So many musicians are doing their ultimate best to get noticed by programmers. Their music is great, but sometimes they don't have the right pictures, bio's or youtubes so the marketer can promote their music to the audience and make proper press releases. I was at Codarts to talk to minor students about entrepreneurship and marketing.
19. Jazz
FestivalJazzInternationalRotterdam
Gehoord:31/10-2/11,LantarenVenster.
*4
MarkSchilders
FOTOCARELVANHEES
Vurige drummer Mark
Schilders is de spil van
spannend jazzfestival
Eenheid, chemie en hoogspanning. Het zijn de
ingrediënten die het Jazz Internationaal Rotter-dam
voor de veertiende keer verbonden. Van een
opening met het onconventionele bandje De Be-ren
Gieren en het imponerende Armeense won-derkind,
pianist Tigran ging de aandacht direct
door naar Mark Schilders. De jonge drummer die
zoveel mogelijk jazzkilometers in New York
maakt, was de spil van het jaarlijkse festivalpro-ject.
Met zijn ‘Pack’, een nieuw samenstelde
band, maakte hij zijn componeerdebuut. Het
werd elektrische jazz met onder meer de vaardi-ge
gitarist Jesse van Ruller, maar wisselde nogal
van energie. Tam waren de breed uitgesponnen
soundscape-achtige vormen –een nogal opmer-kelijke
keuze voor een drummer die hierin wei-nig
meer kan dan accentueren. Opwindend was
het, wanneer het vuur door ritmiek werd opge-stookt,
zoals in Vamp met interessante inkleurin-gen
op gitaar en piano. Als leider mag Schilders
zich met vurige solo’s en struikelende ritmes nog
meer doen gelden. In een overvloedig program-ma
in twee zalen stonden ook drummers cen-traal
bij de band Krupa en The Genes, die met een
zelfverzekerde braniehouding flink ronkten.
Groei viel op bij saxofonist Ben van Gelder die
zich door zijn Amerikaanse kwartet met trompet-tist
Ambrose Akinmusire verschrikkelijk uitge-daagd
zag. Daardoor nam ook hij beduidend
meer risico, zijn spel leek opgetild.
Gisteren deed de bas het meest van zich spre-ken.
Het trio Phronesis van de Deense bassist Jas-per
Høiby trok inventief en frismodern steeds
een andere sfeer op, en was ondanks het middag-concert
tijdstip ( „dit is te vroeg voor jazz”) aan-vallend.
Beduidend grilliger was het bij publieks-trekker
Avishai Cohen, een echte opperhaan op
de bas. Aanvankelijk foeterend tegen diegene die
het waagde te flitsen met zijn camera, sloeg gaan-deweg
venijn om in concentratie. Cohen draaide
om zijn contrabashals in lange improvisaties met
als golven uitrollende romantische melodieën,
die vervolgens knap afgepeld werden. Mooi hoe
dan in één beweging ovationeel applaus davert.
AmandaKuyper