2. Λίγα λόγια για το Βέλγιο
• Το Βασίλειο του Βελγίου είναι χώρα στην βορειοδυτική Ευρώπη και συνορεύει με την Ολλανδία,
τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία. Έχει πληθυσμό πάνω από δέκα εκατομμύρια
κατοίκους σε μια έκταση 30.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται στα πολιτιστικά σύνορα
μεταξύ της γερμανικής και της ρωμανικής Ευρώπης και είναι γλωσσικά και πολιτιστικά
διαιρεμένο. Δύο είναι οι βασικές γλώσσες που ομιλούνται στο Βέλγιο: η Ολλανδική - που
αποκαλείται μερικές φορές ανεπισήμως Φλαμανδική και ομιλείται στη Φλάνδρα στα βόρεια, και η
Γαλλική που ομιλείται στη Βαλλωνική Περιοχή στα νότια. Η πρωτεύουσά του, οι Βρυξέλλες, είναι
επισήμως δίγλωσση, ενώ η πλειονότητα των κατοίκων της μιλά Γαλλικά. Στα ανατολικά βρίσκεται
μια επισήμως αναγνωρισμένη μειονότητα Γερμανόφωνων. Η γλωσσική αυτή ποικιλία οδηγεί
συχνά σε πολιτικές διαμάχες, οι οποίες αντικατοπτρίζονται στο πολυσύνθετο σύστημα
διακυβέρνησης και στην πολιτική ιστορία του Βελγίου.
• Το Βέλγιο πήρε το όνομά του από τους πρώτους κατοίκους του, τους Βέλγους (Belgae), μια ομάδα
κυρίως Κελτικών φυλών, που έδωσαν το όνομά τους και στην ρωμαϊκή επαρχία Gallia Belgica
(Βελγική Γαλατία). Ιστορικά, το Βέλγιο είναι μέρος των λεγόμενων «Κάτω Χωρών», στις οποίες
περιλαμβάνονται επίσης η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Από το τέλος του Μεσαίωνα μέχρι τον
δέκατο έβδομο αιώνα ήταν ακμάζον κέντρο εμπορίου και πολιτισμού. Από τον δέκατο έκτο αιώνα
μέχρι την ανεξαρτησία του το 1830, το Βέλγιο, αποκαλούμενο την εποχή εκείνη Νότιες Κάτω
Χώρες, υπήρξε το πεδίο πολλών μαχών μεταξύ ευρωπαϊκών δυνάμεων. Τα πρόσφατα χρόνια, το
Βέλγιο υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φιλοξενώντας τα αρχηγεία της, καθώς και
τα αρχηγεία άλλων μεγάλων διεθνών οργανισμών, όπως του ΝΑΤΟ. Η χώρα κατείχε την Προεδρία
του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το β' εξάμηνο του 2010.
3. Ιστορία του Βελγίου
Η ιστορία του Βελγίου διακρίνεται από την ιστορία των Κάτω Χωρών από
τον 16ο αιώνα. Ένας εμφύλιος πόλεμος, ο Ογδοηκονταετής Πόλεμος
(1568-1648), χώρισε τις Δεκαεπτά Επαρχίες στις Ενωμένες Επαρχίες στον
βορρά και τις Νότιες Κάτω Χώρες στον νότο. Οι νότιες επαρχίες
κυβερνήθηκαν διαδοχικά από τους Ισπανούς και τους αυστριακούς
Αψβούργους. Μέχρι την ανεξαρτησία, οι Νότιες Κάτω Χώρες μπήκαν
πολλές φορές στο στόχαστρο της Γαλλίας και ήταν το πεδίο των
περισσότερων γαλλοϊσπανικών και γαλλοαυστριακών πολέμων κατά τον
17ο και 18ο αιώνα. Με τις εκστρατείες του 1794 στους πολέμους μετά τη
Γαλλική Επανάσταση, οι Κάτω Χώρες - συμπεριλαμβανομένων και
περιοχών που δεν βρέθηκαν ποτέ υπό την εξουσία των Αψβούργων, όπως
η Επισκοπή της Λιέγης - κατακτήθηκαν από τη Γαλλία η οποία τερμάτισε
την ισπανοαυστριακή εξουσία στην περιοχή. Η επανένωση των Κάτω
Χωρών ως το Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών επήλθε με το τέλος της
Γαλλικής Αυτοκρατορίας το 1815.
4. Γεωγραφία
Το Βέλγιο, με έκταση 30.528 χλμ², έχει τρεις βασικές γεωγραφικές περιοχές: την παράκτια
πεδιάδα στα βορειοδυτικά, το κεντρικό οροπέδιο, και τις Αρδέννες στα ορεινά στα
νοτιοανατολικά. Η παράκτια πεδιάδα αποτελείται κυρίως από σωρούς άμμου και
εκχερσωμένα τμήματα γης. Τα τμήματα αυτά (γνωστά ως πόλντερ) είναι περιοχές γης, κοντά ή
κάτω από το επίπεδο της θάλασσας που έχουν εκχερσωθεί, και προστατεύονται από τη
θάλασσα από προχώματα ή, πιο εσωτερικά, από πεδία που έχουν αποξηρανθεί με κανάλια. Η
δεύτερη γεωγραφική περιοχή, το κεντρικό οροπέδιο, βρίσκεται πιο μέσα στην ενδοχώρα.
Πρόκειται για μια επίπεδη, ελαφρά ανυψωμένη περιοχή που έχει πολλές γόνιμες κοιλάδες και
αρδεύεται από πολλά κανάλια. Εδώ μπορεί να βρει κανείς επίσης και πιο εκτραχυμένη γη,
όπως σπηλιές.
Η τρίτη γεωγραφική περιοχή, αποκαλούμενη Αρντέν, είναι περισσότερο τραχεία από τις δύο
προηγούμενες. Είναι ένα πυκνά δασωμένο οροπέδιο, πολύ βραχώδες και όχι πολύ καλό για
αγροτική εκμετάλλευση, το οποίο εκτείνεται στην βόρεια Γαλλία. Εδώ μπορεί να βρεθεί μεγάλο
μέρος της άγριας ζωής του Βελγίου. Το υψηλότερο σημείο του Βελγίου, το Σινιάλ ντε Μποτράνζ
βρίσκεται στην περιοχή αυτή και είναι μόλις 694 μέτρα.
Το κλίμα είναι θαλάσσιο ήπιο. Η μέση θερμοκρασία κατά τον Ιανουάριο είναι 3 °C και τον
Ιούλιο 18 °C.
Η χώρα βρέχεται από τη Βόρεια Θάλασσα.
Πρωτεύουσα του Βελγίου είναι οι Βρυξέλλες, μία από τις δύο έδρες του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου και έδρα της Ευρωπαϊκής Επιστροπής. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Γάνδη, η
Λιέγη, η Μπριζ, το Ναμύρ και η Αμβέρσα.
5. Η Ευρωπαϊκή Ένωση
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι η οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι επτά ευρωπαϊκών κρατών. Ιδρύθηκε
την 1η Νοεμβρίου 1993 γνωστότερη ως Συνθήκη του Μάαστριχτ. Από τότε νέες διευρύνσεις έχουν αυξήσει
τον αριθμό των κρατών μελών της. Θεωρείται ως η ισχυρότερη ένωση κρατών μέχρι σήμερα στην
παγκόσμια ιστορία, με επιδιώξεις οικονομικού, πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Η ΕΕ
αποτελεί το τρέχον στάδιο μιας ανοιχτής διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Με τη θέση σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009 της Συνθήκης της Λισαβόνας (υπογραφή 13.12.2007), η
Ευρωπαϊκή Ένωση αντικατέστησε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (πρώην ΕΟΚ) διαδεχόμενη αυτήν. Είναι μια από
τις μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές οντότητες στον κόσμο, με περισσότερους από 500 εκατομμύρια
κατοίκους ή 7,3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Έχει δημιουργήσει μια εσωτερική αγορά με ελεύθερη
κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων, διαθέτει κοινή αγροτική και αλιευτική
πολιτική και κοινή εμπορική πολιτική προς τις τρίτες χώρες, όπως επίσης και περιφερειακή πολιτική για την
υποστήριξη των φτωχότερων περιφερειών της. Επιδιώκει να αποτελέσει ένα Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας
και Δικαιοσύνης, για τον οποίο τα κράτη μέλη της συνεργάζονται στενά επί πολιτικών σχετικά με ελέγχους
στα σύνορα (εσωτερικά και εξωτερικά), το άσυλο, τη μετανάστευση, τη δικαστική συνεργασία σε αστικές
και ποινικές υποθέσεις και την αστυνομική συνεργασία. Στο πλαίσιο της Οικονομικής και Νομισματικής
Ένωσης εισήγαγε ενιαίο νόμισμα, το ευρώ, που έχει υιοθετηθεί από δεκαεπτά κράτη μέλη μέχρι σήμερα.
Επίσης προωθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, προς το παρόν σε διακυβερνητικό
επίπεδο.
Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ περιλαμβάνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το
Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο. Οι πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ
είναι παράλληλα και πολίτες της Ένωσης: μπορούν, μεταξύ άλλων, να κυκλοφορούν και να διαμένουν
ελεύθερα στο έδαφός των κρατών μελών και να εκλέγουν και να εκλέγονται μια φορά κάθε πέντε έτη στις
εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως και στις δημοτικές εκλογές του τόπου κατοικίας τους.
Παράλληλα ο έλεγχος διαβατηρίων στα περισσότερα εσωτερικά σύνορα καταργήθηκαν με τη Συμφωνία
του Σένγκεν (Schengen).
H EE τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 2012.
9. ΑΤΟΜΙΟΥΜ
Το Ατόμιουμ χτίστηκε για την παγκόσμια Έκθεση του 1958 και είναι το σήμα
κατατεθέν των Βρυξελλών όπως ο πύργος του 'Αιφελ του Παρισιού ή το
Κολοσσαίο της Ρώμης. Στα τέλη του 1950, καθώς η υφήλιος εισερχόταν στην
εποχή των διαστημικών ταξιδιών, το σχέδιο του Αντρέ Ουότερκιν αποτελούσε
τον τέλειο αντικατοπτρισμό της νέας εποχής. Το σιδερένιο άτομό του είναι
μεγεθυνμένο 165 δισεκατομμύρια φορές. Καθεμιά από τις εννέα σφαίρες που
το αποτελούν είναι ένα μουσείο με διάμετρο 18 μέτρα. Όλες οι σφαίρες
συνδέονται με ανελκυστήρες.
10. Μεγάλη Πλατεία
Η καρδιά των Βρυξελλών και το μέρος για να αρχίσετε να γνωρίζετε την πόλη
είναι το Grand' Place (Grote Markt). Αυτή η ιστορική εμπορική συνοικία με τις
μεγαλοπρεπείς συντεχνίες και το εντυπωσιακής γοτθικής ομορφιάς Δημαρχείο,
έχει ευρέως θεωρηθεί ως μία από τις πιο όμορφες συνοικίες στην Ευρώπη. Η
Μεγάλη Πλατεία είναι σημείο αναφοράς για όσους επισκέπτονται τις Βρυξέλλες.
Αρκετούς αιώνες μετά τη δημιουργία της, η πολύβουη πλακόστρωτη πλατεία
συγκεντρώνει τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα της βελγικής αρχιτεκτονικής του
17ου αιώνα με ένα εκπληκτικό συγκρότημα φλαμανδικών αναγεννησιακών
κτηρίων.
11. Το Βασιλικό παλάτι
• Το Βασιλικό παλάτι είναι το σημαντικότερο από
αυτά που βρίσκονται γύρω από το πάρκο
Μπρίξελ. Εδώ διαμένει ο Βέλγος μονάρχης. Το
1820 ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την ανέγερση
του σύγχρονου παλατιού στο μέρος όπου
βρισκόταν το παλάτι Κουντενπέρ. Τον 20ο αιώνα
έγιναν αλλαγές στο εσωτερικό του παλατιού και
αναστηλώθηκαν παλαιότερα τμήματά του. Από
τον Ιούλιο ως το Σεπτέμβριο μπορείτε να
περιηγηθείτε στις πολυτελείς αίθουσες του.
Αξίζει να δείτε την αίθουσα του θρόνου, τη σάλα
με τους καθρέφτες.
12. Μανεκέν Πις
Αυτό το αγαλματίδιο, ύψους 30 εκατοστών, παριστάνει ένα αγοράκι που κατουράει σε
μία λιμνούλα. Το μανεκέν Πις είναι για τις Βρυξέλλες ό, τι η Φοντάνα ντι Τρέβι για τη
Ρώμη ή τα λιοντάρια της πλατείας Τραφάλγκαρ για το Λονδίνο. Αυτό το αυθεντικό
μπρούντζινο άγαλμα του Ζερόμ Ντικενουά του πρεσβύτερου τοποθετήθηκε το 1619,
σχολιάζοντας με χιούμορ την έλλειψη πόσιμου νερού στην περιοχή. Δεν γνωρίζουμε
επακριβώς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε αυτό το διάσημο
αγαλματίδιο. Το μυστήριο, λοιπόν, που το περιβάλλει, συμβάλλει στη γοητεία του.
Σύμφωνα με όσα θρυλούνται, το 12ο αιώνα ο γιος ενός Δούκα πιάστηκε επί το έργω
δίπλα σε ένα δέντρο στο πεδίο της μάχης και απαθανατίστηκε ως σύμβολο της
γενναιότητας του βελγικού έθνους.
13. Δημαρχείο
Η ιδέα της κατασκευής του δημαρχείου, το οποίο θα αντικατόπτριζε τον κυρίαρχο
ρόλο των Βρυξελλών στον εμπορικό χάρτη της Ευρώπης, απασχολούσε τις αρχές της
πόλης ήδη από τον 13ο αιώνα. Το 1401 τέθηκε ο θεμέλιος λίθος και οι εργασίες
κατασκευής του κτιρίου ολοκληρώθηκαν το 1459. Ο Ζακ βαν Τίνεν ανέλαβε την
αριστερή πτέρυγα και το καμπαναριό. Γι’’ αυτό το έργο χρησιμοποίησε περίτεχνους
κίονες, γλυπτά, ακρόπυργους και τοξωτές στοές. Ο Γιαν βαν Ρισμπρόεκ κατασκεύασε
τον πυργίσκο το 1449, επισφραγίζοντας τη μεγαλοπρεπή εμφάνιση του κτιρίου. Το
1955 αναστηλώθηκε το άγαλμα του αγίου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης, που
χρονολογείται από το 1455. Το 1997 τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του, στην κορυφή
του πυργίσκου, όπου κατά το παρελθόν χρησίμευε ως ανεμοδείκτης. Στο εσωτερικό
εκτίθενται ταπισερί του 15ου αιώνα και άλλα έργα τέχνης.
14. Μπριζ
Η Μπριζ , είναι πόλη (117.224 κάτοίκωτου βορειοδυτικού Βελγίου, στη ζώνη
της Φλάνδρας. Βρίσκεται 90 χλμ. ΒΔ των Βρυξελλών και απέχει περίπου
15χλμ. από τη βόρεια θάλασσα. Είναι σημαντικό λιμάνι της χώρας (συνδέεται
μέσω καναλιών με τη Ζεεμπρίγκε) και σιδηροδρομικός κόμβος. Είναι διεθνώς
γνωστή για τη υφαντουργική βιομηχανία της και κυρίως για την κατασκευή
παραδοσιακών δαντελών.
Το 2002 ορίστηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
