Hij wordt meer dan eens een nieuwe Borremans genoemd, en dat is terecht. Het werk van Boyen is intrigerend door het sobere kleurenpalet, de intensiteit van de schijnbare eenvoud van zijn onderwerpen en de verborgen symboliek die zich onderhuids in de werken nestelt. Het werk van Boyen kleeft op het netvlies en dwingt de kijker tot verstild nadenken. De titels geven een aanzet om de interne dialoog tussen kijker en object aan te vatten. Boyen geeft richting door vragen te stellen, maar laat het aan de individuele toeschouwer om de antwoorden in te vullen.
Citaat :
“Met afschuw en verbijstering kijk ik naar onze soort, onze omgangsvormen en meer specifiek het ontsporen daarvan. Wat drijft mensen om systematisch te catalogiseren en te ontmenselijken in hun zoektocht naar een eigen identiteit.” (Diederik Boyen)
Hij wordt meer dan eens een nieuwe Borremans genoemd, en dat is terecht. Het werk van Boyen is intrigerend door het sobere kleurenpalet, de intensiteit van de schijnbare eenvoud van zijn onderwerpen en de verborgen symboliek die zich onderhuids in de werken nestelt. Het werk van Boyen kleeft op het netvlies en dwingt de kijker tot verstild nadenken. De titels geven een aanzet om de interne dialoog tussen kijker en object aan te vatten. Boyen geeft richting door vragen te stellen, maar laat het aan de individuele toeschouwer om de antwoorden in te vullen.
Citaat :
“Met afschuw en verbijstering kijk ik naar onze soort, onze omgangsvormen en meer specifiek het ontsporen daarvan. Wat drijft mensen om systematisch te catalogiseren en te ontmenselijken in hun zoektocht naar een eigen identiteit.” (Diederik Boyen)