2. Պատմությունը
• Եգիպտացորենը հացազգիների ընտանիքին պատկանող,
միամյա խոտաբույս է: Եգիպտացորեն մշակել են դեռևս
հնագույն ժամանակներում` Մեքսիկայի տարածքում:
Եվրոպայում եգիպտացորենը հայտնվեց Քրիստափոր
Կոլումբոսի շնորհիվ: Վերջինս Հարավային Ամերիկա
կատարած ճանապարհորդությունից վերադառնալով
Իսպանիայի թագավորին նվիրեց այնտեղից բերված
եգիպտացորենը: Ընդամենը 30 տարի պահանջվեց, որպեսզի այս
բույսը տարածում գտնի Պորտուգալիայից մինչև Չինաստան,
իսկ 70 տարի անց այն գրավեց ամբողջ աշխարհը:
3. Վիտամինները և ածխաջրերը
• Եգիպտացորենի սռնակներում հայտնաբերվել են ճարպային,
եթերային յուղեր, խեժեր, դառը գլիկոզիդներ, սապոնիններ,
ասկորբինաթթու, K վիտամին, կարոտինոիդներ,
գլիկոկինիններ, սիտոստերոլ, ստիգմաստերոլ: Հատիկները
պարունակում են 61% օսլա, 6% ճարպայուղ, B1, B2,
B6վիտամիններ, հանքային նյութեր` K, Ca, P, Mg, Fe և այլն:
4. Բժշշկական նպատակով օգտագործում
• Բուժման նպատակով օգտագործում են եգիպտացորենի`
կաթնային հասունության փուլում գտնվող կողրերից
հավաքված թելիկանման սռնակները, որոնք պետք է 1-2 օր
պահել սառնարանում, քանի որ հատիկներում պարունակվող
շաքարն անմիջապես վերածվում է օսլայի:
5. Բժշշկական նպատակով օգտագործում
2
• Գիտական, ինչպես նաև ժողովրդական բժշկության մեջ
որպես դեղահումք օգտագործում են եգիպտացորենի
սռնակները: Լեղապարկի և լեղուղիների բորբոքային
հիվանդությունների, լեղաքարային հիվանդության դեպքում
խորհուրդ է տրվում խմել սռնակներից պատրաստված
ջրաթուրմը կամ եփուկը` որպես միզամուղ, քարերը
տարրալուծող և հեռացնող միջոց:
6. Որպես սնունդ
• Եգիպտացորենը համարում են լիարժեք սննդամթերք և
ընդգրկում ամենօրյա սննդակարգում: Նույնիսկ
պահածոյացված վիճակում նրա մեջ պահպանվում է
օգտակար հանքային նյութերի զգալի մասը: Ամենակարևորն
այն է, որ եգիպտացորենը էկոլոգիապես մաքուր սննդամթերք
է, քանի որ աճման ընթացքում նրա մեջ նիտրատներ չեն
կուտակվում: Եգիպտացորենի ալյուրից պատրաստված
շիլաները նվազեցնում են աղիքներում ընթացող
խմորումները:
