1. Barriro hirian:
Paolo mutilo bizia zan, buru gogr samarra ere.
Egun batean etxera heldu zanean etxeko lanak
bizkor egin eta bere hiriko planoa begiratu zion,
monumentuak, emparantzen modoia hiribide eta
kale ziztrinak... ikusten ebazan. Paolok kompasa
eskuan eukala borbil borobil bat egin eban
planoaren gainean eta pentsa eban ibilbide hori
egin behar ebala. Bere planoa poltsikoan eukala
eta ogi pusketa bat eskuan martzan jarri zan.
Ibilbideak oinbiderik ez eukan kaleetara eroaten
zion, ezkaratze baten gara ere eroaten eban
borobilak. Paolok teilatutik pasatu eta lehio
batera salto egin eban, jarraian gizonesko ahotsa
entzun zuen, Paolok gizonari esan eutson patio
batera pasatu behar zala, orduan makila bat
zeraman gizonak, hutzi bakarrik ez lagundu egin
egin zion. Gizonak galdetu eutsan Paolori ibai
batera heltzean edo lehioa garaiegia bada zer
egingo dauala. Paolok gizonari erantzunak eman
eta joan egin zan gizon hura bere gorputza
makilaren gainean sostengatuz hutzi eban. Paolo
zaldizko monumentu baten aurrean dago, eta
orduan ume batek Poloren eskua hartu eta galduta
dagoala esaten deutso. Paolok ibilbidea jarraitu

2. nahi zuen baina bere bihitzak esaten eutsan
iobilbidea ustea eta ume galduari laguntzea. Bere
bihotzari kasu egin zion eta gladetu eutsan non
ikusi eutsala azkanengo aldiz Paolok ume galduari,
biak lagun onak egin ziran eta ortzen amaitzen da
ipui polit hau.