Over het gebruik van spraaktechnologie.

1. “Hé koelkast: Mag ik een glaasje melk?”
Infovisie MagaZIEN maart 2017
Het bedienen van apparaten met je stem lijkt met de dag normaler te worden. Je telefoon is je
maatje, je slimme assistent, geworden en voert zonder te mopperen je opdrachten uit. De
verwarming een graadje warmer, de wasmachine aan, de verlichting uit, het laatste weerbericht, een
appje beantwoorden of de laatste hit luisteren van Kensington; “Roept u maar”.
De apparaten, toepassingen en diensten die we op afstand en met onze stem bedienen zijn veelal
verbonden met het internet. Behalve met je smartphone kunnen de apparaten ook onderling met
elkaar ‘communiceren’; en dan wordt het pas echt handig.
“Hé koelkast: Mag ik een glaasje melk?”
Daar had de koelkast natuurlijk al lang rekening mee gehouden. Zoals iedere dag neem ik na het
sporten een glas melk. De resultaten van mijn sporthorloge waren al gesynchroniseerd; Mijn gps-
positie heeft al aangegeven dat ik van de sportschool onderweg naar huis was. Dat was trouwens ook
het teken om de verwarming alvast een graadje warmer te zetten. Bij het opengaan van de voordeur
(volledig automatisch natuurlijk), waarbij de verlichting aangaat, wordt het glas melk ingeschonken
en door huishoudrobot op tafel gezet. De koelkast stuurt daarna direct een opdracht naar de
supermarkt om morgen met de boodschappendrone een nieuw pak melk te brengen. Natuurlijk pas
nadat was uitgezocht bij welke supermarkt de melk in de aanbieding is en de klantwaardering hoog
is. Er wordt automatisch 95 eurocent van mijn rekening afgeschreven.
“Hé koelkast: Mag ik een glaasje melk?”
Hoe lang houden we ons nog bezig met brailleleesregels, screenreaders, toegankelijke websites,
beeldschermloepen en apps? Met onze stem kunnen we immers alles bedienen wat we willen.
“Hé koelkast: Doe toch maar een cola!”
Christiaan