Lpr 2016 summary_th
- 2. ขนาดและจำ�นวนของมวลมนุษยชาติได้เพิ่มขึ้นแบบยกกำ�ลังตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 20
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าเราเปลี่ยนจากยุคโฮโลซีน (Holocene) เข้าสู่ยุคใหม่ซึ่งเรียกว่า
ด้วยเหตุนี้ ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติจึงตกอยู่ในสภาวะเสี่ยงมากขึ้น
‘ยุคแอนโทรโปซีน’ (Anthropocene) เริ่มมีการตั้งคำ�ถามเกี่ยวกับอนาคตของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายบนโลก
ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังลดจำ�นวนลงมากถึงร้อยละ 58 ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012
การสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยเป็นภัยคุกคามอันดับหนึ่งที่ส่งผลให้ประชากรสัตว์มีจำ�นวนลดลง
มนุษย์ คือ เหยื่อที่ได้รับผลกระทบจากความไม่สมดุลของธรรมชาติมากขึ้นเรื่อยๆ
และหากไม่ดำ�เนินการใดๆ โลกยุคโลกาภิวัตน์ก็จะยิ่งมีสภาพไม่น่าอยู่อาศัยมากขึ้น
มนุษยชาติได้ละเมิดขีดจำ�กัดความปลอดภัยของโลก (Planetary Boundaries) ที่มนุษย์สามารถอยู่อาศัย
มาแล้วถึง 4 ใน 9 ข้อ ในปี 2012 ขนาดความต้องการทรัพยากรเพื่อการบริโภคของมนุษย์เทียบเท่าได้กับ
พื้นที่โลกจำ�นวน 1.6 ใบ เราจำ�เป็นต้องสร้างความเข้าใจพื้นฐานร่วมกันเกี่ยวกับกลยุทธ์ด้านการพัฒนา
รูปแบบทางเศรษฐกิจและธุรกิจ รวมไปถึงการเลือกวิถีชีวิตที่จะช่วยดูแลรักษาธรรมชาติ
ที่มีอยู่อย่างจำ�กัดของเราไว้ ท่ามกลางความต้องการของมนุษย์ที่ไม่สิ้นสุดหากแต่เรามีโลกเพียงแค่ใบเดียว
การสร้างความเข้าใจอันดีเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติอาจก่อให้เกิด
ความเปลี่ยนแปลงแก่โลก เมื่อทุกชีวิตก้าวเข้าสู่ยุคแอนโทรโปซีน
- 3. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 4 หน้า 5
ชีวิตมนุษย์บนความเสี่ยง
จากหลักฐานต่างๆ ที่ปรากฏให้เห็น ก็ยิ่งท�ำให้เราตระหนักและเข้าใจถึงความเสียหายที่
มนุษย์สร้างให้แก่ธรรมชาติมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งนอกจากผลกระทบต่อธรรมชาติแล้ว ยัง
ท�ำให้เรายังเข้าใจถึงหลักการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมและ
ขีดจ�ำกัดของโลกได้ดียิ่งขึ้น
มนุษย์เป็นต้นเหตุของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ความสมดุลทางธรรมชาติ
รวมทั้งระบบที่เอื้อต่อการด�ำรงชีวิต
ดังที่เราทราบกันดีอยู่แล้วว่ามนุษย์จ�ำเป็นต้องพึ่งพาอาศัยธรรมชาติเพื่อการอยู่รอด
จากอากาศที่เราหายใจ น�้ำที่เราดื่ม อาหารที่เรารับประทาน และทรัพยากรธรรมชาติที่เรา
ใช้ อีกทั้งดัชนีการเติบโตทางเศรษฐกิจก็ขึ้นอยู่กับปริมาณผลผลิตทางการเกษตร
จึงอาจกล่าวได้ว่ามนุษย์ล้วนพึ่งพาธรรมชาติเพื่อประโยชน์ส่วนตนทั้งสิ้น
เป็นเวลานานนับทศวรรษที่นักวิทยาศาสตร์เตือนว่า การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นจาก
น�้ำมือของมนุษย์ จากรายงาน Living Planet Report จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าจ�ำนวน
สัตว์ป่าลดลงอย่างน่าตกใจ โดยมีการคาดการณ์ว่าในช่วงปลายทศวรรษนี้ จ�ำนวนสัตว์ป่า
จะลดลงโดยเฉลี่ยถึง 67% และการที่สิ่งแวดล้อมยังถูกท�ำลายลงอย่างต่อเนื่องนั้นเป็น
สัญญาณบ่งชี้ให้เห็นว่าเราก�ำลังเปลี่ยนเข้าสู่ยุคที่ระบบนิเวศเสื่อมโทรมลงอย่างถาวร
ทว่า เคยมีการคาดการณ์ว่าปี 2016 จะเป็นปีที่ร้อนที่สุด แต่ปริมาณการปล่อยก๊าซ
คาร์บอนไดออกไซด์ทั่วโลกกลับอยู่ในสภาวะคงที่ในช่วงสองปีที่ผ่านมา มีข้อโต้แย้งว่าการ
ที่ปริมาณการปล่อยก๊าซคงที่นั้นอาจเป็นเพราะนี่คือปริมาณสูงสุดแล้วก็เป็นได้ รวมไปถึง
การลักลอบล่าสัตว์และค้าสัตว์ป่าก็มีส่วนในการท�ำลายระบบนิเวศทางอ้อม อย่างไรก็ตาม
ข่าวดีก็คือ เมื่อเร็วๆ นี้ ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศจีนได้ลงนามสั่งห้ามการค้า
งาช้างในประเทศแล้ว โดยถือเป็นการลงนามครั้งส�ำคัญในประวัติศาสตร์ของโลก
การสร้างความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงการพึ่งพาอาศัยระหว่างสังคม เศรษฐกิจ
และสิ่งแวดล้อมถือเป็นสิ่งที่มีความส�ำคัญอย่างยิ่ง เพื่อเป้าหมายหลักในการพัฒนาโลก
อย่างยั่งยืน
เราต้องสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงด้านการพัฒนาและด้านเศรษฐกิจที่ไม่ส่งผลกระทบต่อ
สิ่งแวดล้อม ซึ่งอาจหมายถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและวัฒนธรรมที่ฝังรากลึกอยู่ใน
แต่ละสังคม
การเปลี่ยนแปลงนี้ขึ้นอยู่กับเราทุกคน หากเรารู้สึกกังวลกับปัญหาที่ต้องเผชิญในปัจจุบัน
ขอให้เรานึกถึงโอกาสในการเปลี่ยนแปลงเพื่อสร้างอนาคตใหม่ให้กับโลกของเรา
© WWF Marco Lambertini Director General of WWF International.
ความเสี่ยงและการฟื้นฟู
สภาพธรรมชาติในโลกยุคใหม่
ระบบนิเวศของโลกมีการเปลี่ยนแปลงมาตลอดระยะเวลาหลายล้านปี ซึ่งก่อให้เกิดสภาพ
แวดล้อมทางชีววิทยาที่หลากหลายและซับซ้อน แต่ก็มีความสมดุลในเวลาเดียวกันด้วย
นอกจากนี้ระบบนิเวศที่หลากหลายยังได้สร้างรากฐานในการด�ำรงชีวิตให้กับมนุษย์ แต่จาก
ปริมาณการขยายตัวของมนุษยชาติที่เพิ่มขึ้นแบบยกก�ำลังตั้งแต่ช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ส่งผล
ให้ธรรมชาติสูญเสียความสมดุลลงและอยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการถูกท�ำลายมากขึ้น Paul
Crutzen นักเคมีเจ้าของรางวัลโนเบล รวมถึงนักวิทยาศาสตร์ท่านอื่นๆ ได้กล่าวว่า
“เราเปลี่ยนจากยุคโฮโลซีนเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ซึ่งเรียกว่า ‘ยุคแอนโทรโปซีน’ ”
ในยุคแอนโทรโปซีน ชั้นบรรยากาศจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทะเลกลายเป็น
กรดและชีวนิเวศจะสูญหายไปในอัตราที่รวดเร็วเพียงแค่ชั่วอายุเดียวของมนุษย์ อนาคตของ
สิ่งมีชีวิตจ�ำนวนมากจะประสบกับปัญหา พืชและสัตว์จะตกอยู่ในสภาวะเสี่ยง แม้กระทั่ง
มนุษย์ก็ได้รับผลกระทบมากขึ้นเรื่อยๆ จากธรรมชาติที่ถูกท�ำลาย โดยคาดการณ์ว่าหากไม่
ด�ำเนินการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในช่วงยุคแอนโทรโปซีน อนาคตโลกยุคโลกาภิวัตน์จะกลายเป็น
ยุคที่ไม่เหมาะแก่การอยู่อาศัยอีกต่อไป
ผลของการกระท�ำในปัจจุบันของมนุษย์ อาจน�ำไปสู่เหตุการณ์ที่ไม่อาจแก้ไขได้ในอนาคต
ซึ่งคาดว่าจะเกิดขึ้นในยุคแอนโทรโปซีน มนุษย์จ�ำเป็นต้องเรียนรู้ถึงข้อจ�ำกัดทางด้านสิ่ง
แวดล้อม การดูแลรักษาและฟื้นฟูระบบนิเวศ เพื่อจะช่วยผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทาง
บวกในยุคแอนโทรโปซีน นอกเหนือไปจากความเข้าใจและการตระหนักถึงความเสี่ยงทาง
ธรรมชาติและสภาพแวดล้อมทางสังคม เรายังต้องเข้าใจถึงสาเหตุที่มาของปัญหาด้วย
เพราะถือเป็นขั้นแรกในการก�ำหนดแนวทางแก้ไขและฟื้นฟูระบบนิเวศ ซึ่งจะช่วยให้ทั้งมนุษย์
และสัตว์ป่าสามารถก้าวผ่านยุคแอนโทรโปซีนไปได้
©WWF
Marco Lambertini,
ผู้อ�ำนวยการ
WWF International
- 4. -81%
ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพในเขตน�้ำจืด แสดงให้เห็นจ�ำนวน
ประชากรสัตว์ในเขตน�้ำจืดโดยเฉลี่ยที่ลดลงถึงร้อยละ 81 ในช่วงระหว่าง
ปี 1970 ถึงปี 2012
-36%
ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเล แสดงให้เห็นจ�ำนวน
ประชากรสัตว์น�้ำโดยรวมที่ลดลงถึงร้อยละ 36 ในช่วงระหว่างปี 1970
ถึงปี 2012
ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพในเขตพื้นดิน/บนบก แสดงให้เห็น
จ�ำนวนประชากรสัตว์โดยรวมที่ลดลงถึงร้อยละ 38 ในช่วงระหว่างปี
1970 ถึงปี 2012
-38%
!
!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!!!!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
! !
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
! !!
!
!
! !!
!!!
!!
!
! !
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!!
!
!!!!
!
!!!!!!!!
! !!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
! !
!
!!!!!
!
!
!
!!
!!!!
!
!
!
!
!
!
! !!
!
!
!
!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!
!!!
!!!
!
!
!! !!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
!
!
!!!
!!!
!
!!
!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !
!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!
!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!
!!
!
!!!
!!
!
!
!
! !!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
!
! ! !
!
!
!
!
!
!! !!! !
!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!! !!!!
!
!
!
!!
!
!!! !! !!! !
!
!! !!! !
!
!!
!
!!!
!
!! !! !
!
!
!
!
!
!!
!
!! !
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!!!
!
!!!
!
!!!
!
!!! !!
!
!!
!
!!
!!
!!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!
!
!!!
!!
!!
!
!!
!
! !
!
!
!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!!
!!
!!
!
!!
! !
!!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!!
!!!
!
!!
!!
!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!!
!!
!!!
!
!!
!!
!
!
!
!
! !!!
!
!!
!
!
!!!
!
!!
!!
!
!
!!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!!
!
!!!!
!
!
!! !!
!!!!
!!
!
!
!
!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
! ! !
!
! !
!
!
!
!
! !
!
! !
! !
! ! !
!
! !
!
! ! !
!
!
! !
!
!
!
! !
!
!
!!!
!! !
!
!
!
!!! !! !!!
!
!! !!
!
!
!
!
!!! !
!
!! !
!
!
!
!!!!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!
! !!!
!!
!!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!! !
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!
!
!!! !
!
!
!
!!! !
!
!
!
!! !!
!!
!! !
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!!! !
!
!
!
!!!! !!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!!
!
! !
!
!!
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!!
!
!
!
!
! ! !
!
!
!!! !!
!
!
!
!! !!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!! !!! !
!
! !
!
!
!
!!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!!!
!
!
!
!! !
!
!
!
!!!!
!
!
!! !
!
!
!
!!
!!
!!
!
!
!
!!
!
! !!
!
!
!!!
!
!! !
!
!! !
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
! ! !
!
!
!
!!!
!
!
!
!! !! !!!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!! !
!
!
!
!!
!
!!! !
!
!!! !
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!!!! !! !
!
!!!
!
!
!
!!!! !!!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!! !
!
!!!! !
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!! !!!! !
!
!
!!!! !
!
!
!
!!!! !!
!
!
!!
!
! !
!
!! !!! !! !!!! !
!
!!
!
!
!
!! !!! !!!
!
!! !
!
!
!
!!!
!
!! !
!
!!
!
!
!
!
!
!! !
!
!! !!
!
!! !!!! !!!
!
!
!
!! !! !!! !!
!
!!! !!
!
! !! ! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!!!
!
!!
!! !!!
!
!
!!!!
!!!
!
!
!!
!
! !
!
!
!
!! !
!!
!!
!!
!
!!
!!!!!!!!
!
!!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!!
!!
!!! !!
!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!
!!!!!!!
!!!!
!
!!
!
!
!!!
!
!!
!!
!
!
!
! !!
!
!! !!!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
! !!
!!!
!
!!!!!!
!!
!
!!!
!!!
!!!!
!!!!!!!!!
!!!
!!
!
!
!!
!! !!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!
! !
!
!
! !!
! !
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!!! !!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!! !!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!
!!
!!!
!!
!
!!!!
!!! !! !
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!!!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!!
!!!!
!
! !!
!
!!!!!!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!! !
!!
!
!!!!
!
!
!!!!!!!!!!!
! !!!!!!
!!!!!
!!
!
!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!!!
!! !!! !
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
! !!
!
!!
!!!
!
!!!
!
! !!
!
!
!
!
! !!
!!!!!
!!
!!!!!! ! !! !
!
!
!!
!
!
!!!
!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!
!
!!!
!!!
!
!!!
!
!
!
!!!!
!
!!
!
!
!
!!
!!
!
!!
!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!!!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!
!!
!
!!!!
! !
!
!
!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!!!
!
!!!!!!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!!!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!!!! !!
!!!!!!!!
!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!
!
!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!
!!!!! !!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!
!
! !!
!!!!!
!!!!!!!!!
!!!!
!
!!!
!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!!
!
!
!!
!!
!!!!
!
!
!!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!!!!!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!
!!!!
!
!!!!!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
! !!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!
!
!!!!!!!!!!!!
!!
!! !
!
!!!
!
!
!
!!
!!!!
!
!!!
!!
!!
!
!
!!!!
!!!
!
!
!!!!!!
!
!
!!
!
!!!!
!!
!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
!
!!
!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!!!!!!!!
!
!
!!
!!
!
!!
!
!!!
!!!! !!!
!!
!
!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!!!!
!!
!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!!
!!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!!!!!!
!
!!
!!! !!
!
!!!
!
!!
!
!!!
!
!
! !
!!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
! !
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!! !!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!!
!
!
!!
!!
!!!!
!!!!
!
!
!
!
!!
! !!!!!!!
!
!
!
!!!!!
!
!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!!
!!!!!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!
!
!
!!!
!
!!
!
! !!!
!
!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!!!
! !! !
!!
! !
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!
!
! !
!
! !
!!
!!
!
!
!
!
!!
!!!
!
!!
! !
!
!
!
!
!
!
! !!!
!! !
!
!
!
!!
!
!!
!!
!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!!
!
!
!!
!
!!
!!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!!!!!!!
!!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!
!!!!
!
!
!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!!!
!
!!
!!!
!
!!!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!!!
!
! !!
! !!
!
!!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!!
!!
!!
!!!
!!
!!
! !
!
!
!!
!! !
!
!!
!!!!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!
!!!!!!!
!
!
!!
!
!
!!
!
!!
!!
!!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!!!!
!!
!
!
!!
!! !
! !
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!!
!!!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!!
!
!!
!
!
!
!!!
!!
!
!!
!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!
!!!!
!
!!!
!
!
!
!!!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!
!
!
!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!! !!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !
!!!
!
!
!
!
!!!! !!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!! !
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!
!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
! !
!
!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!! !! !! !! !! !!!!! !!! !! !! !! !! !!
! !!!!
!!!!
!!!!!!!!!!!!
!!!!!!
!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!
!!!!
!!!
!!!
!!!
!
!
!
!!
!!!!!!!!!!
!!!
!!!
!!!
!!
!!!
!!!
!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!
!
!!
!
!
!!
!
!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!!!!!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!
!!!!!!
!
!
!!!!
!
!!!!!!!!
!!! !!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
! !
!!
!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!
!
! !
!!!!!
!!
!!!!!!
!!!!!!!
!!
!
! !
! !
!
!
! !
!
!
!
! ! ! !
!
!
!
!
!!!
!
!!!
!
!!!!!
!
!!!!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!!!!!
!!!!! !!!!!!!!!!
!!!!!!
!
!!!!!!!! !!
!
!!!
!!! !!
!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
! !
! !!
!! !!!!!!!!
!
!!
!!!!!!
!!
!!
!!!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!! !
!!
!!!!!!! !!!!! !!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !!
!!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!!
!!
!!
!!!
!!!!!!!!!
!!!!!
!!!!!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
! !
!
!
!
!
!
!! !
!!
!
!
! !!
!!!
!
!
!
!
!
! !!
!! !
!
! !!
!! !
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!! !
!!
!
! !!
!! !
!
!
!
!!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
! !
!
!
!
!!!!!!!
!!
!!! !
! !!
!
!!!
!
!
!!
!
!
!!!!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!!
!
!!
!
!!!!!
!!!
!!!
!
!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!!!!
!
!
!!
!!!
!
!!
!!!!!
!
!
!!
!!
!!
!
!!!
!!!!!
!!
!!!
!!!!
!!!!!
!
!!
!!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!!
!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!!!!
!
!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!!!
!
!!
!
!!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!!!!
!
!!!!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!
!
!
!!!
!!!!
!!!
!!!
!!
!
!
!
!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!! !!!!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!!
!!!
!
!
!
!!!!
!!!!!
!!
!
!
!
!!
!!!!
!!
!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!
!!!
!!
!
!!
!
!!
!
!!! !!!!
! ! !
!
!
!!!!!!!!
!
!!!!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!!!!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!!!
!
!!!!!!
!!
!!
!
!!!!!!!
!
!
!!
!!
!!!!
!!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!!!!
!
!
!! !!!! !!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!!!!
!!
!!
!!
!
!!
!
!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!!!
!!!
!!
!
!
!!!
!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!
!
!!!!!!!!!
!
!!!!!!!
!
!!!
!
!!!!
!
!
!!!!!
!!!!!
!
!!!!!!!
!!!!!!!!
!
!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!
!
!!!!!!!!!
!!!
!
!!!
!!!!!!!
!!!
!
!!!!!!!!!!
!
!!
!
!
!!!
!
!!!!!!!!
!
!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!
!!!!!!!!!! !
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!
!!
!!!!
!!
!!!!!
!!!!
!!!
!!!!!!!
!
!!
!!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!
!!!!!!!!
!
!
!
!!
!!!
!!
!!!!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!
!
!
!!
!!!!
!
!!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!!
!!!!
!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!
!
! !!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!!
!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!!!!!
!
!!!!!
!
!!!
!!!
!
!!!!!
!!!
!
!
!!
!
!
!!!!!!!!
!!!!!!
!
!!!!!!!!
!
!
!!!!
!
!!
!
!
!!!
!
!
!
!!
!!
!!
!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!!!
!!!
!
!!!!!!
! !
!!
!
! !!
!
!!!!!
!
!!!!
!
!!!
!
!
!
!!
!!
!
!!
!
!!!!!!!!!!!!
!!
!!!
!!
!!
!!!!!!!!!!
!
!!!
!
!!
!
! !
!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!!
!
!!!!
!!
!
!
!!
!
!!!!!!! ! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!
!!!
!!!
!
!!!! !!!!! !! !!!!
!!
!!!
!
!
!!!!!
!
!
!!
!!!!
!
!
!
!!!
!! !
!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!!!!
!! !
!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!
!!!!!!
!
!
!
!!
!
!!!!!!! ! !
!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!
!!!
!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!!
!
!!!!!!
!
!!!!
!
!!!!!
!!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
! !
!!
!
!
!
!!
!
!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
! !
!
!
!!!!
!!!!!!!
!
!!
!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!!!!!!!
!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!!
!!!
!! !!!!
!
!
!
!!!!
!!!!
!
!
! !!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
! !!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!!
!
!!!!!
!
!
!
!! !!
!!
!
! !
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!!
!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
! !!
!!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!!
!!!! !!
!!!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!!
!
!
!!!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!!!!
!
!
!!
!!!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!!!
!!
!
! !
! !!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!!!
! !!
!!
!!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
! !
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!
!!!!
!
!
!
!!
!
!
!! ! !
!!
!
!
!
!! !
!!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!!
!
!!
!!!
!
!
!
!
!!!!!
!!
!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!
!!!!!
! !
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!! !
!!
!
! !
!
!
!
!
! !
!
!
!
!!!!!!!!!!!
!
!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!!!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!
!!!!!!!!!
!
!
!!
!!!!!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
! !
!!!!
!
!
!!
!
!
!!
!!!!!!!!
!!!!!!
!
!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!! !!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!!!!!
!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!!!!
!
!
!!!!
!!
!!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!
!!!!
!
!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!
!
!
!!!!
!
!!!!!!
!
!!!
!
!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!
!
!!
!!
!!!!!!!!
!
!!
!
!
!!
!
!
!!!
!!!!!!
!
!
!!!
!
!!
!!
!
!!
!
!!!!!
!!
!!!
!!
!!
!
!!
!!
!!!!!!!!!
!!
!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!!
!!
!!!
!
!
!
!!!!!!
!!
!
!
!!!!!!!
!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!! !
!
!!
!
!!!!
!
!
!
!!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!!!!!!!
! !
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!!
!
!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!!
!
!
!! !
!!!!!!!!!!!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!
!
!! !!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!
!!
!!!
!
!!!!!!!
!!!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!
!!!!
!!!!!!! !!
!
!!
!
!!
!
!
!!!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
! !
!
!!
!
!
!
!
!!
! ! !
!
!
!
!!
!!
!
!!
!!!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!
!
!!!!!
!
!
!!
!
!!
!
!!!!
!
!
!!
!!
!
!
! !
!
!
!
!!
!
!
!!!!!!
!
!!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!! !
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!
!!
!
!
! !
!
!
!!
!
!
!
!
!!!!!
!
!!!!!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!!!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!!!!
!!!!
!!!!
!!!!!
!!!!!
!
!
!!
!!!
!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!!
!
!
!
! !
!
!!
!
!!!!!
!
!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!! !!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!!
!
!
!
!!
!
!!
!!
!!
!!
!
!
!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
! !!
!!
!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!! !!!
!!
!!
!!!!!!!!!!!
!!!!!!!
!!!!!!!!!
!!!!!!!!!
!!!!!!
!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!!!
!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!
!
!
!!
!!!!
!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
! !!
!
!
!!
!! !!
!
!!!
!
!
!
!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!!! !! !
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!! !
!! !
!
!
!
!!!!!!
!
! !!
!!
!
!!
!
!
!
! !!
!!!
!
!
!
!
!
!!!!!!!! !
!
!
!!!!
!!! !!! !!!!
!!!!!
!
!!!
! !
!
! !!
!!!! !! !
!
!
!
!
!!!!!!! !!
!!!!!! !!
!!
!
!!!!!
!
! !
!
!
!
!
!!
!
! !! !!
!
! !! !!
!!!!!
! !
!
!
!!
!!!
!!!!
!
!!
!!
!
!
!
!!!! !!!
!!!! !!
!
! !
!!
!
!!
!
!!!! !!
!!
!!!!!
!!
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!!!!!!
!
!
!!
!!!!!
!!
!
!!
!
!!!!!
!
!!!!
!!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!!
!!
!
!!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!!!!!
!
!!
!
!
!!
!!
!!!!!!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!! !! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
! !
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!! !
!
!
!
!
!!
!!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!!
!
!
!!!
!
!!
!!
!
!
!!
!
!!!!!!!
!
!!!
!
!!
!!!
!
!! !!
!!!
!
!!!!!
!
!
!!!!
!
!!
!!
!
! !
!
!!
!
!
!
!
!
! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
! !! !! !!!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!!!! !! !
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
! !
!
!! !
!!
!
!
!
! !!! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
! !!! ! !
!
!!! !
! !
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
! !!! !! ! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
! !! !
!
!
!
!! !
!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
! !
! !
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!
! !
!
!
! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
! !
!
!
!
!! !
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!!! !
! !
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
! !
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!!! !
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !!
!
!
!!
!
!
!
! !!! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!!
!
! !
! !
!
!
!!! !! !
!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!! !!
!
!
!! !
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!! !!!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
! !!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
! !
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! ! !
!
!
!
!
!
!
! !
!
! !
!
!
!
!
!!
!
! !
!
!
!
!!
!!
! !
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
! !!! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!!
!
!
!
!! !
! !
!!! !
!
!
!
!
!
!
!! !
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
! !
! !
!
!
!
!
! !! !
!
!
!
!
!
!
!
!! !
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!!
! !! !
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!! !!
!
!!
!
!
!
!
!
!
! !!
!
!
!!
! !
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!! !
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! ! !!
!
!
!!
!
! !
!
!!
!
!
!
!
!
!
! !
!
! !!
!
!
!
!!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!! !
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!!
!
!
! !
!
!
!!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!! !
!!!!!
!
!! !
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!!!
!!!!!
!!!
!!!
!
!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!
!
!
!!
!
!
!
!!!!
!
!!!!!!!!!!
!!
!
!!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!
!!!!
!
!
!!!!
!
!
!
!
!!
!
!!!!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!!
!!
!
!!!!!!
!
!!
!
!!
!!
!
!! !!!!!!!!!!!
!
!!!!!
!
!!
!!
!
!
!!!
!
!
!
!
!!!
!
!!!!
!
!!!!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!!!!
!
!!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!!!
!
!
!
!!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!!!!
!
!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!
! !!
!
!!
!!!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!! !
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
! !
!
!!!!!!!!!!!
!
!!
!!
!!!!!!!!!!
!!
!!
!!!!!
!!
!!
!!!!
!!!!!!
!!
!!
!!!!!!
!
!!
!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!
!!
!!
!!
!!!!!!!
!
!!
!!
!!
!
!!!!
!!
!!!
!!
!!!!!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!
!!
!!!!
!!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!
!!
!!!
!!!!
!!!!!!!!!!
!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!
!!
!!
!!
!!!!
!!
!!!!
!!!
!!
!!!!
!!!
!!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!
!!
!!!!
!!
!!
!!
!!!!
!
!!
!!!
!!
!!!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!
!!
!!
!!!!!!!
!!
!!
!!
!!!!!!!!!
!!
!!
!!
!!
!!!!
!!!!!!!
!!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!
!!
!!
!!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!
!!
!!
!!!!
!!!!!
!!
!!!!!!
!!
!!!!
!!!!!
!!
!!
!!!!
!!!!!
!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!
!!!!!!
!!
!!
!!!!!
!!
!!!!
!!!!!!!
!!
!!
!!!!!!
!!
!!
!!!!!!!
!!
!!!!
!!!!!!!
!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!!
!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!!
!! !
!
!!!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!
!!!
!
!!
!!!!!!
!!
!!!! !!! !!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!
!!!
!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!
!!
!!!
!
!!!!!!
!
!!!!!!!!!
!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!
!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!
!!!
!!
!!!
!
!!!!!!!!
! !!
!!
!
!!!!!
!!!!!!!!!
!!!
!!
!! !!! !
!
!!
!!
!
!!!
!!
!!
!!!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!!
!!!!!
!!!!!! !!!!!
!
!!!
!
!
!!!!
!!!!!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!!!
!!!!!!
! !!
!
!
!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!!!!!!
!
!!!
!!!!
!
!
!!
!
!!!
!
!!
! !!
!
!!
!
!!!
!
!!!!!
!!
!
!
!
!!
!
!
!!
!
!!
!
!
!
!!!
!!!!!
!!!!
!
!
!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!!
!
!!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
! !!
!
!!
!
!
! !
!!
!
!!!!!!!!!!!!
!!
!
!!!!!!!!!!!!! !
!
!
!
!
!!!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!!
! !
!
!
!
!
!
!
!!
!!!!!!
!
!!!!!
!
!
!
!!
!
! !
!!!!!
!
!
!!
!!!!!!!!!!!
!
!! !! !
!!
!
!
!
!
!!
! !
!
!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!!
!!!!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
! !!
!
! !
!
!
!!!!
!
! !!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!! !!
!
!!
!
!
!
!!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
! !
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!
!
!
!
!
!
!
!
!!!!!!! !!!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!!
!!
!
!!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!!
! ! !!
!
!
! !
!
!!!!!!
!
!!
!
!!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!
!!
บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 6 หน้า 7
การเฝ้าดูจ�ำนวนประชากร
ชนิดพันธุ์ต่างๆ
ตามรายงานของ Living Planet Report ที่มีการเก็บข้อมูลอย่างต่อเนื่องพบว่า ดัชนีชี้วัด
ความหลากหลายทางชีวภาพมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยล่าสุด ประชากรสัตว์
จ�ำนวน 3,772 กลุ่ม จ�ำนวน 668 ชนิดพันธุ์ ได้รับการบรรจุเพิ่มเข้ามาในฐานข้อมูลดัชนีชี้
วัดความหลากหลายทางชีวภาพ (ภาพประกอบ 2) แม้ว่าข้อมูลปัจจุบันจะจ�ำกัดอยู่เพียง
แค่ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลัง แต่ในอนาคตจะมีการพัฒนาวิธีเก็บข้อมูลเพื่อให้
ครอบคลุมถึงสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังและพืชด้วยแต่ขณะนี้อยู่ในระหว่างการด�ำเนินการ
พัฒนาวิธีเก็บข้อมูลเพื่อให้ครอบคลุมถึงสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังและพืชด้วย
ดัชนีชี้วัดความหลากหลาย
ทางชีวภาพของโลก
ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพของโลก (Living Planet Index - LPI) เป็นการ
ประเมินความหลากหลายทางชีวภาพโดยรวบรวมข้อมูลประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลัง
หลากหลายชนิดพันธุ์ มาค�ำนวณหาการเปลี่ยนแปลงจ�ำนวนประชากรโดยเฉลี่ยในช่วง
ระยะเวลาที่ก�ำหนด ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพสามารถเปรียบเทียบได้กับดัชนี
ตลาดหุ้น เพียงแต่ใช้ชี้วัดความหลากหลายในระบบนิเวศของโลกแทนที่การวัดด้าน
เศรษฐกิจ โดยดัชนีชี้วัดดังกล่าวได้จากการเก็บข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ของจ�ำนวน
ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังจ�ำนวน 14,152 กลุ่ม จาก 3,706 ชนิดพันธุ์ อันได้แก่ สัตว์
เลี้ยงลูกด้วยนม, นก, ปลา, สัตว์ครึ่งบกครึ่งน�้ำ และสัตว์เลื้อยคลานจากทั่วโลก
ทั้งนี้ ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพตั้งแต่ปี 1970 ถึงปี 2012 แสดงให้เห็นจ�ำนวน
ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ลดลงถึงร้อยละ 58 (ภาพประกอบ 1) จ�ำนวนประชากร
สัตว์มีกระดูกสันหลังโดยเฉลี่ยลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่งเมื่อเทียบกับเมื่อ 40 ปีก่อน ข้อมูลนี้
ยังแสดงให้เห็นจ�ำนวนที่ลดลงโดยเฉลี่ยร้อยละ 2 ในทุกๆ ปี และแนวโน้มนี้ไม่มีทีท่าว่าจะ
ดีขึ้นแต่อย่างใด
ในช่วงระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 ดัชนีชี้วัดความ
หลากหลายทางชีวภาพของโลกแสดงให้เห็นจ�ำนวน
ประชากรสัตว์มีกระดูกสันหลังที่ลดลงถึงร้อยละ 58
ดัชนีชี้วัดความหลากหลายทาง
ชีวภาพของโลก
ขีดจ�ำกัดความเชื่อมั่น
หลักส�ำคัญ ค่าดัชนี
ภาพประกอบ 1: ดัชนีชี้วัดความ
หลากหลายทางชีวภาพของโลก
แสดงให้เห็นการลดลงถึงร้อยละ
58 (พิสัย: ร้อยละ -48 ถึง -66)
รวมถึงแนวโน้มจ�ำนวนประชากร
สัตว์มีกระดูกสันหลัง 14,152 กลุ่ม
จาก 3,706 ชนิดพันธุ์ทั่วโลกในช่วง
ระหว่างปี 1970 ถึงปี 2012 เส้นสี
ขาวแสดงถึงค่าดัชนี ส่วนพื้นที่
แรเงาแสดงถึงขีดจ�ำกัดความเชื่อ
มั่น (confidence interval)
ร้อยละ 95 (WWF/ZSL, 2016)
ภาพประกอบ 2: ภาพสถานที่ตั้ง
พื้นที่ในการเก็บข้อมูล จากแผนที่
แสดงถึงพื้นที่เก็บข้อมูลประชากร
สิ่งมีชีวิตใน Living Planet
Report ส่วนที่แรเงาสีส้มคือ
จ�ำนวนประชากรสัตว์ที่ค้นพบเพิ่ม
เติม ตามที่ปรากฏในรายงานฉบับ
ใหม่ (WWF/ZSL, 2016)
- 5. ภาพประกอบ 5: ความถี่ของการ
เกิดภัยคุกคามแต่ละประเภทที่มีต่อ
ประชากรสัตว์ทะเลทั้ง 829 ชนิด
พันธุ์ ในฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความ
หลากหลายทางชีวภาพแสดงให้
เห็นภัยคุกคามที่บันทึกไว้ทั้งหมด
1,155 ประเภท
ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ ๆ
ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง
เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม
ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์
แต่ละชนิดพันธุ์
(WWF/ZSL, 2016)
ภาพประกอบ 3: ความถี่ของ
ประเภทภัยคุกคามต่อประชากร
สัตว์บกทั้ง 703 ชนิดพันธุ์ ในฐาน
ข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลาย
ทางชีวภาพแสดงให้เห็นภัย
คุกคามที่บันทึกไว้ 1,281 ประเภท
ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ๆ
ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง
เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม
ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์
แต่ละชนิดพันธุ์ (WWF/ZSL,
2016)
การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่
เหมาะสม
การสูญเสีย / ความเสียหาย
ของที่อยู่อาศัย
สัตว์ที่รุกรานและโรคภัย
มลภาวะ
การเปลี่ยนแปลงสภาพ
ภูมิอากาศ
ค�ำส�ำคัญ
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%
บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 8 หน้า 9
ภัยคุกคามที่มีผลต่อการลดลงของ
ประชากรสัตว์
ปัจจัยที่มีผลต่อการสูญพันธ์ของประชากรสัตว์ขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับตัวของสัตว์ในแต่ละสายพันธุ์ ถิ่นที่อยู่
อาศัย และภัยคุกคามตามธรรมชาติ ทั้งนี้ ในรายงาน Living Planet Report แสดงให้เห็นถึงข้อมูลหนึ่งในสามของภัย
คุกคามที่จะเกิดขึ้นกับประชากรสัตว์ 3,776 กลุ่ม โดยประชากรสัตว์จ�ำนวนมากกว่าครึ่งหนึ่ง หรือคิดเป็น 1,981 กลุ่ม
ก�ำลังมีจ�ำนวนน้อยลงเรื่อยๆ ซึ่งภัยคุกคามอันดับหนึ่งมาจากการบุกรุกพื้นที่ป่าและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย
ฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพ ประกอบด้วยข้อมูลภัยคุกคามที่มีผล
ท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์บกลดลงร้อยละ 33 (n=703) การถูกรุกรานและความเสีย
หายของถิ่นที่อยู่อาศัยเป็นภัยคุกคามอันดับหนึ่งของประชากรสัตว์บก (ภาพประกอบ 3)
รองลงมาคือการจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม
ฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความหลากหลายทางชีวภาพ ประกอบด้วยข้อมูลภัยคุกคามที่มีผล
ท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์น�้ำจืดลดลงร้อยละ 31 (n=449) จากข้อมูลนี้ ภัยคุกคามอันดับ
หนึ่งคือการถูกรุกรานและความเสียหายของถิ่นที่อยู่อาศัย จากการศึกษาวิเคราะห์จ�ำนวน
ประชากรสัตว์น�้ำจืดร้อยละ 48 (ภาพประกอบ 4)
ภัยคุกคามมีผลท�ำให้จ�ำนวนประชากรสัตว์ทะเลลดลงคิดเป็นจ�ำนวนร้อยละ 29 (n=829)
จากข้อมูลแสดงให้เห็นว่าภัยคุกคามอันดับหนึ่งต่อสัตว์ทะเลคือการจับสัตว์มากเกินกว่า
ระดับที่เหมาะสม รองลงมาคือ การรุกรานถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์และท�ำลายระบบนิเวศ
ทางทะเล (ภาพประกอบ 5)
ภัยคุกคามอันดับหนึ่งต่อจำ�นวนประชากรสัตว์ทะเล
คือการถูกรุกรานและความเสียหายของถิ่นที่อยู่
อาศัย
ภาพประกอบ 4: ความถี่ของการ
เกิดภัยคุกคามแต่ละประเภทที่มีต่อ
ประชากรสัตว์น�้ำจืดทั้ง 449 ชนิด
พันธุ์ ในฐานข้อมูลดัชนีชี้วัดความ
หลากหลายทางชีวภาพแสดงให้
เห็นภัยคุกคามที่บันทึกไว้ทั้งหมด
781 ประเภท
ทั้งนี้ มีภัยคุกคาม 3 ประเภทใหญ่ ๆ
ที่ประชากรสัตว์แต่ละชนิดต้อง
เผชิญ ซึ่งภัยคุกคามเหล่านี้ล้วนเพิ่ม
ความเสี่ยงต่อการสูญพันธ์ุของสัตว์
แต่ละชนิดพันธุ์
(WWF/ZSL, 2016)
ภัยคุกคาม การถูกรุกรานและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย
การถูกรุกรานและการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัย หมายถึง สิ่งแวดล้อมที่สัตว์อาศัยอยู่นั้นเกิดการ
เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียพื้นที่ทั้งหมด พื้นที่บางส่วน หรือถิ่นที่อยู่อาศัยมีสภาพ
เสื่อมโทรมลง ซึ่งสาเหตุหลักเกิดจากการเกษตร การตัดไม้ท�ำลายป่า การขนส่ง การพัฒนาพื้นที่
เพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัยหรือย่านการค้า การผลิตพลังงาน และการท�ำเหมืองแร่ ส่วนภัยคุกคามหลัก
ต่อแหล่งน�้ำจืดซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์น�้ำ ได้แก่ การแบ่งส่วนแม่น�้ำล�ำธารและการสร้างสิ่ง
กีดขวางทางไหลของน�้ำ
การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม
การจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสมเกิดได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม การจับสัตว์มากเกินกว่า
ระดับที่เหมาะสมทางตรงคือการบุกรุกถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าและล่าสัตว์ ไม่ว่าเพื่อการด�ำรงชีพ
หรือการค้า ส่วนการจับสัตว์มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสมทางอ้อมคือ การฆ่าสัตว์ที่ไม่ใช่เป้าหมาย
โดยไม่ตั้งใจ เช่น การท�ำประมง
มลภาวะ
มลภาวะสามารถส่งผลกระทบต่อสัตว์โดยตรง เพราะก่อให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมในการ
ด�ำรงชีวิต เช่น การเกิดน�้ำมันรั่ว อีกทั้งส่งผลกระทบต่อแหล่งอาหารและวงจรการสืบพันธุ์ของสัตว์
น�้ำ และมีผลต่อเนื่องให้จ�ำนวนประชากรสัตว์น�้ำลดลง
สัตว์ต่างถิ่นและโรคภัย
การแพร่กระจายของสัตว์ต่างถิ่นส่งผลกระทบต่อสัตว์สายพันธุ์พื้นเมืองในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น
เรื่องถิ่นที่อยู่ อาหาร และการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ นอกจากนี้สัตว์ต่างถิ่นอาจกลายเป็นผู้ล่าสัตว์
พื้นเมืองและแพร่เชื้อโรคสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่เคยพบในระบบนิเวศนั้นให้กับสัตว์สายพันธุ์พื้นเมือง
ทั้งนี้ มนุษย์เองก็สามารถเป็นพาหะน�ำโรคภัยใหม่ๆ จากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกพื้นที่หนึ่งได้เช่นกัน
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
เมื่ออุณหภูมิเปลี่ยนแปลง สัตว์บางชนิดจ�ำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศ ผลกระทบ
ทางอ้อมจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดขึ้นกับสัตว์ ได้แก่ การสืบพันธุ์นอกฤดูผสม
พันธุ์ และช่วงระยะเวลาความสมบูรณ์ของอาหารในถิ่นที่อยู่ลดน้อยลง กล่าวคืออุณหภูมิที่
เปลี่ยนแปลงจะส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมตามฤดูกาลนั่นเอง
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100%
- 6. การรื้อเขื่อนเพื่อฟื้นฟูแม่น�้ำ:
แม่น�้ำเอลวา
กระแสน�้ำที่ไหลอย่างอิสระถือเป็นแหล่งทรัพยากรที่มีความส�ำคัญเท่าเทียมกับพื้นที่ป่าไม้
การไหลของแม่น�้ำตามธรรมชาติก่อให้เกิดลักษณะทางภูมิศาสตร์ด้านพื้นที่ที่หลากหลาย
ทั้งต่อบริเวณที่อยู่อาศัยริมฝั่งน�้ำและที่อยู่ห่างออกไป แม่น�้ำหลายสายที่เชื่อมต่อกันมีความ
ส�ำคัญเพราะน�ำพาดินตะกอนสะสมมาตามกระแสน�้ำ ซึ่งดินตะกอนเหล่านี้จะน�ำพาสาร
อาหารมาสู่พื้นที่ราบน�้ำท่วมถึงและพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น�้ำ ช่วยป้องกันผลกระทบจาก
ภัยธรรมชาติ รวมทั้งยังช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศให้เหมาะกับการเป็น
แหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์น�้ำจืดและรักษาความหลากหลายทางชีวภาพให้คงอยู่ หากแต่
การก่อสร้างเขื่อนและสิ่งก่อสร้างอื่นๆ ส่งผลกระทบต่อแหล่งน�้ำธรรมชาติ เพราะไป
กีดขวางการไหลของน�้ำ การกระจาย และการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการไหลของน�้ำตาม
ธรรมชาติ เขื่อนยังกีดขวางเส้นทางการอพยพตามฤดูของปลาและวงจรวัฏจักรของสัตว์น�้ำ
แม่น�้ำเอลวาตั้งอยู่บริเวณตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นที่ตั้งของเขื่อน
ไฟฟ้าพลังน�้ำสองแห่ง ได้แก่ เขื่อนเอลวา (Elwha Dam) ที่สร้างในปี 1914 และเขื่อน
ไกลนส์แคนยอน (Glines Canyon Dam) ที่สร้างในปี 1927 เขื่อนทั้งสองแห่งนี้กีดขวาง
เส้นทางการอพยพของปลาแซลมอน มีรายงานจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ว่าหลังการสร้าง
เขื่อนเอลวา จ�ำนวนปลาแซลมอนที่โตเต็มที่อพยพกลับมาสู่แม่น�้ำลดลงอย่างชัดเจน ส่ง
ผลกระทบต่อชนเผ่าเอลวา คลาลัม (Elwha Klallam) ซึ่งอาศัยอยู่บริเวณริมแม่น�้ำทาง
ตอนล่างของเขื่อน เพราะต้องพึ่งพาปลาแซลมอนและสัตว์น�้ำอื่นๆ เพื่อการด�ำรงชีวิตและ
สืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่น ปลาแซลมอนเป็นสัตว์น�้ำที่มีความส�ำคัญอย่างยิ่ง เพราะการ
อพยพของปลาแซลมอนเปรียบเสมือนการน�ำพาแหล่งอาหารจากพื้นที่ชายฝั่งทะเลเข้าสู่
แม่น�้ำ ท�ำให้ทั้งสัตว์บกและสัตว์น�้ำได้รับประโยชน์จากแหล่งอาหารนี้
ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 ชนเผ่าเอลวาคลาลัมและกลุ่มนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเริ่มเรียก
ร้องให้รื้อเขื่อนเอลวาและเขื่อนไกลน์สแคนยอน จนกระทั่งในปี 1992 มีการออกกฎหมาย
ฟื้นฟูการประมงและระบบนิเวศของแม่น�้ำเอลวา โดยก�ำหนดให้มี ‘การฟื้นฟูการประมง
และระบบนิเวศ’ หลังจากวางแผนเป็นเวลา 20 ปี การรื้อเขื่อนเอลวาก็เริ่มขึ้นในปี 2011
นับเป็นการรื้อเขื่อนขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี 2012 ปลา
ชินุกแซลมอนก็กลับมาหลังจากเขื่อนเอลวาถูกท�ำลายลง ส่วนการรื้อเขื่อนไกลน์สแคน
ยอนเสร็จสิ้นในเดือนสิงหาคม ปี 2014 โดยคาดว่าประชากรปลาจะหวนกลับคืนสู่แม่น�้ำ
ดังเดิมเช่นกัน
©JoelW.Rogers
- 7. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 12 หน้า 13
ระบบนิเวศ: การเชื่อมโยง
ธรรมชาติและมนุษย์
การลดลงของประชากรสัตว์สายพันธุ์ต่างๆ มีความเชื่อมโยงกับระบบนิเวศที่ถูกท�ำลายลง
เพราะไม่เพียงส่งผลกระทบโดยตรงกับพืชและสัตว์ป่า แต่ยังส่งผลต่อเนื่องมาถึงมนุษย์ด้วย
เนื่องจากระบบนิเวศเป็นแหล่งก�ำเนิดของอาหาร น�้ำจืด อากาศบริสุทธิ์ ยารักษาโรค และ
ยังเป็นแหล่งพักผ่อนหย่อนใจ มนุษย์ไม่สามารถด�ำรงชีวิตอยู่ได้ หากปราศจากปัจจัยต่าง ๆ
เหล่านี้ เช่น น�้ำและอากาศที่บริสุทธิ์ สภาพภูมิอากาศที่เหมาะสมกับการถ่ายละอองเรณู
ของพืช และช่วยควบคุมการแพร่กระจายของศัตรูพืชและโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ
(ภาพประกอบ 6)
ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้ได้ไม่หมดสิ้น เช่น พืช สัตว์ อากาศ น�้ำ ดิน และ
ทรัพยากรธรรมชาติที่ใช้แล้วหมดไป เช่น แร่ธาตุ เหล่านี้ล้วนถือเป็น ‘ต้นทุนธรรมชาติ’
ซึ่งสร้างประโยชน์อย่างมากมายมหาศาลให้แก่ผู้คนในท้องถิ่น รวมทั้งพื้นที่อื่นๆ ทั่วโลก
ประโยชน์เหล่านี้ถือเป็น ‘นิเวศบริการ’
ต้นทุนธรรมชาติสามารถด�ำรงอยู่และเติบโตได้อย่างยั่งยืนด้วยตนเอง แต่จากกิจกรรม
ต่างๆ ของมนุษย์ที่นับวันจะยิ่งสร้างความเสียหายให้กับโลกมากขึ้น เช่น การเปลี่ยนแปลง
พื้นที่ป่าให้เป็นพื้นที่เกษตรกรรม การท�ำประมงที่มากเกินกว่าระดับที่เหมาะสม โรงงาน
อุตสาหกรรมปล่อยมลภาวะลงในแหล่งน�้ำจืด การเติบโตของเมือง รวมทั้งวิธีการเกษตร
และการประมงที่ไม่ยั่งยืน ทุกอย่างล้วนส่งผลให้ต้นทุนธรรมชาติลดลงอย่างรวดเร็วเพราะ
ไม่สามารถผลิตทดแทนได้ทัน เราจึงประสบกับภาวะขาดแคลนทรัพยากรธรรมชาติซึ่งทวี
ความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งการขาดแคลนแหล่งอาหารและน�้ำสะอาด ส่งผลให้สินค้า
จ�ำนวนมากมีราคาแพงขึ้น เกิดการแก่งแย่งที่ดินและน�้ำเพื่อการด�ำรงชีวิต
การแก่งแย่งต้นทุนทางธรรมชาติก่อให้เกิดความขัดแย้ง การอพยพย้ายถิ่น
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และเพิ่มความเสี่ยงต่อภัยธรรมชาติ เช่น อุทกภัยและ
ความแห้งแล้ง รวมไปถึงส่งผลกระทบด้านสุขภาพกายและสุขภาพใจ และสภาพความเป็น
อยู่ที่เต็มไปด้วยความยากล�ำบากและขัดแย้งมากขึ้น
ระบบนิเวศที่ดีมีความส�ำคัญต่อการมีชีวิต
การมีสุขภาพที่ดี และการเจริญเติบโตของทั้งมนุษย์
และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในระบบนิเวศ
ภาพประกอบ 6: นิเวศบริการ
จากเอกสารของ Millennium
Ecosystem Assessment 2005
แบ่งนิเวศบริการออกเป็น 4 ด้าน
คือ บริการด้านการผลิต หมายถึง
ประโยชน์ที่ได้จากการผลิตของ
ระบบนิเวศ บริการด้านการควบคุม
หมายถึงการควบคุมปรากฏการณ์
และกระบวนการทางธรรมชาติของ
ระบบนิเวศ บริการด้านวัฒนธรรม
หมายถึงประโยชน์ต่างๆ ที่ได้รับ
จากระบบนิเวศซึ่งไม่ครอบคลุมถึง
วัฒนธรรมทางด้านวัตถุ และ
สุดท้ายบริการด้านการสนับสนุน
หมายถึงกระบวนการทางธรรมชาติ
ที่สนับสนุนบริการอื่นๆ
ความกดดันที่มนุษย์กำ�ลังสร้างให้แก่โลกมากขึ้น
เรื่อยๆ กำ�ลังส่งผลให้ต้นทุนทางธรรมชาติลดลง
รวดเร็วกว่าการสร้างทดแทน
- 8. การฟื้นฟูป่าชายเลนใน
ประเทศมาดากัสการ์
ป่าชายเลนช่วยปกป้องและรักษาแนวชายฝั่ง โดยเฉพาะผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลง
สภาพภูมิอากาศท�ำให้เกิดพายุขนาดใหญ่และคลื่นก�ำลังแรงเพิ่มมากขึ้น ป่าชายเลนยังเป็น
แหล่งดูดซับและกักเก็บก๊าซคาร์บอนมากกว่าป่าประเภทอื่นๆ ถึงร้อยละ 3 – 5 เมื่อเทียบ
ตามหน่วยพื้นที่ ทว่า ป่าชายเลนก�ำลังถูกรุกรานจากการขยายตัวของชุมชนและ
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว รวมทั้งทรัพยากรภายในพื้นที่ก็ถูกน�ำไปใช้เป็นวัตถุดิบในการ
ผลิตเชื้อเพลิงและวัสดุก่อสร้าง ป่าชายเลนมีความส�ำคัญต่อทั้งระบบนิเวศและมนุษย์ การ
สร้างเขตอนุรักษ์ชายฝั่งทะเลจะช่วยส่งเสริมให้ชุมชนท้องถิ่นพัฒนาความเป็นอยู่อย่าง
ยั่งยืนโดยไม่กระทบต่อสิ่งแวดล้อม ถือเป็นแนวทางหนึ่งในการรักษาพื้นที่ป่า
พื้นที่ป่าชายเลนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดครอบคลุมพื้นที่ประมาณหนึ่งล้านเฮกตาร์โลก (Global
Hectare - GHA) โดยอยู่ติดกับชายฝั่งมหาสมุทรอินเดียตะวันตก บริเวณพื้นที่สามเหลี่ยม
ปากแม่น�้ำประเทศเคนยา ประเทศมาดากัสการ์ ประเทศโมซัมบิก และประเทศ
แทนซาเนีย เนื่องจากป่าชายเลนเป็นพื้นที่นิเวศระหว่างผืนดินและทะเล จึงเป็นที่อยู่อาศัย
ของสิ่งมีชีวิตนานาชนิด ทั้งนก สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อาศัยอยู่บนบก พะยูน เต่าทะเล 5
สายพันธุ์ และปลาอีกหลากหลายสายพันธุ์ นอกจากนี้อุตสาหกรรมการจับกุ้งตามแนว
ชายฝั่งก็ต้องอาศัยป่าชายเลน เพื่อเป็นแหล่งอนุบาลและเพาะพันธุ์ลูกกุ้ง
เมืองเมลาคี (Melaky) ตั้งอยู่ในพื้นที่แนวชายฝั่งตะวันตกของมาดากัสการ์ ชุมชนท้องถิ่น
ต่างตระหนักถึงความส�ำคัญของป่าชายเลนที่มีต่อการด�ำรงชีวิต โดยนับตั้งแต่เดือน
กันยายน ปี 2015 ชาวบ้านในหมู่บ้านมานอมโบ (Manombo) ต่างร่วมแรงร่วมใจกัน
อนุรักษ์และฟื้นฟูป่าชายเลน ประโยชน์ที่ชุมชนท้องถิ่นได้รับจากป่าชายเลนคือแหล่ง
ประมงที่สร้างรายได้ให้กับชุมชน และช่วยยับยั้งการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ
แต่ละหมู่บ้านได้ร่วมรณรงค์ฟื้นฟูสภาพป่า โดยปลูกพันธุ์ไม้ป่าชายเลนจ�ำนวน 9,000 ต้น
ขณะที่ชุมชนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้านมานอมโบก็ร่วมกันปลูกพันธุ์ไม้ป่าชายเลนอีก
จ�ำนวน 49,000 ต้น ด้วยเช่นกัน ถือเป็นความส�ำเร็จของชุมชนท้องถิ่นและสร้างความหวัง
ให้กับอนาคตของป่าชายเลน
©WWF-Madagascar
- 9. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 16
ผลกระทบจากกิจกรรมของ
มนุษย์ที่มีต่อโลก
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ธรรมชาติมีขีดจ�ำกัดในการจัดการผลกระทบที่เกิดจากน�้ำมือของ
มนุษย์ แต่ในปัจจุบันมนุษย์ได้ก้าวข้ามขีดจ�ำกัดในการฟื้นฟูธรรมชาติในระดับโลกมาแล้ว
จากจ�ำนวนประชากรทั่วโลกที่แต่เดิมมีจ�ำนวน 1.6 พันล้านคนในปี 1900 เพิ่มมากขึ้นเป็น
7.3 พันล้านคนในปัจจุบัน ส่งผลมีความต้องการใช้ทรัพยากรธรรมชาติในปริมาณที่มากขึ้น
ตามไปด้วย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นศตวรรษ 1900 วงการอุตสาหกรรมพัฒนาวิธีการเปลี่ยน
ไนโตรเจนให้เป็นแอมโมเนีย หรือที่ในปัจจุบันรู้จักกันในชื่อปุ๋ยเคมี ซึ่งประชากรครึ่งหนึ่ง
ของโลกนิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย กระบวนการผลิตปุ๋ยเคมีก่อให้เกิดมลภาวะทางอากาศ
น�้ำ และดิน นอกจากนี้ เชื้อเพลิงฟอสซิลแบบพร้อมใช้ซึ่งเป็นแหล่งพลังงานส�ำหรับใช้
ภายในประเทศและอุตสาหกรรมการผลิต ก็มีส่วนท�ำให้เพิ่มปริมาณความหนาแน่นของ
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศและมีผลให้โลกร้อนเพิ่มขึ้นตามมา (ภาพ
ประกอบ 7)
นับตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 20 มนุษย์น�ำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้เพื่อการผลิตในปริมาณที่
มากขึ้นเรื่อย ๆ จนเกินศักยภาพที่ธรรมชาติจะฟื้นฟูตัวเองได้และผลิตใหม่ให้ทันต่อความ
ต้องการ ผลกระทบของการน�ำทรัพยากรมาใช้ที่มากเกินไปคือ ภัยธรรมชาติหลากหลาย
รูปแบบที่รุนแรงและยากเกินจะรับมือมากขึ้น การศึกษาภาพรวมของระบบโลกจะช่วยให้
มนุษย์เข้าใจความสัมพันธ์อันซับซ้อนระหว่างกิจกรรมของมนุษย์กับผลกระทบจากการ
ท�ำลายล้างธรรมชาติทั่วโลก ที่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับจุลภาคเรื่อยไปสู่
ระดับมหภาค จนอาจกล่าวได้ว่าทุกการเปลี่ยนแปลงของทุกสรรพสิ่งล้วนส่งผลต่อกันไป
เป็นลูกโซ่
กิจกรรมของมนุษย์และการใช้ทรัพยากรที่มากขึ้น
เรื่อยๆ ส่งผลต่อความสมบูรณ์และความยั่งยืนของ
สภาพแวดล้อม
ภาพประกอบ 7: ‘ปฏิกิริยาเร่งครั้งใหญ่’
ภาพประกอบแสดงให้เห็นถึงแนวโน้ม ขนาด และจ�ำนวนเหตุการณ์ที่มี
การเปลี่ยนแปลง แหล่งข้อมูล: IGBP, 2016 แผนภาพการวิเคราะห์
อ้างอิงจากงานของ Steffen และคณะ, 2015the analysis of
Steffen et al., 2015b.
กลุ่มเศรษฐกิจบริกส์ (BRICS)
กลุ่มองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการ
พัฒนา (OECD)
โลก
ส่วนอื่นๆ ของโลก
ค�ำส�ำคัญ
1750 1800 1850 1900 1950 2000
0
1
2
3
4
5
6
7
8
partspermillion
1750 1800 1850 1900 1950 2000
270
300
330
360
390
1750 1800 1850 1900 1950 2000
0
20
40
60
80
100
120
140
200
180
160
1750 1800 1850 1900 1950 2000
0
0,5
1
1,5
2
2,5
3
3,5
4,5
4
1750 1800 1850 1900 1950 2000
0
5
10
15
20
25
30
0
10
20
30
40
50
60
70
80
1750 1800 1850 1900 1950 2000
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
1750 1800 1850 1900 1950 2000
- 10. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 18 หน้า 19
ขีดจ�ำกัดความปลอดภัย
ของโลก
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเรื่องขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก (Planetary Boundaries) เช่น
เรื่องระบบโลก (Earth System) ซึ่งพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่างๆ ใน
สภาพแวดล้อมธรรมชาติ เพื่อให้เข้าใจถึงรูปแบบ ปรากฏการณ์ รวมทั้งแนวโน้มต่างๆ ที่มี
ผลต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม และยังสามารถสะท้อนให้เห็นวิถีการบริโภคและ
การผลิตของมนุษย์ ซึ่งเป็นตัวเร่งให้เกิดความเสียหายต่อทั้งธรรมชาติและมนุษย์เอง
การละเมิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก มีด้วยกัน 9 ลักษณะ (ภาพประกอบ 8) ได้แก่
1.) ความสมบูรณ์ของชีวมณฑล (Biosphere integrity) หมายถึงการท�ำลายระบบนิเวศ
และความหลากหลายทางชีวภาพ 2.) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ 3.) ปรากฏการณ์
ทะเลกรด 4.) การเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน 5.) การใช้น�้ำจืดแบบไม่ยั่งยืน 6.) การไหล
ของสารเคมีธรณีชีวภาพหรือการไหลของไนโตรเจนและฟอสฟอรัสสู่ชีวมณฑล 7.) การ
เปลี่ยนแปลงของละอองในบรรยากาศ 8.) มลภาวะจากสารเคมีใหม่ และ 9.) การลดลง
ของโอโซนในชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ (Stratosphere) กิจกรรมหลายอย่างของ
มนุษย์ในปัจจุบันส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการท�ำงานของระบบโลกและก�ำลังละเมิด
ขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลกมากขึ้นไปทุกที ทั้งนี้กรอบแนวคิดด้านขีดจ�ำกัดความ
ปลอดภัยของโลกจะช่วยอธิบายการท�ำงานของระบบย่อยของโลก (Earth subsystems)
ที่มีความส�ำคัญ ซึ่งถ้าหากมนุษย์ละเมิดขีดจ�ำกัดด้านความปลอดภัยดังกล่าวหมดทุกข้อ ก็
ยากที่จะฟื้นความสมบูรณ์และความปลอดภัยให้กลับคืนมาได้
แม้ว่าในทางวิทยาศาสตร์ ผลกระทบทางด้านชีวกายภาพและด้านสังคมจากการละเมิดขีด
จ�ำกัดความปลอดภัยของโลกจะยังไม่ปรากฏแน่ชัด แต่จากการวิเคราะห์ในปัจจุบันพบว่า
มนุษย์ได้กระตุ้นให้เกิดการละเมิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยมาแล้วถึง 4 ข้อ ผลกระทบที่
เกิดขึ้นทั่วโลกจากการกระท�ำของมนุษย์ที่เห็นได้ชัดเจน เช่น การเปลี่ยนแปลงของสภาพ
ภูมิอากาศ ความสมบูรณ์ของชีวมณฑลที่ลดน้อยลง การไหลของสารเคมีธรณีชีวภาพ และ
การเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน นอกจากนี้ยังพบว่าปริมาณการใช้น�้ำจืดสูงเกินกว่าระดับที่
ปลอดภัย
กรอบแนวคิดขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลก มีประโยชน์ในการสร้างความเข้าใจถึงการ
เปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน อีกทั้งยังเน้นให้เห็นความส�ำคัญของการบริหารจัดการธรรมชาติ
อย่างครบถ้วน มีข้อก�ำหนดและแนวทางการปฏิบัติที่ชัดเจนในการช่วยลดความเสี่ยงในยุค
แอนโทรโปซีน ซึ่งเป็นยุคที่คาดการณ์ว่าจะไม่เหมาะสมต่อการด�ำรงชีวิตของมนุษย์
ภาพประกอบ 8: ขีดจ�ำกัดความ
ปลอดภัยของโลก
พื้นที่สีเขียว คือ บริเวณที่ปลอดภัย
คืออยู่ในระดับที่ไม่เกินขีดจ�ำกัด
ความปลอดภัยของโลก พื้นที่สี
เหลือง คือ บริเวณที่ไม่แน่นอน มี
ความเสี่ยงต่อระบบความมั่นคง
ของโลกมากขึ้น พื้นที่สีแดง คือ
บริเวณที่มีความเสี่ยงสูงสุดที่โลก
จะหลุดพ้นจากยุคที่ปลอดภัย ทั้งนี้
ขีดจ�ำกัดความปลอดภัยของโลกคือ
พื้นที่ภายในวงกลม (Steffen
และคณะ, 2015)
เกินขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (มีความเสี่ยงสูง)
อยู่ในขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (มีความเสี่ยง)
ต�่ำกว่าขีดจ�ำกัดความปลอดภัย (ปลอดภัย)
ค�ำส�ำคัญ
สิ่งส�ำคัญคือเราไม่สามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะขีดจ�ำกัดความปลอดภัยด้านใดด้านหนึ่ง
โดยละเลยการแก้ปัญหาด้านอื่นๆ ร่วมด้วยได้ เพราะทุกปัญหาล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องและ
สัมพันธ์กัน ยกตัวอย่างเช่น การแก้ไขปัญหาด้านสภาพภูมิอากาศ ด้วยการจ�ำกัดการปล่อย
ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่ชั้นบรรยากาศ โดยใช้เครื่องมือและเทคโนโลยีสมัยใหม่แต่เพียง
อย่างเดียว แต่ละเลยที่จะศึกษาถึงผลกระทบที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงระบบผืนดิน การไหล
เวียนของชีวเคมีธรณี รวมถึงระบบประกอบย่อยอื่นๆ ก็จะไม่สามารถช่วยให้มนุษย์
สามารถก้าวพ้นความเสี่ยงของยุคแอนโทรโปซีนไปได้
กรอบแนวคิด
ขีดจำ�กัดความ
ปลอดภัยของ
โลกแสดงให้เห็น
ถึงความเสี่ยง
จากการที่มนุษย์
แทรกแซง
ระบบโลก
จากการ
วิเคราะห์พบ
ว่า มนุษย์เรา
ได้กระตุ้นให้
เกิดการละเมิด
ขีดจำ�กัดความ
ปลอดภัยของ
โลกมาแล้วถึง
4 ข้อ
- 11. บทสรุป WWF Living Planet Report 2016 หน้า 20
รอยเท้านิเวศที่เกิดจากการ
บริโภค
นับแต่ต้นศตวรรษ 1970 เป็นต้นมา มนุษย์ใช้ทรัพยากรมากเกินกว่าที่โลกสามารถสร้าง
ขึ้นทดแทนได้ ในปี 2012 ความต้องการพื้นที่การผลิตทรัพยากรธรรมชาติเพื่อให้มนุษย์ใช้
บริโภค มีขนาดเทียบเท่าขนาดโลกถึง 1.6 ใบ การใช้ทรัพยากรธรรมชาติเกินขีดจ�ำกัดใน
การผลิตทางชีวภาพสามารถท�ำได้เฉพาะช่วงสั้นๆ เท่านั้น กล่าวคือ ภายในระยะเวลาสั้นๆ
เราสามารถตัดต้นไม้ได้เร็วกว่าการปลูกทดแทน จับปลาในทะเลได้มากกว่าการขยายพันธุ์
หรือปล่อยคาร์บอนในชั้นบรรยากาศได้มากกว่าที่ป่าไม้และมหาสมุทรจะดูดซับได้ ผลของ
‘การใช้ทรัพยากรเกินขีดจ�ำกัด’ ปรากฏให้เห็นชัดเจนทั้งจ�ำนวนสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ต่างๆ ที่
ลดลง และระดับการสะสมของคาร์บอนในชั้นบรรยากาศมากขึ้น
จากข้อมูลรอยเท้านิเวศ (Ecological Footprint) ในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา พบว่าในช่วงที่
เศรษฐกิจชะลอตัว รอยเท้านิเวศก็ลดลงตามไปด้วย เช่น ในช่วงวิกฤตน�้ำมันปี 1973 ภาวะ
เศรษฐกิจถดถอยในประเทศสหรัฐอเมริกาและกลุ่มประเทศ OECD ในช่วงปี 1980-1982
รวมถึงภาวะเศรษฐกิจถดถอยทั่วโลกในช่วงปี 2008-2009 ซึ่งสวนทางกับเป้าหมายที่ทาง
เครือข่าย Global Footprint Network ตั้งไว้ ที่จะเน้นการรณรงค์ลดผลกระทบต่อโลก
จากกิจกรรมของมนุษย์ เพราะหลังจากที่เศรษฐกิจฟื้นตัว รอยเท้านิเวศก็กลับมามีปริมาณ
เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
พื้นที่ประมง
พื้นที่การเกษตร
พื้นที่ปลูกสร้าง
ผลิตภัณฑ์จากป่าไม้
พื้นที่เลี้ยงสัตว์
คาร์บอน
ค�ำส�ำคัญ
ภาพประกอบ 9: ส่วนประกอบ
ของรอยเท้านิเวศทั่วโลกและ
ความสามารถทางชีวภาพของ
โลกในช่วงปี 1961-2012
คาร์บอนเป็นส่วนประกอบส�ำคัญ
ที่สุดของรอยเท้านิเวศซึ่งสามารถ
พบได้ทั่วโลก มีจ�ำนวนเพิ่มขึ้นจาก
ร้อยละ 43 ในปี 1961 เป็นร้อยละ
60 ในปี 2012 โดยพบใน 145
ประเทศ จาก 233 ประเทศที่ตรวจ
สอบในปี 2012 สาเหตุหลักมาจาก
การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล เช่น
ถ่านหิน น�้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ
เส้นสีเขียวแสดงถึงขีดความ
สามารถของโลกในการผลิต
ทรัพยากรและนิเวศบริการ อาทิ
เช่น ความสามารถทางชีวภาพซึ่งมี
แนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเล็กน้อยจาก
ผลผลิตทางการเกษตรที่เพิ่มขึ้น
โดยข้อมูลแสดงเป็นหน่วยเฮกตาร์
โลก (GHA)
การส�ำรวจรอยเท้านิเวศจากการบริโภค
รอยเท้านิเวศ เป็นการค�ำนวณความต้องการของมนุษย์จากขนาดพื้นที่ทรัพยากรธรรมชาติที่มนุษย์ใช้ รวมทั้งการดูดซับของเสียจาก
การใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งในปัจจุบันมีเพียงคาร์บอนไดออกไซด์จากเชื้อเพลิงฟอสซิล การเปลี่ยนแปลงการใช้ผืนดิน และการ
ผลิตซีเมนต์ โดยค�ำนึงถึงความต้องการใน 6 ประเภทดังต่อไปนี้:
รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่การเกษตร
หมายถึงความต้องการพื้นที่เพื่อใช้ผลิตอาหารและใยอาหาร เพื่อการบริโภคของมนุษย์
อาหารปศุสัตว์ พืชน�้ำมัน และยางพารา
รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่เลี้ยงสัตว์
หมายถึงความต้องการทุ่งหญ้าในการเลี้ยงสัตว์เพื่อให้ได้มาซึ่งเนื้อสัตว์ นม หนังสัตว์
และขนสัตว์
รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่ประมง
หมายถึงความต้องการระบบนิเวศน�้ำจืดและน�้ำเค็ม เพื่อการผลิตที่ส�ำคัญในทุกๆ ปี เช่น
แพลงก์ตอนพืช เพื่อเป็นแหล่งอาหารให้สัตว์ทะเล รวมทั้งใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น�้ำ
รอยเท้าส�ำหรับผลิตภัณฑ์จากป่าไม้
หมายถึงความต้องการป่าไม้เพื่อให้ได้มาซึ่งเชื้อเพลิงจากไม้ เยื่อไม้ และผลิตภัณฑ์จากไม้
รอยเท้าส�ำหรับพื้นที่ปลูกสร้าง
หมายถึงความต้องการพื้นที่ในการสร้างระบบโครงสร้างพื้นฐาน รวมทั้งการขนส่ง ที่อยู่
อาศัย และโครงสร้างอุตสาหกรรม
รอยเท้าคาร์บอน
หมายถึงความต้องการพื้นที่ป่าไม้อันเป็นระบบนิเวศหลัก เพื่อดูดซับคาร์บอนในระยะยาว
ที่มหาสมุทรไม่อาจดูดซับได้ ความสามารถในการดูดซับคาร์บอนในอัตราต่างๆ ขึ้นอยู่กับ
ระดับการบริหารจัดการป่าไม้ของมนุษย์ ประเภทและอายุของป่าไม้ รวมทั้งการควบคุม
มลภาวะจากไฟป่า การเผาหน้าดิน และการตัดไม้ท�ำลายป่า
1961 1970 1980 1990 2000 2012
0
10
20
Billionsglobalhectares(gha)
World biocapacity