Mariaren bizitza.Lehenengo pertsonan.

1. E R L I J I O K O
I R A K A S L E A

2. BERRI ON BAT
Nik behin ere ez nuen ikusi izan aingerurik horregatik, han, Nazareten, agertu
zitzaidanean, eta hau esanez agurtu zuenean: “Poztu zaitez, graziaz betea, Jauna
da zuekin!”, ez nuen jakin zer egin.
Ni neskatila xumea nintzen eta aingeruaren hitz haiek ikaratu egin ninduten.
Orduan aingerua mintzatu zen:
-Laster Jesus izena jarriko diozun haurra izango duzula iragartzera natorkizu.
Handia izango da eta Jaungoikoaren Seme deituko diote.
-Baina nola gerta daiteke haurra sortzea? –galdetu nuen nik.
-Ez izan beldurrik –lasaitu ninduen aingeruak-. Jainkoarentzat ez da ezer
ezinezkorik. Bestela, begira bere zaharrean semea itxaroten dagoen Elisabet zure
lehengusinari.
Orduan, sendo oihukatu nuen:
-Hona hemen nire Jainkoaren mirabea. Gerta bekit berak nahi duena.

4. IKUSTALDIA
Geroxeago, nire lehengusina ikustera joan nintzen. Elisabetek nire agurra entzun
zuenean esan zidan:
-Bedeinkatua zu emakume guztien artean eta bedeinkatua zure sabeleko fruitua!
Orduan esan nion Elisabeti:
-Ez dakit zergatik aukeratu nuen Jainkoak bere Semearen ama izateko. Badakit
hemendik aurrera dohatsu deituko nautela belaunaldi guztiek.
Elisabeten semearen jaiotza ere oso garrantzitsua izan zen.
Juan deitu zen. Jesus eta Juan lagun minak ziren. Juan izan zen Jordan ibaian
Jesus bataiatu zuena.

6. LEHENENGO GABONAK
Josek eta biok Nazaretetik Belenera egin genuen bidaia.
Heltzerakoan jendez beterik zeuden ostatu guztiak. Beraz, korta bat izan
zen Josek
aurkitu zuen toki bakarra. Eta hantxe jaio zen haurra. Jesus izena ipini
genion
Oso pozik eta zoriontsuak ginen. Gau horretan artzainek ekarri zizkiguten
gazta, ogia,… Hori bai poza!

8. TENPLUAN
Nazareten, bere adineko edozein ume bezala hazten zen Jesus. Joseri laguntzen zion arotz lanean
eta bere lagunekin jolasten zen.
Jesusek hamabi urte bete zituenean, Jerusalemera Pazko jaietara gurekin etortzea eskatu genion.
Nazaretera itzultzeko prestatu ginen, batzuekin eta besteekin hizketan jardungo zuela uste izan
genuen, baina inork ez zuela ikusi oharturik, estutzen hasi ginen eta Jerusalemera itzultzea
erabaki genuen, han geratu ote zen susmoa baikenuen.
Alde guztietan bila ari ginen eta, azkenean, Tenplu atarian aurkitu genuen.
Arduratsu entzuten zien haurrak jakintsuei eta hau eta bestea galdetzen zien.
Ikustean galdetu genion:
-Seme, zergatik egin diguzu hau? Zure aita eta biok oso estu geunden.
Jesusek goxoki begiratu zidan eta erantzun zidan gero:
-Zergatik zenbiltzaten nire bila, ama? Ez al zenekiten nire Aitaren etxean nengoela eta beraren
gauzetan jardun behar dudala?
Josek ez zuen ezer ulertu. Baina nik nire semea galdu ez zelako bihozkada izan nuen. Egun horretan,
Jainkoak, bere Aitak, leporatu zion eginkizunarekin, gizon-emakume guztien salbamenarekin,
topo egin zuelako bihozkada.

10. KANANEKO EZTEIAK
Galileako Kanan ezteietara deituak izan ginen Jesus, bere lagunak eta
guztiok. .
Jatordu erdian, eta ezkonberrien zoriontasunagatik ardoz topa egiteko
zeudenean, ardoa amaitu zitzaiela ohartu ziren zerbitzariak.
- Ez dute ardorik –esan nion Jesusi.
Nik banekien Jesusek aurkituko zuela ezusteko hura konpontzeko eraren
bat. Zerbitzariei urontziak urez betetzeko esan zien eta gero
zerbitzatzeko.
Denok jaso genuen bakoitzak gure kopa eta topa egin genuen bikote
berriaren zoriontasunagatik.
- Behin ere dastatu dugun ardorik onena dugu hau –esaten zuten guztiek.

12. EGUNIK TRISTEENA
Hauek dira azken argazkiak, tristeenak.
Beste biren erdian jarri zuten Jesusen gurutzea.
Nire semearen gurutzearen azpian belaunikaturik ez nintzen bakarrik. Maria
Magdalena eta Juan nirekin zeuden.
Jesusek niri begiratzen esan zidan:
- Ama, horra hor, hemendik aurrera,zure semea.
Eta, egun horretatik aurrera, gizon-emakume guztiak zaindu behar nituela,
Jesusen anai-arreba eta zeruko Aitaren seme-alaba baitziren, jakin nuen
nik.
Orduan, Jesusek zerurantz begiratu zuen eta xuxurlatu:
- Bete da dena.
Eta nire semea hil zen.

14. … eta hau dena nire bihotzean
gordetzen dut …
Maria