2. Ένα ανοιξιϊτικο πρωινό ϋνασ λαγόσ εύχε βγει ϋξω από την
φωλιϊ του και ϋτρωγε φρϋςκο χορταρϊκι. Καθώσ
ϋτρωγε, εύδε μια χελώνα να περνϊει λύγο πιο μακριϊ και του
φϊνηκε τόςο αςτεύο το περπϊτημα τησ, που ϊρχιςε να την
κοροώδεύει ότι όταν πιο αργό και από τα ςαλιγκϊρια. Η
χελώνα τότε εύπε:
-Τι θα έλεγεσ να τρέξουμε ςε έναν αγώνα δρόμου για να δούμε
ποιοσ είναι πιο γρήγοροσ από τουσ δυο;
3. Αυτό όταν! Ο λαγόσ ϋπεςε κϊτω και ϊρχιςε να χτυπιϋται από
τα γϋλια. Βλϋποντασ όμωσ ότι η χελώνα παρϋμενε ςοβαρό,
κατϊλαβε ότι δεν του το εύπε για αςτεύο και ϋτςι δϋχτηκε την
πρόκληςη. Η αλεπού ωσ καταλληλότερη, όριςε το ςημεύο
που θα ξεκινούςαν, τη διαδρομό και το ςημεύο τερματιςμού.
4. Ο αγώνασ ορύςτηκε για το επόμενο πρωινό και πρϊγματι, οι
δύο διαγωνιζόμενοι καθώσ και πολλϊ ζώα του δϊςουσ
βρύςκονταν πρωύ πρωύ ςτην αφετηρύα. Η αλεπού ϋδωςε το
ςύνθημα και ο αγώνασ ξεκύνηςε. Η χελώνα χωρύσ να χϊςει
χρόνο ϊρχιςε να περπατϊει, αργϊ βϋβαια, και όδη εύχε
καλύψει τα πρώτα εκατοςτϊ τησ διαδρομόσ. Ο λαγόσ
βλϋποντασ το ρυθμό τησ αντιπϊλου του, και νυςτϊζοντασ
μιασ και όταν πολύ πρωύ, ςκϋφτηκε να κοιμηθεύ λιγϊκι και
όταν ξυπνόςει θα ϋτρεχε όπωσ μόνο αυτόσ μπορεύ και θα
τερμϊτιζε ςύγουρα πρώτοσ.
5. Έτςι η χελώνα ςυνϋχιςε να περπατϊει, ενώ ο λαγόσ το ϋριξε
ςτον ύπνο. Πϋραςε αρκετό ώρα και κϊποια ςτιγμό ο λαγόσ
ξύπνηςε. Καιρόσ για τρϋξιμο εύπε και ξεκύνηςε.
Παραξενεύτηκε πολύ που δεν ςυναντούςε την χελώνα και
για μια ςτιγμό ςκϋφτηκε ότι θα εύχε εγκαταλεύψει τον αγώνα
αφού ϋτςι κι αλλιώσ τον εύχε χαμϋνο από χϋρι. Περιςςότερο
όμωσ ξϋρετε πότε παραξενεύτηκε; Όταν ϋφταςε ςτο ςημεύο
τερματιςμού και εύδε την χελώνα να τον περιμϋνει μαςώντασ
ϋνα φιλαρϊκι και ϋχοντασ μια ϋκφραςη θριϊμβου ςτο
πρόςωπό τησ.
6. Έτςι η χελώνα κϋρδιςε τον λαγό ςε αγώνα δρόμου, όχι
βϋβαια γιατύ τρϋχει πιο γρόγορα από αυτόν, αλλϊ γιατύ
παρϋμεινε πιςτό ςτον ςκοπό τησ και δεν ϋδειξε όπωσ ο λαγόσ
αλαζονεύα.