The Book of Tobit, also known as the Book of Tobias or the Book of Tobi, is a 3rd or early 2nd century BC Jewish work describing how God tests the faithful, responds to prayers, and protects the covenant community. Oil painting by a Dutch painter in the 17th century.

2. ምዕራፍ 1
1 የጦቢት ልጅ የጦቢኤል ልጅ የአናኒኤል ልጅ የአዱኤል ልጅ
የገባኤል ልጅ የአሳኤል ዘር ከንፍታሌም ወገን የሆነ የጦቢት
የቃላት መጽሐፍ።
2 በአሦራውያን ንጉሥ በአናሜሳር ዘመን ተማረከ፤ እርስዋም
ከአሴር በላይ በገሊላ ንፍታሌም ተብላ በምትጠራው ከተማ
በቀኝ በኩል ካለችው ከሴቤ.
3 እኔ ጦቢት በሕይወቴ ዘመን ሁሉ በእውነትና በጽድቅ መንገድ
ሄድሁ፥ ከእኔም ጋር ወደ ነነዌ ወደ አሦራውያን ምድር ለመጡ
ወንድሞቼና ለሕዝቤ ብዙ ምጽዋት ሠራሁ።
4 እኔም ገና በልጅነቴ በገዛ አገሬ በእስራኤል ምድር ሳለሁ የአባቴ
የንፍታሌም ነገድ ሁሉ ይሠዉ ዘንድ ከእስራኤል ነገድ ሁሉ
ከተመረጠው ከኢየሩሳሌም ቤት ወደቁ። በዚያም የልዑል ማደሪያ
ቤተ መቅደስ የተቀደሰበት እና ለሁሉም ዕድሜ የተገነባበት።
5፤ የተነሣውም ነገድ ሁሉ፥ የአባቴም የንፍታሌም ቤት ለጊደር
በኣል ሠዉ።
6 እኔ ብቻዬን ወደ ኢየሩሳሌም በበዓላቶች እሄድ ነበር፤
ለእስራኤልም ልጆች ሁሉ ለዘላለም ትእዛዝ እንደ ተሰጠሁ፥
በኩራትና ከአሥር አሥራት የፍሬውን መጀመሪያ የተቈረጠች
ነበረ። እኔም በመሠዊያው ላይ ለአሮን ልጆች ለካህናቱ
ሰጠኋቸው።
7 በኢየሩሳሌም ለሚያገለግሉት ለአሮን ልጆች ከአሥረኛው
በኵራት ሰጠኋቸው፤ አሥረኛውንም እሸጣለሁ፥ ሄጄም በየዓመቱ
በኢየሩሳሌም አሳለፍሁት።
8፤ የአባቴም ድሀ ትተውኝ ነበርና የአባቴ እናት ዲቦራ እንዳዘዘችኝ
ሦስተኛውን ለሚመቻቸው ሰጠኋቸው።
9 ደግሞም ወደ ሰውነት ዕድሜ በደረሰ ጊዜ የገዛ ዘመዶቼን ሐናን
አገባኋት ከእርስዋም ጦቢያን ወለድኩ።
10 ወደ ነነዌም በምርኮ በተወሰድን ጊዜ፣ ወንድሞቼና ዘመዶቼ
ሁሉ የአሕዛብን እንጀራ በሉ።
11 እኔ ግን ከመብላቴ ራቅሁ፤
12 እግዚአብሔርን በፍጹም ልቤ አስቤአለሁና።
13 ልዑሉም እኔ ለእርሱ ጠራጊ እሆን ዘንድ በኤንሜሳር ፊት
ጸጋንና ሞገስን ሰጠኝ።
14፤ወደ፡ሜዶም፡ኼድኹ፡የጋብርያን፡ወንድም፡ጋይኤልን፡አደራ፡በ
ሜዶ፡ከተማ፡በራጌ፡ዐሥር፡መክሊት፡ብር፡አደራ፡ተውኹ።
15 ኤኔምሳር በሞተ ጊዜ ልጁ ሰናክሬም በእርሱ ፋንታ ነገሠ።
ርስቱ ተጨነቀ፣ ወደ ሚዲያ መግባት አልቻልኩም።
፲፮ እናም በኤንሜሳር ዘመን ለወንድሞቼ ብዙ ምጽዋትን ሰጠሁ፥
እንጀራዬንም ለተራቡ ሰጠሁ።
17፤ልብሴንም፡ለዕራቁት፡አድርጎ፡ከሕዝቤ፡
የሞተውን፡ባየሁ፡ወይም፡የነነዌን፡ቅጥር፡የጣልኹ፡እንደ፡ኾነ፡ቀበር
ሁት።
18 ንጉሡም ሰናክሬም ገድሎ በመጣ ጊዜ ከይሁዳም በሸሸ ጊዜ
እኔ በስውር ቀበርኋቸው። በቁጣው ብዙዎችን ገድሏልና; ሬሳዎቹ
ግን ከንጉሥ ሲፈለጉ አልተገኙም።
19፤ከነነዌም፡አንዱ፡ኼዶ፡ለንጉሡ፡በእኔ፡አጕረመረመ፡ጊዜ፥ቀበርኋ
ቸው፥ተሸሸግሁም። ልገደል እንደፈለግሁ ተረድቼ በፍርሃት ራሴን
ራቅሁ።
20 ንብረቶቼን ሁሉ በኃይል ተወሰዱ፥ ከሚስቴም ሐና ከልጄ
ከጦቢያም በቀር ምንም አልቀረልኝም።
21 ከልጆቹም ሁለቱ ሳይገድሉት ወደ አራራ ተራራ ሸሽተው
ሳይሸሹ አምሳ አምስት ቀን እንኳ አላለፈም። ልጁ ሳርኬዶኖስም
በእርሱ ፋንታ ነገሠ። በአባቱም ሒሳብ ላይ በነገሩም ሁሉ ላይ
የወንድሜ የአናኤል ልጅ አኪያካሮስን ሾመ።
22 አኪያካሮስም ለመነኝ፥ ወደ ነነዌም ተመለስሁ። አኪካሮስም
ጠጅ አሳላፊ፥ ማተሚያም ጠባቂ፥ መጋቢ፥ ሒሳብም ጠባቂ
ነበረ።
ምዕራፍ 2
1 አሁንም ወደ ቤት ስመለስ ባለቤቴ ሐና ከልጄ ጦቢያ ጋር
በበዓለ ሃምሳ የሰባቱ ሱባዔ የተቀደሰ በዓል በሆነው በዓል ወደ እኔ
ተመለሱ፤ በዚያም መልካም እራት ተዘጋጀልኝ። ለመብላት
ተቀመጥኩ።
2 ብዙ መብልም ባየሁ ጊዜ ልጄን። እነሆም፥ በአንተ
እጠባበቃለሁ።
3 እርሱ ግን ደግሞ መጥቶ። አባት ሆይ፥ ከሕዝባችን አንዱ ታንቆ
በገበያ ተጥሎአል አለ።
4 ሥጋ ሳልቀምስ ተነሥቼ ፀሐይ እስክትጠልቅ ድረስ ወደ ክፍል
ውስጥ ወሰድኩት።
5፤ ተመለስሁም፥ ታጥቤም ነበር፥ ሥጋዬንም በጭንቀት በላሁ።
6 በዓላችሁ ወደ ኀዘን ደስታችሁም ሁሉ ወደ ዋይታ ይሆናል ብሎ
የተናገረውን የአሞጽን ትንቢት እያሰብክ ነው።
7 ስለዚህ አለቀስኩ፤ ፀሐይም ከጠለቀች በኋላ ሄጄ መቃብር
ሠርቼ ቀባሁት።
8 ነገር ግን ጎረቤቶቼ ተሣለቁብኝ፥ እንዲህም አሉ። ነገር ግን፥
እነሆ፥ ሙታንን እንደ ገና ይቀበራል።
9 በዚያች ሌሊት ደግሞ ከመቃብር ተመለስኩ፥ ርኩስ ሆኜ ፊቴም
ተገልጦ በግቢዬ ቅጥር ተኛሁ።
10 ድንቢጦችም በቅጥሩ ውስጥ እንዳሉ፥ ዓይኖቼም
እንደተከፈቱ፥ ድንቢጦቹም ትኩስ ፋንድያ በዓይኖቼ ውስጥ
ደነዘዙ፥ በዓይኔም ነጭነት እንደ መጣ አላወቅሁም፥ ወደ
ባለመድኃኒቶችም ሄድሁ፥ እነርሱ ግን አልረዱኝም፤ ደግሞም።
ወደ ኤሊማይስ እስክገባ ድረስ አኪያካሩስ መገበኝ።
፲፩ እናም ባለቤቴ አና እንድትሰራ የሴቶችን ስራዎች ወሰደች።
12 ወደ ቤታቸውም በሰደደቻቸው ጊዜ ዋጋዋን ከፍለው ከፍየል
ሌላ ሰጧት።
13 በቤቴም ሆኖ ማልቀስ በጀመረ ጊዜ፡— ይህ ብላቴና ከወዴት
ነው? አልተሰረቀም? ለባለቤቶቹ ይስጡት; የተሰረቀውን መብላት
አልተፈቀደምና።
14 እርስዋ ግን መለሰችልኝ። እኔ ግን አላመናትኋትም፥ ነገር ግን
ለባለቤቶች እንድትሰጠው ነገርኋት፥ እርስዋም ተናደድሁባት።
እርስዋ ግን መለሰችልኝ፡- ምጽዋትህና ጽድቅህ ወዴት ናቸው?
እነሆ፥ አንተና ሥራህ ሁሉ ታውቃለህ።
ምዕራፍ 3
1 እኔም አዝኜ አለቀስኩ፥ በኀዘኔም እንዲህ ብዬ ጸለይሁ።
2 አቤቱ፥ አንተ ጻድቅ ነህ፥ ሥራህም ሁሉ መንገድህም ሁሉ
ምሕረትና እውነት ነው፥ በእውነትና በእውነትም ለዘላለም
ትፈርዳለህ።
3 አስበኝ፥ ወደ እኔ ተመልከት፥ በፊትህም ስለ ሠሩት ኃጢአቴና
ባለማለቴ፥ የአባቶቼም ኃጢአት አትቅጣኝ።
4 ትእዛዝህን አልታዘዙምና፤ ስለዚህ ለተበተንባቸው አሕዛብ ሁሉ
ለመበዝበዝና ለምርኮ ለሞትም ምሳሌ አድርገህ ሰጠኸን።

3. 5 አሁንም ፍርድህ ብዙ እውነተኛም ነው፤ እንደ ኃጢአቴና እንደ
አባቶቼ አድርግልኝ፤ ትእዛዝህን አልጠበቅንምና በፊትህም
በእውነት አልሄድንም።
6 አሁንም ለአንተ ደስ የሚያሰኝህን አድርግልኝ፥ ቀልጬም
ምድር እሆን ዘንድ መንፈሴን ከእኔ ይወሰድ ዘንድ እዘዝ፤ ውሸትን
ሰምቻለሁና በሕይወት ከመኖር ሞት ይሻለኛልና። ስድብ ብዙም
አዝኛለሁ፤ እንግዲህ ከዚህ ጭንቀት አሁን እንድድን ወደ
ዘላለምም ስፍራ እንድሄድ እዘዝ፤ ፊትህን ከእኔ አትራቅ።
7፤በዚያም፡ቀን፡እንዲህ፡ኾነ፤በኤቅባታን፡ከተማ፡ሣራ፡ነበረች፡የራጉ
ኤልን፡ልጅ፡ደግሞ፡በአባቷ፡ገረዶች፡ተሰደበችባቸው።
8 እርስዋም ከእርስዋ ጋር ሳይተኙ አስሞዴዎስ ክፉ መንፈስ
የገደላቸው ሰባት ባሎች አግብታ ነበርና። ባሎችሽን እንደ ገደልሽ
አታውቅምን? ለአንተ ሰባት ባሎች ነበሩህ፤ ከእነርሱም በአንዱ
ስም አልተጠራህም።
9 ስለ እነርሱ ስለ ምን ትደበድበናለህ? ቢሞቱስ ተከተሉአቸው፤
ወንድ ልጅ ወይም ሴት ልጅ ከአንተ ዘንድ ከቶ አንናይ።
10 እርስዋም ይህን በሰማች ጊዜ እጅግ አዘነች፥ እርስዋም ራሷን
ልታነቅ መሰለች። እኔ የአባቴ አንድ ሴት ልጅ ነኝ፤ ይህን ባደርግም
ለእርሱ ነቀፋ ይሆንበታል እርጅናውንም በኀዘን ወደ መቃብር
አመጣዋለሁ አለችው።
11 እርስዋም ወደ መስኮቱ ጸለየች።
12 አሁንም፥ አቤቱ፥ ዓይኖቼንና ፊቴን ወደ አንተ አቀርባለሁ።
13 ስድቡንም ከእንግዲህ እንዳልሰማ ከምድር አውጣኝ በል።
14 አቤቱ፥ እኔ ከሰው ጋር ከኃጢአት ሁሉ ንጹሕ እንደ ሆንሁ አንተ
ታውቃለህ።
15 በተማረክሁበት ምድር ስሜንና የአባቴን ስም ከቶ
አላረክሰኝም፤ የአባቴ አንዲት ሴት ልጅ ነኝ፥ የሚወርሰውም ልጅ
የለውም፤ የቅርብ ዘመድም ሆነ ወንድ ልጅ የለውም። ራሴን
ሚስት አድርጌ የምጠብቀው ከሕያው ነው: ሰባቱ ባሎቼ ሞተዋል;
እና ለምን እኖራለሁ? ልሞት ዘንድ ባታወድስህ፥ አንዳንዶችን
በእኔ ዘንድ እዘዝ፥ ማረኝም፥ ከእንግዲህም ወዲህ ስድብን
እንዳልሰማ።
16 የሁለቱም ጸሎት በታላቁ አምላክ ፊት ተሰማ።
17 ሩፋኤልም ሁለቱን ይፈውሳቸው ዘንድ ተላከ፤ ይኸውም
የጦቢትን ዓይን ንጣ ያርቅ ዘንድ፥ የራጉኤልንም ልጅ ሣራን
ለጦቢት ልጅ ለጦብያ ያገባ ዘንድ ይሰጥ ዘንድ ተላከ።
አስሞዴዎስን ርኩስ መንፈስ ለማሰር; እርስዋ በውርስ መብት
የጦቢያ ናትና። በዚያን ጊዜም ጦቢት ወደ ቤቱ ገባ ወደ ቤቱም
ገባች የራጉኤልም ልጅ ሣራ ከጓዳዋ ወረደች።
ምዕራፍ 4
1፤በዚያም፡ቀን፡ጦቢት፡በሜዶ፡ራግሥ፡ለገባኤል፡ያለውን፡ብር፡አሰበ
።
2 ለራሱም። ሞትን ተመኘሁ፤ ሳልሞት ገንዘቡን እገልጽለት ዘንድ
ልጄን ጦቢያን ለምን አልጠራውም?
3 በጠራውም ጊዜ፡— ልጄ ሆይ፥ ስሞት ቅበረኝ፡ አለው።
እናትህንም አትናቃት፥ ነገር ግን በሕይወትህ ዘመን ሁሉ አክብር፥
ደስ የሚያሰኘውንም አድርግ፥ አታሳዝናትም።
4 ልጄ ሆይ፥ አንተ በማኅፀን ሳለህ ብዙ የሚያስፈራህን እንዳየችህ
አስብ፤ ስትሞትም ከእኔ አጠገብ በአንድ መቃብር ቅበረው።
5 ልጄ ሆይ፥ በዘመንህ ሁሉ አምላካችንን እግዚአብሔርን አስብ፥
ፈቃድህም ለኃጢአት ወይም ትእዛዙን እንዳትተላለፍ አትሁን፤
ዕድሜህን ሁሉ በቅንነት አድርግ፥ የዓመፅንም መንገድ አትከተል።
6 በእውነት ብትሠራ ሥራህ ለአንተ በጽድቅም ለሚኖሩ ሁሉ
ይከናወንልሃል።
7 ከሀብትህ ምጽዋት አድርግ፤ ምጽዋትም ስትሰጥ ዓይንህ
አይቅና ፊትህንም ከድሀ አትመልስ የእግዚአብሔርም ፊት ከአንተ
አይራቅ።
8 ብዙ ካለህ ምጽዋትን ስጥ፤ ጥቂት ነገር ቢኖርህ በዚያች ትንሽ
መጠን ለመስጠት አትፍራ።
9 ለራስህ መልካም መዝገብ በክፉ ቀን ታከማቻለህ።
10 ምክንያቱም ምጽዋት ከሞት ያድናል ወደ ጨለማም
እንዳይገባ።
11 ምጽዋት በልዑል ፊት ለሚሰጡት ሁሉ መልካም ስጦታ
ነውና።
12 ልጄ ሆይ፥ ከዝሙት ሁሉ ተጠንቀቅ፥ ከአባቶችህም ዘር
ሚስትን አግባ፥ ከአባትህም ነገድ ያልሆነች ሌላ ሴት አታግባ፤ እኛ
የነቢያት ልጆች ነንና፥ ኖኅ አብርሃም። ይስሐቅ እና ያዕቆብ፡ ልጄ
ሆይ አስብ አባቶቻችን ከመጀመሪያው ጀምሮ ሁሉም የገዛ
ዘመዶቻቸውን ሚስቶች እንዳገቡ እና በልጆቻቸውም
እንደተባረኩ ዘራቸውም ምድሪቱን ይወርሳል።
13፤ አሁንም፥ ልጄ ሆይ፥ ወንድሞችህን ውደድ፥ ወንድሞችህን
የሕዝብህንም ልጆችና ሴቶች ልጆች በልብህ አትናቃቸው፥
ከእነርሱም ሚስት እንዳትገባ አትናቅ፤ በትዕቢት ጥፋትና ብዙ
መከራ አለ፥ በዝሙትም ውስጥ መበስበስ አለና። ብዙ
ድኽነትም፥ ሴሰኝነት የረሃብ እናት ናትና።
14 የሠራልህ የማንም ደሞዝ በአንተ ዘንድ አይኑር፥ ነገር ግን
ከእጅህ ስጠው፤ እግዚአብሔርን ብታመልከው እርሱ ደግሞ
ይከፍልሃል፤ በምታደርገው ሁሉ ልጄን ጠብቅ። በነገርህም ሁሉ
ጠቢብ ሁን።
15 በምትጠላው ሰው ላይ እንዲሁ አታድርግ፤ ታሰክርህ ዘንድ
የወይን ጠጅ አትጠጣ፥ ስካርም በመንገድህ ከአንተ ጋር አይግባ።
16 ከእንጀራህ ለተራቡ፥ ከልብስህም ለታረዙት ስጣቸው። እንደ
ብዛትህም ምጽዋትን ስጪ፥ ምጽዋትም ስትሰጥ ዓይንህ አይቅና።
17 እንጀራህን በጻድቃን መቃብር ላይ አፍስስ ለኃጥኣን ግን
ምንም አትስጥ።
18 ጥበበኞችን ምክር ጠይቅ፥ የሚረባውንም ምክር ሁሉ
አትናቅ።
19 አምላክህን እግዚአብሔርን ሁል ጊዜ ባርከው፥ መንገድህም
እንዲቀና፥ መንገድህም ምክርም ሁሉ እንዲከናወንለት ለምኝ፤
ለሕዝብ ሁሉ አልመከረምና። ነገር ግን ጌታ ራሱ መልካም ነገርን
ሁሉ ይሰጣል, እና የወደደውን እንደ ወደደ ያዋርዳል; አሁንም፥
ልጄ ሆይ፥ ትእዛዜን አስብ፥ ከአእምሮህም አይጥፋ።
፳ እናም አሁን ለጋብርያ ልጅ ለገባኤል በራጌ በሜዶ አሥር
መክሊት እንደሰጠሁላቸው ይህን አሳውቃለሁ።
21 ልጄ ሆይ፥ ድሀ ሆነናልና አትፍራ፤ እግዚአብሔርን ብትፈራ፥
ከኃጢአትም ሁሉ ራቅ፥ በፊቱም ደስ የሚያሰኘውን ብታደርግ
ብዙ ሀብት አለህና።
ምዕራፍ 5
1 ጦብያም መልሶ። አባት ሆይ፥ ያዘዝከኝን ሁሉ አደርጋለሁ።
2 ነገር ግን እኔ ስለማላውቅ ገንዘቡን እንዴት ልቀበል እችላለሁ?
3 የዕዳ ጽሕፈትንም ሰጠውና፡— ገና በሕይወት ሳለሁ ከአንተ ጋር
የሚሄድ ሰው ፈልግ፥ ደመወዝም እሰጠዋለሁ፤ ሂድና ገንዘቡን
ተቀበል፡ አለው።

4. 4 ሰውንም ሊፈልግ በሄደ ጊዜ መልአክ የሆነውን ሩፋኤልን
አገኘው።
5 እርሱ ግን አላወቀም ነበር; ወደ ራጌስ ከእኔ ጋር መሄድ
ትችላለህን? እና እነዚያን ቦታዎች በደንብ ታውቃለህ?
6 መልአኩም፡— ከአንተ ጋር እሄዳለሁ፥ መንገዱንም በሚገባ
አውቃለሁ፤ ከወንድማችን ገባኤል ጋር አንሥቻለሁና አለው።
7 ጦቢያም። ለአባቴ እስክነግርህ ድረስ ቆይልኝ አለው።
8 ሂድና አትቆይ አለው። ገባም አባቱንም። እነሆ ከእኔ ጋር የሚሄድ
አገኘሁ አለው። ከየትኛው ነገድ እንደ ሆነ ከአንተም ጋር የሚሄድ
የታመነ ሰው እንደ ሆነ አውቅ ዘንድ ጥራልኝ አለ።
9 ጠርቶም ገባ፥ ሰላምታም ተባባሉ።
10 ጦቢትም። ወንድሜ ሆይ፥ አንተ ከምን ነገድና ወገን እንደ
ሆንህ አሳየኝ አለው።
11፤ርሱም፦ነገድ፡ወይም፡ዘመድ፡ወይም፡ከልጅኽ፡ጋራ፡የሚሄድ፡ሞ
ያተኛ፡ትፈልጋለህን? ጦቢትም። ወንድም ሆይ፥ ዘመድህንና
ስምህን ባውቅ ነበር አለው።
12 እርሱም። እኔ የታላቁ የሐናንያ ልጅ የወንድሞችህም ልጅ
አዛርያስ ነኝ አለ።
13 ጦቢትም። ነገድህንና ቤተሰብህን ለማወቅ ፈልጌአለሁና አሁን
አትቈጣኝ; አንተ ቅንና በጎ ወገን የሆንህ ወንድሜ ነህና፤ የታላቁን
የሰምያ ልጆች ሐናንያንና ዮናታንን አውቃቸዋለሁና፥ ልንሰግድም
ወደ ኢየሩሳሌም ሄደን በኵርንና ከፍሬው አስራት እጅ ስናቀርብ፥
እኔ ደግሞ በኵርና በኵራት መሥዋዕተ ቅዳሴን አቅርበን ነበር።
በወንድሞቻችንም ስሕተት አልተታለሉም፤ ወንድሜ ሆይ፥ አንተ
መልካም ጎበዝ ነህ።
14 ነገር ግን ምን ደሞዝ ልሰጥህ ንገረኝ? ለገዛ ልጄ በቀን አንድ
ዲናርና አስፈላጊ የሆነውን ነገር ትወዳለህን?
15 አዎን፥ ደግሞም፥ በደኅና ብትመለሱ፥ በደመወዝህ ላይ አንድ
ነገር እጨምራለሁ አለ።
16 ስለዚህ ደስ አላቸው። ጦቢያንም፦ ለመንገድ ተዘጋጅ፥
እግዚአብሔርም መልካም መንገድን ይልክልህ አለው። ልጁም
ለመንገድ ያለውን ነገር ሁሉ ባዘጋጀ ጊዜ አባቱ፡- አንተ ከዚህ ሰው
ጋር ሂድ በሰማይም የሚኖረው እግዚአብሔር መንገዱን
ያከናውንልህ የእግዚአብሔርም መልአክ ይጠብቅሃል አለው።
ሁለቱም የወጣቱ ውሻ ከእነርሱ ጋር ወጡ።
17 እናቱ ሐና ግን አለቀሰች ጦቢትን። በፊታችን ስንገባና ስንወጣ
የእጃችን በትር አይደለምን?
18 በገንዘብ ላይ ገንዘብን ለመጨመር አትስማሙ፤ ነገር ግን
ለልጃችን እንደ እድፍ ይሁን።
19 እንድንኖር ጌታ የሰጠን ይበቃናልና።
20 ጦቢትም። በደኅና ይመለሳል፥ ዓይኖችህም ያያሉ።
21 ቸር መልአክ ከእርሱ ጋር ይገናኛልና፥ መንገዱም መልካም
ይሆናል፥ በደኅናም ይመለሳል።
22 ከዚያም ማልቀሷን ጨረሰች።
ምዕራፍ 6
1 በመንገዳቸውም በመሸ ጊዜ ወደ ጤግሮስ ወንዝ ደረሱ፥
በዚያም አደሩ።
2 ጐበዙም ሊታጠብ በወረደ ጊዜ ዓሣ ከወንዙ ውስጥ ዘለለ
ሊበላውም አሰበ።
3 መልአኩም። ዓሣውን ውሰድ አለው። ጐበዙም ዓሣውን ይዞ
ወደ ምድር ወሰደው።
4 መልአኩም። ዓሣውን ክፈት ልብንና ጉበትን ሐሞትንም ወስደህ
በደኅና አስቀምጥ አለው።
5 ጕልማሳውም መልአኩ እንዳዘዘው አደረገ። ዓሣውንም ከጠበሱ
በኋላ በሉት፤ ሁለቱም ወደ ኤቅባታኒ እስኪቀርቡ ድረስ በመንገድ
ሄዱ።
6 ጐበዙም መልአኩን። ወንድም አዛርያስ ሆይ፥ ልብና ጉበት
የዓሣውም ሐመል ምን ጥቅም አለው?
7 ልብንና ጉበትን እየነካ፥ ጋኔን ወይም ክፉ መንፈስ የሚያናውጥ
እንደ ሆነ፥ በወንድ ወይም በሴቲቱ ፊት እናጨስ ዘንድ ይገባናል፥
ድግሱም ከእንግዲህ ወዲህ አይበሳጭም አለው።
8፤ሐሞት፡በዓይኑ፡ላይ፡የነጣ፡ሰውን፡መቀባት፡መልካም፡ነው፥ርሱም
፡ይፈወሳል።
9 ወደ ራጌም በቀረቡ ጊዜ።
10 መልአኩም ብላቴናውን እንዲህ አለው። ለእርሱ ደግሞ ሣራ
የምትባል አንዲት ሴት ልጅ አላት። ሚስት ትሆንህ ዘንድ ስለ
እርስዋ እናገራለሁ አለ።
11 አንተ ብቻ ከዘመዶችዋ ነህና ለእርስዋ መብት ለአንተ ነውና።
12 ብላቴናይቱም ውብና አስተዋይ ናት፤ አሁንም ስማኝ፥
ለአባቷም እናገራለሁ፤ ከራጌስ ስንመለስ ጋብቻውን እናከብራለን፤
ራጉኤልም እንደ ሙሴ ሕግ ለሌላው ሊያገባት እንደማይችል
አውቃለሁና ነገር ግን የርስት መብት ከማንም ይልቅ ለአንተ
ይጠቅማልና ሞት ይገባዋል። ሌላ.
13 ጕልማሳውም መልሶ ለመልአኩ፡— ወንድም አዛርያስ ሆይ፥
ይህች ባሪያ ለሰባት ሰዎች እንደ ተሰጠች ሰምቻለሁ፤ ሁሉም
በሠርጉ ቤት ሞቱ።
14 አሁንም እኔ የአባቴ አንድ ልጅ ነኝ፥ ወደ እርስዋም ብገባ እንደ
ቀድሞው እንዳልሞት እፈራለሁ፤ ወደ እርስዋ የሚመጣውን
እንጂ ሥጋን የማይጎዳ ክፉ መንፈስ ይወዳታልና። እሷን; ስለዚህ
እኔ ደግሞ እንዳልሞት፥ የአባቴንና የእናቴንም ነፍስ በእኔ
ምክንያት በኀዘን ወደ መቃብር እንዳልወስድ እፈራለሁ፤
የሚቀብራቸው ሌላ ልጅ ስለሌላቸው።
15 መልአኩም አለው። ስለዚህ ስማኝ ወንድሜ; እርስዋ ለአንተ
ሚስት ትሰጥሃለች; ለክፉ መንፈስም አትቍጠር; እርስዋ በዚች
ሌሊት ለትዳር ትሰጥሃለችና።
16 ወደ ሰርጉም ቤት በገባህ ጊዜ ሽቱውን አመድ ወስደህ ከዓሣው
ልብና ጉበት ላይ ታጨምረዋለህ ከእርሱም ጋር ታጨስበታለህ።
17 ዲያብሎስም ይሸታል፥ ይሸሻልም፥ ወደ ፊትም አይመጣም፤
ወደ እርስዋም በመጣህ ጊዜ ሁለታችሁም ተነሡ፥
የሚራራላችሁንም የሚያድናችሁም ወደ መሐሪ አምላክ ጸልዩ።
አንተ፡ ከመጀመሪያ ለአንተ ተሾማለችና አትፍራ። አንተም
ትጠብቃታለህ፥ እርስዋም ከአንተ ጋር ትሄዳለች። እርስዋም ልጆች
የምትወልድልህ ይመስለኛል። ጦቢያም ይህን በሰማ ጊዜ ወደዳት፥
ልቡም ከእርስዋ ጋር ተጣበቀ።
ምዕራፍ 7
1 ወደ ኤቅባታኒም በመጡ ጊዜ ወደ ራጉኤል ቤት መጡ፥ ሣራም
አገኛቻቸው፤ እርስ በርሳቸውም ሰላምታ ካደረጉ በኋላ ወደ ቤት
አስገባቻቸው።
2 ራጉኤልም ሚስቱን ኤድናን፡— ይህ ጕልማሳ የአክስቴን ልጅ
ጦቢትን እንዴት ያለ ነው?
3 ራጉኤልም። ወንድሞች ሆይ፥ ከወዴት ናችሁ? እኛ ከንፍታሌም
ልጆች ነን በነነዌ የተማረክን ነን አሉት።

5. 4 እርሱም። ዘመዳችንን ጦቢትን ታውቃላችሁን? እናውቀዋለን
አሉት። እርሱም። ደኅና ነውን?
5 እነርሱም፡— ሕያው ነው፥ ደኅናም ነው አሉ፡ ጦቢያም፡— አባቴ
ነው፡ አለ።
6 ራጉኤልም ዘሎ ሳመው፥ አለቀሰም።
7 ባረከውም እንዲህም አለው። ነገር ግን ጦቢት ዕውር መሆኑን
በሰማ ጊዜ አዘነና አለቀሰ።
8 እንዲሁም ሚስቱ ኤድና ሴት ልጁ ሣራ አለቀሱ። ከዚህም በላይ
በደስታ አዝናኑአቸው; ከመንጋውም አንድ በግ ካረዱ በኋላ ሥጋ
በገበታው ላይ አኖሩ። ጦቢያም ሩፋኤልን አለው። ወንድም
አዛርያስ፥ በመንገድ የተናገርኸውን ነገር ተናገር፥ ይህ ነገር ይላክ።
9 ለራጉኤልም ነገሩን ነገረው፤ ራጉኤልም ጦቢያን።
10 ልጄን እንድታገባ ይገባሃልና፤ እኔ ግን እውነትን
እነግራችኋለሁ።
11 ልጄን ለሰባት ሰዎች ሰጠኋት፥ በዚያችም ሌሊት ወደ እርስዋ
ገቡ ሞቱ፤ ነገር ግን አሁን ደስ ይበልህ። ጦቢያ ግን ተስማምተን
እስክንስማማ ድረስ በዚህ ምንም አልበላም አለ።
12፤ራጉኤልም፦ከእንግዲህ፡በሥርዓቱ፡ውሰዳት፡አንተ፡የአክስቷ፡ልጅ
፡ነችና፡የአንተም፡ነችና፥እግዚአብሔርም፡በነገር፡ዅሉ፡መልካም፡ያደር
ግልኽ፡አለ።
13፤ልጁንም፡ሣራን፡ጠራት፥ወደ፡አባትዋም፡መጣ፥እጁንም
ይዞ፡ለጦቢያ፡እንዲኾን፡አጋባት፡አላት፦እንሆ፥እንደ
ሙሴ፡ሕግ፡ውሰዳት፥ወደ፡አንተም፡ወስዳት፡አላት። አባት.
ባረካቸውም።
፲፬ እናም ሚስቱን ኤድናን ጠራ፣ እና ወረቀትም ወስዶ የቃል
ኪዳኑን ዕቃ ጻፈ እና አተመው።
15 ከዚያም ይበሉ ጀመር።
16 ራጉኤልም ሚስቱን ኤድናን ጠርቶ፡— እህቴ ሆይ፥ ሌላ ክፍል
አዘጋጅልኝ፥ ወደዚያም አስገባት አላት።
17፤ እንዳዘዛትም አደረገች፥ ወደዚያም አመጣቻት፤ አለቀሰችም፥
የልጅዋንም እንባ ተቀበለች፥ እርስዋም።
18 ልጄ ሆይ፥ አይዞሽ፤ የሰማይና የምድር ጌታ ስለዚህ ኀዘንሽ
ደስታን ይስጥሽ፤ ልጄ ሆይ፥ አይዞሽ።
ምዕራፍ 8
1 ከበሉም በኋላ ጦቢያን ወደ እርስዋ አገቡት።
2፤ ሲሄድም የሩፋኤልን ቃል አሰበ፥ ሽቱውንም አመድ ወሰደ፥
በላዩም የዓሣውን ልብና ጉበት ጨመረ፥ በእርሱም አጨስ።
3 ክፉው መንፈስም ያሸተተውን ሽታ፥ ወደ ግብፅ ዳርቻ ሸሸ፥
መልአኩም አሰረው።
4 ሁለቱም አብረው ከታሰሩ በኋላ ጦቢያ ከአልጋው ተነሥቶ።
5 ጦቢያም፡— የአባቶቻችን አምላክ ሆይ፥ አንተ የተባረክ ነህ፥
ቅዱስና ክቡር ስምህም ለዘላለም የተባረከ ነው፡ አለ። ሰማያት
አንተን እና ፍጥረትህን ሁሉ ይባርክ።
6 አዳምን ፈጠርኸው፥ ሔዋንንም ረዳት ትሆን ዘንድ ሚስቱን
ሰጠኸው፤ ከእነርሱም ሰዎች መጡ፤ አንተ። እርሱን የሚመስል
እርዳታ እናድርግለት።
7 አሁንም፥ አቤቱ፥ ይህችን እህቴን በቅንነት እንጂ በፍትወት
አልወስዳትም፤ ስለዚህ በአንድነት እንድንረጅ በምሕረት ቍጠር።
8 እርስዋም። አሜን አለችው።
9 በዚያም ሌሊት ሁለቱም ተኙ። ራጉኤልም ተነሥቶ ሄዶ
መቃብር ሠራ።
10 እኔ ደግሞ እንዳይሞት እፈራለሁ አለ።
11 ራጉኤልም ወደ ቤቱ በገባ ጊዜ።
12 ለሚስቱም ኤድናን አላት። ከብላቴናይቱ አንዲቱን ልከህ
በሕይወት ይኖር እንደ ሆነ ታያይ፤ እርሱ ከሌለ እንቀበረው ዘንድ
ማንም አያውቅም።
13 ብላቴናይቱም በሩን ከፈተችና ገብታ ሁለቱም ተኝተው
አገኛቸው።
14 ወጥቶም ሕያው እንደ ሆነ ነገራቸው።
15 ራጉኤልም እግዚአብሔርን አመሰገነ እንዲህም አለ፡— አምላኬ
ሆይ! ስለዚህ ቅዱሳንህ ከፍጥረታትህ ጋር ያመሰግኑህ።
መላእክቶችህ ሁሉ የተመረጡህም ለዘላለም ያመሰግኑህ።
16 ደስ ስላሰኘኸኝ ምስጋና ይገባሃል። የጠረጠርኩትም ወደ እኔ
አልመጣም። አንተ ግን እንደ ምሕረትህ ብዛት አደረግህብን።
17፤አቤቱ፡ለአባቶቻቸው፡አንድ፡ልጆች፡ለነበሩት፡ኹለትን፡ስለራራኽ፡
የተመሰገነ፡ነው፡አቤቱ፥ምህረትን፡ስጣቸው፥ሕይወታቸውንም፡በደ
ስታና፡በምሕረት፡ፍጽም።
18 ራጉኤልም መቃብርን እንዲሞሉ ባሪያዎቹን አዘዛቸው።
19 ሰርጉንም አሥራ አራት ቀን አደረገ።
20 የሠርጉም ወራት ሳይፈጸም ራጉኤል።
፳፩ እናም የንብረቱን እኵሌታ ወስዶ በደኅና ወደ አባቱ ይሂድ።
እኔና ባለቤቴ ስንሞት የቀረውን ማግኘት አለብኝ።
ምዕራፍ 9
1 ጦቢያም ሩፋኤልን ጠርቶ።
2፤ ወንድም አዛርያስ፥ አንድ ባሪያ፥ ሁለት ግመሎችንም ውሰድ፥
ወደ ራጌስም ወደ ሜዶን ወደ ገባኤል ሂድ፥ ገንዘቡንም
አምጣልኝ፥ ወደ ሰርግም አምጣው።
3 ራጉኤል አልሄድም ብሎ ምሎአልና።
4 አባቴ ግን ዘመናትን ይቆጥራል; ብዙም ብዘገይ እርሱ በጣም
ይጸጸታል።
5፤ሩፋኤልም፡ወጥቶ፡በገባኤል፡ጋራ፡አደረ፥የእጁም፡ጽሕፈት፡
ሰጠው፤የታተሙትንም ከረጢት አውጥቶ ሰጠው።
6 በማለዳም አብረው ወጥተው ወደ ሰርጉ መጡ፤ ጦቢያም
ሚስቱን ባረከ።
ምዕራፍ 10
1 አባቱም ጦቢት በየቀኑ ይቈጥር ነበር፤ የመንገዱም ወራት
በተፈጸመ ጊዜ አልመጡም።
2 ጦቢትም። የታሰሩ ናቸውን? አለ። ገብርኤልም ሞቶአል፥
ገንዘቡንም የሚሰጠው ሰው አልነበረምን?
3 ስለዚህም እጅግ አዘነ።
4 ሚስቱም። ልጄ ብዙ ስለ ቆየ ሞቶአልና፤ እርስዋም ታለቅስበት
ጀመር።
5 ልጄ ሆይ፥ ስለ ፈታሁህ የዓይኔ ብርሃን ምንም አልጨነቅም።
6 ጦቢት፡— ዝም በል፥ ደኅና ነውና፡ አትጠንቀቅ፡ አለው።
7 እርስዋ ግን ዝም በይ አታታልሉኝም አለችው። ልጄ ሞቷል ።
በየቀኑም ወደ ሚሄዱበት መንገድ ትወጣ ነበር፥ በቀንም ሥጋ
አልበላችም፥ ለልጇም ለጦብያ ልቅሶዋን አታቋርጥም፥ ራጉኤልም
ይቀበለው ዘንድ የማለ አሥራ አራተኛው የሰርግ ቀን እስኪፈጸም
ድረስ ሌሊቱን ሙሉ ልቅሶዋን አላቆመችም። እዚያ ያሳልፉ።
ጦቢያም ራጉኤልን፦ አባቴና እናቴ ሊያዩኝ አይፈልጉምና ልሂድ
አለው።

6. 8፤ አማቱ ግን፡— ከእኔ ጋር ቆይ፥ እኔም ወደ አባትህ እልካለሁ፥
ነገርህም እንዴት እንደሚሆን ይነግሩታል፡ አለው።
9 ጦቢያ ግን። ነገር ግን ወደ አባቴ ልሂድ።
10 ራጉኤልም ተነሥቶ ሚስቱን ሣራን ከብቶቹንም ግማሹን
ባሪያዎቹንና ከብቶቹን ገንዘቡንም ሰጠው።
11፤ ባረካቸውም፥ እንዲህም ብሎ አሰናበታቸው።
12፤ልጁንም፦ስለ አንቺ መልካም ወሬ እሰማ
ዘንድ፡አባትህንና፡አማትህን፡አክብር፡አኹንም፡ወላጆችሽ፡አድርግ።
እርሱም ሳማት። ኤድናም ጦብያን፦ ውድ ወንድሜ ሆይ፥
የሰማይ ጌታ ይመልስህ፤ እኔ ሳልሞት የልጄን የሳራን ልጆችህን አይ
ዘንድ በእግዚአብሔር ፊት ደስ እንዲለኝ ስጠኝ፤ እነሆ፥ ልጄን
ለአንተ አሳልፌ እሰጥሃለሁ አለችው። ልዩ እምነት; የት አለች
ክፉዋን አትማጸንባት።
ምዕራፍ 11
1 ከዚህም በኋላ ጦቢያ የመልካም መንገድን መንገድ ስለ ሰጠው
እግዚአብሔርን እያመሰገነ ሄደ፤ ራጉኤልንና ሚስቱን ኤድናን
ባረከ፥ ወደ ነነዌም እስኪቀርቡ ድረስ ሄደ።
2 ሩፋኤልም ጦቢያን።
3፤ ከሚስትህ ፊት እንጣደፋ፥ ቤቱንም እናዘጋጅ።
4 የዓሣውንም ሐሞት በእጅህ ያዝ። እነርሱም መንገዳቸውን ሄዱ,
ውሻውም ተከተላቸው.
5 አና ተቀምጣ የልጇን መንገድ ተመለከተች።
6 እርስዋም ሲመጣ ብላ ባየች ጊዜ ለአባቱ።
7 ሩፋኤልም። ጦብያ ሆይ፥ አባትህ ዓይኖቹን እንዲከፍት
አውቃለሁ አለ።
8፤ስለዚህ፡ዓይኑን፡በሐሞት፡ቀባው፥በተወጋበትም፡ጊዜ፡ያሻግዋል፥ነ
ጩም፡ይወድቃል፥ያይኽማል።
9 ሐናም ሮጣ በልጇ አንገት ላይ ወደቀች፥ እንዲህም አለችው፡—
ልጄ ሆይ፥ አይቼሃለሁ ከዛሬ ጀምሮ ልሞት እወዳለሁ። ሁለቱም
አለቀሱ።
10 ጦቢትም ወደ በሩ ወጥቶ ተሰናከለ፤ ልጁም ወደ እርሱ ሮጦ።
11 አባቱንም ያዘው፥ ሐሞትንም በአባቶቹ ዓይኖች ላይ መታ፥
እንዲህም አለ።
12 ዓይኖቹም አስተዋሉ በጀመሩ ጊዜ አሻቸው።
13 ንጹሕነቱም ከዓይኑ ጥግ ገለፈፈ፤ ልጁንም ባየ ጊዜ አንገቱ ላይ
ተደፋ።
14፤ አለቀሰም እንዲህም አለ፡— አቤቱ፥ አንተ የተባረክ ነህ፥
ስምህም ለዘላለም የተመሰገነ ነው፤ ቅዱሳን መላእክቶችህ ሁሉ
የተባረኩ ናቸው።
15 ገርፈሃልና ማረኸኝምና፤ እነሆ ልጄን ጦብያን አይቻለሁና።
ልጁም በደስታ ሄደ፥ በሜዶም የተደረገለትን ታላቅ ነገር ለአባቱ
ተናገረ።
16 ጦቢትም ምራቱን ሊቀበል በነነዌ በር ደስ ብሎት
እግዚአብሔርንም እያመሰገነ ወጣ፤ ሲሄድ ያዩትም አደነቁ።
17 ጦቢያ ግን እግዚአብሔር ስለ ማረው በፊታቸው አመሰገነ።
ወደ ምራቱ ወደ ሣራም በቀረበ ጊዜ ባረካት፡- ልጄ ሆይ፥ ደህና
ነሽ፤ ወደ እኛ ያመጣሽ እግዚአብሔር የተባረከ ይሁን፥ አባትሽና
እናትሽም የተባረከ ይሁን ብሎ ባረካት። በነነዌም በነበሩት
ወንድሞቹ ሁሉ ዘንድ ደስታ ሆነ።
18 አኪያካሮስና የወንድሙ ልጅ ናስባስ መጡ።
19 የጦቢያም ሰርግ በታላቅ ደስታ ሰባት ቀን ተደረገ።
ምዕራፍ 12
1 ጦቢትም ልጁን ጦብያን ጠርቶ።
2 ጦቢያም።
3 በደኅና ወደ አንተ መለሰኝ፥ ሚስቴንም አድኖአልና፥ ገንዘቡንም
አምጥቶልኛልና፥ እንዲሁም ፈወሰሽ።
4 ሽማግሌውም።
5 መልአኩምን ጠርቶ፡— ካመጣኸው ሁሉ እኵሌታውን ወስደህ
በደኅና ሂድ፡ አለው።
6 ሁለቱን ለብቻቸው አቅርቦ እንዲህ አላቸው። እግዚአብሔርን
ማመስገን ስሙንም ከፍ ከፍ ማድረግ የእግዚአብሔርንም ሥራ
መግለጽ መልካም ነው። ስለዚህ እርሱን ለማመስገን አትዘግዩ።
7 የንጉሥን ምስጢር መዝጋት መልካም ነው የእግዚአብሔርን
ሥራ መግለጥ ግን ክቡር ነው። መልካሙን አድርግ ክፉም
አይነካህም።
8 ጸሎት ከጾም ከምጽዋት ከጽድቅም ጋር መልካም ነው። ከጽድቅ
ጋር ጥቂት ከዓመፅ ይሻላል። ወርቅ ከማኖር ምጽዋት መስጠት
ይሻላል።
9 ምጽዋት ከሞት ያድናልና፥ ኃጢአትንም ሁሉ ያነጻል።
ምጽዋትንና ጽድቅን የሚያደርጉ በሕይወት ይሞላሉ።
10 ኃጢአትን የሚሠሩ ግን ለነፍሳቸው ጠላቶች ናቸው።
11 በእውነት ከአንተ ምንም አልቀርም። የንጉሥን ምስጢር
መደበቅ መልካም ነበር ነገር ግን የእግዚአብሔርን ሥራ መግለጥ
መልካም ነው አልሁና።
12 አሁንም አንቺና ምራትሽ ሣራ በጸለይሽ ጊዜ የጸሎቶሽን
መታሰቢያ በቅዱሱ ፊት አቀረብኩ፤ ሙትንም በቀበርሽ ጊዜ እኔ
ደግሞ ከአንቺ ጋር ነበርኩ።
13 አንተም ለመነሣት ባትዘገይም እራትህንም ትተህ፥ ሄደህ
ሙታንን ትሸፍን ዘንድ፥ መልካም ሥራህ ከእኔ አልተሰወረም፤ እኔ
ግን ከአንተ ጋር ነበርሁ።
14 አሁንም እግዚአብሔር አንቺንና ምራትሽን ሣራን እንድፈውስ
ላከኝ።
15 እኔ ሩፋኤል ነኝ የቅዱሳንን ጸሎት ከሚያቀርቡ በቅዱሱም
ክብር ፊት የምገባና የምወጣው ከሰባቱ ቅዱሳን መላእክት አንዱ
ነው።
16 ፈርተው ነበርና ሁለቱም ደነገጡ በግምባራቸውም ወደቁ።
17 እርሱ ግን እንዲህ አላቸው፡— መልካም ይሆንላችኋልና
አትፍሩ። ስለዚህ እግዚአብሔርን አመስግኑ።
18 በአምላካችን ፈቃድ እንጂ በእኔ ፈቃድ ሁሉ አይደለምና።
ስለዚህ ለዘላለም አመስግኑት።
19 በእነዚህ ቀኖች ሁሉ ተገለጽሁላችሁ፤ እኔ ግን አልበላሁም
አልጠጣሁምም፤ ነገር ግን ራእይ አይታችኋል።
20 አሁንም እግዚአብሔርን አመስግኑ፤ እኔ ወደ ላከኝ እሄዳለሁና።
ነገር ግን የተደረገውን ሁሉ በመጽሐፍ ጻፍ።
21 ተነሥተውም ከዚያ ወዲያ አላዩትም።
22 ከዚያም የእግዚአብሔርን ታላቅና ድንቅ ሥራ፣ እና የጌታ
መልአክ እንዴት እንደ ተገለጠላቸው ተናዘዙ።
ምዕራፍ 13
1 ጦቢትም የእልልታ ጸሎት ጻፈ እንዲህም አለ፡— ለዘላለም
የሚኖር አምላክ ይባረክ፥ መንግሥቱም የተባረከ ነው።
2 ይገርፋል ይምራልና ወደ ሲኦልም ይወርዳል፥ ደግሞም
ያወጣል፥ ከእጁም የሚያመልጥ የለም።

7. 3 የእስራኤል ልጆች ሆይ፥ በአሕዛብ ፊት ተናዘዙት፤ በመካከላቸው
በትኖናልና።
4 በዚያ ታላቅነቱን ንገሩ በሕያዋንም ሁሉ ፊት አመስግኑት፤ እርሱ
ጌታችን ነውና እርሱም የዘላለም አባታችን አምላክ ነው።
5፤ ስለ በደላችንም ይገርፈናል፥ ደግሞም ይምረናል፥ በእነርሱም
መካከል በበተነን ከአሕዛብ ሁሉ ይሰበስበናል።
6 በፍጹም ልባችሁ በፍጹም አሳባችሁም ወደ እርሱ ብትመለሱ
በፊቱም ቅን ብታደርጉት፥ እርሱ ወደ እናንተ ይመለሳል፥ ፊቱንም
ከእናንተ አይሰውርም። ስለዚህ በአንተ የሚያደርገውን
ተመልከት፥ በአፍህም ሁሉ ለእርሱ ተናዘዝ፥ የኃይሉንም ጌታ
አመስግኑ፥ የዘላለምንም ንጉሥ አመስግኑት። በተማረኩኝ ምድር
አመሰግነዋለሁ፥ ኃይሉንና ግርማውንም ለኃጢአተኛ ሕዝብ
እናገራለሁ። እናንተ ኃጢአተኞች ሆይ፥ ተመለሱ በፊቱም ጽድቅ
አድርጉ፤ የሚቀበላችሁስ ይምራችሁ እንደ ሆነ ማን ያውቃል?
7 አምላኬን ከፍ ከፍ አደርገዋለሁ፥ ነፍሴም የሰማይን ንጉሥ
ታመሰግናለች፥ በታላቅነቱም ሐሤትን ታደርጋለች።
8 ሰዎች ሁሉ ይናገሩ፥ ሁሉም ስለ ጽድቁ ያመስግኑት።
9 ኢየሩሳሌም ቅድስቲቱ ከተማ ሆይ ስለ ልጆችሽ ሥራ ይገርፋል
ለጻድቃንም ልጆች ይምራል።
10 ቸር ነውና እግዚአብሔርን አመስግኑት የዘላለምን ንጉሥ
አመስግኑት ማደሪያውም በአንቺ እንደ ገና በደስታ ይሠራ ዘንድ
የተማረኩትንም በዚያ በአንተ ደስ ያሰኛቸው የዘላለምንም ንጉሥ
አመስግኑ። በጣም አሳዛኝ ናቸው.
11 ብዙ አሕዛብ ከሩቅ ወደ እግዚአብሔር አምላክ ስም ይመጣሉ፥
በእጃቸውም ስጦታ፥ ለሰማይም ንጉሥ ስጦታ ይሰጣሉ።
ትውልድ ሁሉ በታላቅ ደስታ ያመሰግኑሃል።
12 የሚጠሉህ ሁሉ የተረገሙ ናቸው፥ የሚወድዱህም ሁሉ
ለዘላለም የተባረኩ ናቸው።
13 ስለ ጻድቃን ልጆች ደስ ይበላችሁ ሐሴትም አድርጉ በአንድነት
ተሰብስበው የጻድቃንን ጌታ ይባርካሉና።
14 የሚወዱህ ብፁዓን ናቸው፥ በሰላምህ ደስ ይላቸዋልና፤
በመገረፍህ ሁሉ ያዘኑ ብፁዓን ናቸው፤ ክብርህን ሁሉ ባዩ ጊዜ ስለ
አንተ ደስ ይላቸዋል ለዘላለምም ደስ ይላቸዋል።
15 ነፍሴ ታላቁን ንጉሥ እግዚአብሔርን ትባርክ።
16 ኢየሩሳሌም በሰንፔርና በመረግድ በከበረ ድንጋይም ቅጥርሽና
ግንብሽ ግንብሽ በጥሩ ወርቅ ትሠራለች።
17 የኢየሩሳሌምም ጎዳናዎች በረንዳና በጥራጥሬ ድንጋይ
በኦፊርም ድንጋይ ይሸፈናሉ።
18፤ጎዳናዎቿም፡ዅሉ፡— ሃሌ ሉያ፡ ይላሉ። ለዘለዓለም ያመሰገነ
አምላክ ይባረክ እያሉ ያመሰግኑታል።.
ምዕራፍ 14
1 ጦቢትም እግዚአብሔርን ማመስገን ጨረሰ።
2 የአምሳ ስምንት ዓመት ጕልማሳ ነበረ፥ አይኑን ስቶ ከስምንት
ዓመት በኋላ ተመለሰለት፥ ምጽዋትንም ሰጠ፥ እግዚአብሔርንም
በመፍራት አበዛ፥ አመሰገነም።
3 እጅግም በሸመገለ ጊዜ ልጁንና የልጁን ልጆች ጠርቶ፡— ልጄ
ሆይ፥ ልጆችህን ውሰድ፤ እነሆ እኔ አርጅቻለሁና ከዚህ ሕይወት
ለመውጣትም ተዘጋጅቻለሁ።
4 ልጄ ወደ ሜድያ ሂድ ነቢዩ ዮናስ ስለ ነነዌ የተናገረውን
ትገለበጣለች ብዬ አምናለሁና፤ እና ለጊዜው ሰላም በሜዶ ይሆናል;
ወንድሞቻችንም ከዚያች ከመልካሚቱ ምድር ተበታትነው
በምድር ላይ ይተኛሉ፤ ኢየሩሳሌምም ባድማ ትሆናለች
በእርስዋም ውስጥ የእግዚአብሔር ቤት ትቃጠላለች እስከ ጊዜም
ባድማ ትሆናለች።
፭ እናም ዳግመኛ እግዚአብሔር ይምራቸው እና ወደ ምድር
ይመልሳቸዋል፣ እነርሱም ቤተመቅደስን ወደ ሚሰሩበት፣ ነገር ግን
የዚያ ዘመን ጊዜ እስኪፈጸም ድረስ እንደ ፊተኛው አይደለም፤
ከምርኮአቸውም ሁሉ ይመለሳሉ፥ ኢየሩሳሌምንም በክብር
ይሠራሉ፥ ነቢያትም እንደ ተናገሩ የእግዚአብሔር ቤት በእርስዋ
ለዘላለም በክብር ይሠራል።
6 አሕዛብም ሁሉ ተመልሰው እግዚአብሔርን እግዚአብሔርን
በእውነት ይፈሩታል፥ ጣዖቶቻቸውንም ይቀብራሉ።
7 አሕዛብም ሁሉ እግዚአብሔርን ያመሰግኑታል፥ ሕዝቡም
እግዚአብሔርን ያመሰግናሉ፥ እግዚአብሔርም ሕዝቡን ከፍ ከፍ
ያደርጋል። ጌታ እግዚአብሔርን በእውነትና በጽድቅ የሚወዱ ሁሉ
ደስ ይላቸዋል, ለወንድሞቻችንም ምሕረትን ያደርጋሉ.
፰ እናም አሁን፣ ልጄ፣ ከነነዌ ውጣ፣ ምክንያቱም ነቢዩ ዮናስ
የተናገራቸው ነገሮች በእርግጥ ይፈጸማሉ።
9 አንተ ግን ሕግንና ትእዛዛትን ጠብቅ፥ መልካምም ይሆንልህ
ዘንድ ምሕረትና ጻድቅ ሆነህ ራስህን አሳይ።
10 እኔንና እናትህን ከእኔ ጋር በቅንነት ቅበረው; አሁን ግን በነነዌ
አትቆይ። ልጄ ሆይ አማን ያሳደገውን አኪካሮስን እንዴት
እንደያዘው፥ ከብርሃን እንዴት ወደ ጨለማ እንዳስገባው፥ እንደ
ገናም እንደ ከፈለው አስታውስ፤ አኪያስ ግን ዳነ፥ ሁለተኛው ግን
ዋጋው ነበረው፥ ወደ ጨለማም ወረደ። ምናሴ ምጽዋት ሰጠ፣
እናም ካዘጋጁለት የሞት ወጥመድ አመለጠ፤ አማን ግን
በወጥመዱ ወድቆ ጠፋ።
11፤ አሁንም፥ ልጄ ሆይ፥ ምጽዋት የሚያደርገውን ጽድቅም
እንዴት እንደሚያድን ተመልከት። ይህን ከተናገረ በኋላ የመቶ
ስምንት አምሳ ዓመት ሽማግሌ በሆነው በአልጋው ላይ ነፍሱን
ተወ። በክብርም ቀበረው።
12 እናቱ ሐናም በሞተች ጊዜ ከአባቱ ጋር ቀበረት። ጦቢያ ግን
ከሚስቱና ከልጆቹ ጋር ወደ አማቱ ወደ ራጉኤል ወደ ኤቅባታኖስ
ሄደ።
13፤ በክብርም አረጀ፥ አባቱንና አማቱንም በክብር ቀበረ፥
ንብረታቸውንና የአባቱን የጦቢትን ወረሰ።
14፤ ዕድሜውም መቶ ሀያ ሰባት ዓመት በሆነው በኤቅባታን
በሜዶ ሞተ።
15 ነገር ግን ከመሞቱ በፊት በናቡከደነፆርና በአሳዌሮስ
የተያዙትን የነነዌን ጥፋት ሰማ፤ ሳይሞትም በነነዌ ደስ አለው።