1. วันแม่แห่งชาติ

2. สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ
ทรงมีพระนามเดิมว่า หม่อมราชวงศ์ สิริกิติ์ กิติยากร ทรง
เป็นพระราชธิดาองค์ใหญ่ ของ หม่อมเจ้านักขัตรมงคล
(ต่อมาได้รับการสถาปนาเป็น พลเอกพระวรวงศ์เธอ กรม
หมื่นจันทบุรีสุรนาถ) กับหม่อมหลวง บัว กิติยากร เสด็จ
พระราชสมภพ เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 2475 ณ บ้านของ
พลเอกเจ้าพระยาวงศานุประพัทธ์ บิดาของ หม่อมหลวง
บัว กิติยากร ที่ถนนพระราม 6 กรุงเทพมหานคร
หม่อมราชวงศ์สิริกิติ์ เติบโตขึ้นมาในช่วงที่มี
การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง จึงทาให้ต้องอยู่ไกลจาก
พระบิดามารดาในตอนแรก โดยได้ตามเสด็จฯ
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ไปประทับ ที่
จังหวัดสงขลา ในปี 2476
พระราชประวัติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ

3. ประวัติวันแม่แห่งชาติ
แต่เดิมนั้น วันแม่ของชาติได้กาหนดเอาไว้วันที่ 15 เมษายนของทุก
ๆ ปี ทั้งนี้เป็นไปตามมติของคณะรัฐมนตรีประกาศรับรอง เมื่อวันที่ 23
กุมภาพันธ์ พ.ศ.2493 ซึ่งได้พิจารณาเห็นว่าการจัดงานวันแม่ของสานัก
วัฒนธรรมฝ่ายหญิง สภาวัฒนธรรมแห่งชาติผู้รับมอบหมายให้จัดงาน วันแม่ มา
ตั้งแต่วันที่ 15 เมษายน พ.ศ.2493 เป็นครั้งแรกเป็นต้นมานั้นได้รับความสาเร็จ
ด้วยดี ด้วยประชาชนให้การสนับสนุน จนสามารถขยายขอบข่ายของงานให้
กว้างขวางออกไป
มีการจัดพิธีกรรมทางพระพุทธศาสนา การประกวดคาขวัญวันแม่
การประกวดแม่ของชาติ เพื่อให้เกียรติและตระหนักในความ สาคัญของแม่ และ
เพื่อเพิ่มความสาคัญของวันแม่ให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ด้วยเหตุนี้งานวันแม่จึงเป็นวันแม่
ประจาปีของชาติตามประกาศของรัฐบาลฯพณฯ จอมพล ป.พิบูลสงคราม แต่
โดยทั่วไปเรียกกันว่าวัน แม่ของชาติ
ต่อมาถึง พ.ศ.2519 ทางราชการได้เปลี่ยนใหม่ให้ถือเอาวันเสด็จ
พระราชสมภพของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ คือ วันที่ 12
สิงหาคม เป็นวันแม่แห่งชาติ เริ่มในปี พ.ศ.2519 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน

6. “แม่”
ป่านนี้ จะเป็นอย่างไร จากมาไกล แสนนาน
คิดถึง คิดถึงบ้าน จากมาตั้งนาน เมื่อไรจะได้กลับ
แม่จ๋า แม่รู้บ้างไหม ว่าดวงใจ ดวงนี้เป็นห่วง
จากลูกน้อย ที่แม่ห่วงหวง อยู่เมืองหลวง ศิวิไลซ์ ไกลบ้านเรา
คิดถึงแม่ขึ้นมา น้าตามันก็ไหล อยากกลับไป ซบลงที่ตรงตักแม่
ในอ้อมกอด รักจริง ที่เที่ยงแท้ ในอกแม่ สุขเกินใคร
อีกไม่นาน ลูกจะกลับไป หอบดวงใจ เจ็บช้าเกินทน
เก็บเรื่องราว วุ่นวายสับสน ใจที่วกวน ของคนใรเมืองกรุง
คิดถึงแม่ขึ้นมา น้าตามันก็ไหล อยากกลับไป ซบลงที่ตรงตักแม่
ในอ้อมกอด รักจริง ที่เที่ยงแท้ ในอกแม่ สุขเกินใคร
อีกไม่นาน ลูกจะกลับไป หอบดวงใจ เจ็บช้าเกินทน
เก็บเรื่องราว วุ่นวายสับสน กับบางคน ที่ใจไม่แน่นอน
ลืมเรื่องบางคน ไปซบลงที่ตรงตักแม่