1. Bazen behin Paolo izeneko mutilo oso bizi eta burugogor
samarra. Eskolatik etxera heldu ezkero erabaki zuen
bere herriko mapea eskuan harturik eta compasa ere bai
herriaren inguruan borobil bat egin eban. Ogi puxketa
bat hartu eta martxan jarri zen bere ibilbidearekin.
Bere planoa begiratuz enparantza mordoia, iribide eta
kale sisitrin asko ikusi ebazan. Polo eskailera batzuk igo
ondoren ezkaratz baten agertu zen eta eta gizonezko
ahotz bat entren eban, ahalako baten gizon bat agertu
zen makila bat eskuan harturik eta bere gainean
apoiaturik. Gizonak beragaitik gauza asko pentzatu
ebazan eta Gure mutikoak berarengan konfiantza
harturik dena kontatu eutson eta gizonak esan zion ea
zer egingo eban ibai baten hertzean haurekitzen badan
edo……… Baina gure mutikoak danaterako aukan
erantzuna. Agur esateko momentua heldu zanean gizonak
esan zion ez ebala utzutziko baizik eta berarekin joango
dela. Martxan hazi eta gure mutikoa zaldizko monumentu
baten aurrean aurkitu zen eta bertan paentzakor zegoela
zer egin ; eskuinetik pasatu, eskerretik, zaldieren
hanken tartetik etb… Eta pentzakor zegoela bera baino
ume txikiago matek eskutik hartu eta esan zion bere ama
laguntzeko aurkitzen eta Paolok ez zekien zerr egin eta
azkenean bere ibilbideari Utziz humearen amaren bila
joan zen.