3. • Pensada para ocupar un lugar concreto, o que supón poder
vela dende un único punto de vista ou un punto de vista
múltiple, frontal ou circular.
• Íntima relación coa arquitectura e o espazo urbano, porque a
escultura ocupa templos, altares, nichos, etc.
4. • Danse tres técnicas escultóricas* de xeito máis
habitual:
• A modelaxe: o escultor traballa con materiais maleables, como cera,
xeso ou arxila, e dalles forma coas propias mans e con axuda de
diversos instrumentos. Neste caso, empréganse dúas técnicas
arquitectónicas, quitar e agregar material.
• A talla: consiste en quitar e rebaixar material dun bloque de pedra, de
mármore oi de madeira. Michaelangelo Buonarrotti expresaba que o
bloque contén a obra e que o traballo do escultor é quitar o material
sobrante.
• O baleirado: Técnica escultórica por medio da cal se obtén un molde
a partir dun modelo en cera ou otros material maleable. O molde
utilízase despois do proceso de fundición para reproducir a escultura
en metal, xeralmente en bronce.
* VER OS VÍDEOS EN TURINCONDELAHISTORIA.BLOGSPOT.COM
5. • Materiais:
• Mármore: é o material por antonomasia dentro da escultura:
• A súa dureza fai que tolere os golpes do cincel sin producir fisuras.
• Se se comete un erro, é moi difícil rectificalo.
Escultura de mármore
representando a
Piedade. Autor:
Michelangelo Buonarroti
Fecha: h. 1498-1499
Ubicación: Basílica de
San Pedro del Vaticano
6. • Alabastro e pedra
calcárea: son materiais
más dúctiles (son capaces
de cambiar e transformar
a súa forma por presión.).
Escultura de alabastro
Autor: atribuido a Sebastián de Toledo
Fecha: h. 1488
Ubicación: Iglesia de San Nicolás el Real
(Guadalajara)
Personaxe: Don Rodrigo de Campuzano
( ? - 1488)
7. • Granito: é o material pétreo más difícil de cortar.
Monte Rushmore (Washington, Jefferson, Th.Roosevelt y Lincoln). 1927-1941. Dakota do Sur
8. • Madeira:
• As máis comúns son o buxo (boj), a caoba
e a Nogueira (nogal).
• Cando se usa maderia, a miúdo recórrese
é pintura para lograr un acabado que
reforcé a correspondencia coa realidade
representada.
• O escultor fai a talla e posteriormente
procédese a policromar e dourar os
vestidos mediante pigmentos e láminas
de pan de ouro aplicados sobre a
superficie. Neste proceso tamén se pode
encarnar, é decir, pintar coa cor da carne
as mans, o rostro e as partes núas do
corpo.
• Para acadar unha maior sensación de
realismo nas imaxes, engádenselles
postizos: uñas de corno, dentes de pasta,
ollos de vidro, bágoas de resina, pestanas
naturais, vestidos e xoias.
• A talla policromada utilizouse
especialmente na imaxinaría, a escultura
de imaxes relixiosas, na cal destacan os
ecultores españois, especialmente no
Barroco.
Cristo xacente de Gregorio Fernández
(1634). Iglexa de San Miguel e San
Julián, Valladolid.
10. • Cera: serviu como material para figuras pequeñas.
Modelo duhna mazá en
cera de abella.
O mismo modelo
realizado en parafina.
Modelo feito en escaiola
cun molde bivalvo.
Molde macizo de arxila,
parcialmente aberto,
para que poida
apreciarse a colocación
dos bebedeiros e os
clavos de suxección;
ademáis do orificio
principal e a alma ou
macho.
A escultura de
bronce recén
extraída, cos
“bebedeiros”,
antes do
acabado.
11. • Bronce: é o metal máis usado;
• Os modelos par ao molde adoitan
facerse con cera.
• Na técnica tradicional, fanse uns
pequenos buratos ao molde e
aplícaselle calor para que a cera se
desfaga e saia ao exterior; o espazo
que a cera deixa baleiro, énchese
introducindo por un burato o metal
fundico (ténica de cera perdida).
Escultura de bronce
Autor: Donatello
Fecha: circa 1440
Ubicación: Museo Nacional del Bargello
(Florencia)
Tipo: Bulto redondo
Personaxe: David
12. • Materiais nobres: ouro, prata, xade, acibeche, marfil
(especialmente usados na ourivaría).
Virgen da Vega. Século XII.
Catedral Vella. Salamanca.
13. • Aceiro, formigón, ferro, tea encolada,
cartón, acrílicos, etc. Materiais usados a
partires do século XX.
La Sirena Varada- Encofrado de hormigón-. Chillida. Madrid
14. • Instrumentos:
• O escultor transforma a materia
preméndoa ou golpeándoa con
instrumentos diversos, segundo
a dureza. A maioría das
ferramentas son punzantes ou
cortantes.
• Pasos:
• O primeiro paso é o desbastado,
que se leva a cabo cun punteiro.
• Continúase con ciceis (cinceles),
instrumentos cortantes de fío
recto, e con gubias, que teñen o
fío curvo. Co mármore utilízase o
cicen dentado prácticamente ata
conseguir a forma desexada.
• O paso seguinte é o do alisado,
que na madeira se realiza con
limas ou licas, e no mármore con
pedra áspera e abrasivos.
• No modelado as ferramentas
son: puntas de madeira, paletas
e trapos húmidos.
Elementos Técnicos da Escultura
Método Material Técnica
Engadir Arxila
Metal
Madeira
Modelado
Soldadura
Encolado
Sustraer Pedra
Madeira
Escultura
Vaciar Escaiola
Formigón
Metal
Plástico
Talla
15. • Formas ou tipos de escultura:
• Vulto (bulto) redondo ou escultura
completa.
• Se existe un único punto de vista óptimo para
ver a escultura ésta é unifacial.
• Se pode ser vista dende múltiples puntos de
vista é multifacial.
• Relevo: ainda que se aproxima á pintura,
non utiliza debuxo e cor, senón os distintos
tipos de relevo para conseguir perspectiva e
profundidade.
• Altorrelevo. Escultura case completa, que
sobresae máis da metade do seu volumen.
• Mediorrelevo. Sobresae a metade da figura.
• Baixorrelevo. Ten un grosos inferios a media
figura.
16.
17. • Para o comentario (p. 25):
• Análise formal, para identificar os elementos de que consta.
• Análise conceptual, para estudar o significado.
• Análise ténica, centrada no soporte, materiais, etc.
