2. Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ (28 Σεπτέμβρη στα
1864)
Στην αίθουσα «Άγιος Μαρτίνος» του Λονδίνου
αντιπρόσωποι των εργατών από την Αγγλία, τη Γαλλία, τη
Γερμανία, την Ιταλία, την Αμερική, την Πολωνία και την
Ελβετία έκαναν Γενική Συνέλευση και αποφάσισαν την
ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς με την ονομασία Διεθνής
Ένωση Εργατών.
Η συνέλευση εξέλεξε Γενικό Συμβούλιο από 21 μέλη και
υποεπιτροπές για κάθε χώρα. Το Γενικό Συμβούλιο εξέλεξε
πρόεδρο, επίτιμο γραμματέα και γραμματείς για κάθε χώρα.
3. Η ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς δεν ήταν καθόλου
τυχαίο γεγονός. Ωρίμαζε σαν ιδέα σε συνθήκες ανάπτυξης
του καπιταλισμού, που συνοδεύτηκαν από μια σειρά
επαναστάσεις και εμφυλίους πολέμους ανάμεσα στο
προλεταριάτο και την αστική τάξη.
Η ανάπτυξη του καπιταλισμού, που επιταχύνθηκε με τη
βιομηχανική επανάσταση, δημιουργούσε τις συνθήκες
ανάπτυξης εργατικών αγώνων και των πρώτων ουσιαστικά
πολιτικών εκδηλώσεων της εργατικής τάξης.
4. ΜΕΤΑ…
Στη Γαλλία είχαν αναπτυχθεί έντονες διεθνιστικές
τάσεις στο εργατικό κίνημα, που ξεκινούσαν από τον
Μπάμπεφ, την Φλώρα Τριστάν, που έγραψε στο Παρίσι
μπροσούρα για την ανάγκη ίδρυσης πλατιάς διεθνιστικής
οργάνωσης (Ένωση Εργατών), η οποία θα έπρεπε να
δημιουργήσει επιτροπές σε όλες τις πρωτεύουσες της
Ευρώπης για την ανάπτυξη του εργατικού αγώνα.
Τον Απρίλη του 1856 αντιπροσωπεία Γάλλων
εργατών πήγε στο Λονδίνο και πρότεινε τη δημιουργία
μιας Παγκόσμιας Ένωσης Εργατών για την καθοδήγηση
της πάλης του προλεταριάτου σε διεθνή κλίμακα.
5. ΕΠΕΙΤΑ…
Η πιο σημαντική ήταν η Ένωση Κομμουνιστών 1847-1852,
που αποτέλεσε το πρώτο ουσιαστικά Κομμουνιστικό Κόμμα και
την πρώτη οργανωμένη μορφή διεθνούς προλεταριακής
ενότητας.
Οι επαναστάσεις στα 1848-1849 πλούτισαν την ιστορική
πείρα του διεθνούς εργατικού κινήματος και απέδειξαν το
αβάσιμο του ουτοπικού σοσιαλισμού και των διαφόρων
μικροαστικών οπορτουνιστικών αντιλήψεων στο εργατικό
κίνημα και έδωσαν τη δυνατότητα παραπέρα ανάπτυξης της
επαναστατικής θεωρίας, ενώ ταυτόχρονα ανέδειξαν την ανάγκη
της αυτοτελούς πολιτικής πάλης του προλεταριάτου.
6. ΤΕΛΟΣ…
Η ανάπτυξη των εργατικών αγώνων απαιτούσε και
ενιαίο προλεταριακό επαναστατικό κέντρο
καθοδήγησης, οργάνωσης και συνένωσης της
εργατικής τάξης και διάδοσης της θεωρίας του
επιστημονικού κομμουνισμού. Η αναγκαιότητα αυτή
οδήγησε στην ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς.
