1. Burua Dantzan
1. Lehenengo eta behin lauki bat egin
eta barruan 4x4-ko laukiak egin eta
txuriz eta beltzaz margotu txandaka.
2. Ondoren ,diagonalean doblatu erditik.
3. Gero ,gelditu zaigun triangelua erditik
doblatu.
2.
3. 4. Gelditzen den trianguloaren iskin bat
erdiko.
4. 5. Iskinera eraman eta errepikatu beste
iskinarekin.
6. Ateratzen den laukia erditik doblatu.
7. Errepikatu aurreko eragiketa.
8. Azkenik ,diagonaletik moztu.
6. Bazen leku guztietan agintzen zuen
gizon aberats bat mundu osoan zehar
bidaiatzen zuena, gauza bat eta bestea
aginduz. Den-denak nazkaturik zeuden bere
agindupean. Txiki-txikitatik berak nahi zuena
egiten uzten ziotenez, zahartu zenean ere
hala jarraitzen zuen; eta mundu guztia bere
menpe zuen. Berari gustatzen zitzaiona
gustatu behar zitzaion mundu osoari eta
berak nahi bezalakoa bazen mundua, hala
izango zen mundu perfektua.
Bere ideiak zoro-zoroak ziren
batzuetan eta triste baino tristeagoak
bestetan . Gizon hau Ingalaterran jaio zenez,
bertan hasi zen agintzen lehenengoz. Lehenik
eta behin, ingeles guztiak gorriz janzteko
eskatu zuen, beraien objektu eta zituzten
gauza guztiekin batera. Hura bai zela
tamalgarria : denak itsu geratu ziren gorri
kolorearen intentsitate handiegiarengatik.
Dena zegoen gorria: zelaiak,ura, pertsonak…
Asko eta asko tomateak bezalako elikagai
gorriak bakarrik jateagatik hil ziren eta giza
odola edateagatik erotu. Egoera hau ikusita,
gizona nazkatu eta Ingalaterra erdi hutsik
utzita , beste lurralde batera joatea erabaki
zuen: Frantziara.
7. Ingalaterran hainbeste gorri ikusita,
Frantzian zerbait alai eta biziagoa agintzea
erabaki zuen. Egunero hainbeste gustatzen
zitzaizkion inauteriak nahi zituen. Biztanleak
zeharo poztu ziren, ez zuten lanik egin
beharko, ezta ezerren ardurarik izan ere.
Kale guztiak koloretako apaingarriz bete
zituzten eta leku guztiak musikaz bete.
Denak inoiz baino alaiago sentitzen ziren.
Baina hilabete igarotakoan, ez zegoen ez
kolorerik, ez musikarik eta ez ezer Frantzia
osoan. Denek lanera itzuli nahi zuten inauteri
luze haien ondoren, egunero berdinarekin
aspertu egiten baitziren. Gizon hau berriz
ere nazkatu, eta herrialde osoa goibel eta
alaitasunik gabe utzirik, Frantzia utzi zuen.
Han gertu ikusi zuen herrialde batek
atentzioa deitu zion, inoiz ez baitzuen ikusi
halako lekurik. Euskal Herria zen. Izugarri
gustuko zituen hango mendiak, hondartzak,
paisaia ederrak eta batez ere, janaria. Han
izugarri gustura zegoela, oraindik agintzeko
inongo asmorik gabe, liburu bat irakurtzen ari
zela, gertu zegoen hiri batek bera bezalako
agintzaile aberats bat zegoela han gertuko
Andaluziako Granada hiriko tontor bateko
izugarrizko jauregian bizi zena. Bi aldiz
pentsatu gabe, zuzenean joan zen hara.
8. Ez zuen nahi inondik ere bera bezalako
agintzaile bat egoterik han inguruan, beraz,
hura hiltzeko asmoz joan zen. Asko kosta
zitzaion berari laguntzeko laguntzaileak
lortzea, Granadako biztanle guztiak
beldurturik baitzeuden, baina azkenean lortu
zituen eta lortu zuten agintzaile aberats hura
hiltzea inork ezeren susmorik ere eduki gabe.
Orduan, jauregi hartan naturarekin zerikusia
zuten gauzak besterik jartzea gustatuko
litzaiokeela pentsatu zuen eta hori egiteko
agindu zien denei. Asko gustatzen zitzaion
dena: zuhaitzak, belarra non-nahi…
Baina egun batean zera galdetu zion
bere buruari: zergatik ez zuten
matematikarekin zerikusia zuten gauzekin
dekoratuko? Halaxe agindu zien denei. Inoiz
baino lan handiagoa kostatu zitzaien, baina
gizon hura izugarri pozik geratu zen. Dena
zen matematikoa: dituen mosaiko guztiak
denak perfektuak, neurriz neurri eginak eta
ikusgarriak hiritarren sinesmenak bertan
islatzen direlarik, Allah-ren eskultura eta
marrazkiak debekatzen dituztenean
geometria erabili zutelako sinismena
azaltzeko, arku perfektuak beraien dekorazio
matematikoekin, paretetako dekorazio arraro
baina matematikoak… Erabat eraiki
zutenerako, hil egin zen gizon hura, Alhambro
izenekoa, hain zuzen ere. Denak izugarri
9. poztu zuten; izan ere askatasuna izango
zuten nahi zituzten kolore eta apaingarriak
erabiliz. Baina ondoren konturatu ziren zer-
nolako altxorra sortu zuten konturatu ere
egin gabe gaztelu hartan. Horregatik,
Alhambra izenez deitu zuten, eta betirako
utzi zuten hor. Gaur egun, zorionez oraindik
Granadan jarraitzen du eta jende askok
bisitatzen du nola sortu zen jakin gabe.
Espero dezagun oraindik ere bertan irautea
mendetan eta mendetan zehar, altxor handia
baita eta sekretu asko gordetzen baititu…
