Repaso de clase para entender mellor como era a vida no Medievo.

2. vida en épocas tan antigas (entre 1.500 e uns 600 anos) dende logo darédesvos
conta de que cambiou moito. Moitas das comodidades de hoxe non existían, o mais des-
tacado é que non tiñan luz eléctrica, nin baños, nin sequera tiñan auga nas casas. En
canto á saúde e a hixiene era totalmente escasa… e os menciñeiros curábanche con re-
medios naturais… e moita xente morrían moi novos.
maxinade que as vi-
vendas da maioría da
poboación estaban feita
de barro e madeira,
cunha soa habitación e
practicamente sen mo-
bles, durmían todos na
mesma cama e mesmo
ao seu lado estaban os
animais domésticos.

3. vida diaria polo tanto era
moi diferente ás vosas vidas.
Dependendo da túa clase social,
foras un nobre, un clérigo (cura)
ou un campesiño estarías obri-
gado a determinados traballos e
sempre toda a vida seguirías a
facer o mesmo, pois non podías
cambiar nunca de ser o que es.
sta pirámide representa o orde da sociedade. O máis importante era o
Rei que tiña todo o poder. Os nobres eran duques, condes, marqueses, etc que para po-
der protexer as terras do reino tiñan os seus castelos cos seus exércitos. Estaban a dis-
posición do Rei, e cando os necesitaba ían todos á guerra.
Por último estaban os campesiños ou os artesáns e tamén os soldados… Os campesiños
cultivaban a terra dos señores feudais e do Rei e iso permitíalle quedarse cunha peque-
na parte da colleita, o resto era dos señores feudais ou do Rei. A cambio recibían a pro-
tección do seu señor.
Coa igrexa pasaba mais ou menos o mesmo. Pero quen tiña as terras era un mos-
teiro rexido por frades, e a súa vez dependían de bispos e cadernais e por último do Pa-
pa. Funcionando igual que os Reis e o seus nobres.
O rei era fillo de reis
Os campesiños eran fillos de
campesiños
Os artesáns eran fillos de
artesáns
Os sacerdotes procedían de familias nobres xeralmente aos que non
lles quedaban terras.
Tods sempre no mesmo estatus.

4. odas as actividades dependías da
luz do Sol, posto que unha vez se pu-
ña non podías traballar fóra. Así a
xornada comezaba coas primeiras lu-
ces e logo remataba cando se puña o
sol.
Como tamén había igrexas as
persoas guiábanse polas badaladas
das campás cando os frades e monxas
tocaban nas horas dos rezos. Así eles
tamén se orientaban no tempo ao lon-
go do día.
Como sabedes nos tempos de verán as xornadas serían moito máis longas que nos
tempos de inverno cando os días son moito máis cortos.
E logo os reloxos? Pois non empezaron a empregalos a xente campesiña ata en-
trado o século XV ( hai uns 600 anos), e os primeiros que podían consultar campesiños
e traballadores eran os que se empezaron a colocar nas torres das igrexas.
ando non era tempo de traballar nas leiras, nin para sementar nin para recoller os
froitos, entón a vida non paraba, era o tempo de arranxar ou construír, na propia viven-
da, amañar apeiros ou fabricar ferramentas.

5. egundo foron
avanzando os anos
preto de grandes
mosteiros e caste-
los formáronse vi-
las e cidades. Antes
chamábanlle bur-
gos.
Nestes lugares co-
mezaron a xurdir
novos oficios, así
naceron os artesáns que se especializaban en traballar diferentes materiais para logo
cambiar por comida ou xa por diñeiro.
Xurdiron os talleres de artesáns. Neles fabricábanse teas, xoias, ferramentas, coiro,
caldeiros de metal, etc Había un mestre e aprendices que lles ía ensinando os oficios pa-
ra que cando foran o suficientemente capaces abrirán o seu propio taller. Aquí tes
unhas imaxes dese oficios sacadas de libros antigos.

6. s homes e mulleres daquela época non saían habitualmente do seu entorno… e
coma se nós nunca saíramos de Santa Comba, soamente fóramos á feira, a algunha
festa dalgunha aldea, visitar a un veciño que estaba noutra aldea, etc. Pero nada
de grandes viaxes. De feito as distancias medíanse polos días que che levaba che-
gar camiñando.
Pero o que si estaban era moi ben integrados no seu entorno sacando proveito
de todo o que a Natureza lle daba, iso si ben integrados xa que daquela non destruí-
an senón que vivían en harmonía coa natureza.

7. climatoloxía era un elemento fundamental para a vida das persoas.
Dependían enormemente dos elementos atmosféricos, un frío intenso durante
moitos días, grandes ventos e chuvias torrenciais, así como os tempos de seca
podían ser a causa de moitas mortes.
demais unha época de mala climato-
loxía facía que animais, e tamén persoas,
menos sans se viran mais afectados po-
dendo chegar á morte. Do mesmo xeito os
cultivos podían estar afectados por gran-
des xeadas ou sarabia, demasiada chuvia
ou todo o contrario, demasiada seca. Se
non hai cultivos non hai suficiente comida
nin para a xente nin para o gando compli-
cando máis a súas vidas.
Primavera e verán son tempos de
traballos no campo. Sementar e logo reco-
ller os froitos da terra.
Cultivos como os cereais e o viño eran
os mais común, pero tamén hortalizas e
verduras así como froitas.
No outono e inverno, e debido ao mal
tempo e a posibilidade de que enfermaran
seleccionaban os animais que ían matar pa-
ra logo conservar a súa carne durante o
inverno.

8. comida básica era o pan, que acompañaban con viño e cervexa, tamén e de-
pendendo do poder da familia comían carne, pescado, froitas e legumes. Os señores
máis ricos, a nobreza, tamén desfrutaba da caza e comían xabaril, cervos, lebres, per-
dices, etc.
Os mais pobres, os campesiños, debían pagar parte do que producían as súas te-
rras aos donos dos castelos que os protexían, así que se quedaban con moi pouco do que
producían, aínda así daqueles animais dos que dispuñan comían os ovos, leite, etc.
A comida máis importante na Idade Media era a cea. Pois todos mantiñan a acti-
vidades ás que se dedicaban durante o día que había luz, coa noite non se traballaba e
entón dispuñan de tempo para os traballos de cociña, e para desfrutar da comida.

9. amén había tempo para os xogos, aínda que servos e campesiños tiñan menos
tempo que os nobres. Nesa época a relixión católica era moi importante así como to-
dos os clérigos (curas, abades, monxas, bispos, cardeais) e era obrigado seguir as indi-
cacións de estes clérigos. En caso de contradicilos e non cumprir coas obrigas cristiáns
chegaban a xulgarte e condenarte a morte. Esta tamén era unha das diversións do
pobo, cando axusticiaban a un herexe (aquel que non cumpría coas ordes da igrexa) ou
a un criminal. Así xuntábanse na praza do pobo e vían como o colgaban, ou o mataban
de outros xeitos.

10. ero tamén existían xogos para os ne-
nos, tanto para os fillos de nobres coma
para os campesiños.
Os nobres como eran moito máis ricos
podían fabricar xoguetes para os seus ne-
nos. Os campesiños botaban man da ima-
xinación e con pedras, paos e cordas inven-
taban os seus propios xogos.
s maiores tamén tiñan os seus en-
tretementos para o tempo de estar
nas casas, castelos ou palacios.
Un dos xogos que coñecedes todos
que xa se practicaban era o xadrez, pe-
ro tamén xogaban ao naipes (as cartas)
e con dados en distintos xogos de sorte e
estratexias coma este que aínda se em-
prega tamén hoxe en día:

11. utra afeccións que tiñan
os nobres eran os torneos me-
dievais e as cacerías.
Por suposto as cacerías
dos señores feudais moitas
veces estaban axudados polos
seus servos e lacaios (xente
de clase baixa ao servicio dos
señores). Encargábanse dos
cans, de recoller os trofeos de
caza.

12. oi importante tamén
nos tempos de ocio era a
música. Os trobadores e
xograres recitaban os seus
poemas acompañados da
música de instrumentos co-
mo o rabel chirimía, viola,
zanfona… etc.
Celebrábanse grandes
ceas e festas nos palacios e
castelos, sempre acompa-
ñados de músicos, realizan-
do danzas propias da épo-
ca.
s trobadores crea-
ban as súas propias com-
posicións poéticas que re-
citaban ente nobres e
reis. Eran poetas.
Os xograres compo-
ñían textos rimados nos
que relataban os sucesos
do seu tempo e da nobre-
za. Eran coma os cronis-
tas que van contando po-
las prazas de pobo os su-
cesos máis importantes
da sociedade.

13. nha das cousas que caracteriza á Idade Media son as continuas guerras por do-
minar outras terras. Por ese motivo os reis para protexer os seus territorios cedía
terras a os seus cabaleiros de confianza converténdoos en Marqueses, Condes, etc.
As terras incluían aos campesiños que así estaban protexidos polo seu amo, pero ao
que debían aportar unha boa parte da súa colleita.
Cada señor feudal tiña os seus soldados que se adestrábanse no arte da loita.
este sistema de cesión das
terras se lle chamaba vasalaxe.
Nesta imaxe tendes un mo-
mento no que un cabaleiro xura
lealdade ao seu rei.

14. aquelas guerras había que pele-
xar corpo a corpo e con espadas, lan-
zas, etc. Para evitar o máis posible
as feridas e as baixas do exército ían
con armaduras metálicas que os pro-
texían.
para ser cabaleiro…
era totalmente necesario
ter cabalo.
Por suposto era un
ben moi valioso e polo tan-
to tamén tiña que ser ben
protexido para a loita.

15. on todo eran guerras. A cultura era
algo tamén moi importante. De feito as
primeiras universidades creáronse nesta
época nos últimos anos da Idade Media.
Pero antes todos os saberes sobre
política, medicina, botánica e zooloxía así
como a teoloxía ( saber sobre a relixión e
Deus) se mantiñan nos mosteiros. Ademais
alí é onde moitos monxes dedicaban boa
parte do seu tempo a copiar libros con es-
tes saberes para que non se perderan, por
iso chamábanlle copistas.
Moitas das ilustracións que estou co-
locando aquí proceden deses libros me-
dievais.
n dos libros desa época é o Códice Calixtino que é coma unha guía de
viaxes para realizar o Camiño de Santiago. Conservase na Catedral de
Santiago de Compostela.

16. ue son apestados?
Pois veredes, naquela época debido ás malas condicións de hixiene pois non
se lavaban con frecuencia, os desperdicios tirábanse en calquera lado, as augas
porcas de lavar, a presencia de animais e bosta nas rúas xunto co barro e a
presencia de ratas fixo que se propagara unha enfermidade que se lle cha-
mou a Peste Negra o a Peste bubónica (bubón é un vulto que lle saía aos en-
fermos.
Aqueles tiñan que quedar apartados… e por iso chamábanselle apestados.

17. saeteras
Castelo medieval e as
súas partes.
Asalto a un Castelo.

18. s mosteiros tamén funcionan con unha cantidade de terreos traballados por
servos que lle doan parte da colleita ao mosteiro.
Aquí podedes ver unha reprodución coas diferentes partes.

19. nha imaxe que
representa unha vila
medieval.
E abaixo unha imaxe
que representa os
distintos oficios ou
gremios que podería-
mos atopar nas vilas
da Idade Media.

20. abías que Santia-
go é unha cidade me-
dieval amurallada co-
ma moitas da Idade
Media para defender-
se. Desa muralla solo
se conserva un peque-
no detalle é o Arco de
Mazarelos.
Esta de abaixo é
unha reprodución de
como podería ser o en-
torno da catedral na
época medieval.

21. Camiño de Santiago foi un dos elementos que fixo medrar Compostela e que a tra-
vés de todos os peregrinos chegaran ata este lugar do mundo daquela considerado a fin
do mundo (Fisterra) moitos elementos culturais doutros pobos. Foi unha vía de comuni-
cación e de compartir culturas.

22. gora tócache a ti buscar información e facer o teu proxecto.
Podes centrarte en calquera tema que che apeteza investigar.
Logo preséntao como mellor che pareza para que quen o lea se sinta
ben informado e apetézalle seguir aprendendo .
Entre outros temas, a min ocorréuseme que poderiades infor-
marvos de algunhas cousas como por exemplo:
Compostela e os restos da Idade Media.
Outros pobos e vilas medievais de Galicia.
Existen restos da época Medieval na nosa zona, en Xallas.