SlideShare a Scribd company logo
1 of 34
Ekonomia




Wykonanie:
Gajosz Wojtek
Kotowicz Łukasz
Eti 7.1
Czego potrzebujemy?:
 Dobro jest to każdy środek służący (zasoby)
  bezpośrednio lub pośrednio do zaspokajania
  potrzeb ludzkich.
 Usługa zaspokaja potrzeby tylko w trakcie jej
  wykonywania.
   LUDZKIE (ludzie wraz z ich umiejętnościami i
    doświadczeniem)
   NATURALNE (ziemia, surowce mineralne i
    roślinne, woda itp.)
   KAPITAŁOWE (kapitał rzeczowy i finansowy:
    środki pracy, przedmioty pracy oraz środki
    pieniężne w różnych postaciach)
   Niektóre z zasobów ziemskich mają swój koniec min. Ropa
    naftowa – bardzo cenny surowiec. Temat porusza poniższy film:


http://www.youtube.com/watch?v=3f-LsDeVhLI
   Zasobem kapitału są dobra inwestycyjne wytworzone przez
    człowieka i przeznaczone do dalszego wykorzystania w celu
    zdobycia dóbr(innych zasobów).
   RZADKOŚĆ jest wynikiem zależności między
    zapotrzebowaniem na dobra a ograniczonymi
    zdolnościami ich wytworzenia.
   Krzywa możliwości produkcyjnych (KMP) zwana
    też krzywą transformacji jest to graficzna ilustracja
    zjawiska rzadkości.
   Przy produkcji dobra A na poziomie A3 kosztem
    alternatywnym jest całkowita rezygnacja z produkcji
    dobra B. Jest to rozwiązanie brzegowe (krańcowe).
    Zwiększenie produkcji dobra B od 0 do poziomu B2
    oznacza ograniczenie produkcji dobra A do A2.
 Zasób czynnika produkcji to ilość tego czynnika
  jaką gospodarka dysponuje w danym momencie
  (ujęcie statyczne).
 Strumień czynnika produkcji oznacza
  wykorzystanie czynnika produkcji w określonym
  czasie (ujęcie dynamiczne).
 Zasobem pracy nazywamy liczbę ludzi w wieku
  produkcyjnym, która może być zatrudniona w celu
  wykorzystania ich umiejętności w procesie
  produkcji( liczba pracowników skłonnych podjąć
  pracę w danym momencie).
 Strumień pracy oznacza wykorzystanie zasobu
  pracy w określonym czasie
  (strumień pracy = zasób pracy x czas pracy).
   Podstawa, na której opiera się istota
    gospodarowania, to więc z jednej strony-
    ograniczoność zasobów, które ma człowiek do
    dyspozycji, a z drugiej-nieograniczoność jego
    potrzeb
Konsumentem jest jednostka, która
dysponując określonym dochodem dokonuje
wyboru dóbr na rynku zgodnie ze swoimi
preferencjami celem maksymalizacji
czerpanej z tego tytułu użyteczności.
   WYBÓR to KORZYŚĆ i KOSZT utraconych
    korzyści
Koszt alternatywny - Jest to wartość
najcenniejszej niewykorzystanej alternatywy.
Gdy KMP jest wklęsła do początku układu
współrzędnych koszt alternatywny jest rosnący. Aby
zwiększyć produkcję dobra A trzeba zrezygnować z
coraz większej ilości dobra B.
   Gdy KMP jest wypukła do początku układu
    współrzędnych koszt alternatywny jest malejący.
   . Gdy KMP jest liniowa koszt alternatywny jest stały.
   Jest jednym z kluczowych pojęć w ekonomii, w myśl
    którego podmiot dokonuje takiej alokacji
    ograniczonych zasobów, które optymalizują
    korzyści, jakie z tego czerpie.
   Do racjonalnego gospodarowania zmusza rzadkość
    zasobów i dóbr dostępnych w gospodarce.
    Warunkiem racjonalnego gospodarowania jest
    możliwość wyboru pomiędzy różnymi wariantami
    rozwiązań, a także sprecyzowane kryteria wyboru.
   Bardzo dobrym przykładem racjonalnego
    gospodarowania jest tworzenie alternatywnych
    paliw z odpadów i śmieci. Temat ten porusza film
    poniżej:

http://www.youtube.com/watch?v=8YQLgLQWSh0
   Rozwiązanie najbardziej racjonalne z punktu
    widzenia jednego kryterium nie musi takie być w
    kontekście innego kryterium.
Zasada racjonalnego gospodarowania może
być sformułowana w dwóch wymiarach:
Maksymalizacja efektów, przy założonym poziomie
nakładów
Minimalizacja nakładów, przy założonym poziomie
efektów.
Racjonalność postępowania wymaga, aby podmiot
zbierał i analizował przy pomocy rozumu wszystkie
informacje niezbędne do podjęcia właściwej decyzji o
alokacji zasobów. Oznacza to, że postulat
racjonalności wymaga od podmiotu znajomości
wszystkich tych informacji oraz zdolności do ich
właściwego przetworzenia.
   Jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych -
    porównanie nakładów związanych z
    podejmowanymi działaniami i efektów, jakie
    jednostka zamierza osiągnąć. Ułatwia on wybór
    takiego wariantu postępowania, który pozwala
    osiągnąć maksymalne korzyści:
Wariant I – zasada największego efektu/największej
  wydajności (jeśli dane są środki, należy
  maksymalizować cel)
Wariant II: zasada najmniejszego
  nakładu/oszczędności środków (jeśli dany jest cel,
  należy minimalizować nakłady)

Podstawowe cechy rachunku ekonomicznego:

   wariantowość
   kompleksowość
   dualizm
   wiarygodność
   Występuje wtedy gdy dobór środków odpowiada
    prawdziwej, obiektywnie istniejącej sytuacji, tj.
    istniejącym faktom i prawom. Racjonalność
    rzeczywista jest utożsamiana z działaniem
    skutecznym, a więc takim, które prowadzi do
    maksymalizacji korzyści.
   Racjonalność metodyczna oznacza, że działanie jest
    racjonalne z punktu widzenia wiedzy
    podejmującego decyzję. Oznacza to, że działając w
    ramach posiadanej wiedzy wyciąga logiczne
    wnioski, poprawnie dobiera środki, bez względu na
    to czy wiedza ta jest całkowicie zgodna z
    obiektywnym stanem rzeczy. Racjonalność
    metodyczna uznaje działania za racjonalne, jeśli
    przybliżą one przedmiot decyzyjny do osiągnięcia
    maksymalnych korzyści.
   Zwana również zasadą największej wydajności lub
    maksymalizacji zysku stwierdza, że maksymalny
    stopień realizacji celu osiąga się postępując tak, by
    przy danym nakładzie środków otrzymać
    maksymalny stopień realizacji celu.
   Zwana też zasadą oszczędności środków lub
    minimalizacji nakładów mówi nam, żeby
    postępować tak, by przy danym stopniu
    realizacji celu użyć minimalnego nakładu
    środków.
   Ponieważ jeśli zmaksymalizujemy efekt przy danych
    środkach, to nie możemy tych środków zmniejszyć,
    ponieważ obniży to stopień realizacji celu i
    spowoduje osiągnięcie celu niższego niż
    maksymalny. Z kolei jeśli określony cel osiągniemy
    przy minimalnych nakładach, to nie możemy już
    zwiększyć stopnia realizacji celu, bo byłoby to
    zwiększenie nakładów.
   Jest to więc wybór najlepszego wariantu z
    możliwych. Wybór optymalny oznacza, że w
    danym momencie i w danych warunkach nie
    ma rozwiązania lepszego.

More Related Content

More from dzejket

More from dzejket (12)

Quiz ograniczoność zasobów - kotowicz - gajosz eti 7-1
Quiz   ograniczoność zasobów - kotowicz - gajosz eti 7-1Quiz   ograniczoność zasobów - kotowicz - gajosz eti 7-1
Quiz ograniczoność zasobów - kotowicz - gajosz eti 7-1
 
1b
1b1b
1b
 
5
55
5
 
4
44
4
 
3
33
3
 
2
22
2
 
1
11
1
 
6
66
6
 
Prezentacja hiper
Prezentacja hiperPrezentacja hiper
Prezentacja hiper
 
1
11
1
 
1
11
1
 
1moodle
1moodle1moodle
1moodle
 

Ograniczoność zasobów gajosz - kotowicz - eti7.1

  • 2. Czego potrzebujemy?:  Dobro jest to każdy środek służący (zasoby) bezpośrednio lub pośrednio do zaspokajania potrzeb ludzkich.  Usługa zaspokaja potrzeby tylko w trakcie jej wykonywania.
  • 3. LUDZKIE (ludzie wraz z ich umiejętnościami i doświadczeniem)
  • 4. NATURALNE (ziemia, surowce mineralne i roślinne, woda itp.)
  • 5. KAPITAŁOWE (kapitał rzeczowy i finansowy: środki pracy, przedmioty pracy oraz środki pieniężne w różnych postaciach)
  • 6. Niektóre z zasobów ziemskich mają swój koniec min. Ropa naftowa – bardzo cenny surowiec. Temat porusza poniższy film: http://www.youtube.com/watch?v=3f-LsDeVhLI
  • 7. Zasobem kapitału są dobra inwestycyjne wytworzone przez człowieka i przeznaczone do dalszego wykorzystania w celu zdobycia dóbr(innych zasobów).
  • 8. RZADKOŚĆ jest wynikiem zależności między zapotrzebowaniem na dobra a ograniczonymi zdolnościami ich wytworzenia.
  • 9. Krzywa możliwości produkcyjnych (KMP) zwana też krzywą transformacji jest to graficzna ilustracja zjawiska rzadkości.
  • 10. Przy produkcji dobra A na poziomie A3 kosztem alternatywnym jest całkowita rezygnacja z produkcji dobra B. Jest to rozwiązanie brzegowe (krańcowe). Zwiększenie produkcji dobra B od 0 do poziomu B2 oznacza ograniczenie produkcji dobra A do A2.
  • 11.  Zasób czynnika produkcji to ilość tego czynnika jaką gospodarka dysponuje w danym momencie (ujęcie statyczne).  Strumień czynnika produkcji oznacza wykorzystanie czynnika produkcji w określonym czasie (ujęcie dynamiczne).
  • 12.  Zasobem pracy nazywamy liczbę ludzi w wieku produkcyjnym, która może być zatrudniona w celu wykorzystania ich umiejętności w procesie produkcji( liczba pracowników skłonnych podjąć pracę w danym momencie).  Strumień pracy oznacza wykorzystanie zasobu pracy w określonym czasie (strumień pracy = zasób pracy x czas pracy).
  • 13. Podstawa, na której opiera się istota gospodarowania, to więc z jednej strony- ograniczoność zasobów, które ma człowiek do dyspozycji, a z drugiej-nieograniczoność jego potrzeb
  • 14. Konsumentem jest jednostka, która dysponując określonym dochodem dokonuje wyboru dóbr na rynku zgodnie ze swoimi preferencjami celem maksymalizacji czerpanej z tego tytułu użyteczności.
  • 15. WYBÓR to KORZYŚĆ i KOSZT utraconych korzyści
  • 16. Koszt alternatywny - Jest to wartość najcenniejszej niewykorzystanej alternatywy.
  • 17. Gdy KMP jest wklęsła do początku układu współrzędnych koszt alternatywny jest rosnący. Aby zwiększyć produkcję dobra A trzeba zrezygnować z coraz większej ilości dobra B.
  • 18. Gdy KMP jest wypukła do początku układu współrzędnych koszt alternatywny jest malejący.
  • 19. . Gdy KMP jest liniowa koszt alternatywny jest stały.
  • 20. Jest jednym z kluczowych pojęć w ekonomii, w myśl którego podmiot dokonuje takiej alokacji ograniczonych zasobów, które optymalizują korzyści, jakie z tego czerpie.
  • 21. Do racjonalnego gospodarowania zmusza rzadkość zasobów i dóbr dostępnych w gospodarce. Warunkiem racjonalnego gospodarowania jest możliwość wyboru pomiędzy różnymi wariantami rozwiązań, a także sprecyzowane kryteria wyboru.
  • 22. Bardzo dobrym przykładem racjonalnego gospodarowania jest tworzenie alternatywnych paliw z odpadów i śmieci. Temat ten porusza film poniżej: http://www.youtube.com/watch?v=8YQLgLQWSh0
  • 23. Rozwiązanie najbardziej racjonalne z punktu widzenia jednego kryterium nie musi takie być w kontekście innego kryterium.
  • 24. Zasada racjonalnego gospodarowania może być sformułowana w dwóch wymiarach: Maksymalizacja efektów, przy założonym poziomie nakładów Minimalizacja nakładów, przy założonym poziomie efektów.
  • 25. Racjonalność postępowania wymaga, aby podmiot zbierał i analizował przy pomocy rozumu wszystkie informacje niezbędne do podjęcia właściwej decyzji o alokacji zasobów. Oznacza to, że postulat racjonalności wymaga od podmiotu znajomości wszystkich tych informacji oraz zdolności do ich właściwego przetworzenia.
  • 26. Jedna z podstawowych kategorii ekonomicznych - porównanie nakładów związanych z podejmowanymi działaniami i efektów, jakie jednostka zamierza osiągnąć. Ułatwia on wybór takiego wariantu postępowania, który pozwala osiągnąć maksymalne korzyści:
  • 27. Wariant I – zasada największego efektu/największej wydajności (jeśli dane są środki, należy maksymalizować cel)
  • 28. Wariant II: zasada najmniejszego nakładu/oszczędności środków (jeśli dany jest cel, należy minimalizować nakłady) Podstawowe cechy rachunku ekonomicznego:  wariantowość  kompleksowość  dualizm  wiarygodność
  • 29. Występuje wtedy gdy dobór środków odpowiada prawdziwej, obiektywnie istniejącej sytuacji, tj. istniejącym faktom i prawom. Racjonalność rzeczywista jest utożsamiana z działaniem skutecznym, a więc takim, które prowadzi do maksymalizacji korzyści.
  • 30. Racjonalność metodyczna oznacza, że działanie jest racjonalne z punktu widzenia wiedzy podejmującego decyzję. Oznacza to, że działając w ramach posiadanej wiedzy wyciąga logiczne wnioski, poprawnie dobiera środki, bez względu na to czy wiedza ta jest całkowicie zgodna z obiektywnym stanem rzeczy. Racjonalność metodyczna uznaje działania za racjonalne, jeśli przybliżą one przedmiot decyzyjny do osiągnięcia maksymalnych korzyści.
  • 31. Zwana również zasadą największej wydajności lub maksymalizacji zysku stwierdza, że maksymalny stopień realizacji celu osiąga się postępując tak, by przy danym nakładzie środków otrzymać maksymalny stopień realizacji celu.
  • 32. Zwana też zasadą oszczędności środków lub minimalizacji nakładów mówi nam, żeby postępować tak, by przy danym stopniu realizacji celu użyć minimalnego nakładu środków.
  • 33. Ponieważ jeśli zmaksymalizujemy efekt przy danych środkach, to nie możemy tych środków zmniejszyć, ponieważ obniży to stopień realizacji celu i spowoduje osiągnięcie celu niższego niż maksymalny. Z kolei jeśli określony cel osiągniemy przy minimalnych nakładach, to nie możemy już zwiększyć stopnia realizacji celu, bo byłoby to zwiększenie nakładów.
  • 34. Jest to więc wybór najlepszego wariantu z możliwych. Wybór optymalny oznacza, że w danym momencie i w danych warunkach nie ma rozwiązania lepszego.