1. woensdag 13 juli 2016 REGIO 5
Lieke Mulder
OSS
S
P-man Paul Peters is onge-
neeslijk ziek. Hij kreeg de
diagnose eind 2013 en kijkt
inmiddels niet meer dan
een paar maanden vooruit. Dé Paul
Peters, jaren SP-partijleider en frac-
tievoorzitter in Oss en organisator
op het landelijke partijbureau. „In ja-
nuari is er een groot evenement van
de SP. Maar ik moet realistisch zijn.
Ik weet niet of ik daar nog bij kan
zijn.” We spreken elkaar in het partij-
kantoor van de SP aan de Linkens-
weg. Een muur vol verkiezingspos-
ters, Emile Roemer levensgroot op
karton, een meterslange fotocollage
van veertig jaar actievoeren. Paul Pe-
ters, jarenlang ‘hoffotograaf’ bij de
SP, maakte de foto’s. Opvallend mon-
ter schenkt hij koffie in.
Hoe is het nu met u?
„Het klinkt misschien vreemd, maar
redelijk goed. November 2013 kreeg
ik de diagnose. Darmkanker met uit-
zaaiingen, niets meer aan te doen.
De eerste weken heb ik veel wakker
gelegen. Maar ik sta het mezelf niet
toe te blijven hangen in wat ik nu al-
lemaal ga missen en hoe erg het alle-
maal is. Veel liever kijk ik wat ik heb
gehad, welke mooie dingen ik heb
meegemaakt. Ik heb het inmiddels
geaccepteerd. Dit is wat het is. Het is
belangrijk om leuke dingen te doen
en in beweging te blijven. Zo wandel
ik elke dag drie kwartier.”
Paul Peters was al actief bij de SP
toen de partij nog in de wieg lag, vijf-
enveertig jaar geleden. Hij zat op het
Maaslandcollege, toen hij zich bij de
Socialistiese Partij aansloot. En dat
terwijl zijn vader, ook bekend als
Loepkijker van ’t Brabants Dagblad,
uitgesproken KVP (later CDA) was.
Dat was vast slikken voor hem
„Klopt, dat vond hij helemaal niet
leuk. Later is dat wel bijgetrokken.
Hij stemde de laatste jaren van zijn
leven zelfs SP. Voor mij was de SP
vanzelfsprekend. Het waren roerige
tijden. De wereld moest eerlijker. De
tweedeling was veel groter. De men-
sen werden nog veel meer onder de
duim gehouden. De KVP had in Oss
de absolute meerderheid, commissie-
vergaderingen waren besloten. In
1974 kwam de SP met drie man in de
raad. Oss had een SP-afdeling die
heel praktisch was. Liever concrete
acties dan uren vergaderen. Daar
voelde ik me bij thuis. En ik hield
van organiseren. Ik werkte na school
in de fabriek en was daarnaast vijf
avonden per week met de SP bezig.”
Paul Peters was een van de inita-
tiefnemers van politiek café ZOUT.
Met debat, cabaret, columns. Trots:
„Met ZOUT hebben we iets moois
neergezet. ZOUT liep vanaf het be-
gin goed. Georganiseerd door vrijwil-
ligers, maar zeer professioneel.” Daar-
naast organiseerde hij ook jaren de
Tribuneloop, Het4deBeeld en vanuit
het landelijke partijkantoor vele ac-
ties, congressen en evenementen.
De stille kracht van de SP?
„Ja, ik vind dat leuk, zorgen dat alles
goed loopt, nieuwe acties bedenken.
Ik loop bij acties niet voorop met een
megafoon en een spandoek. Ik zorg
liever dat die megafoon het doet en
het spandoek gemaakt is. Ik ben er
wel bij en het actievoeren is nog
steeds nodig, maar ik treed niet zo
graag op de voorgrond.”
Uw mooiste SP-moment?
„Dan denk ik meteen aan de verkie-
zingsavond in 2006, toen de SP bij
de landelijke verkiezingen een grote
overwinning behaalde. Dat was echt
geweldig. Maar er zijn meer mooie
momenten. Bijvoorbeeld de succes-
volle acties tegen Diosynth, de groot-
ste vervuiler van Brabant. Actievoe-
ren is volhouden. Je moet niet bij
een zuchtje tegenwind opgeven.”
Leeft u intenser nu het einde komt?
Peters kijkt bedenkelijk: „Mensen
zeggen wel eens ‘vooral veel genie-
ten nu van de tijd die je nog hebt’.
Dat vind ik echt onzin. Ik kan nu
niet opeens een knop omzetten en al-
leen maar genieten. Geluk, echt ge-
luk, dat is iets wat je twee, drie keer
per jaar overkomt. Dat plan je niet. Ik
leef gewoon mijn leven, doe de din-
gen die ik wil doen, heb ook geen
bucket list. Ik blijf wel actief en on-
der de mensen. Dat geeft me ener-
gie. De hele dag thuiszitten, daar heb
je helemaal niets aan. Nu ik ziek ben,
kan ik wel heel bewust afscheid ne-
men. En natuurlijk sta je wel anders
in het leven. We zijn toen het nog
kon drie keer met onze kinderen en
hun partners naar Italië geweest. Dat
hadden we anders denk ik niet ge-
daan. En ik ben laatst met mijn zoon
naar Dublin geweest. Het is mooi
om die dingen samen te doen.”
„Waar ik een bloedhekel aan heb
is het idee dat je tegen kanker moet
vechten. Je moet en mag daar men-
sen met kanker niet mee opzadelen.
Onderzoekers, díe leveren de strijd
tegen kanker. Nee, je hebt pech of ge-
luk. En ik heb pech dat het is uitge-
zaaid en geluk dat ik sinds de diagno-
se toch al twee en een half jaar leef.”
Al over het afscheid nagedacht?
„Jawel, maar niet heel uitgebreid. Ik
wil gecremeerd worden, heb muziek
uitgezocht. Ik geloof niet dat er iets
is na de dood. Je blaast je laatste
adem uit en dat is het.” Hij lacht:
„Dus als mijn dierbaren de muziek
die ik heb gekozen niet passend vin-
den, dan mogen ze het er van mij uit-
halen. Merk ik toch niets meer van.”
‘Ik doe wat ik wil doen, ik
heb ook geen bucket list’
Ik wil niet
blijven hangen
in wat ik nu ga
missen en hoe
erg het
allemaal is
Als partijleider
en voorzitter
was Paul Peters
jarenlang dé
grote organisator
binnen de SP. Nu
is hij ernstig ziek.
■ Paul Peters (9 februari
1955) is enig kind van Jo en
Aggie Peters. Jo Peters was
jarenlang Loepkijker bij het
Brabants Dagblad.
■ Peters zat van 1984 tot
2014 voor de SP in de raad,
was van 2007 tot 2013 fractie-
voorzitter en van 2008 tot
2015 lid van het landelijke Par-
tijbestuur. Ook organiseerde
hij ZOUT, de Tribuneloop en
Het 4de Beeld. Peters was
fervent hardloper en liep de
marathon binnen de 3 uur.
■ Peters is nog actief voor de
SP, maar zette dat wel op een
lager pitje. Peters is getrouwd
met Elly Schuurmans. Ze
hebben een zoon, Rick (27),
en een dochter, Eva (31).
ᮡ Paul Peters organi-
seerde bij de SP vele
acties. FOTO JEROEN
APPELS/VAN ASSENDELFT
INTERVIEW PAUL PETERS▼
PAUL PETERS▼