2. Tussen de massa voel ik me verdwaald,
tussen de miljoenen mensen rondom
mij heen. Ik voel die lege blikken die mij
aanstaren. Zonder emotie...Sleurend
door de grote stad Londen met een
leeg gevoel. Alsof ik een schaduw ben
die langzaam maar zeker verdwijnt.
Niet begrepen, verstoten.. een eenling.
3. Elke dag weer dezelfde route.
Ondergronds vindt ik keer op keer de
route die mij leidt. Leidt naar verloss-
ing of verdieping, wie zal het zeggen?
Ik zit in een draaikolk die maar niet
eindigt wanneer zie ik het eindpunt?
Ik ben op zoek naar iemand die mij be-
grijpt, naar mij luistert, mij lief heeft,
mij aanvult.. ik zoek haar.
4. Tot op een dag dat ik haar zag, ze
keek mij aan, ik keek haar aan. Een
schittering in mijn ogen en die van haar
zeiden genoeg. We werden verlegen,
onzeker.. wat moet ik doen?
Zal ik haar aanspreken, of zal zij mij
aanspreken? Ik twijfel, zij twijfelt.. Ze
verlaat mij, ik verlaat haar. Zonder een
woord te zeggen met een vertwijfe-
ling lachen we naar elkaar. Onze wegen
scheiden.
5. Mijn gedachtes dwalen af op zoek naar
haar, spijt heb ik ervan. Haar blik zit in
mijn geheugen vast,
Ik ga eraan KAPOT.
6. Elke dag weer zoek ik haar, ik heb een
missie, een doel, een vraag, een verlan-
gen. Ik droom over haar.
Ik voel me thuis bij haar, ik weet het
zeker.
7. Tot op een dag.. dat ik haar weer zie
dan wordt ze de mijne, mijn aanvulling,
mijn passie, mijn verlangen, mijn plek,
mijn teken, mijn eindpunt, … ze is van
MINE
mij. Mijn jeans - She’s
