2. Pedro Brey Guerra
Naceu en 1889, en San Esteban de Oca, A Estrada
(Pontevedra).
Foi un fotógrafo afeccionado e autodidacta que
documentou o seu contorno máis cercano.
Compaxinaba a súa actividade de fotógrafo coa de ser
mestre da escola local,
agricultor e ao mesmo tempo... pai de dez fillos!!!
3. Na Estrada daqueles tempos non constaban
estudos ou avances en fotografía. Existían
fotógrafos ambulantes e afeccionados, como
Pedro Brey, os cales comezaban aínda a
aparecer, pois case ninguén podía dispor
dunha cámara propia.
Montou un pequeño e sinxelo cuarto escuro
no faiado da súa casa para revelar as
fotografías que sacaba.
4.
5. A Recuperación
O seu arquivo saiú á luz fai moi poucos anos.
Este descubrimento resultou fundamental para
lembrar as andanzas da súa parroquia e
arredores.
Os novos métodos dixitais para captar imaxes,
facilitan o traballo dos investigadores pois
axilizan a tarefa e abaratan custos.
Outros avances científico-técnicos fan que cada
vez sexa máis doado compartir as imaxes e todo
tipo de información.
6. Os fotógrafos afeccionados
Pedro Brey foi un dos moitos homes de
Vila ou do rural galego que empregou a fotografía
como un xeito de modernización.
El empregou a cámara non só cunha actitude
recreativa senón tamén como un xeito de documentar o
que veía.
Retratou con simplicidade a sociedade á que pertencía
e ás xentes que o rodeaban, o que fai que a súa obra
nos dé unha información moi valiosa sobre a vida da
época.
7.
8. Toma como modelos aos seus familiares, aos
amigos e aos paisanos que ían xunto a el a pedirlle
o favor de seren retratados.
Case retratou por completo a súa parroquia: ao
crego na rectoral, o médico na súa consulta, o
cazador, a banda de música, labregos
traballando...
Gústaballe máis facer as fotos no aire libre, non no
estudio, e así aparecen nelas árbores, muros de
pedra, palleiros, viñas,...
Os SEUS MODELOS
9.
10.
11. En case todas as súas fotos aparece unha cadeira,
algo que era moi habitual naqueles tempos, pois
as cámaras eran moi lentas e as xentes tiñan que
ficar quietos moito tempo para seren retratados.
Nalgúns casos o retratado quere facer ver que
pertence a unha clase social máis importante e, no
caso dos homes, posa cun rifle último modelo,
fumando un puro, cuberto con chapeu, ou cos
famosos reloxes con cadea que os retornados da
emigración traían para demostrar que fixeran
fortuna.
As POSES
12. No caso das mulleres de clase alta, aparecen
con mantilla, xoias, parasol ou abanico.
A Brey gustáballe que nas súas fotos
aparezan froitos e flores. Moitos dos seus
modelos teñen acios de uvas na man, mazorcas
de millo, ou flores, como sinalando a gran
riqueza da terra.
Nalgunhas ocasións mete na fotografía algún
obxecto máis peculiar, como un xornal, ou un
paraugas, que queren demostrar o progreso da
súa vila.
13.
14.
15.
16. As mais das veces as fotos non teñen fondo
decorado e, nos casos en que aparece, mesmo perde
protagonismo
perante a forza dos retratos, que seguen logrando
emocionar hoxe en día, quizáis pola sua gran
naturalidade e o respecto mutuo e a confianza no
fotógrafo que transmiten.
Algunhas das fotos que Brey tomou na vila, chegaron a
América, debido a que, ao ser A Estrada un lugar con
gran cantidade de emigración, as familias
enviábanlle aos seus parentes en América
fotografías nas cartas que se intercambiaban.
