অসমীয়া ফকৰা যোজনা

1. ফকৰা য াজনা
PUBALI KALITA

2. • অধিক মাছত বগলী কণা :
• যেছি ছেকল্প থাছকলে তাৰ মাজৰ পৰা এটা োিছন কৰা অসুছেধা হয়। েগেীলয়
মাি খাই ভাে পায়। ই মাি ধৰাৰ যেত্ৰলতা অতযন্ত পাগ গ
ত। ছকন্তু য ৌছিলে
মািৰ উভভনিী হ’যে যকানলটা ধলৰাোঁ যকানলটা নধলৰাোঁ হহ েগেীলয় মাি ধছৰে
যনাৱাৰা হয়। যসলয়লহ অতযছধক ছেকল্পৰ যেত্ৰত োি-ছে াৰ কছৰ থালকাোঁলত
োিছনত ভু ে যহাৱাৰ ো োিছন কছৰে যনাৱাৰা নহ’েভে এই য াজনাৰদ্বাৰা
সোঁছকয়াই ছিয়া হহলি।
• অভ্যাসৰ নৰ, কণ ণ
পথে কথৰ শৰ :
ছনয়ছমত অভযাস কছৰলে ছ লকালনা কালমই সহলজ কছৰে পাছৰ। কাণৰ যকৰু ো
থুৰীয়া ছপন্ধা ফ
ু টালটা সৰু। ইয়াৰ মালজলৰ কাোঁড় মৰাৰ অভযাস কছৰেভে
কাোঁড়ীজন অতযন্ত পাগ গ
ত নহ’যে েেয যহাৱা েযক্তিজনৰ প্ৰাণ য াৱালৰা আেংকা
থালক। ছকন্তু অভযাস কছৰলে মানুহ ইয়ালতা পাগ গ
ত হয়। যসলয় অভযাস কছৰলে
টান কালমা কছৰে পৰা ায় েুছে এই য াজনাৰদ্বাৰা অনুপ্ৰাছণত কৰা হহলি।

3. অধিক ভভ্াজন ভপটলল ভবযা :
ছ লকালনা েস্তুলৰ প্ৰলয়াজনতভক যেছি যহাৱালতা যেয়া। যভাজন ো খািয মানুহৰ োলে
অতযন্ত প্ৰলয়াজনীয়। ছকন্তু অতযছধক যভাজনৰ ফেত েৰীৰৰ অছনষ্ট যহাৱাৰলহ
সম্ভাৱনা। যতলনিলৰ ছ লকালনা কামৰ যেত্ৰলত এই কথা প্ৰল াজয। প্ৰলয়াজনাছধক
উপলভাগ/ েযৱহাৰৰ ফেত উপকাৰী েস্তুৰ পৰাও অপকাৰ হ’ে পালৰ।

4. অভ্াৱত স্বভ্াৱ নষ্ট:
• অছত প্ৰলয়াজন পছৰলে সৎ মানুহ এজলনও অসৎ কাম কছৰে পালৰ। মানুহ
সাধাৰণলত পছৰছিছতৰ িাস। গছতলক যকালনা কা গ
যৰ ভাে-যেয়া ছে াৰ কলৰাোঁলত
কতগাই ছক পছৰছিছতত পছৰ এলন কা গ
য কছৰলি যসয়াও ছেলে না কছৰ য াৱা উছ ত।
অধিন কাঠৰ ভোৰা নলগাবা:
• য োঁকীৰ যথাৰালটা মজেুত হ’ে োলগ, অনযথা ভাছগ হগ অছনষ্ট কছৰে পালৰ।
য োঁকীলথাৰাৰ কামলটা অতযন্ত গুৰুত্বপূণ গ– ইয়াক আগৰ ছিনত াউে খুন্দাৰপৰা
আৰম্ভ কছৰ োৰুি খুন্দাভেলক ছেছভন্ন গুৰুত্বপূণ গকা গ
যত েযৱহাৰ কৰা হহছিে।
যসলয় উপ ুি পৰীো-ছনৰীো নকৰাভক এলন কামৰ োলে ছ লকালনা কাঠ োিছন
কছৰলে ভাছগ হগ কামত োধা ো অথন্তৰ কছৰে পালৰ। যতলনিলৰ গুৰুত্বপূণ গ
কামত অছ নাছক মানুহ ো উপািান ো আছহো েযৱহাৰ কৰা অনুছ ত।

5. অে ণ
ৰ অভ্াথৱ জাত ক
ু ল নবািয :
ধলনই হহলি মানৱ জীৱনৰ মূে সম্পি। ধলন মানুহক ছেপিৰ পৰা উদ্ধাৰ
কৰাৰ িলৰ যকছতয়াো ছেপিলতা যপোে পালৰ। গছতলক ধন উপাজগন আৰু
তাৰ সি্-েযৱহাৰৰ ছেষলয় সতকগ থকা উছ ত।
অবাবত তকণ কৰা মূৰ্ ণ
ৰ ধিন :
মূখ গ
ইলহ য ছতয়াই যতছতয়াই তকগ কছৰ থালক, জ্ঞানী মানুলহ পছৰছিছত
াইলহ তকগ কলৰ।

6. • আইৰ সমান হ’ব ভকান, ননৰ সমান ব’ব ভকান :
মাকৰ সমান মৰম যকালনও কছৰে যনাৱালৰ, য লনভক হনৰ সমান পানী যকালনও
ে’ে যনাৱালৰ।
অল্প আজণন ধবস্তৰ ভভ্াজন, ভসই পুৰুষৰ দধৰদ্ৰ লক্ষণ :
ছ মান সামথ গ
য ছসমানলহ খৰ কছৰে োলগ, নহ’যে ছেপিত পছৰে োলগ।
আনলল হুল পুধত ধনথজ মথৰ ফ
ু টট:
আনৰ অছনষ্ট কৰাৰ য ষ্টা কছৰলে ছনজলৰ অছনষ্ট হয়।

7. • অহঙ্কাথৰই পতনৰ মূল :
• এজন অহংকাৰী েযক্তিলয় ছনজৰ সৰু পৃছথৱীখনৰ ছভতৰলত আেদ্ধ হহ পলৰ ’ত যতওোঁ/যতওোঁ
সকলোলক নী েুছে ভালে আৰু এলন ছ ন্তাধাৰাৰ োলেই জীৱলন আগেল াৱা যসৌন্দ গ
যৰ
েোগ ে’ে যনাৱালৰ।
• অধত ভ্ক্তি ভিাৰৰ লক্ষণ :
প্ৰছতলটা কাম আৰু কথাৰ এলকাটা সীমা থালক, সীমাৰ ছভতৰত থাছক ছ যোলক কা গ
য আৰু
কথা কয় তাৰ সুফে সকলোলৱ যভাগ কছৰে পালৰ, যতলনিলৰ ভক্তিলৰা ছনছিগষ্ট সীমা থালক,
স্বাভাছৱক ভক্তি পৰায়ন যোক সকলোলৰ আিৰৰ। ছ েযক্তিলয় ভক্তিৰ সীমা অছতক্ৰম কছৰ
ায় অথ গ
াৎ যতলন যোলক স্বাথ গ
ছসক্তদ্ধৰ োলে যেছি ভক্তি পৰায়ন হহ যিখুৱাই। ছপিত যতলন িুষ্ট
প্ৰক
ৃ ছতৰ যোলক অসৎ কামত ছেপ্ত হহ অছনষ্ট সাধন কলৰ।

8. • আথপান ভ্াথলই জগত ভ্াল :
ছ ছনলজ ঠঠক থালক, যতওোঁৰ োলে োকী সকলো ঠঠলকই থালক।
• উপকাৰীক অজগথৰ ৰ্ায:
অজগৰ সাপক উপকাৰ কছৰলেও সুছেধা পালে উপকাছৰ জনক খায়, অথ গ
াৎ
ালক তালক উপকাৰ কছৰে নাোলগ ।
• উপথদশতলক আধহণ ভ্াল :
ছকো এটা কাম কৰাৰ উপলিে ছিয়াতভক ছনলজ কছৰ যিখুওৱা ভাে।

9. • উলুৰ লগত বগৰী ভপাৰা ভ াৱা :
সাধাৰণলত উেুৱছনত েগছৰ গি থালক, ছকন্তু উেুৱছনত জুই ছিয়াৰ সময়ত যসই েগছৰ
গলিা যপাৰা ায়। অথ গ
াৎ অসৎ মানুহৰ সঙ্গত ভাে মানুহ থাছকলেও যতওোঁলৰা ছেপি হ’ে
পালৰ।
• এবাৰ সাথপ ৰ্াথল ভক
েঁ িুললথকা ভ্য :
এোৰ ছেপিত পছৰলে ছপি্ত যেছি সাৱধান যহাৱা।
• এশ গৰু মাধৰথল বাঘথৰা মৰণ :
েনৰ োঘ মালজ মালজ গাোঁৱত আছহ যপাহনীয়া গৰু মহ আছি মাছৰ খায়, ছকন্তু যকালনা
এটা োলঘ ছি ছনয়ছময়াভক আছহ যপাহনীয়া জন্তু আক্ৰমণ কলৰ যতলনহলে গাোঁৱৰ ৰাইলজ
ছমছে োঘলটা মাছৰ যপোয়। অথ গ
াৎ েহ
ু যেছি যেয়া কাম কছৰলে যেষত ছনলজ ছেপিত
পছৰে োলগ।

10. • এৰ্ন হাথতথৰ িাপধৰ নাবাথজ:
কাোঁক্তজয়া োছগেভে কলমও িুটা পেয োলগ। য লনিলৰ এখন হালতলৰ াপছৰ েজাে
যনাৱাছৰ যতলনিলৰ এটা পেযই অকলে কাোঁক্তজয়া কছৰে যনাৱালৰ।
• এথনই বুঢী নািনী, তাথত নাধতনীথযকৰ ধবযা:
েু ী এগৰাকীলয় ছি নাছ ভাে পায়, যতলনহলে নাছতছনলয়কৰ ছেয়া হ’যেলতা কথাই
নাই, মন প্ৰাণ াছে নাছ ে॥ অথ গ
াৎ ছ কাম কছৰে ভাে পায়, যসই কামলক কছৰেভে
সুছেধা যপাৱা।

11. • ওপৰলল পানী িধতযাথল ধনজৰ গাথত পথৰ :
নভো ছনছ ন্তাভক কাম কছৰলে ছনজভেলক ছেপি আলহ।
• ৰ্ং নাথম িণ্ডাল :
খং েৰ যেয়া েস্তু, ইয়াক পছৰহাৰ কছৰ োই ভাে।
• কলাৰ আগত ভবঙাই কয, কলাই ভবাথল হয হয:
যেঙা মানুলহ কথা ক’ে যনাৱালৰ, আনহালত কো মানুলহ কালণলৰ নুশুলন। অথ গ
াৎ
কথা ভােিলৰ নুশুছন এলনই হয়ভৰ ছিয়া।

12. • ক
ু ক
ু ৰৰ ভনজ ভকধতযাও ভপান নহয :
ছকি
ু মান মানুহৰ স্বভাৱ ছ মান য ষ্টা কছৰলেও সেছন নহয়।
• কাকথনা বুধলবা ককা, সকথলাথৰ দাধঢ-িুধল পকা:
য ছতয়া সৰু েৰ সকলোলৱ অপকম গ
ত ছেপ্ত হয়, যতছতয়া কালকা যিাষ ছিেভে
যকালনা উপায় যনথালক।
• কালথৰা কাল ধবপৰীত কাল, হধৰণাই ভিথলথক বাঘৰ গাল:
োলঘ হছৰণা ছ কাৰ কছৰ খায়, যতলনলেত্ৰত ছি হছৰণাই োঘৰ গাে য লেকা যিখা
ায় যতলনহলে ছনশ্চয় ডাঙৰ অঘটন ঘঠটলি।

13. • কোত কটা ায, কোত বটা পায:
ভু ে সময়ত ভু ে ঠাইত ভুে কথা ক’যে ছেপিত পছৰে োলগ, আনহলত ঠঠক সময়ত
ঠঠক ঠাইত ঠঠক কথা ক’যে োভজনক হয়।
• গাৰ্ীৰথত মহৰ ৰ্ুটট সান্দহথত হাত :
যকালনা যসৌভাগযৰ ওপৰলত আন যসৌভাগযই যিখা ছিয়া।
• গাৰ্ীৰ ৰ্ুৱাই সাপ ভপাহা:
যকালনা িুষ্ট যোকক আভস ছি ছনজৰ অপকাৰ মাছত অনা।

14. • গছত গৰু উঠা ভহাথলাঙাথৰ কান ধবথধাৱা কো:
এলকোলৰ অসম্ভে কথা।
• গিুলীৰ অধতেী সাক্ষাৎ দাথমাদৰ:
গধুেীৰ সময়ত ঘৰভে আেহী আছহলে ভােিলৰ সৎকাৰ কছৰে োলগ, য লনভক
শ্ৰীক
ৃ ষ্ণই োেযেন্ধ
ু ছেপ্ৰ িালমািৰৰ কছৰছিে।
• ভছাৱালী আধনবা মাক ভ্াল, মাটট ধকধনবা মাজ ৰ্াল:
মাকৰ ছি স্বভাৱ- ছৰত্ৰ ভাে হালে জীলয়কলৰা স্বভাৱ- ছৰত্ৰ ভাে হে েুছে ধছৰে
পাছৰ, যসলয়লহ ছেয়া পাছতেভে যতলনক
ু ৱা যিাৱােী আছনে োলগ।
• জী ভ্াথলই ভজাৱাই ভ্াল, আথপান ভ্াথলই জগত ভ্াল:
ছনজৰ জী ছি ভাে হয় যতলন্ত যজাৱাই যেয়া হ’যেও ভাে কছৰ ে’ে পাছৰে। যসই
িলৰ ছনলজই ছি ভাে হয় যতলন্ত আন যকালনও ছনজক যেয়া কছৰে যনাৱালৰ।

15. • ভজাকৰ মুৰ্ত িূ ন:
যজাকৰ মুখত ূন ছিলে আছহ থকা যজাকডাে য লনিলৰ যকা খায় ায় যতলনিলৰ
যেছিভক আত্মপ্ৰেংসা ো আনৰ কথা হক থকা েযক্তিৰ মুখৰ আগলত তাৰ সম্পূণ গ
ছেপৰীত কথা হক যতওোঁৰ মুখ েন্ধ কৰা।
• ভজাৰ পুধৰ হাত ভপাৱা:
যকালনা এটা ছেপি এলকোলৰ কাষত আছহ যপাৱা।
• জ্বলা জুইত ধঘেঁ ঢলা:
জুইত ছঘোঁ াছেলে ছস যেছিভক জ্বছে উলঠ অথ গ
াৎ কালৰাোৰ খঙত অছধক খং উঠঠে পৰা
কথা যকাৱা।

16. • ভটঙা আম এবাৰথহ ভবধছব পাধৰ:
েজাৰত ছি যটঙা আম ছমঠা েুছে ছেক্ৰী কৰা হয়, যতলনহলে প্ৰথমলত ছেক্ৰী হে, ছকন্তু
পািভে গ্ৰাহলক ঠগা েুছে গম পাে আৰু যসই যিাকানীৰ পৰা আম ছনছকনা হে, অথ গ
াৎ
মানুহক এোৰলহ ঠছগে পাছৰ, ঠগ যখাৱাৰ পািত মানুহ সােধান হয়।
• ভঠঙৰ ওপৰত ভঠং ভতাল:
আৰালমলৰ থাকা।
• ভঠং তথল ভ াৱা:
অছত অধম।

17. • তুলসীৰ লগত কলপতুৱাথৰা মুক্তি:
তুেসীক প্ৰছেত্ৰ েস্তু েুছে ভো হয় আৰু যকালনা মাঙ্গছেক কামত কেপাতত তুেসী ছিয়া
হয়। ফেত তাৰ েগত ছিয়া কেপাত ছখোও পছেত্ৰ হহ পলৰ। যসইিলৰ যকালনা সৎ েন্ধ
ু ৰ
সঙ্গত থাছকলে অসৎ েন্ধ
ু জলনা ভাে পলথ াে পালৰ।
• তধৰথল ভদশ, মধৰথল স্বগ ণ
:
যিেৰ হলক ুোঁক্তজ োছ থছকলে যিেৰ স্বাধীনতা উপলভাগ কছৰে পাছৰো, আনহালত যসই
ুদ্ধত মৃতুয হলেও স্বগ গ
ভে াো।
• তুধম ধদ ডাথল ডাথল, মই পাথত পাথত:
তুছম ছি যটঙৰ, যতলনহলে মই যনাম-যটঙৰ।

18. • দুই নাওত দুই ভ্ধৰ:
ছেকল্পলোৰৰ পৰা সঠঠক ছেকল্পলটা োিছন কছৰে যনাৱাৰা।
• ভদহা োধকথলথহ ভবহা, নহথল ধততা ভকহা :
যিহ আৰু কম গ
ৰ প্ৰসংগত । যিহ ছনলৰাগী হহ থাছকলেলহ মানুলহ কাম কছৰে পালৰ ।
• দুষ্টৰ দুধদন, সন্তৰ শ ধদন:
অসাধু যোলক যকইছিনমান ৰাজত্ব কছৰে পালৰ, ছকন্তু সাধু যোলকই যেছিভাগ সময়
ৰাজত্ব কলৰ।
• ভদৰ্াক ভদধৰ্ ক
ু ক
ু থৰ পাথত একাদশী:
সামথ গ
য নাথাছকলেও আনক যিছখ যকালনা কাম কছৰেভে য াৱা।

19. • নাধিব নাজাথন ভিাতালৰ্ন ভবেঁকা:
ছনলজ ছকো এটা কছৰে যনাৱাছৰলে আনক যিাষ ছিয়া ।
• পাপীৰ লগত মদুতৰ শাক্তস্ত:
অপৰাধীৰ েগত আৰেীৰ যোলকও োক্তি খাে োলগ।
• পথঢ পঢাই ভৰাথৱ পাণ, এই ধতধনথয ধনধিথন্ত আন:
িাত্ৰই প াৰ োছহলৰ যেলেগ এলকা নকলৰ, ছেেলক পল াৱাত ছনমগ্ন থালক, যখছতয়লক
যখছতৰ োছহলৰ যেলেগ ছ ন্তা নকলৰ, অথ গ
াৎ াৰ ছ কাম তালত েযি থকা।
• পৰুৱাৰ পাৰ্ী গথজ মধৰবলল:
ছনজৰ েমতাতভক যেছি কাম কছৰে গলে ছেপিত পছৰে পালৰ।
• বধু ধিধনবা ধবপদৰ ভবলা:
ছেপিত পছৰলেলহ যকান প্ৰক
ৃ ত েন্ধ
ু তাক ছ ছনে পাছৰ, ছকয়লনা ভাে সময়ত সকলোলৱ
ভােিলৰই

20. েন্ধ
ু ত্ব যিখুৱাই।
• বান্দথৰ ধক বুথজ নাধৰকলৰ ভমাল:
নছৰকেলটা োছহৰৰ পৰা যিছখেভে ভাে নহয়, ছকন্তু ছভতৰতলহ সুস্বািু নাছৰকে থালক,
োন্দৰলোলৰ কথালটা নাজাছন নাছৰকে পালেও যপোই ছিলয়। অথ গ
াৎ সকলোলৱ মূেযোন
েস্তুৰ মূেয নুেুলজ।
• বাছৰ আগত, ভঘাৰাৰ পাছত :
ছেপিজনক ঠাই।
• ভ্ৰালত নাই কণথটা, বৰসবাহলল মনথটা:
সীছমত সম্পিৰ গৰাকী যহাৱা সলেও মনত ডাঙৰ আকাংো পুছহ ৰখা।

21. • ভ্ুক
ু থত কলথটা নপথক:
সকলো কা গ
য সম্পূণ গযহাৱাৰ এটা সময় থালক, তালক নামাছন অসময়ত ফোফে ছে ৰা
অফেপ্ৰসূ হয়।
• ভ্ালুকৰ ওথলাটা ভৰ্াজ:
অসম্ভৱ ঘটনা।
• ভ্াথল পায ভ্াল, জাবথৰ পায ৰ্াল :
ভােৰ েগত সাধাৰণলত মানুহ ভাে হয়। যসইকাৰলণ ভাে সঙ্গ যোৱা উছ ত। যেয়া
সঙ্গত থাছকলে মানুহ যেয়া হয় । খােত জােৰ জমা যহাৱাৰ িলৰই ভাে মানুলহা যেয়া
সঙ্গত পছৰ যেয়া হয় ।

22. • মাধতথল ৰণললথকা ায, ভনমাধতথল ভভ্াজললথকা ভন ায :
মাছতলে ছ লকালনা কঠঠন ক’মভেলয়া াে োলগ, আনছক ুদ্ধলেত্ৰভেলয়া ছপি হ
ু হছকে
নাোলগ। ছকন্তু নামাছতলে যভাজভেলয়া াে নাোলগ ।
• মুৰ্থত বেঁটা পায, মুৰ্থত কটা ায :
ভাে কথাই মানুহৰ মন আকষ গ
ণ কলৰ আৰু তাৰ োলে মানুহ পুৰস্ক
ৃ তও হয়। যেয়া কথাৰ
পছৰণছত ভয়ােহ। তাৰ োলে মানুলহ অপমান পােেগীয়া হয় ।
• মন োধকথল িন, বাকধৰ মাটটথতা িন:
কষ্ট কছৰলে ছ িলৰ িন পৰা মাঠটত েসয উৎপািন কছৰে পাছৰ, যসইিলৰ মনৰ িৃহতা
থাছকলে ছ লকালনা কঠঠন কালমই সমাধান কছৰে পাছৰ।

23. • ধমছা কোৰ ভঠং িুটট:
ছমিা কথা যেছিছিন ছনছতলক।
• থত বাঘৰ ভ্য, তথত ৰাধত হয:
য ছতয়া ছকো এটাৰ ভয় হয়, যতছতয়াই তাৰ সম্মুছখন হে েগা হয়।
• শ িাই ধশনী, ক
ৃ ষ্ণ িাই ৰুক্তিণী:
আপুছন য লন মানুহ যতলন সঙ্গই পাে।
• ৰজাই ভ্াল ভদথৰ্ াক, শতৰু নুবুধলবা তাক:
ছ মানুহৰ প্ৰভাৱোেী মানুহৰ েগত ভাে সম্পকগ, যসই মানুহৰ েগত েত্ুতা নকৰাই
ভাে।

24. • ৰূথপথনা ধক কথৰ, গুথণথহ সংসাৰ তথৰ ।
• লুকাই ৰ্াথল িুকাই ায, বাটট ৰ্াথল আটট ায ।
• সমযৰ টটকধণ আগফাথল উথৰ:
আছম ছি এটা ছকমান কলৰা যতছতয়া সময়ভে হৰ থাছকলে নহ’ে ছি সময়ভে হৰ
থালকা যতছতয়া ছপি পছৰ াম। যসইোলে সময়ৰ কাম সময়ত কছৰে োলগ। ছপিভে হথ
ছিে নাোলগ।
• সাপ নহ ভৰ্াটা, ভবজ নহ জৰা:
ছনলজই অনযায় কছৰ যেষত ভােছৰ েগােভে ো আনক যিখুৱােভে তাৰ প্ৰছতকাৰৰ
েযৱিা কৰা।
• স্থান এধৰথল মান ায: ছনজৰ থকা ঠাই এছৰলে যসই ঠাইত ইমান ছিলন আজগন কৰা
মান ও এছৰে োলগ, কাৰণ নতুন ঠাইৰ মানুলহ আলপানাৰ ছেষলয় নাজালন।

25. • শ পাথপ জ্বৰ, হাজাৰ পাথপ ৰ্ৰ:
ভগোলন আলপানাৰ পাপৰ ছহ াপ সৰু সৰু যৰাগৰ দ্বাৰা ছিলয়।
• শুই েকা ধশযাথল হােঁহ িধৰব ভনাৱাথৰ:
ছকো এটা পােলে হলে কাম কছৰে োছগে।
• হাতৰ ক
ু ঠাৰ ভ্ধৰত মাৰ: ছনলজই ছনজৰ অপকাৰ কৰা।
• ধহংসুক ায অি:পাথত, দুৰ্ীযাই ৰ্াই ভপথট-ভ্াথত :
সৰে মনৰ িুখীয়া যোলক যপলট-ভালত খাই যকালনামলত জীয়াই থালক। ছকন্তু ছহংসুক
প্ৰক
ৃ ছতৰ যোক অধ:পতলন ায় ।
• ক্ষথন্তকৰ ভভ্াজ ৰ্াওতা নাই : েলন্তকৰ ছপিলত মানুহৰ ছেপি ঘঠটে পালৰ, ো মৃতুয
হ’ে পালৰ। যসই কথা মনত ৰাছখলহ কাম কৰা উছ ত। ছকয়লনা সময়ৰ প্ৰছতলোধ
যকালনও োধা ছিে যনাৱালৰ ।