Begin de jaren zeventig maakt koning Leopold III zich zorgen. Hij beseft dat hij het eeuwige leven niet heeft en wil een financiële regeling voor zijn echtgenote Lilian Baels en vooral voor zijn kinderen met deze laatste. Uit notulen van de ministerraad blijkt dat die regeling op 1 juni 1972 tot stand gekomen is. Het protocol wordt ondertekend door premier Gaston Eyskens en vice-premier André Cools (PSB). De ondertekening door socialist en republikein Cools toont opnieuw het vreemde pakt tussen de monarchie en de socialisten aan.