2. Ոչմիբանիցտոնածառը Լինում է , չիլինումմիոչմիբանիցընտանիք է լինում: Նրանքգնումենոչմիբանիցտոնածառ գնելու:Ոչմիբանիցխանութումվաճառողըգիտեր, որմիարտասովորտոնածառկաիրխանութում, բայցթեորնէր ,չգիտեր: Նրանքոչմիբանիցտոնածառըբերեցինտուն և որոշեցինզարդարել: Խաղալիքներըկախելուցհետոխաղալիքներըհայտնվեցինհատակին, այսպեսմիքանիանգամ: Եվհանկարծտոնածառըխոսեց. -Եսոչմիբանիցեմ: Հայրըոչմիբանիցտոնածառըհանձնեցպատկերասրահ և գնացանտառ ` փնտրելուսովորականտոնածառ: Բոնդարենկո Աննա
3.
4. Ոչմիբանիցմատիտը Լինումէ, չիլինումոչմիբանիցմատիտ է լինում: Այդմատիտնապրումէրմիգեղեցիկտնակում: Նրանայնտեղչէինսիրում, որովհետևայդմատիտըարտասովորէր, իսկմյուսմատիտներըոչարտասովոր:Մատիտըերգել և պարելգիտեր, իսկմյուսմատիտներըերգել-պարելչգիտեին:Նրանքնախանձումէինայդարտասովորմատիտին: ԳևորգյանԼալա
5.
6. Ոչմիբանիցքաղաքը Կար –չկար մի ոչ մի բանից քաղաք: Այդքաղաքում ապրում էին չորս մուկ: Այդչորսմկներըոչմիբանիցպանիրէինուտում:Եկավձմեռը և մկներըմնացինառանցբնի:Մեծընրանցիցորոշեցպատրաստելառանցոչմիբանիբույն: Մյուսներըօգնումէիննրան` բերելովոչմիբանիցապրանքներ, որկառուցենիրենցբույնը: Այսպեսնրանքանցկացրեցինցուրտօրերը և եկավգարուն:
7. Շուրջըպատվեցոչմիբանով:Մկնիկներըտխրեցին, հասկացանթեինչքանտխուր է ապրելմիքաղաքում, որտեղոչինչչկա: Այնինչկողքիքաղաքումգարնանշունչէրապրում.ծաղկածծառեր, ծաղիկներ, պայծառարև, կանաչխոտ, իսկիրենցքաղաքումոչինչ: Նրանքհավաքվեցին, ժողովարեցին և որոշեցինհեռանալայսքաղաքից, որովհետևկյանքըտխուր է, եթեշուրջդոչմիբանչկա:
10. Կարչկարոչմիբանիցարևկար: -Ոչմիբանիցարև,- ասումէինմարդիկ:Այո, նրաշողերըոչմիբանիցէին: Ոչմիբանիցարևըչէրտաքացնում, և մարդիկասումէինմիգուցեամպերնենծածկելկամէլարտասովորարեգակ է երկնքում:Այդժամանակոչմիբանիցարևըգլուխըհանում է ամպերիտակից և ասում. -Եսոչթեարտասովորարևեմ, այլոչմիբանիցարև, այդպատճառովէլանսովորեմբոլորիհամար:
12. Մի օր ոչմիբանիցքանոնը գնում է տուն և հանկարծ տեսնում է, որ իր ետևից մի մարդ է քայլում: Շրջվում է ետ և տեսնում, որ իրոչմիբանից հայրիկն է գալիս: Քանոնը այնքան է ուրախանում, որ տեսնում է իր հայրիկին: Նրանք որոշում են տուն չգնալ և զբոսնել ոչմիբանիցայգում: ԲարսեղյանՄիլենա
13.
14. ՈՉ ՄԻ ԲԱՆԻՑ ՏՈՒՆԸ Լինում է,չի լինում ոչ մի բանից տուն է լինում: Ոչ մի բանից տունը շատ մեծ տուն է լինում,ուղղակի թափանցիկ է լինում: Այնտեղ ամեն ինչ ոչ մի բանից է լինում,մարդիկչգիտես ինչպես են ապրում այդ տանը: Մի օր մի մարդ գնում է այդ տունը և չի հասկանում, թե որտեղ է հայտնվել, նստում է աթոռինու ասում. -Այս ոչ մի բանից աթոռը ինչպե՞ս է ինձ պահում: Հետո հեռուստացույց է միացնում: Նրան շատ դուր եկավ այդ տունը և որոշեց չվաճառել ու մինչև կյանքի վերջ ապրելայդ տանը : Շահբազյան Մերի
