Mempelajari mengenai carpon dalam bahasa sunda

1. Carpon; carita pondok; carita anu
pondok anu ngandung unsur
pamohalan, saha anu ngarangna
teu puguh, jeung dicaritakeun
sacara lisan turun temurun
CARPON

2. PRESENTASI KU:
•Dimas Satrio W
•Evita Widya U
•Louisa Lula W
•Syifa Fauziah N
•Yubdina Nurfazlia

3. Sajarah Carpon
Carita pondok asal-muasalna mah tina talari carita lisan anu ngahasilkeun carita-
carita kawentar kayaning Iliad sarta Odyssey karya Homer. Carita-carita eta
ditepikeun dina wangun puisi anu mibanda wirahma, kalayan wirahma anu mibanda
fungsi minangka pakakas pikeun nulungan jalma pikeun nginget caritana. Bagian-
bagian singget tina ieu carita teh, dipuseurkeun kana naratif-naratif individu anu bisa
ditepikeun dina hiji kasempetan pondok. Sakabéh caritana kakara katémbong
saupama sakabéh bagean caritana geus ditepikeun.

4. CIRI-CIRI CARPON
•Jumlah kecapna tara leuwih ti 10000 kecap,
•Upama diukur ku waktu macana, antara 10 nepi ka
20 menit,
• Kajadian anu dicaritakeun biasana ngan ukur hiji
kajadian,
•Palaku nu aya dina carita pondok teu loba, ukur hiji
atawa dua urang.
•Caritana kurang kompleks upama dibandingkeun
jeung novel
•Miboga hiji plot, setting tunggal, tur ngawengku
jangka waktu anu singget.

5. Unsur-Unsur dina Carpon
UNSUR INTERISTIK
CARPON
• Palaku
• Amanat
• Tema
• Latar
• Galur
UNSUR EKSTERINSIK
CARPON
• Nilai-nilai dalam
Carita Pondok
• Latar Belakang
Kahirupan
Pengarang
• Situasi Sosial

6. TEKNIK NULIS CARPON
1. Tema
2. Bahan carita
3. Alur
4. Tokoh
5. Dialog
6. Sudut pandang
7. Prak-prakan

7. Kang Adun si Tukang
Peyeum
Di hiji wanci isuk, keur meujeuhna jelema saribuk
dina urusana masing-masing, Kang Adun anu
osok ngideur ka unggal lembur jualan peuyeum
keur nyiapkeun dagangana di bumi bilikna
ngasup-ngasupkeun peuyeum kana nyiru.
Teu loba peuyeum anu dijual ku manehna, ngan
saukur 7 nugika 15 kiloan. Kang Adun sanajan
bari geus kolot oge tapi ari kana digawe mah
getol neangan rezeki ngahirupan anak jeung
pamajikanana.
Saberes manehna ngasup-ngasupkeun
peuyeum kana nyiru, gek diangkat si

8. Prak kang Adun mulai kaluar ti bumina
sabari izin ka pamajikana rek indit heula
dagang.
"Mah, bapa rek dagang heula nya, du'akeun
ku mamah mugi dagangana seep."
"Enya pa, unggal dinteun oge mamah mah
osok ngadu'akan bapak, mugi atuh
peuyeumna seep, si ujang karunya ceunah
hoyongeun buku kangge sakola. "
**Sabari sedih saeunggeus ngadenge
anakna hayangeun buku keur sakola, kang
adun mulai ngalengkahkeun sukuna...

9. Bitis kang adun anu geus peot jeung gigina anu teu
sampurna deui siga bareto keur ngora... Ditingali
mah asa teu panteus jualan peuyeum ngideur ka
unggal lembur. Sanajan kitu oge kang adun tutep
sumanget jualan.
Kang adun mulai ngagorowok ka unggal bumi wargi
sabari susuganan aya anu meser peuyeumna,
"Peuyeum... Peuyeum.., Barade Peuyeum..!"
Alhamdulillah (ceuk hate kang adun), jol ti hiji imah
aya anu nyahutan.
"Kang.. Kang, meser peuyeumna 4 kilo..!"
Di salah sahiji imah nu sejen aya deui nu nyahutan.
"Kang, meser peuyeumna 8 kilo...!"
Peuyeum dagangana anu dibawa ku kang adun 16
kiloan teh seep taya sesa, dina jero hatena Kang

10. Kang Adun ngarasa capek geus nanggung peuyeum
dina taktakna. Prak we Kang Adun teh nagog sabari
ngabaheuhay di sisi jalan.
Ditingali kumanehna lalar liwat mobil jeung motor bulak
balik ngaleos di hareupenana. ceuk hatena kang adun.
"Duh... Nasib jeulema leutik kos urang Boro-boro bisa
boga mobil atawa motor, ngahirupan anak jeung
pamajikan oge susah."
Saeuntos ngarasa leuwih enakkeun sampeana, kang
adun mulai ngengkeg balik ka bumina. Pas
dihareupeun panto bumina, kang adun ngetok panto,
tok.. Tok tok..
"Mah... Mah, bapa uih."
Dibuka we si pantona teh ku pamajikana
"Eh.. Bapa tos uih geuning.."

11. Kang Adun tuluy asup ka bumina sabari ngitung
acis dina pesakna, gek we kang adun diuk dina
korsi sabari nyarita ka pamajikana.
"Mah... Alhamdulillah peuyeumna seep."
"Alhamdulillah atuh pak, tiasa panginteun meser
buku keur si ujang sakola."
"Mah... Hapunteunnya bapa, teu tiasa
ngabahagiakeun mamah jeung si ujang."
"Ari bapa nyarios naon? Mamah mah
narimakeun ka ayaan arurang kieu, keun bae
batur rek ngomong, ih.. Si itumah miskin atau
naon oge, da ari gusti Allah mah teu nilai
kabeungharan manusa, tapi nilai kahadean dina
hatena."
**Kang adun jeung pamajikana silih nangkeup
sabari ceurik... :')

12. Pesan moral yang bisa kita ambil dari carita
pondok/ cerpen diatas adalah : Bersyukurlah
terhadap apa yang telah kita miliki, Tuhan tak
menilai rupa atau harta kita, tapi Ia menilai
hati kita.
Penulis : Atep Setiawan