2. Óðinnþungbúinn á svipogstarðiframfyrir sig. Hanntókekkiundirþegarþeirbuðugóðan dag. Vé: Ereitthvaðað? ÓðinnÉgerorðinnþreyttur á þessu, sólinæðirfram (geðvonskulegur): ogaftur um himininnogtungliðer á þeytingi á undanhenni. Þauflýtaséralltofmikið, égvil hafareglu á hlutunumogþoliekkisvonalæti. Vilji: Þaðerrétthjáþér, égskilekkihversvegnaþeim liggursvonamikið á. Viðverðumaðathuga hvaðviðgetumgert í málinu. Þulur: Þeirröltuafstaðogreynduaðlátasérdetta ráð í hug. Áður en þeirvissuafvoruþeir komnir í Miðgarðogþarmættuþeirmannisem Mundilfarihétogtveimuruppkomnumbörnum hans.
3. Vilji: (gónir á dótturinaoghvíslar): Hvaðheitirdóttir þín? Mundifari: ÞettaerhúnSóloghérerMánisonurminn. Óðinn: Hvernigdetturþér í hug aðkallaþauSólog Mána? Veistuekkihversólineroghvaðhún gerirfyrirþig? Vísastværirðumargdauðurúr kuldaefhennarnytiekkivið. Vé: Ogtrúlegaþættiþérmyrkriðsvartþegarsólin bregðursérfráefmáninnsæiekki um aðlýsa þaðupp. Mundifari: Mérfannstbörninmínbarasvofallegaðþað hæfðiþeimaðheitaSólogMániogþaubera nöfninmeðsóma. Þulur: Allt í einufékkVéhugmynd. Hannhvíslaði henniaðÓðniogþáléttistaldeilis á honum brúnin
