Luis Ezeiza herri eskolako 5.-6. mailako ikasleek moldatutako ipuina.

1. NESKA NAZKAGARRIA
ETA
PRINTZE EDERRA

2. Bazen behin, merkatari bat 3 alaba zituena.
Alarguna zen. 3 alabetatik lehenengoa Alizia
deitzen zen. Bigarrena berriz, Lorea eta
azkenengoa, Nazkagarri.

3. Nazkagarriri aitari laguntzea gustatzen zitzaion
eta beste biei erosketak egitera joatea.

4. Egun batean,aita liburuen konbentzio batera joatea
erabaki zuen.
Goiza zen eta euria hasi zen. Orduan aitak txabola
bat ikusi zuen bertan euritatik babezteko asmoz.

5. Txabolara hurbildu eta atea jo zuen. Printze batek
zabaldu zion atea eta honek esan zion:
- Nor da?- eta aitak erantzun zion:
- Kaixo, ni Lormi aberatsa naiz.

6. Aita txabolara sartu zen eta printzipeari ura eskatu
zion. Orduan ura edaten ari zela, printzeari nahi gabe
soinera ura bota zion. Printzipea asko haserretu zen
eta Lormi kartzelara bidali zuen.

7. Orduan aitak Aliziari deitzea erabaki zuen, baina
Aliziak ez zuen telefonoa hartzen. Beraz, Loreari
deitzea erabaki zuen, baina honek ere ez zuen
telefonoa hartzen.
Azken aukera zeukan, Nazkagarriri telefonoz
deitzea. Eta azken honek hartu egin zion.

8. Hau guztia gertatu ondoren, Nazkagarri printzearen
txabolara joan zen. Printzea liluraturik gelditu zen
Nazkagarri ikustean, ez bakarrik itxusia zelako,
txabolara etortzea ere ausartu egin zelako.

9. Nazkagarri txabolara hurbildu zen eta atea jo zuen.
Printzipeak atea zabaldu zion eta esan zion:
- Nor da?- eta Nazkagarrik erantzun zion:
- Kaixo, ni Lormi aberatsaren alaba naiz.

10. Nazkagarrik printzipeari esan zion bere aita
askatuko balu, berarekin geratuko zela. Printzeak
orduan erantzun zion:
- Bai, tratu hori egingo dugu, eta gainera daramazun
poltsa hori ere eman beharko didazu.
- Ados!

11. Orduan printzeak aita askatu eta Nazkagarri
berarekin gelditu zen. Hiru hilabete pasatu ostean,
geroz eta gehiago ezagutzen hasi ziren eta printzeak
geroz eta bertute gehiago ikusten zizkion
Nazkagarriri.

12. Egun batean, printzipeak Nazkagarriri muxu bat
eman zion eta Nazkagarri eder ederra bihurtu zen.
Orduan, printzeak hori ikusirik liluraturik esan zion:
- Hemendik aurrera Eder deituko zara eta nire neska
laguna izango zara.

13. Printzea eta Eder ezkondu egin ziren. Ezkontzako
festan, printzipearen laguna zen sorgin batek beste
bi alabak (Ederren ahizpak) zatar zatar bihurtu zituen
betidanik Ederrekin oso txarto portatu izan zirelako.
Harrezkeroztik Eder eta printzipea oso zoriontsuak
izan ziren.

14. Eta hala bazan edo ez bazan sartu dadila kalabazan
eta atera dadila ipuin honen txabolan.

15. EGILEAK:
Nahia eta Ilargi
IPUINAREN BENETAKO IZENBURUA:
Ederra eta piztia.
BENETAKO EGILEA:
William Shakespeare

16. ESKERRIK
ASKO !!!!