2. O Բնութագիրը Ալոճենին
վարդազգիների ընտանիքին
պատկանող թուփ է կամ ոչ մեծ
ծառ, փշոտ ճյուղերով: Ալոճենու
(լատիներեն անվանումը՝ Crataegus
L.) տերևները պարզ են հերթադիր:
Ծաղիկները սպիտակ են, երբեմն էլ
կարմրավուն: Պտուղները մանր են,
կարմրաբոսոր, 3-4 սերմերով: Ցեղի
անունը ծագել է հունարեն
«Կռատաիոս» բառից, որ
նշանակում է ուժեղ:
3. O Բաղադրությունը : Բույսի ծաղիկներում
հայտնաբերված է եթերայուղ,
տրիմեթիլամին, կվ երցետին,
կոֆեինային և քլորագենային թթուներ,
հիպերոզիդ, խոլին, ա ցետիլխոլին և
այլն: Պտուղները պարունակում են
գինեթթու, կիտրոնաթթու, կ
րատեգուսաթթու, ուրսոլաթթու ,
օլեանոլաթթու,ֆլավոնոիդներ , սորբիդ,
ճարպային յուղեր, կարոտին, C
վիտամին, դաբաղանյութեր, քի միական
տարրերից՝կոբալտ, պղինձ, եր կաթ,
մանգան, ցինկ, մոլիբդեն և այլն:
4. O Ծաղիկները՝ ծաղկաբույլերով
հավաքում են մինչև լրիվ բացվելը,
իսկ պտուղները՝ աշնանը, այսինքն՝
լրիվ հասունանալուց հետո:
Ալոճենու բուժական
հատկությունների մասին դեռևս մեր
թվարկության առաջին դարում նշել
է հույն բժիշկ Դիոսկորիդը, իսկ
ժողովրդական բժշկության մեջ շատ
վաղուց պտուղներն օգտագործվել
են թեյի, փոշու կամ կիսելի ձևով,
ծաղիկները՝ թեյի մեջ, սրտային մի
շարք հիվանդությունների,
գլխապտույտ ների, հևոցի,
անքնության ժամանա կ և այլն:
5. O Օգտագործումը Բուժման
նպատակով օգտագործում են
բույսի ծաղիկները և հասուն
պտուղները: Ավիցեննան
դեղաբույսը օգտագործել է բերանի
խոռոչի և կոկորդի բորբոքումների
և ստամոքսի սուր
ախտահարումերի ժամանակ:
Ամիրդովլաթը նշում է, որ ալոճի
սերմերի եփուկն ամրացնում է
լնդերը, ատամները, կտրում է
արյունահոսությունը, առաջ բերում
փորկապություն, վերացնում
դեղնությունը, ուժեղացնում լյարդն
ու ստամոքսը, իսկ սպեղանու ձևով
բուժում է մաստիտը:
6. O Օգտագործումը: Ալոճի
ծաղիկներից և պտուղներից
պատրաստված
դեղամիջոցները ուժեղացնում
են սրտամկանի կծկումները,
բարելավում սրտի և
ուղեղիարյան
շրջանառությունը, վերացնո
ւմ անոթային սպազմը, սրտի
շրջանի ցավերը,
կանոնավորում սրտի ռիթմը,
առաջ բերում տևական
հանգստացնող
ներգործություն:
