Satélites xeoestacionarios, TICS

1. Satélites xeoestacionarios
Lara Lores Fernández

2. Qué son?
● Os satélites xeoestacionarios son empleados
en Telecomunicacións, principalmente en
Radio e Televisión, backhauls e sistemas
DBS. (Direct broadcast satellite)

3. Vantaxes
● Os satélites teñen a mesma velocidade
angular que a terra, co que pode establecer
radioenlaces coas estacións terreas cuxas
apuntan a un punto fixo do ceo.
● A elevada altitude da órbita posibilita que tres
satélites sexan sucifientes para cubrir toda a
superficie terrestre.

4. Algúns datos
● Estos satélites encóntranse a 36 kilómetros da
Terra.
● Móvense a mesma velocidade que á Terra.
● Actualmente son os máis utilizados para
transmisión de datos, voz e vídeos
proporcionando servicios de comunicación
convencionales así como meteorolóxicos.

5. Qué fan estos satélites?
● Estos satélites deben compartir espacio e
espectro de frecuencia limitados, dentro de un
arco específico en unha órbita xeoestacionaria
aproximadamente unhas 22,300 millas do
Ecuador. A posición da ranura depende da
banda de frecuencia de comunicación
utilizada.

6. Órbitas xeoestacionarias
● Unha órbita xeoestacionaria e unha órbita no
plano ecuatorial terrestre, con unha
excentridade nula e un movemento de Oeste
a Este. Desde a Terra, un obxecto
xeoestacionario parece inmóvil no ceo e, por
tanto, é a órbita de maior interés para os
operadores de satélites artificiais de
comunicación e televisión.

7. Creador
● A idea de un satélite xeosícrono para
comunicacións publicouse por primeira vez no
1928 por Herman Potocnik. A idea da órbita
xeoestacionaria popularizouse polo escritor de
ciencia ficción Arthur C. Clarke en 1945 como
unha órbita útil para satélites de
comunicacións.
● En consecuencia, algunhas veces refirese a
esta órbita como órbita de Clarke.

9. ●
As órbitas xeoestacionarias son útiles debido a que un satélite
parece estático respecto a un punto fixo da Terra en rotación. O
satélite orbita en dirección da rotación da Terra, a unha altitude de
35.786 km.
●
Esta altitude é significativa xa que produce un periodo orbital igual
ao periodo de rotación da Terra, conocido como día sideral. Como
resultado, pódese apuntar unha antena a unha dirección fixa e
manter un enlace permanente co satélite desde a órbita terrestre
baixa ata unha órbita xeoestacionaria.

10. O seu uso
● As órbitas xeoestacionarias sólo se poden
conseguir moi cerca de un anillo de 35.786 km
sobre o ecuador. Na práctica, esto significa
que todos os satélites xeoestacionarios deben
estar en ese anillo, o que pode supoñer
problemas para satélites que foron retirados
ao final da súa vida útil. Tales satélites
continuarán utilizando unha órbita inclinada ou
moveranse a unha órbita ceminterio.

11. ● Existe unha rede mundial de satélites
meteorolóxicos xeoestacionarios que
proporcionan imaxes do espectro visible e
infrarrojo da superfie da atmosfera da Terra.
Entre estos satélites inclúese:
● Meteosat, lanzados pola Agencia Espacial
Europea e utilizados por EUMETSAT.
● GMS, de Japón.
● INSAT, da India.

12. A maior parte dos satélites de comunicacións
e satélites de televisión operan desde órbitas
xeoestacionarias; os satélites de televisión
rusos adoitan utilizar órbitas de Molniya
debido as latitudes altas da súa audiencia. O
primeiro satélite situado en unha órbita
xeoestacionaria foi o Syncom-3 lanzado por
unh cohete Delta-D en 1964.

13. Para qué sirve un satélite
xeoestacionario?
● É un satélite que conservará sempre unha
posición fixa na relación á Terra, esto quere decir
que servirá como referencia de posición posto que
non se moverá en relación á Terra si non que
orbitará da mesma maneira e á mesma
velocidade.
● Outros satélites que están orbitando ao redor da
Terra, por ejemplo á estación espacial
internacional que da unha volta á Terra cada 90
minutos.

14. ● Poden transmitir señales GPS diferencial
ubicado nun punto de control, estas permiten
obter información acerca da ubicación exacta
dun punto sobre a Terra.
● Mide o tempo no que viaxa a señal dende o
satélite ata o receptor GPS e sabendo a súa
velocidade atopan a distancia e así encontran o
punto en coordenadas xeográficas o UTM.

15. Como funcionan?
● Dado que as microondas viaxan en línea recta como un fino raio a
velocidade da luz non debe haber obstáculos entra as estacións
receptoras e emisoras.
● Pola curvatura da Terra, as estacions localizadas en lados opostos do
globo non poden conectarse directamente, si non que van a facelo vía
satélite. Un satélite situado en unha órbita xeoestacionaria tarda
aproximadamente 24 horas en dar a volta ao planeta, o mismo que
tarda este en dar unha volta sobre o seu eixe, de aí que o satélite
permanezca máis ou menos sobre a misma parte do mundo.

16. ● Na inxeñería dos satélites como en calquer
outra área da Astronáutica, conflúen múltiples
aspectos. Non solo se trata de construír unha
máquina, sinon tamén de conseguir que,
apesar dos seus delicados elementos
electrónicos, sexa capaz de resistir os rigores
e presión de un lanzamento, as acústicas
durante o mesmo e, sobre todo, funcionar no
ambiente do espazo, donde as temperaturas
fluctúan entre os 200 grados baixo cero,
durante periodos de sombra e 200 grados á
luz do sol.

17. Como se dividen os satélites
● Pódeno facer de maneira convinte en dous elementos principais, a carga
útil e a plataforma. A carga útil é a razón de ser do satélite, é aquela parte
do satélite que recibe, amplifica e retransmite as señais con información
útil; pero para que a carga útil realice a súa función, a plataforma debe
proporcionar certos recursos:
● Debe estar orientado en dirección correcta.
● Os datos e estados de esta carga e elementos que conforman a plataforma
deben ser enviados á estación terrrestre para a súa análise e mantemento.
● A órbita do satélite debe ser controlada nos seus parámetros.
● A carga debe manterse fixa á plataforma na cal está montada.

18. Qué é o módulo de carga útil?
● É aquel no que están instalados os instrumentos que xustifican a
misión espacial. Algúns deles son moi sofisticados: podemos
encontrar dende cámaras ata telescopios, pasando por detectores
sensibles, antenas e amplificadores para comunicacións, entre
outros. Os satélites de comunicacións, a carga útil está conformada
polos transpondedores, que este está formado por un filtro de entrada
que selecciona a frecuencia a amplificar e a súa respectiva fonte de
alimentación, estes transpondedores reciben o sinal dende a Terra
através de antenas e receptores.

19. Primeiro satélite xeoestacionario
● O primeiro satélite xeoestacionario foi o Arsat-1, lanzado desde Arxentina, desde
a Guayana francesa.
● Este foi desenvolvido ó largo de 7 anos e fabricado na cidade rionegrina de San
Carlos de Bariloche polas empresas estatales Invap e a empresa Arsat.
● Participaron na construcción 400 especialistas.
● O diseño total do satélite foi realizado na Arxentina así como a integración das
partes, a contrucción dos paneis e a estructura con tecnoloxía especial de fibra
de carbono, ainda que algunhas partes foron compradas ao exterior, como a
carga útil adquirida a Francia e a propulsión, á Alemaña.