1. YAŞ OTUZBEŞ

2. Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünüyorsunuz; Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim: Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. N'eylesin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak. Taht misali o musalla taşında. Cahit SıtkıTarancı 1910-1956

3. 29.Mayıs.1976 Milliyet Gazetesi Günün Şiiri İLKAN SAN GEL GÖR Kİ

4. Yaş 35 yolun yarısı değil O senin zamanındaydı Tarancı

5. Yollarımızı,yaşlarımızı şaşırdık

6. Ar damarı çatladı,değişti kalp atışı Ne doğduğu belli güneşin,ne de batışı

7. Bozuk para gibi harcıyoruz birbirimizi Yitirdik neyimiz varsa güzelden yana

8. Doğru olanı terk ettik,yanlışa saptık Kardeş kanına buladık elimizi

9. Kimse kurtaramaz Tarancı,kimse bizi…

10. Mor halkalar koyu,çizgiler derin Zamansız yağıyor şakaklara kar

11. İçimizde özlemi güzel günlerin

12. Genç ile ihtiyar farksız şimdi Tarancı Sana dost olan aynalar bize yabancı

13. Sular daha çabuk boğmakta insanları

14. Gökyüzündeki renkler daha başkalaştı

15. Ateş daha da çok yakıyor benliğimizi

16. Dert üstüne dert ,acı üstüne acı

17. kopmalıdır da Tarancı Kıyamet kopacak,

18. Mevsimler değişti bir bir

19. ne yazın yaz Ne kışın kış olduğu belli,

20. Cenazeler,tarumar olmuş bahçeler O kadar çoğaldı ki Tarancı

21. gözyaşları yalancı Üzüntüler bir anlık

22. Konmaya değmez oldu insanlar Senin dediğin taht misali o musalla taşına

23. İstemez bundan böyle bu toprak bizi

24. Elimiz harama, dilimiz yalana alıştı

25. İnsanlıktan ırak kıldık kendimizi

26. Kimse kurtaramaz Tarancı,kimse bizi… m.kemal 2 0 0 3