1. Ο λαγόσ και θ χελϊνα
Μαρία Κουτςοκϊςτα
Ελζνθ Καράνκαλθ
Τρζιςθ Ομορζγκιε
Γ’1
2. • Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ζνασ λαγόσ
ζχει βγει ζξω από τθν φωλιά του
και ζτρωγε φρζςκο χορταράκι. Κακϊσ
ζτρωγε, μια χελϊνα να περνάει λίγο
πιο μακριά και του φάνθκε τόςο
αςτείο το περπάτθμά τθσ, που άρχιςε
να τθν κοροϊδεφει ότι ιταν πιο αργι
και από τα ςαλιγκάρια.
• Η χελϊνα ςταμάτθςε, γφριςε προσ
τον λαγό και του είπε:
• -Τι κα ζλεγεσ να τρζξουμε ςε ζναν
αγϊνα δρόμου για να δοφμε ποιοσ
είναι πιο γριγοροσ από τουσ δυο;
3. • Αυτό ιταν! Ο λαγόσ ζπεςε κάτω και άρχιςε να
χτυπιζται από τα γζλια. Βλζποντασ όμωσ ότι θ
χελϊνα παρζμενε ςοβαρι, κατάλαβε ότι δεν του
το είπε για αςτείο και ζτςι δζχτθκε τθν
πρόκλθςθ. Η αλεποφ ωσ καταλλθλότερθ, όριςε το
ςθμείο που κα ξεκινοφςαν, τθ διαδρομι και το
ςθμείο τερματιςμοφ.
• Ο αγϊνασ ορίςτθκε για το επόμενο πρωινό και
πράγματι, οι δφο διαγωνιηόμενοι κακϊσ και
πολλά ηϊα του δάςουσ βρίςκονταν πρωί πρωί
ςτθν αφετθρία. Η αλεποφ ζδωςε το ςφνκθμα και
ο αγϊνασ ξεκίνθςε. Η χελϊνα χωρίσ να χάςει
χρόνο άρχιςε να περπατάει, αργά βζβαια, και
ιδθ είχε καλφψει τα πρϊτα εκατοςτά τθσ
διαδρομισ. Ο λαγόσ βλζποντασ το ρυκμό τθσ
αντιπάλου του, και νυςτάηοντασ μιασ και ιταν
πολφ πρωί, ςκζφτθκε να κοιμθκεί λιγάκι και όταν
ξυπνιςει κα ζτρεχε όπωσ μόνο αυτόσ μπορεί
και κα τερμάτιηε ςίγουρα πρϊτοσ.
•
4. • Έτςι θ χελϊνα ςυνζχιςε να
περπατάει, ενϊ ο λαγόσ το ζριξε
ςτον φπνο. Πζραςε αρκετι ϊρα
και κάποια ςτιγμι ο λαγόσ
ξφπνθςε. Καιρόσ για τρζξιμο είπε
και ξεκίνθςε. Παραξενεφτθκε πολφ
που δεν ςυναντοφςε τθν χελϊνα
και για μια ςτιγμι ςκζφτθκε ότι
κα είχε εγκαταλείψει τον αγϊνα
αφοφ ζτςι κι αλλιϊσ τον είχε
χαμζνο από χζρι. Περιςςότερο
όμωσ ξζρετε πότε παραξενεφτθκε;
Όταν ζφταςε ςτο ςθμείο
τερματιςμοφ και είδε τθν χελϊνα
να τον περιμζνει μαςϊντασ ζνα
φυλλαράκι και ζχοντασ μια
ζκφραςθ κριάμβου ςτο πρόςωπό
τθσ.
5. Έτςι θ χελϊνα
κζρδιςε τον λαγό
ςε αγϊνα δρόμου,
όχι βζβαια γιατί
τρζχει πιο γριγορα
από αυτόν, αλλά
γιατί παρζμεινε
πιςτι ςτον ςκοπό
τθσ και δεν ζδειξε
όπωσ ο λαγόσ
αλαηονεία.
