Հորինուկ Պատկերազարդ գրքույկ

1. ԴԻՆՈԶԱՎՐԻ ԵՐԱԶԸ
ՀԵՂԻՆԱԿ՝ ՍԱՄՎԵԼ ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ

2. Միլիոնավոր տարիներ առաջ մի հեռավոր
անտառում ապրում էր դինոզավրերի ընտանիք։

3. Հայրիկը և մայրիկը փոքրիկ դինոզավրիկին ցույց էին տալիս
անտառի վտանգավոր մասերը, որտեղ շատ էին փշոտ ու ծակող
ծառերը, սովորեցնում էին բույսերից ընտրել ամենահամովները։

4. Մի անգամ մայրիկը պատմեց, որ անտառի ամենահամով միրգը
երկու սար այն կողմ է աճում, և որ նրանք ընտանիքով կգնան
այդ միրգը ուտելու։

5. Հաջորդ առավոտյան նրանք ճանապարհ ընկան։
Ճանապարհը շատ անհարթ էր, անցնում էր քարերի ու
փշոտ թփերի միջով։

6. Փոքրիկ դինոզավրիկը շատ դժվարությամբ էր քարշ տալիս իր
երկար ու ծանր պոչը։ Ամբողջ ընթացքում նա մտածում էր, թե
ինչ հրաշալի կլիներ, եթե կարողանար արագ հասնել այդ համեղ
մրգերին։

7. Մութն ընկել էր, երբ նրանք հասան տեղ։ Մայրիկը ծառից քաղեց
կարմիր ու սպիտակ պուտիկներով միրգը և տվեց
դինոզավրիկին։ Դինոզավրիկը կերավ միրգն ու հասկացավ, որ
իր կյանքում այսքան համով բան չէր կերել։

8. Այնքան հոգնած էր, որ հենվեց մի քարի ու քնեց։

9. Քնեց ու երազ տեսավ։ Երազում նա մի շարժվող քարի վրա էր նստած, որը շատ
արագ սլանում էր դաշտերով,մի քանի րոպեում դինոզավրիկը տանից հասնում
էր կարմիր ու սպիտակ պուտիկներով մրգերի անտառ ու ետ սլանում տուն։
Երազում տեսած շարժվող քարը շատ նման էր մեր ժամանակների գնացքի, որը
մեծ արագությամբ մարդանց մի տեղից մյուսն է տեղափոխում։

10. Դինոզավրիկը բացեց աչքերը, մայրիկի քնքուշ ձայնն արթնացրեց
նրան։ Արդեն լույսը բացվել էր, նրանք պետք է վերադառնային
տուն։
-Ախ, եթե հիմա այդ շարժվող քարը լիներ, նստեինք ու սլանայինք
տուն։