inmersas en plena natureza e con servizos destinados a unha poboación de renda media-
alta. Tenden a planificarse con estruturas regulares e densidade de edificación baixa.
Fonte: Google Earth
22. ESTRUTURA URBANA
A tendencia á mestura de usos é propia das periferias urbanas, onde a abundancia de espazo
edificable e o seu menor prezo -así como a tendencia dos concellos a ordear o solo mediante os
PXOU- permiten a existencia tamén de polígonos industriais e comerciais, consumidores de grande
cantidade de terreo -igual que as principais vías, autovías e autoestradas de comunicación
Fonte: Google Earth