3. Caldo galego
Está elaborado con grelos,
verzas ou repolos, xunto
con patacas, unto ou
graxa de porco para dar
sustancia, fabas e
chourizo, lacón ou touciño
entrefebrado. Sérvese moi
quente.
Antigamente era, as máis
das veces, prato único, na
actualidade sérvese como
primeiro prato.
O caldo sen verdura
coñécese como caldo
branco.
4. Polbo á feira
Recibe o nome pola
tradición de ser preparado
polas "pulpeiras" nas feiras
de gando, e máis
recentemente nas festas e
romarías. O polbo é
cocido e aderezado con
sal gordo, pementa e
aceite de oliva.
Acompáñase con
cachelos.
Fóra de Galiza é coñecido
como "Polbo á galega".
5. Chourizo con cachelos
Adoita estar acompañado
tamén por algunha
verdura. É moi usual no
medio rural, onde se usaba
sobre todo o chourizo
negro, especialmente
elaborado para cocer, e
feito coas carnes menos
valiosas procedentes da
matanza, principalmente o
corazón e outras vísceras e
sebo, xunto con cebola e
allo picados, pimentón e
sal. Outra variedade de
grande arraigo é o
chourizo ceboleiro.
6. Cocido
O cocido galego é
máis abundante e
forte có cocido
madrileño. Adoita
levar touciño,
chourizo, polo ou
galiña, garavanzos
e verduras.
7. Churrasco
O churrasco
adoita facerse á
brasa, pero tamén
se pode facer ao
forno. Adoita
servirse con
patacas fritidas e
con dúas salsas,
unha picante e
outra de allo.
8. Mariscada
A mariscada consiste nun
surtido de diversos mariscos,
como navallas, lumbrigante,
lagostas, cigalas ou gambas.
Outros mariscos de grande
aceptación son o centolo, a
nécora, o boi, o percebe, a
vieira, o santiaguiño[5], a
cigala ou a ostra.
Pode presentarse nunha
bandexa combinando os
diferentes mariscos, ou con
diferentes bandexas cos
produtos separados. Adoita
acompañarse de arroces
caldosos e viño branco.
9. Empanada
Ossabores máis
frecuentes son a
zorza, xoubas,
carne, zamburiña,
bacallau
(xeralmente con
pasas), atún ou
vexetais.
10. Lacón con grelos
Tras desalgar o lacón
durante 48 horas,
cócese con touciño,
chourizo, pataca e
grelos, os brotes do
nabo onde
aparecen as
flores[6]. Adoita
facerse en inverno,
especialmente cara
o entroido.
11. Pementos de padrón
Os pementos de
Padrón (sendo
afamados os da
parroquia de
Herbón, adoitan
fritirse e sazonarse
con sal. Segundo o
refran, uns pican e
outros non.
13. Torta de Santiago
Está feita con
améndoa. As filloas,
tamén chamadas
freixós, son similares ás
crèpes francesas, pero
o recheo adoita ser
doce (mel, nata,
crema ou chocolate)
en vez de salgado.
Logo da matanza,
adoita usarse o sangue
do porco para facer
filloas.
14. Leite frito
É outra sobremesa
típica e de fácil
elaboración, así
como as torrijas,
coas que se
aproveita o pan
reseso.
15. Bica
é típica da
provincia de
Ourense. Ten
textura esponxosa
e adoita
complementarse
con queixos graxos
e acompañarse de
licor ou café.
17. Augardente branca, tostada
e de herbas.
A augardente, tamén coñecida como
augardente de bagazo, augardente bagaceira
ou caña, é a bebida de alta graduación que se
obtén da destilación do bagazo nun alambique.
O bagazo son os restos que quedan despois de
extraer o mosto da uva para facer viño.
Porén a denominación de orixe xeográfica recolle
as denominacións galegas Augardente de
Galicia, Augardente de herbas de Galicia, e fai
referencia ao bagazo só na súa versión en
castelán Orujo de Galicia[9].
18. A augardente adoita tomarse en
pequenas cantidades (unha parva),
despois da comida ou mesturado co
café. Antigamente adoitaba tomarse a
parva despois do almorzo, antes de ir
traballar.
A augardente branca é a caña en si.
Segundo a maceración da augardente
con herbas, froita ou froitos secos, dá
lugar a diferentes variedades.
19.
20. Licor Café
O licor café
elabórase
macerando o café
con azucre, un
pouco de anís e pel
de laranxa, aínda
que os ingredientes
(e o tempo de
maceración) varían
en función da
persoa que o faga.
21. A Queimada
A queimada é unha
mestura de
augardente, azucre,
froita e grans de café.
Arredor do proceso da
súa preparación hai
todo un ritual,
prendéndolle lume ao
líquido mentres se
remove e se recita o
conxuro da queimada.
30. “As Garzas” de
Fernando Agrasar
Facer feliz ao
viaxeiro
cambiando o
estrés polo relax e
a dieta incómoda
pola comida
saborosa e sá.
31. “A Rexidora” de
Javier González
Aquí topamos o
peso das terras
interiores, o influxo
e recreación dos
vellos pazos
galegos ou casas
señoriais...
32. “Casa Solla” de
José González-Solla
Como resulta que su
compromiso con la causa
está por encima de la
codicia comprensible,
ofrece al comensal
acabados magistrales,
pero, también, espacios
generosos, tanto en el
comedor minimalista y
elegante, como en la sala
de
estar...confortablemente
en el aperitivo o en la
sobremesa. La madurez
generosa.
33. “Alborada” de Luis Veira
Un lugar de encontro
para os amantes da
culturagastronómica
Percepcións,
experiencias e
vivencias dos
profesionais do
Grupo Alborada
para levar á boca…
