Traballo para prepara-la visita a unha exposición de viñetas de El Roto. Por Julián Ferrer

1. O Liberalismo e a explotación da natureza

2. Hai unha chea de séculos, o filósofo grego Aristóteles, falando das necesidades do ser humano, consideraba que as máis materiais (alimento, vestido, vivenda…) son cubertas por unha actividade humana que chamamos economía.

3. Na economía o que conta é a satisfacción das necesidades humanas materiais . Para así, logo, poder atender outras necesidades máis elevadas (necesidade de recoñecemento, de inmortalidade, de permanencia no recordo)

4. A actitude básica pola que se debe guia-lo home na actividade económica debe ser o cuidado , a boa administración dos recursos. O económico está,daquela, irremediablemente, necesariamente, unido ó ecolóxico .

7. Os economistas da fisiocracia, que nos precederon, estaban enganados cando pensaban que na xeración de calquera valor e riqueza, o pai é o traballo e a nai a terra. ¡Non oh! ¡ É o traballo do home a única fonte de riqueza, o único que hai que coidar e conservar ! ¡ E a mín que me sona, das clases de historia, que a clase traballadora non estivo moi ben coidada na “nova era” que inaugurou este pavo !

8. ¡ Seica hai alguén tan insensato que pense que os recursos da terra se poidan agotar algún día ! A idea do “carcamal” de Aristóteles de coidar e administrar os recursos naturais só serve de freo para o crecemento. O concepto novo é “explota-los recursos” da natureza. ¡ Abride as portas ó progreso ! Mmm. ¡ que medo!

9. En definitiva, no liberalismo o que hai é unha crenza no carácter prácticamente ilimitado dos recursos e isto xustificaba a idea de crecemento indefinido Se o pensas ben, esta ideoloxía xenerou un crecemento impresionante na economía mundial . Pero semella que a idea mesma de crecemento estaba por riba das propias persoas( as que debía servir) e da natureza.

10. Logo de lle dar moitas voltas, eu vexo tres elementos criticables neste prantexamento liberal da economía. ¡ A ver se estades de acordo ! Esquece que a finalidade da economía é atende-las necesidades do indivíduo e, o propio indivíduo, é o máis valioso na súa variedade. Non valora que os recursos da natureza son limitados e malgástaos de xeito irracional. Olvida que os recursos tenden a concentrarse (se só se moven pola lóxica do interés), impedindo así a súa xusta distribución.

11. Daquela, no que á natureza se refire, habemos de ser moi conscientes da existencia de recursos pero non só da súa cantidade. Tamen hemos de valora-la cualidade que distingue entre recursos renovables e non renovables.

12. Xustamente, a conciencia da existencia de recursos non renovables debe levar á conciencia do inalienable, do que non pode se vendido. Ollade esto que lin o outro día nun libro. “ Os recursos da terra non poden ser expropiados por ningunha xeración, baixo nengún pretexto. A terra, a auga, o aire, todo o que crece nos mares e no chan e atópase na codia da terra é patrimonio común de tódolos pobos e xeracións.” Erwin Laszlo, “ A derradeira oportunidade”

13. E agora, tendo reflexionado sobre todo isto, ¿ cara onde miramos para afronta-los problemas da nosa época no relativo ó medio natural?

15. Sá cabau IES Francisco Aguiar. Betanzos Historia Contemporanea.1º BAC Curso 2006-2007